Aynısını annem erkek kardeşime yaptı. İlla memleketlimiz olsun dediler. Kardeşim hiç vazgeçmedi. 8 yıllık beraberliğin üzerine evlendiler. Kızın ailesiyle küstü flan bizimkiler, nişanda surat yaptılar neler neler.. annem kızı aradı istemiyorum bile dedi. Kardeşimi çok zora soktu çocuk sıkıntıdan 5 aylık askerlik yerine uzun döneme gitti ordan aldığı maaşla geldi düğününü yaptı yuvasını kurdu.Kınada hiçbirimiz kalkıp oynayamadık annemin baskısı yüzünden. Annem nikah salonundan ağlayarak çıktı hani o kadar. Ve biz de annemin yüzünden hep ön yargılı olduk, onun kadar değildik elbet ama sonra ne oldu; kız gerçekten karakterli ve duyguları güçlü bir kız çıktı ve kimse ondan af dilemeden o herkesi affetti, bizim aileyle olan sorununu asla kardeşime ve evliliğine yansıtmadı. He annemle can ciğer olmadılar ama her hafta gelir, muhabbetini eder saygıda kusur etmez Güler yüz gösterip gider ve annem şimdi diyorki gelinim çok iyi oğlumu da çok mutlu ediyor. Yani TATLI DİL YILANI DELİĞİNDEN ÇIKARDI. Helal olsun diyorum her seferinde helal olsun.
He bu arada annemin gönlüne en sinen benim evliliğin oldu aynı memleketten biriyle severek evlendim ama sürekli sorunlar kavga gürültü peşimi bırakmadı ve eşim ailemden hiç haz almıyor. Yani noldu elin memleketlisi annemi sevdi kendi memleketlisi bi o kadar soğuk oldu. Şimdi aklı başına geldi diğer çocuklarımı istedikleriyle evlendircm diyor memleket önemli değil
