Sevgilisinden Ayrılanlar Kulübü

Kızlar çok zor ve ciddi kararlar almam gereken bi dönemdeyim.Ben avukatım.Yaklaşık bir senedir evdeyim.Hakimlik sınavına girdim iki tane.ıkiside olmadı.Dün açıklandı bi tanesi.Artık bende bıraktım sınav işini falan.Kısmetimde yok sanırım.Avukatlığa devam edeceğim fakat nerde nasıl bilmiyorum.Nerelere gideceğim bilmiyorum.Üzerimde aileminde baskısı var.Karar vermek zorundayım bişeylere.Yani burdan tam anlatamıyorum herşeyi.Dün iyiydim ama bugün değilim.Hayatımda hiç birşey yolunda gitmiyor.Hah sağlık var diyorum ama üzüntü stresten sağlıkta gidiyor.Ben zaten yapı olarak çok hassas duygusal biriyim.Benimkine evet çok ihtiyacım var, beni terkedip gidene...Bi arasa bi moral verse öyle mutlu olurdum ki...Fakat nerdeyse 4 aydır aramıyor şimdi mi arayacak...Hemde ona en çok ihtiyacım olduğu anda...Neyse işte kızlar kısaca bu şekilde.Yoksa tam anlatamıyorum içimdekileri hislerimi sıkıntılarımı...
 
canım arada banada olur insan bazen kendini yalnız hissedince onu araıyor ona ihtiyacın var sanıyor ama yok düşün yokkende sen mutluydun arada insana bir duygusallık çöküyor birde herşey üst üste gelir ama birkaç gün sonra bişiyciğin kalmaz
 

ahhh be kuzucum... üzme nolur tatlı canını... evet bazen ben de nerdesin diye soruyorum ama gelip geçiyor işte... ihtiyaç duyuyoruz ama muhtaç değiliz değil mi ... böyle zamanlar herkes için çok zordur ... sadece ne istediğini düşün bence önemli olan... hayatında hiçbirşey yolunda gitmiyor diye de düşünme... aşktan kaybettin o kadar ; o da şimdilik yerimseniben

hakim olmak istemiyordun zaten ; sınav sonucun da bu isteğine uygun oldu... o zaman sadece sınavı geçtiğin için hakim olacaktık ; belki kolay gelecekti seçim yapmak ama istediğin olmayacaktı...

bence biraz sakin ol ; öle telaşa kapılmadan ne istediğine karar ver... hayal et ne yaparsan seni mutlu eder diye ... ben senin doğru karar vereceğine eminim :1hug:
 
Böcüküm Umudum haklısınız ama ya ben çok mu hayalperestim bilmiyorum.
Mesela şimdi Ankara'dan ben %90 gideceğim.Bu ıstanbul'da olabilir Ege ya da Akdeniz'de bir yerde.Fakat bunu düşünürken bile hayatımı kurmayı düşünürken bile hep onu düşünüyorum.Çünkü onunla olmak istiyorum.Sanki başka bi şehire gidersem ondan daha da uzaklaşacakmışım gibi, hep ona yakın olmak ister gibi...Kısacası ben şimdi bi düzen kurmak zorundayım ama onsuz onu düşünmeden kurmak karar almak çok çok zor geliyor,acı veriyor sanki.Ne bielyim bilmiyorum ne kadar anlatabildim.
 

anlatmaya çalışmana gerek yok ki canım...biz anlıyoruz zaten...

ama biliyorsun ki hayat çok tuhaf ; ne zaman ne olacağı belli değil... sen şu an senin için en uygun olacak bir yere karar ver ; en doğrusu bu... bakalım hayat seni nerelere sürükleyecek... ya da mekan değil de yapabileceğin iş olarak bak; acaba hangi şehirler sana uygun şartları sağlayacak... ve onu düşünerek düzen kurma derim... o hayatında olsaydı da şimdi onu düşünerek düzen kurmaman daha doğru olurdu zaten... önemli olan senin memnuniyet duyduğun bir yerde uygun şartlarda iş sahibi olman...yerimseniben

müşterim var benim... ara ara kaçıp gelmeye çalışırım...a.s.
 
la avukatsan stacını yaptın mı sen ankarada bakım bnm 2 tane arkdasm var av.birisi av.kalcak biriside savcılık için uğrasıyordu aslında uğrasmıordu deneme sınavndn 4.oldu .kolay onun için.
inş sende kazanırsın istediğni yere gelırsın
elınde en ıyı mesleklerden birisi var ve yapamıyorsuın senı anlyıromu zor olsa gerek
 
İşte benim hatam halen onu hayatımdan çıkaramamak.Zaman herşeyin ilacıydı güya.Zaman geçtikçe ben daha kötü oluyorum sanki.Nerde mutlu olacağımı şuan içinde kestiremiyorum.Zaten çokta acele etmeyeceğim.Fakat ben onunla çok mutlu olurdum, çok mutluydum çünküsırnaşık şey Neyse canım çok teşekkür ederim sanada canım benima.s.
 
