- 8 Ekim 2025
- 35
- -20
- 1
- 21
- Konu Sahibi hislibirisumeyye
- #1
Merhabalar. Benim durumum şu... Ben biriyle evlilik yolundaydim. Kafamda hiç evlilik yokken illa evlenelim dedi. Beni kendine inandırdı.
Babamla tanistirdim. Ailem istemedi defalarca Vazgeç biz guvenemiyoruz dedi. Israrla seviyorum dedim. En sonunda ikna ettim. Ailesiyle geldiler. Benim ailem de gitti. Konuşuldu... Soz kesildi. O gün babamın istekleri, mehir olarak altın, namaz kılması ve alkol ortamında çalıştığı için işini degistirmesiydi. Çünkü böyle bir ortamda çalışan birine babam guvenemiyordu. Ama ben güveniyordum çünkü çocuğun dindar bir yönü vardı ve bana da bağlıydı, bana güven veren bir tarafı vardı.
O gün aileler anlaştı, ben ağzımı açıp birşey istemedim. Hatta altını da babam dedim çok istemeyin zorlamayın çocuğu diye. Kızım dediler bu normaldir herkes ister. Lakin çocuğun maddi sıkıntıları çoktu. Abisinin düğün borçlarını ödeyen, eşyalarına kefil olan, iflas ettikleri işin kredi borçlarını kapatmaya çalışan zor bir durumdaydilar. Hiçbir şeyim yok diyordu bana, beni böyle kabul et diyordu. Ben de birşey istemiyordum zaten. Nikah salonunda nikahimizi kiyarız, zaten ev alma planları vardi. Eşyaları da annesi hep dedi ben en iyisini Alican. Ailesiyle çok iyi anlaşıyordum. Beni görür görmez bayildilar.
O gün iyi ayrıldık. Sarıldım çocukla. Gözü hep bendeydi. Ertesi gün olan oldu.
Hemen konuyu açtı, bizim ailemiz sizin ailenizin isteklerini karşılayamaz, altın, eşya, ev... Benim yengem hiçbir şey istememişti kır düğünü nereden çıktı (hayalim buydu, ama zorlanmadım illa olsun diye) ardından dedi ki, ben hep istedim ama ailen yokuşa sürdü. Hatta sonradan annesini aradım annesine demiş ki babası çok baskı yapıyor namaz kıl, işini degistir diye.
Velhasıl kelam, hakkını helal et ben helal ediyorum ki ahirette bile karşılaşmayalım dedi. O gün defalarca yazdım. Annem ve ben şok olduk. Beni engellemedi. Sonraki gün yazmaya başladım engel attı heryerden. Başka bir uygulamadan yazdım on gün boyunca, baktı baktı cevap vermedi hiç. Annesini aradım iki defa. Onlar da şok olmuslardi tabi bu olaya. Yazdım yazdım en sonunda beni terketmeyecek biri çıkar elbette dedim anında engel attı.
Sizin yorumunuz nedir merak ediyorum. Hani çok acı çektim çok dönsün istedim hala daha belki birgün döner diyorum. Ama birinin bana birşeyler demesine ihtiyacım var.
Babamla tanistirdim. Ailem istemedi defalarca Vazgeç biz guvenemiyoruz dedi. Israrla seviyorum dedim. En sonunda ikna ettim. Ailesiyle geldiler. Benim ailem de gitti. Konuşuldu... Soz kesildi. O gün babamın istekleri, mehir olarak altın, namaz kılması ve alkol ortamında çalıştığı için işini degistirmesiydi. Çünkü böyle bir ortamda çalışan birine babam guvenemiyordu. Ama ben güveniyordum çünkü çocuğun dindar bir yönü vardı ve bana da bağlıydı, bana güven veren bir tarafı vardı.
O gün aileler anlaştı, ben ağzımı açıp birşey istemedim. Hatta altını da babam dedim çok istemeyin zorlamayın çocuğu diye. Kızım dediler bu normaldir herkes ister. Lakin çocuğun maddi sıkıntıları çoktu. Abisinin düğün borçlarını ödeyen, eşyalarına kefil olan, iflas ettikleri işin kredi borçlarını kapatmaya çalışan zor bir durumdaydilar. Hiçbir şeyim yok diyordu bana, beni böyle kabul et diyordu. Ben de birşey istemiyordum zaten. Nikah salonunda nikahimizi kiyarız, zaten ev alma planları vardi. Eşyaları da annesi hep dedi ben en iyisini Alican. Ailesiyle çok iyi anlaşıyordum. Beni görür görmez bayildilar.
O gün iyi ayrıldık. Sarıldım çocukla. Gözü hep bendeydi. Ertesi gün olan oldu.
Hemen konuyu açtı, bizim ailemiz sizin ailenizin isteklerini karşılayamaz, altın, eşya, ev... Benim yengem hiçbir şey istememişti kır düğünü nereden çıktı (hayalim buydu, ama zorlanmadım illa olsun diye) ardından dedi ki, ben hep istedim ama ailen yokuşa sürdü. Hatta sonradan annesini aradım annesine demiş ki babası çok baskı yapıyor namaz kıl, işini degistir diye.
Velhasıl kelam, hakkını helal et ben helal ediyorum ki ahirette bile karşılaşmayalım dedi. O gün defalarca yazdım. Annem ve ben şok olduk. Beni engellemedi. Sonraki gün yazmaya başladım engel attı heryerden. Başka bir uygulamadan yazdım on gün boyunca, baktı baktı cevap vermedi hiç. Annesini aradım iki defa. Onlar da şok olmuslardi tabi bu olaya. Yazdım yazdım en sonunda beni terketmeyecek biri çıkar elbette dedim anında engel attı.
Sizin yorumunuz nedir merak ediyorum. Hani çok acı çektim çok dönsün istedim hala daha belki birgün döner diyorum. Ama birinin bana birşeyler demesine ihtiyacım var.
