-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Sevgilim var ama Hemcinsimden hoşlanıyorum galiba, kafayı yiyeceğim.Yardım.
- Konu Sahibi thelworld
- Başlangıç Tarihi
- 19 Haziran 2009
- 1.077
- 25
- 158
Bilmiyorum tepki görecekmiyim ama kafayı yemek üzereyim.2 yıldan beri çıktığım biri var ve niyet evliliğe doğru tam yol gidiyor.Anlaşıyorum hemde çok iyi.Mantıkende bana çok uygun biri.Herşey dört dörtlük ama iş değiştirdim 3 ay önce ve orada çalışan bir kız bana çok iyi davranıyor.Yani daha önce hiçbir arkadaşım bana öyle davranmamıştı.Bana yardım ediyor işimde, beni dinliyor , gözlerimin içine bakıyor.Doğum günümde ufak bir kalp almış.Yaa kafam allak bullak,Bu yaştan sonra olacak şey değil ama ne oluyor bana yaa.Araştırmadığım, izlemediğim dizi - belgesel , kitap kalmadı.
Sizin başınıza böyle birşey geldimi ? Bu normal mi ? Yoksa ben o biçim miyim ?
durumunuz vesvese ile başlayıp takıntıya dönüşmüş.. insanların cinsel tercihleri sonradan değişmez. eğer doğumunuzdan itibaren erkekleri cinsel olarak çekici buluyorsanız bundan sonra da bu böyle devam eder. şu an hissettikleriniz büyük ihtimalle sevgi ve ilgi eksikliğinden doğan boşluktan kaynaklanan bir durum. psikologa gitmeniz fayda verecektir. bunun haricinde karşı tarafla aranıza mesafe koyarsanız daha iyi olabilir, ek olarak bu sevgi eksikliğini daha olumlu şeylere yönlendirebilirsiniz..
Yarın psikoloğa gitcem ama derdimi nasıl anlatacağım onu düşünüyorum.Utanıyorum,utancımdan yerin dibine giresim , kimseyi görmemek istiyorum.Şu gün bitsede evime gitsem odama çekilsem, ağlamak istiyorum ama işteyim.
- 3 Haziran 2011
- 6.719
- 6.335
- 398
- 48
ben anlayamıyorum...
anlamaya çalışıyorum, olmuyor....
batının en güzel şehrinde, modernizmin göbeğinde yaşıyorum, insanlara bakışım gayet hümanistçe, ama ben anlayamıyorum.
yıllar boyu aynı apartmanda otrduğumuz onlarca senelik komşum.
yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen...
erkek arkadaşı olan, sosyal....
orta yaşlı üstelik, ergenlik diyemeyiz. yaş neredeyse 40'larda...
annesine babasına aşırı bağlı, evinde ailesinde herkesten aşırı sevgi gören (sevgi açığı da yok yani)
kültürlü, iş güç sahibi, gayet iyi bir mevkide (kompleks de yok yani)
onlarca senelik komşum;
bir gün uyandı ve "ben artık kadınlardan hoşlanıyorum" dedi.
aslında böyle demedi, ben biraz yumuşattım.
ben "*le beraberim" dedi.
onlarca senelik dostum, ne diyeceğimi bile bilemedim.
hayırlısı olsun dedim.
anca şimdi konuşamıyorum bile onunla....
o yüzden sana tek tavsiyem, uzman yardımı al, ve bu geçici bir hevesmi yoksa gerçek bu senmisin bunu sen öğren.
ondan sonra Allah yardımcın olsun...
anlamaya çalışıyorum, olmuyor....
batının en güzel şehrinde, modernizmin göbeğinde yaşıyorum, insanlara bakışım gayet hümanistçe, ama ben anlayamıyorum.
yıllar boyu aynı apartmanda otrduğumuz onlarca senelik komşum.
yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen...
erkek arkadaşı olan, sosyal....
orta yaşlı üstelik, ergenlik diyemeyiz. yaş neredeyse 40'larda...
annesine babasına aşırı bağlı, evinde ailesinde herkesten aşırı sevgi gören (sevgi açığı da yok yani)
kültürlü, iş güç sahibi, gayet iyi bir mevkide (kompleks de yok yani)
onlarca senelik komşum;
bir gün uyandı ve "ben artık kadınlardan hoşlanıyorum" dedi.
aslında böyle demedi, ben biraz yumuşattım.
ben "*le beraberim" dedi.
onlarca senelik dostum, ne diyeceğimi bile bilemedim.
hayırlısı olsun dedim.
anca şimdi konuşamıyorum bile onunla....
o yüzden sana tek tavsiyem, uzman yardımı al, ve bu geçici bir hevesmi yoksa gerçek bu senmisin bunu sen öğren.
ondan sonra Allah yardımcın olsun...
