Ablacım yanlışa anlama ama sen bu çocukla evlenecek olgunlukta değilsin. bana sorarsan zaten evlenecek olgunlukta değilsin.
Her genç evlenmeden önce birey olmayı tatmalı, en az 1 yıl tek başına bağımsız yaşamalı bence. sana gelince dünya kaç bucak haberin yok. Düzgün bir aileden geliyorsun, memursun işin de garanti hayat nasıl hiçbir fikrin yok.Ben ailesi gayet kötü babası alkolik, annesi başkasına kaçmış amcası büyütmüş, babaannesi büyütmüş tonla insan tanıyorum mesela. Sen fanusta yaşıyorsun.
Şunu söylyeyim ki hayat her zaman optimal değil. Bazen ailende problem oluyor, bazen işinde, bazen 2li ilişkilerde, bazen sağlığında problem oluyor. Hiçbir zorluk görmeden yaşarsan başına gelen ilk zorlukta yıkılırsın.
Sen hayatın hiçbir zorluğunu görmemişsin, ama bu çocuk çok ağır bir tanesini görmüş. Aile problemleri çok ağır oluyor çünkü değiştiremiyorsun başına ne gelirse kabullenmen gerekiyor. İnan bana o çocuk çoktan kabullenmiştir. Değiştiremeyeceğin şeyleri kabullenmek insanı çok olgunlaştırıyor. Neden benim babam kötü, neden benim ailem herkesinki gibi değil diye olaya bakarsan çıldırırsın, bir cevap yok çünkü. Başına gelen neyse oldu işte diyip kabul etmek gerekiyor. Bu çok zor bir şey, senin çocuk yapabilmiş sen kendi hayatın olmadığı halde yapamıyorsun. Hala para verir mi hapis olur mu saçma sapan şeyler yazıyorsun, çocuk babasız büyümüş yahu o ne yapsın? Sence bu çocukla aynı olgunlukta mısınız? Ayrıca ben babamla mıç mıç olursam ksıkanır mı yazmışsın, yetişkin bir insan bu babasızlığı çoktan kabullenmiş yıllar olmuştur kabulleneli. Şu kafanda kurduğun şey burda gördüğüm şeylerde en aptalca top 10e girer.
Şimdi bu kafayle evlneicem dersen senin gibi fanusta yetişmiş iyi aile oğlu bir cicişcik bul. Ama hayatta yine yoluna bir şeyler çıkacak emin ol annen baban yaşlanacak, ölecek, belki ailende başka sağlık problemleri ortaya çıkacak lütfen hayatın güllük gülistanlık olmadığını anla. Bilmiyorum nasıl yaparsın ama evlenmeden, aile kurmadan önce bence o yaşadığın fanustan çık önce.