- 23 Mart 2017
- 2.541
- 4.827
- 63
- Konu Sahibi pirayegibi
-
- #1
Neden hayatınız bu hale geldi peki ?
İşte bazen ne dediğimizi bilmiyoruz.
Kırıyoruz.
Hoş şeyler söylememiş eşiniz ama o cümleyi kurmadan önce farkli bi durum var miydi?
Agır bir laf ben kaldıramam
Hergün bir yanını çevirip sevmek ne güzel bir bakış açısı.
Geçinmeye gönlü olan sevmek için çare arıyor işte.
Allaj ağız tadı versin.
Herşey geçiyor da dil yarası geçmiyor işte.
Ağızından çıkanı kulağın duyacak, duymadı mı sonuç bu.
Çocuğunuz kaç yaşında? Eşiniz çocuğunuza böyle bir lafı neden söylüyor? Çocukla konuşulacak şey mi bu, çok ayıp yani. Anlamayacak yaştaysa, size duyurmak için söyledi herhalde. Çok kırıcı bir laf etmiş ama belki de tepkisel olarak sadece canınızı yakmak için söyledi. Belki içinde bir öfke var, onu çıkarmaya çalıştığı için saçmaladı. Bunları içinize atıp, kırgınlıkları büyütmek yerine, madem sorunlarınız olduğunu düşünüyorsunuz, bunları çözmeye, evliliğinizi kurtarmaya bakın. Terapi alın, birbirinizi anlamaya çalışın, daha çok iletişim kurun. Öyle kırılıp kırılıp kenara çekilmek ve hiçbir şey yapmamak, kaçınılmaz sona giden uzatmalara sokar sizi. Yapmayın bence bunu.
şunu unutmayın ağzınıza geleni söylerseniz kulağınıza geleni de dinlersiniz. Suçunuzu kabul ediyorsunuz . Ben de hatalıyım diyebiliyorsunuz ne güzel . O zaman daha yapıcı olun sadece çocuğusunuz için değil kendi mutluluğunuz ruh sağlığınız için. Ayrıca eşinizi ne kadar çok sevdiğiniz onun cümlesine kırılmanız dan belli.
ekleme yaptım hanımlarDurup dururken mi kurdu bu cümleyi eşiniz? Yoksa ağır bir tartışma sonrası mı?
Kabul edilir yanı yok bu cümlenin ama belki sizde ağır bir laf etmişsinizdir ondan demiştir diye düşünüyorum.
Ha durup dururken kurulduysa bu cümle çok çok ağır.
Birde çocuk olunca özellikle bebeklik döneminde evlilik cidden zorlu bir dönemece giriyor,kadın yorgun uykusuz sürekli ağlayan ilgi isteyen bebekle uğraşırken kendine vakit ayıramıyor, hamilelik zaten zorlu,yorucu haliyle 2 sene böyle geçiyor. Kendini erken toparlayabilen şanslı(yardım alabilen)kadınlardan değilseniz bu üç aşağı beş yukarı böyle oluyor. Adam dışarda çalıştığı için en çok kendi yorgun saniyor ama bilmiyor/anlamıyor ki anneliğin molası yok. O işyerinde yemek saatinde oturup keyifle yemeğini yiyip,istediği zaman kahvesini içerken,yorulduğunda kendini /kafasını dinlendirecek molalar verebilirken ,kadının yemek yemek,duş almak,bir kahveyi sıcak içmek gibi lüksü olmuyor çoğu zaman tuvalete bile gidemiyor.
Biraz empati yapılabilse bu süreç kolay aşılır,evlilik daha da güçlenir ama empati yeteneğimiz yok maalesef.
Ben ilk doğumumda eşim anlamıyordu beni,çok yıprandık ama 8 sene oluyor artık ikinci bebekte anladı onca yılın sonunda ne kadar yoruluyorum, bu kez daha düzgün gidiyoruz diyebilirim.
inşaallah canım lalePirayecim belli ki bebek sonrası bir afallamışsınız.
Bizde bebek yok da etraftan gözlemlediğim kadarıyla aileye gelen yeni bebek anne babayı az çok sarsıyor.
Normal diyorlar yani.
Eşin seni sever,sayar,eminim ki bu zor günler de geçecektir inşallah Allahımın izniyle.
