İnanın benimde kafam çok karışık bir yandan korkularım var bi yandan kendimi suçluyorum ben mi kötüyüm diye ben ne sevgi görmüşüm ne birşey. Herşeyi ona yükledim belki. Eşim olucak evimiz olucak. Kazık kadar hatun oldum. Tamam 24 olucam çokta büyük değilim ama senin neyine hayal... pehh. Olmaz herhalde bu iş. Hayatımız yaşantımız beraber geççek herkesin yeri ayrı diyor ammaaa ... :/
Gerçekten saçma kıskanclıklar yapan insanlar var. Anne sevgisi ayrıdır, eş sevgisi ayrı. Bunların kıyaslaması bile olmaz.
Ancak sizin kıskanclık olarak adlandırdıgınız şeyin nedeni o son cümlenizde yatıyor bence.
Eğer düşüncelerinize yeterince değer verilmedigini hissediyorsanız, beraber kararlaştırdıgınız seylerin ailesine sürekli sordugundan ötürü degisiklige ugradıgını gözlemliyorsanız ve kendinizi onun hayatında sürekli ikinci planda görüyorsanız beklentileriniz karşılanmıyor demektir.
Dolayısıyla sevdiginiz kişinin, bu şekilde yakın bag kurdugu insanları kıskanmanız normal olur.
Bu durumda yapmanız gereken tatmin olmadıgınız bir sevgiye bel baglayıp kıskanclık içinde bir ömür geçirmektense kendinize yeni bir yol çizmenizdir.
Eğer "sürekli ailesini araması dısında bir sorunumuz yok" diyebiliyorsanız bu konuyu açıkça onunla konuşun.
Hem ona hem de kendinize şans vermek sizin elinizde. Fakat bu sürecte gözlemleyin, ailesinden bagımsız karar alıp almaması, onay bagımlısı mı degil mi bunlara bakın.
Hayalleriniz yine sizin hayaliniz olarak kalır. Düşlerinizden ve kendinizden vazgecmenize luzum yok.
Linlin66 nın istekleri X'e baglı degil, X ile olup olmaması sadece son anda yaptıgınız bir tercihtir. Devamını onunla, başkasıyla veya tek başınıza da getirebilirsiniz.
Hissettiginiz, istediginiz her şey sizin beyninizde, onun varlıgı şart degil. Eğer o varsa yine siz istediginiz içindir. Kendinize haksızlık edip, üzülmeyin boşuna.