Olayı çok kısa tutmaya çalışıcağım umarım okursunuz
3 ay önce askerde olan bir çocukla tanıştım arkadaşımın arkadaşıydı.daha konuştuğumuz ilk gecede 4 saat telefonda konuştuk ve ben ona onu bekleyeceğimi söyledim.çok yakışıklı bir çocuk ve yakışıklılığının farkında olan bir insan.
Aslında üç aydır her şey yolunda tek bir sorun var.
1 ay öncesine kadar tuşlu telefonu vardı o yüzden çok konuşamıyorduk, benim için sıkıntı değildi bu durum oldukça anlayışlıydım.
Sonra normal telefonu geldi ve ben sıkıntının tuşlu telefonda değil de onda olduğunu anladım.asla günümün nasıl geçtiğini sormuyor,dışarı çıkınca merak etmiyor,beni tanımaya çalışmıyor,benim hakkımda bir soru sormuyor.eskiden derdimi anlatırdım ailemle bir sıkıntı yaşadım mesela birazcık teselli görmek istersiniz iki güzel kelime mesajarı görmezden geliyor başka bir şey söylüyorum kendim hakkımda iyi güzel diyor konuyu değiştiriyor ya da
Onu görmek için günübirlik 10 saat yol gittim yakın bir zamamda yine gidicem gibi gözüküyor yan yanayken nasıl olur bilmiyorum ama sorunun askerlik olmadığını biliyorum çünkü instagramda canlı yayın açıyor post atıyor gün içinde çok boş zamanı var.
Beni sevdiğini düşünüyorum.güzel şeyler söylüyor ama bazen bunlar sadece lafmış gibime geliyor.gelince şunu yapıcaz bunu yapıcaz gibi sürekli konuşuyoruz.mesela dün senin yanında değilim buradayım diye psikolojim bozuluyor gibisinden konuştu.
onu bu durumu söyleyince sanki olayı ilgisizlik olarak algılıyor ama olay ilgisizlik değil biraz bilerek salağa yattığını düşünüyorum.bunun benim için bir ihtiyaç olduğunu belirttim.
eski sevgilim ben gece kendimi kötü hissettiğimde gece 3 bile olsa aramamı isterdi ve ben arardım beni sakinleştirirdi o yüzden çok sevmiştim onu şimdi bana kötü bir şey hissetsem belki hiç takmıcak biri var karşımda
ve bundan dolayı uzaklaşıyorum ondan ama aynı zamanda sevdiğim için ne yapmam gerektiği konusunda çok kafam karışıyor.
kendimi ilişki içerisinde yalnız hissediyorum.söyleyeceklerimim ve duygularımın bir değeri yokmuş gibi hissediyorum.