inan bana hiçbirimiz çıkaramadık hayatlarımızdan zamana bırak acın yeni zamanla alışırsın omsuzluga unutulmaz ama alışıyor
 
ben çıkardımm ama geri girmez inşallah 5 aydır cıktı cıktı geri girdi bidaha girmesin istememyasakkelime
 

canım şimdi biraz kafan karışmış ama düzelicek, bak bende 2 senedir evdeyim iş arıyorum ilk başlarda mesleğime yönelik arıyordum şimdi neresi olursa gircem yeterki bir yer alsın diye bakıyorum en son hasta danışmanlığına başvurdum ki benle alakası bile yok, yani yaşadığım üzüntü de buna eklenince dayanılmayacak gibi oluyor.sağlığa gelince oda iyi gibi değil yani ruh sağlığı en azından kötü.ama günler geçip gidiyor :1no2: umurumda değil artık nerde çalışacağım yeterki bi işim olsun diyorum.torpilimde yok.bak sana teklif gelmişti bana öle bişede gelmedi istemesemde kabul ederdim bu zamanda işsizlik çok zor
 
Teklif geldi ama Ankara'da.Ben Ankara'da kalmak istemiyorum ki.Ne bileyim kızlar işte karmakarışık bi haldeyim.Gerçekten yorum yapanlar haklı galiba.2009 bana kötü geldi.28 yaşındayım ama daha ailemden başka hayata tutunacak hiç bir dalım yok.
 

canım :teselli: hayatta tutunacak dalımız vardı aslında sadece yanlış bir daldı kırıldı o kadar...çok güvendik ben mesela tek çocuk olduğum için hep yalnız kalma korkum var.""Hep yanında olucam bundan sonra hiç yalnız kalmayacaksın iş de önemli değil ben varım herşeyin üstesinden geliriz"" diyen adam bıraktı gitti.ben şimdi napim güvenmiştim bi kere tabiki üzülücem şuan ailemden başka kimsem yok daha doğrusu hayatta bi şekilde yalnızız.ama gün gelicek inşallah bizimde en azından sırtımızı dayayabileceğimiz sabah yanında uyanmaktan mutlu olacağmız bize her anlamda destek verecek bırakıp gitmeyecek bir eşimiz olucak.bizde onun yanında olucaz.sen şimdi o zaman sahip olduğın desteği arıyorsun senağlama
 
Benim içinde öyle.Hiç birşey olmasa bile o vardı.Ona o kadar güvenmeseydim bu kadar sevemezdim.Bilemiyorum şuan gerçekten herşey çok boş geliyor.Emek verdiğim herşey beni hayal kırıklığına uğrattı.Genel olarak hayata aşka karşı bi güvensizlik oluştu bende.
 

Oluşan o güvensizlik bendede var nasıl bir daha güvenebilirim diyorum.ya oda terkederse diye düşünmeden edemiyorsun...ama doğru insan karşımıza çıktığında tüm bu sorular anlamsız kalıcak.yada onlar geri dönerse biz inanabilecke miyiz onlara güvenebilecek miyiz döktüğümüz bu kadar göz yaşını silebilecek miyiz işte orası meçhul.şuan bence en önmeli şey kendin, biz hep onları düşündük onlar ne ister nasıl mutlu olur dedik kendimizi görmedik halada görmüyoruz bak ne hale geldik.şimdi biraz kendimizi düşünmeliyiz kendimiz için bişeler yapmalıyız.hayata bir yerden tutunmalıyız gibi geliyor bana
 
Yani baksana onların hiçbir çabası yok bizler için.
çabalarının olmaması ötesinde canım hayatlarına devam ediyorlar.kendim için konuşuyorum adam mutlu yani msnden silmeden önce ben gülen suratlar falan koyuyordu, biliyorsun yeni kız arkadaşıda var..yani devam etmekle kalmıyor aynı zamanda mutlu.ben napıyorum burda her gün kahır mektubu yazıyorum yani seni bilemicem ama içimde sevgiyle karışık nefret var birazda.nasıl siler onca seneyi ve hayatına devam eder diyorum.ama allah büyük bugün olmasada yarın bir şekilde allahından bulacak benim çektiğim üzüntülerin hesabını verecek.buna inanmazsam haklı adaletin olduğuna o zman daha bunalım yapıyorsun yaptığı yanına kar kalmış gibi hissediyorsun.onun için benim tek yaptığım dua atmek.diyorum allhım dayanma gücü ver beni hayata bağla mutlu olmam için yardım et diyorum.kendimi düşünmem gerekiyor şuan belki dediğim bencilce gelebilir ama kendimize dönmezsek canım sağlığımızı gerçekten yitiricez.ben kilo veriyorum annem paso kızıyor şuan .işin garibi yemek de yiyorum.:1no2: şuan onu düşünmeği tabiki bi anda kesemem ama hayata devam etmeyiz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…