evlenince de gayet guzel yaptım yemeklerimi. evet yemek yapmakta ne varki google giriyosun kabak yemeği nasil yapılır yazıyorsun adımları tek tek izliyosun bende okurken evlendim hiç bilmiyordum ama ilk yaptığım yemek bile çok lezzetliydi. Hiç açık vermemek getekiyor hiçbir konuda yoksa çok yıpratırlar insanı zaten sürekli açık arıyolar. Sen kolay kek yap sevgiline ver annesine götürsün başı göğe ersin 
oraya giderkende kek börek götür gerekirse annene yaptir ben yaptim de millette gelince görür rahatlasin cahil pislikler diycem ayıp olacak
İstenmeyince zor oluyor illa ki problem çıkıyor. Senin dediğin ona, onun dediği sana daha çok batıyor ama sen yanındakine bakıcaksın, o duruşunu bozmazsa herkes kabulleniyor mecbur, biyerden sonra duruluyor olaylar. Bizde öyle oldu en azından.
Sevgilin olanlari sana mi yetistiriyor.
Ben mayista evlendim, o yaz aldim diplomami. Üstelik hukuk gibi zor bi bölüm okudum. Ama 12 yaşımda kahve yapabiliyordum
Okumakla yemek bilmek arasinda bi bağ yok. Biri diğerine engel değil. Sevmeyen yapmaz, yapmak zorunda da degil, o ayrı.
Ama okumak yemek yapmaya hele kahve bilmeye mani değil.
Yemene gitmeyeceksiniz, cezveye su seker kahve koyacaksınız. Insan bilmiyorum demeye utanır
Konunun diğer kismi da, klasik kv işte. Sen de zaten evliligi dusunmuyorsun, simdiden niye sulalesiyle tanisiyorsun ki? Sevgilinle yaşa hayatını. Evlilik düşündüğünüz zaman da evlenirsiniz.
Benim kv gorucu usulu evlendim esimle kv ilk gordugu zaman nasilsa simdi de ayni degisen bi sey olmadi hatta eline para gecince bana harclikta veriyo her geldiginde ne lazim alayim der yok anne sen gel derim ama sevdigimi bildigi ne varsa alir gelir hatta cevizimi bile evde pislik olmasin diye evde kirip kavanoza koyar getirir esimle surtussek esimi degil beni hakli goruz ismimi anarken bile cigerinden kopar annecim derken gozlerinin ici guler biri bana laf demeye kalksa agzinin payini verir
