Eski sevgilimin bana yaşattıkları hakkında konu açmıştım daha önce de. İlk günler ölüyor gibiydim. Üzerime atılan iftiralar, arkamdan edilen küfürler beni yerle bir etmisti. 7 yıllık iliskimdi. İliski denilebilirse tabi.. Sürekli ayrıl barış, 2 defa aldatılma, hakaret küfür her şey mevcuttu. Ama gel gör ki bırakamadım, ondan başkasıyla mutlu olamam sanıyordum. İliskim boyunca nerdeyse her tartışmamızda bak o kıza yazarım haaa (beni aldattığı kız) diye tehditler mevcuttu. Ne o...lugum kaldı ne k...peliğim... Ne erkek düskünlüğüm, ne para gözlüğüm.. Anlattığım ailevi sorunlarımı bile sonradan yüzüme vuran bir insan... Babamın bizi zamanında bırakıp gitmesini bile diline dolayan, seni baban bile sevmemiş diyen biri. Kendime o kadar kızıyorum ki.. keske zamanında bıraksaydım. Simdi beni aldattığı kızla konusuyor sanırım. Ve o kız da sırf beni kötü göstermek için her seyi yapms. Ahımı aldılar.. Onların mutlu olmasına dayanamıyorum. Beni mahvettiler psikolojikmen. Bu kadarını yaşayan var mıdır bilmiyorum ama, bu gibi seyler yaşayıp sonradan mutlu olan atlatan var mı? Bu insanlar mutlu mu olacak simdi ?