2,5 yıllık bir ilişkim var, yani vardı. Bitti. Tabi insan sorguluyor, ne kadar da haklı olsa. Kısaca paylaşayım;
27 yaşındayım. Kendi işimin sahibi, ayakları üzerinde durmaya çalışan bir genç hanımım. Benden 1 yaş büyük sevgilim vardı. 2,5 yıl ayrıl barış devam eden iliskimizde bana çok emek ve çok değer verdi. Bitirmeyen, yapıcı olan, ısrarcı olan hep o oldu. Şehir değiştirdim bir dönem, daha iliskimizin başlarında. İş sebebiyle. Henüz bir bağlılık yoktu, şehir değiştirdikten sonra ne zaman dönerim ne yaparım bilmediğim için ondan yine ayrıldım. İşime odaklanmak istediğimi söyledim. Bir süre konuşmadık, doğum günümde çiçek gönderdi sonra. Yine konuşmaya başladık ama ben yine kestim. Gittiğim şehirde 6 ay kadar kaldım ve geri döndüm. Döndüğümde tekrar başladık, bu kez benim de açımdan bir şeyler oturuyor gibiydi. 4-5 ay sonra telefonunda erkek wp gruplarında çirkin muhabbetler gördüm. Aptal espriler, çok eşlilik esprileri, aptal erkek muhabbetleri. Olay çıktı tabi. En önemlisi de ben yokken yani başka şehirdeyken ve biz ayrıyken bir kızla görüştüğünü farkettim. Büyük kavga çıktı, dramatik sahneler. Önce kızı tanımadığını söyledi, üstüne gittim arkadaşım tanıştırdı dedi, üstüne gittim 1 kere görüştük dedi, biraz daha gittim sevgili olduk dedi, biraz daha gittim öpüştük dedi. Bunların hepsi 2 güne bir kavgayla sıkıştırmayla öğreniliyor bu arada. Ayrıca kız da öyle pek tekin bir tip değil, madde kullanan biriymiş. Rabbim Hidayet etsin, iyi yollara yöneltsin. Sözde kıza da beni sevdiğini söylemiş. Epeyce yıprandığımız bir dönem oldu ama bir şekilde barıştık. Sonra ilişkimiz için inanılmaz emek verdi, gerçekten en çekilmeyecek hal ve tavırlarımı tolere etti. Ama o kızla ilgili hala geçmeyen huzursuzluğum vardı, ara ara kavga ediyorduk. Derken tam1 yıl sonra konu tekrar açıldı. Bu kez ölümüne sıkıştırmamla birlikte kızla seviştiğini ama birlikte olmadığını söyledi. Olay artık çığrından çıkınca da birlikte olduğunu da söyledi. Bana söyleyememiş, onu terk etmemden korkmuş. Defalarca terk etmişim, onu bırakıp başka bir şehire gitmişim, söyleseymiş de yine mi gitseymişim. Ayrıca o zaman ben yokmuşum hayatında. Beni kaybetmekten ölümüne korkmuş. Bana bunu söylerse hayat boyu yüzüne vururmuşum. Ayrıca evlenmeden önce zaten söyleyecekmiş, benim onu terk etmeyeceğimden emin olduğunda söyleyecekmiş. Beni çok sevdiğini ve benim için birçok erkeğin yapmayacağı şeyi yaptığını ve kaybetme korkusunun gerçek olduğunu biliyorum. Ama 1 yıldır içgüdüsel olarak hep daha fazlasını yaşadıklarını hissetmiştim. Yüzleşemedim, cesaret edemedim. Şimdi böyle oldu. Siz ne düşünürdünüz böyle bir konuda?
