Okurken ben bunaldım, yazık çocuk yaşarken neler hissetmiştir. Ben çok üzüldüm karşı tarafa. Sen insan gibi ilişkini bitirmek iste, karşı taraf manyağa bağlasın. Kapına dayansın, sürekli arayıp, mesaj atıp taciz etsin. Cevap alamadıkça hastalığı duygu sömürüsü için kullanarak ağlansın, kapında yatıp seni konu komşuya da rezil etsin falan. Çocuk için cidden çok üzüldüm.
İşin ilginç yanı bunca insan uyarmasına rağmen yaptığınız şeyin ne olduğunu da görmüyor, kabullenmiyorsunuz. Bakın, herkes büsbüyük aşklar yaşıyordur kendine göre. Zaman zaman da hepimizin aşkın göz körlüğüyle çok da sağlıklı hareketler yapmadığımız olabilir. Ama sizinki böyle bişey değil. Ne yaşamış olursanız olun bir insanı bu kadar rahatsız edemezsiniz. Kabul etseniz de etmeseniz de bu taciz. Zaten eminimki yakın zamanda sizden kurtulmak için çocuk numarasını falan da değiştirecek, belli yani.
Kendinizi bu kadar değersizleştirmeyin, yazıktır ya.