Son düzenleme:
- 4 Kasım 2011
- 407
- 14
- 68
utanmayın, her insan hayatı boyunca kendini tanıma sürecinden geçer.
unutmayın nasıl burada rahatça yazabiliyorsanız, psikolog karşısında da rahat edeceğinize inanın. çünkü psikologlar sizi rahatlatır. ayrıca bazen tanımadığınız kişilerle konuşmak tanıdıklarınızla konuşmaktan daha kolaydır çünkü sizi yargılamazlar.
bilikte bu davranışınıza neyin neden olduğunu bulacağınızdan eminim. ağlamak, üzülmekle kendinizi yıpratırsınız. oysa ki bunda kötü birşey yok. siz de kötü birşey yapmamışsınız.
rahatlayın ve içinizden geldiği gibi konuşun. çok rahatlayacağınızdan eminim.:)
unutmayın nasıl burada rahatça yazabiliyorsanız, psikolog karşısında da rahat edeceğinize inanın. çünkü psikologlar sizi rahatlatır. ayrıca bazen tanımadığınız kişilerle konuşmak tanıdıklarınızla konuşmaktan daha kolaydır çünkü sizi yargılamazlar.
bilikte bu davranışınıza neyin neden olduğunu bulacağınızdan eminim. ağlamak, üzülmekle kendinizi yıpratırsınız. oysa ki bunda kötü birşey yok. siz de kötü birşey yapmamışsınız.
rahatlayın ve içinizden geldiği gibi konuşun. çok rahatlayacağınızdan eminim.:)
ben unıversıteye gıderken aynı odada kaldıgım bırı bole dusnuyordu yanı ben onun davranıslarından anlamıstım ole bıseyı bı kız arkadasıma cok yakın davranıyordu yemegını getırır hasta oldugunda sabahlara kadar uyumaz bır dedıgını ıkı etmezdı arkadasımın ama sonunda bızımle konusmustu ben dıger arkadasdan hoslanıyorum demıstı ve artık gecelerımız kabus gıbı gecıyordu korkudan uyuyamıyorduk ya bıze bıse yaparsa dıye sonra ben gıdıp o arkadasla konusmustum ben salında bole seylşerden korkmusumdur hep ve bunu arkadasıma dedım ama hep yanındayım bunu atlatacagız dedım ve ona destek oldum hep sonunda konusa konusa atlattı bu durumu senınde bı pskoogdan bole yardım alman cok ıı olacaktır umarım duzelırsın uzuldum ben sımdı senın durumuna ya ne guzel gıden bı ılıskınde varmıs hanı sevgıden fılanda uzak degılsın dıkkat et
bırı vardı adı ayse olsun.. hemsırelık okudu kızmı erkekmı hıcbır zaman anlayamadık göğsü yoktu yada cok azdı etek giyerdi adı kız ismiydi kız ortamlarında olurdu ama kızdı nufusda aileside kız oldugunu söylerdi hemsıre oldu bızım buralardan gıttı ve zamanla kazandıgı para ile erkek olmus sebebi ise kız arkadasından hoslanması bunuda bana halası söyledı işte ayse abla nerde dediğimzde yok artık dedi öldü o dedi actı konuyu meger erkek olmus ve evlenecekmiş sasırdım ama KIMIN BASINA ne gelır bılınemez ben hıc yasamadım evlıyım mutluyum ama ne bileyım buda senın sınavın bence... kararlı ve istikrarlı ol yanlıs hareket etmemeye calıs bırseye odaklan onu kabullenmeye calıs...
psikolojik tedavi deyip duruyorsunuz da psikolojide escinsellik tedavisi diye birsey yok bilmem farkinda misiniz.
eger gercekten bu varsa bunu kabullenmesine, yoksa ama sadece duygusal bir boslukta ise durumun farkina varmasina yardimci olur psikolojik "destek", ona birsey demiyorum.
ben onaylamiyorum ve yanlis buluyorum ama yine de hastalikmis gibi, korkulacak kacilacak birseymis gibi, sanki size saldiracaklarmis falan gibi dusunulmesini da bir o kadar yanlis buluyorum.
"az bilgi cok yorum" iste hep sagliksiz argumanlar doguruyor. neyse...
ben psikologum bu arada canim, psikologla konusman ozellikle su an bahsettigin bunalim durumundan oturu cok yararli olacaktir kesinlikle en kisa zamanda randevunu al derim. kafanda soru isaretleri ile yasamaktansa rahatca, utanmadan, yargilanmaktan korkmadan ve de seni anlayacak birilerine icindekileri oldugu gibi dokmek sana cok iyi gelecektir burasi gordugun uzere en cok yargilanacagin yer.
eger gercekten bu varsa bunu kabullenmesine, yoksa ama sadece duygusal bir boslukta ise durumun farkina varmasina yardimci olur psikolojik "destek", ona birsey demiyorum.
ben onaylamiyorum ve yanlis buluyorum ama yine de hastalikmis gibi, korkulacak kacilacak birseymis gibi, sanki size saldiracaklarmis falan gibi dusunulmesini da bir o kadar yanlis buluyorum.
