Sevgilimin dini inancının olmadığını öğrendim

Hayırlı cumalar. güldüm ya çok tatlı.

Bence evlilik de zor olur. İnanç, siyasi görüş falan hiç değilse çok zıt olmamalı. Mesala inançsız biriyle konuşurken o kişi inanmadığı bir şeye saygı da duymadığı için konuşmanın ayarı kaçıyor. Benim için en kutsal konular. Rahatsızlık hissediyorsun ama karşındaki yok sayıyor napabilirsin ki. Söz konusu arkadaş olunca idare edilir bi şekilde ama eş olunca çok zor.
Yani şöyle söyleyeyim bazen eşlerin arasındaki ufak karakter farkları bile o kadar sorun oluyor ki. Değil ki böyle önemli fikir ayrılıkları sorun olmasın.
 
Şöyle benim annem inançlıdır babam deisttir. Biz büyürken annem dua öğretirdi babam derdi ne okudun şimdi? Dua diyosun tabi. Tamam da ne okudun ne anladın diyo, anlamadım bişey arapça deyince. İşte gördün mü anlamadığın bi şeyi ezberlemek için 3 saat harcadın derdi. Mealini açıp okurduk vs. Sonra sorularımız olurdu. Okuyosun da mantığına sığmıyo anneme sorduğumuzda sinirlenir hep babanızın yüzünden böyle oldunuz. Sorgulayacak ne var dini sorgulamayın allahın emrine inanman gerekir diye cevap alırdık.
Neyse işte dini eğitim kısmı sancılı geçti bizim evde. Babam annemin yaptıklarına çok takılmaz ama annem inanç sorgulamayı dinden çıkma olarak gördüğü için sert tepki verir. O yüzden kabullenememesi de
 
İnsanların birbirine gündelik güncel konular hakkında bile düştükleri fikir ayrılıklarından dolayı birbirlerini nasıl acımasızca eleştirip yıprattığını ve bu nedenden dolayı nasıl üzüldüklerini gerçek hayatın yanı sıra burada açılan konulardan bu kadar net gözükürken bu denli ciddi bir konu ister istemez aranızda sorun olur.Evliliklerde eşlerin uyumu çok önemli hayat yeteri kadar zor daha fazla zorlaştırmanın gereği yok bence.Takdir sizin tabi ki bunu başarabilenede saygı duyarım.ama her şeyi düşünün derim.Doğacak çocukları ailelerin bu duruma bakışını siz inançlı biri iseniz şayet ev hayatınızı sosyal hayatınızı vs. çok iyi düşünün.Bazen sevmek her şeye yeter sanıp yanılabiliyor insan. Sizin duruma nasıl baktığınız çok önemli şahsen ben asla yapamazdım.Herkesin olmazsa olmazı vardır.
 
Bir ateist olarak ben de cevap vereyim, ayrılın. Genellikle bizim gibiler karşı tarafın inancına karismadigimiz hâlde siz saygı kisvesi altında inançlı gibi yaşamamızı, konuşmamızı, davranmamızı istiyorsunuz, kırıyorsunuz üzüyorsunuz.
 
Öncelikle şunu söyleyeyim.Ben deistim,annem ve babam müslüman.Ama yaşayış ve düşünüş olarak aramızda çok az fark var.Bana kalırsa Türk halkının çoğu müslümanım diyen deistlerden oluşuyor
Eğer siz de kendinizi koyu bir dindar olarak tanımlamıyorsanız,sorun olacağını sanmıyorum
 
İnancınızın dindarı iseniz olmaz. Bir yaratıcıya inanmak ayrı şey, " bu yaratıcıya ancak bu yolları izlersem ulaşabilirim " demek ayrı şey. Yani deistseniz sorun olmaz, aksi ise onun için de sorun olur ileride sizin içinde. Benim için kişinin deist olması sorun olmaz mesela ama beraber olduğum kişinin bir dini geleneği izlemesi ve inanması benim için kırmızı çizgidir
 
Son düzenleme:
Bunun için insanların fikirlerine ihtiyaç duymanız çok anlamsız çünkü ciddi bir inancınız olsa zaten dinen bu durumun uygun olmadığının farkında olurdunuz. Kimliğinizde islam yazdığı için müslüman olmazsınız, dini vecibelerini yerine getirmediğiniz üzerinde pek düşünmediğiniz bi din neticede ama erkek arkadaşımızın inanmaması sizi rahatsız ediyor çok garip. Bence onun rahatsız olması lazım daha çok
 
Bence nedense sizin için değil de onun için sorun olacak gibi. Siz inanması yönünde baskı yapmazsanız ve o da sizin inancınıza saygı gösterirse sorun olmaz. Çocuklarınızı da neye inanacaklari konusunda özgür bırakırsınız.
 
Konu kapanmadan yazayım.
Dini inancı olan ama insanlıktan nasibini almamış kişiler gördüm.
Dini inancı olmayan ama insan olan kişiler de gördüm.
Kısacası insan olsun yeter.
 

ben de her yaz Arapça okumaya gönderildim. babam annem ben kardeşim cemaat olup namaz kılardık. (ne yalan söyleyeyim ben 10-12 yaşlarındayken çok saçma gelmeye başladığından duaları bile etmiyordum)
okuduğum duaların türkçelerini de öğretirdi babam. ama zaten kafama yatmıyordu, türkçelerinden sonra iyice sorguladım.
üniversite yıllarında inanmadığımı fark etsem de içten içe kendimi suçladığımdan bastırdım.
üniversiteden sonra da artık bunu kendime itiraf edebildim.
o günden beri daha huzurluyum
 
Aynen benim annem kapalı ama 1 kere bile namaz kılarken görmedim dışardan müslüman görüntüsü veren o kadar çok insan var ki kimse inanmıyor aslında babam ateist ben deistim dinlere inanmıyorum vicdana güzel kalpli iyi insanlara inanıyorum Allahın bizi olduğumuz gibi sevdiğini biliyor ben de onu seviyorum :)
 

Huzurunuzun sebebini söyleyeyim size.Bilişsel tutarlılık.Yaptıklarınızla düşündüklerinz aynı olunca iç huzuruna erersiniz :)
 
Öyle tabi ki de hani öyle anlar gelir de en basit bi konuda bile şaka mı yapıyor gerçek mi söylüyor diye ikileme düşeriz de valla mı yemin et deriz ya toplumda kalıplaşmıştır valla billla demek o yüzden değişik olur insan yada bana değişik geliyor
Zaten doğruyu söylediğim için kimse bana yemin et demiyor.
Birini inandırmak için yemin etmeme gerek yok.
estağfurullah yalan söylüyorsunuz demek istemedim saçma sapan bir konuda bile valla mı yemin et diyen bir toplumuz Müslüman kesim olarak o bağlamda
 

yok öyle demek istemediğinizi anladım :)
yani insanlardan bana hiç öyle bi doğrulatma isteği gelmedi bunu anlatmak istedim. sonuçta inançlı ya da inançsız kimsenin yalan yere yemin edip etmediğini anlayamayız. bazen Müge anlının programını izliyorum. aynı konu üstünde iki kişi farklı şeyler söylüyor Allah kitap din üzerine yemin ediyorlar. e birinden biri yalan işte :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…