bu sebepten 3,5 yıllık erkek arkadaşımla şu anda ayrıyız. dertlerimi anlatıyorum bunları istemiyorum bu ilişkide diyorum. ben daha napıym diyo. değişene düzelene ilgi göstermeyi öğrenene, bana gerçekten prensesmişim gibi davranana kadar yok barışmıcam. ha ilgi derken ay bebeğim nasılmış tarzı bi ilgi değil. bana bakarken beni gerçekten görsün gerçekten dinlesin istiyorum.
yine söylüyorum ben ona kürekle verirken ben iğne ucuyla alamam bende insanım yani artık aldığım kadar vericem. beni annem eziyet çekiym diye mi doğurdu...
ebn ayrılmayı beceremıyorum cesaret edemıyorum ama cok sıkayetcıyım
peki sizce sevdigim icin yanindayim zaten lafi yeterli midir?
yani bir erkek sadece sevdigi icin mi bir yaninda durur o kisinin?
hakkaten onlardan zor seyler mi bekliyoruz?
valla bende beceremiyodum hatta suçsuz olsam bile özürler dilerdim ama yok artık öyle de bi değerim yok böyle de hiç diilse kendi canımı sıkmayıp onunkini sıkıyorum. sevgi mevgi bi yere kadar azcık tavrımızı göstermeliyiz yoksa tepemize çıkıyolar bide oraya pisliyolar afedersiniz...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?