"az bilgi cok yorum" iste hep sagliksiz argumanlar doguruyor. neyse...
ben psikologum bu arada canim, psikologla konusman ozellikle su an bahsettigin bunalim durumundan oturu cok yararli olacaktir kesinlikle en kisa zamanda randevunu al derim. kafanda soru isaretleri ile yasamaktansa rahatca, utanmadan, yargilanmaktan korkmadan ve de seni anlayacak birilerine icindekileri oldugu gibi dokmek sana cok iyi gelecektir burasi gordugun uzere en cok yargilanacagin yer.
kusura bakmayın bız psıkolog olmadımız ıcın bu surecın bı tedavı olarak goruyoruz...tabıkı olmaya bole bıse ama bunu etraftan kısılerın degılde ısı bılen bı psıkolagla konusması daha dogru olur dıye bole bı tabır kullanmıs olunabılır dıye dusunuyorum yanı bende bole dusundum arkadasa destek vermemız gerek dıye dusunuyorum bu durum zor olsa gerek yanı yanında brılerının olması cok ıı oluyor yanı benım arkadasım sonra bana cok tsk etmıstı artık mıllet ondan uzaklasırken kendını topladı ve etrafında bı cok kısı oldu ve bu durumdan onu kurtardıgım ıcın mutlu oldu sanırım bu arkadasımızın etrafında bole bırısı yok ve sızde ona burdn yardımcı olursanız cok ıı olacak dıye dusunuyorum
olurum tabi bence hepimiz destek olmaliyiz sonucta buraya bunun icin yazmis ama cok yargilama oluyor bu da en istemedigimiz sey, kendini iyice "suclu" hisseder sonra bastirmaya calismayi secerse kendisi icin de cevresi icin de en kotu sey bu olur o yuzden bence psikologla gorusmeden burada bu kadar olumsuz yorum yapmayalim diyorum tabi size degil lafim lutfen yanlis anlamayin :)
yardımın için minnettarım.bu şekilde hissetmemin nedeni nedir? sabahtan beri eşcinsellikle ilgili yazıları okup duruyorum nette.doğduğu günden beri bu şekilde hisseden de , sonradan farkına varanda.sonradan farkına varmak ne demek, o zamana dek bastırmak anlamına mı geliyor.bunu söylemek beni kahrediyor ama cinsel açıdan iğrenemiyorum bir kadından.iğrenmek , tiksinmek için herşeyi yapıyorum ama olmuyor.bir kadın 27 yaşında neden böyle hisseder.neden birden bire aniden çıkar ortaya, yoksa bunca sene bastırdım mı? Bir insan bu dürtüyü bastırdığında onu hissetmez mi , farkına varmaz mı peki ? bana ne olur anlatın , ben eşcinselmiyim ? bunu nasıl kabullenebilirim ki..
seni tanimadan hicbirsey soylemem mumkun degil malesef hem etik degil hem de burasi uygun degil, ama sunu soyleyeyim universitedeyken escinsellikten haberi bile olmayan yakin bir kiz arkadasim bir anda escinsel oldugunu farketti (bir bayana asik oldu bunun ask oldugunu bile 1 senede ancak farkedebildi ve anladiktan sonra kabullenmesi cok da uzun zaman almadi) ve de senelerdir o bayanla beraber yasiyor. inanilmaz zeki, basarili, iyi niyetli, sevgi dolu harika bir kiz simdi etrafindaki insanlar escinsel oldugu icin ondan kacsa miydi.. arkadasim bir anda escinselligini farkederek saga sola tum kizlara saldirmaya mi basladi??? ya da escinselligini farkettiginde kendinden tiksinip hayattan mi sogusaydi depresyondan depresyona mi kossaydi en guzel yaslarini kendinden nefret ederek mi gecirseydi.. su an fransa'da molekuler biyoloji doktorasi yapiyor ve hic olmadigi kadar mutlu. ailesi de bilmiyor zaten annelerin herseyi bilmesine gerek yoktur.
bu arada kesinlikle escinselsiniz de diyemem, demiyorum, bu duygusal durumun altinda yatan bir baska sebep de olabilir bunu ancak eger bir psikologla gorusmeyi kabul edersen o kisi bulacaktir bu da hemen bir seansta olmayacaktir. bence tiksinmeye calismaktan ve bastirarak kendine eziyet etmektense hic vakit gecirmeden psikologun yolunu tutmalisin bu utanilacak birsey degil psikologlar bile bir baska psikologa gorunuyorlar duzenli araliklarla cunku insan kendini bile her zaman iyice tartamiyor objektif bir baska gozun size bakmasi daha farkli ve de saglikli.
bence icini rahat tut, okumaya arastirmaya devam et bu senin farkindaligini arttirir ben sana ozelden de birkac link yollamaya calisacagim okuman icin. ama bu psikolog olayini kesinlikle ihmal etme, ve de sana bunu escinsel olma ihtimalin oldugu icin DEGIL, bu konunun sende yarattigi bunalimdan oturu soyluyorum.
Son düzenleme:
- 2 Aralık 2010
- 20.686
- 467
- 448
Çok güzel bilgiler vermişsiniz.
Tabi ki sizin kadar pskoloji alanında bilgili olmamız mümkün değil bu alanın eğitimi yok çoğumuzda.
Ama az bilgi çok yorum değilde bizimkisi arkadaşa destek olma gayesi sadece.
İlk defa yoruma yorum yapıyorum beni yanlış anlamayın sadece yazınızdaki ufak bir cümle içindi bu yorum.
Son düzenleme:
- 4 Kasım 2011
- 407
- 14
- 68
seni tanimadan hicbirsey soylemem mumkun degil malesef hem etik degil hem de burasi uygun degil, ama sunu soyleyeyim universitedeyken escinsellikten haberi bile olmayan yakin bir kiz arkadasim bir anda escinsel oldugunu farketti (bir bayana asik oldu bunun ask oldugunu bile 1 senede ancak farkedebildi ve anladiktan sonra kabullenmesi cok da uzun zaman almadi) ve de senelerdir o bayanla beraber yasiyor. inanilmaz zeki, basarili, iyi niyetli, sevgi dolu harika bir kiz simdi etrafindaki insanlar escinsel oldugu icin ondan kacsa miydi.. arkadasim bir anda escinselligini farkederek saga sola tum kizlara saldirmaya mi basladi??? ya da escinselligini farkettiginde kendinden tiksinip hayattan mi sogusaydi depresyondan depresyona mi kossaydi en guzel yaslarini kendinden nefret ederek mi gecirseydi.. su an fransa'da molekuler biyoloji doktorasi yapiyor ve hic olmadigi kadar mutlu. ailesi de bilmiyor zaten annelerin herseyi bilmesine gerek yoktur.
bu arada kesinlikle escinselsiniz de diyemem, demiyorum, bu duygusal durumun altinda yatan bir baska sebep de olabilir bunu ancak eger bir psikologla gorusmeyi kabul edersen o kisi bulacaktir bu da hemen bir seansta olmayacaktir. bence tiksinmeye calismaktan ve bastirarak kendine eziyet etmektense hic vakit gecirmeden psikologun yolunu tutmalisin bu utanilacak birsey degil psikologlar bile bir baska psikologa gorunuyorlar duzenli araliklarla cunku insan kendini bile her zaman iyice tartamiyor objektif bir baska gozun size bakmasi daha farkli ve de saglikli.
bence icini rahat tut, okumaya arastirmaya devam et bu senin farkindaligini arttirir ben sana ozelden de birkac link yollamaya calisacagim okuman icin. ama bu psikolog olayini kesinlikle ihmal etme, ve de sana bunu escinsel olma ihtimalin oldugu icin DEGIL, bu konunun sende yarattigi bunalimdan oturu soyluyorum.
çok tşk ederim sana...yarın bir psikologtan randevü aldım zaten günler öncesinden...acı veriyor bu süreç...çok acı veriyor..
bunda bu kadar yargılayacak ne var anlamadım..yaşadıgınız gayet normal..bir dönemde olabilir gelip geçici..devam da edebilir hayat boyu..sonuçta eşcinsellik hormonal bir durum..ne mutlu sizeki bunu farkedip bunun için yardım vs. için ugrasıyorsunuz..ömrü boyunca bunu bastırıp bir tabu gibi gördüğü için mutsuz yaşayan dünya kadar insan var..kendinizi bunun için yargılamayın asla..psikologla görüşmenizde elbette fayda var..bazı insanlar hemcinsleriyle çok daha iyi anlaşıp kendilerini çok daha iyi ifade edebilirler..belki sizinki de böyle bişeydir duygu karmaşası yasayıp eşcinselliğe yoruyor olabilirsiniz..hem bence biraz kendinize zaman tanıyın bi sakin düşünmeye çalışın..psikologun hislerinizin ne olduğunu bulmanızda yardımı olacaktır..
Benzer Konular