Ee olmasaydı keşke dedikten sonra afamın ne demesini bekliyorsunuz. Bir tek siz mi kırılıyosunuz?çok üzgünüm
bende hatalıyım çok sivri dilliyim
unutmuyorum hiç birşeyi
doğumdan sonra tahammülümüz kalmadı birbirimize
%50 %50 eşit suçlarımız
dün oğluma 'annenin bana göre sevilecek bir yanı kalmadı onu sadece bana seni doğurduğu için seviyorum' dedi
kırıldık, kırdık, unutulmayacak şeyler söyledik
ama bu söz çok üzdü beni
bende kendine senin çok sevilecek yanın var??? ben her gün bir yanını çevirip seviyorum dedim
anlatacak kimsem yok
anlayacak kimsem yok
bu konuda böyle dursun burada
sunu eklesem daha doğru olacak sanki
bebek olduktan sonra benim ilgi ve yardım beklentim
eşimin ben çalışıyorum ben yorgunum tavırları
daha sonra ücretsiz izne ayrıldım
sonlarına doğru beni sürekli işe başlatma çabaları vs.
bende paracı bir adam algısı oluşturdu ki maddi olarak durumumuz eh işte geçim derdimiz yok yani
ben bebekle yorgun argın ondan sadece biraz yardım beklemem çok büyük kavgalara sebep oldu
dedim tamam herşeyi ben yaparım yeter ki sus
şimdi işe başladım bu ilk haftam
bana yardım etmeye çalışıyor 9,5 aydır resmen ben ondan yardım dilenirken hiç aldırış etmemişti, hatta üstüne etmediği kavga kalmamıştı ki
sadece kendi ütüsünü yapıyordu artık onu da ben yapıyorum
şimdi yardım etmek isteyince bana yapmacık geliyor
ne yani evde yorulmuyormuydum işe gidince mi yoruluyor bir tek insan
kısacası biz doğumdan sonra her gün kavgalıyız
her gün evlendiğimiz güne isyan ediyoruz
dünde eşim yarın evlenme yıl dönümümüz dedi bende olmasaydı keşke dedim bundan bayağı sonra o sözü söyledi ama bu artık bizim ağzımızda sakız yani ne ilk söyleyen kişi benim nede ilk kez söylenen söz...
evet söylememem lazımdı ama tahammülüm yok hiç bir şekilde
Eşinizin söylediği söz çok kırıcı. 2 aylık bebeğim var çalışmıyorum. Eşim işten gelir yine yardımcı olur. Aranızdaki iletişim bozukluğu hep var mıydı doğumdan sonra mı oldu? Sanki en çok kim can acıtacak diye yarışıyosunuz. Karşılıklı sakin bi şekilde konuşmayı düşündünüz mü hiç. Evlilik yıldönümünüzmüş zaten bebeği bırakabileceğiniz biri varsa bırakın bi saatte olsa size iyi gelir.çok üzgünüm
bende hatalıyım çok sivri dilliyim
unutmuyorum hiç birşeyi
doğumdan sonra tahammülümüz kalmadı birbirimize
%50 %50 eşit suçlarımız
dün oğluma 'annenin bana göre sevilecek bir yanı kalmadı onu sadece bana seni doğurduğu için seviyorum' dedi
kırıldık, kırdık, unutulmayacak şeyler söyledik
ama bu söz çok üzdü beni
bende kendine senin çok sevilecek yanın var??? ben her gün bir yanını çevirip seviyorum dedim
anlatacak kimsem yok
anlayacak kimsem yok
bu konuda böyle dursun burada
sunu eklesem daha doğru olacak sanki
bebek olduktan sonra benim ilgi ve yardım beklentim
eşimin ben çalışıyorum ben yorgunum tavırları
daha sonra ücretsiz izne ayrıldım
sonlarına doğru beni sürekli işe başlatma çabaları vs.
bende paracı bir adam algısı oluşturdu ki maddi olarak durumumuz eh işte geçim derdimiz yok yani
ben bebekle yorgun argın ondan sadece biraz yardım beklemem çok büyük kavgalara sebep oldu
dedim tamam herşeyi ben yaparım yeter ki sus
şimdi işe başladım bu ilk haftam
bana yardım etmeye çalışıyor 9,5 aydır resmen ben ondan yardım dilenirken hiç aldırış etmemişti, hatta üstüne etmediği kavga kalmamıştı ki
sadece kendi ütüsünü yapıyordu artık onu da ben yapıyorum
şimdi yardım etmek isteyince bana yapmacık geliyor
ne yani evde yorulmuyormuydum işe gidince mi yoruluyor bir tek insan
kısacası biz doğumdan sonra her gün kavgalıyız
her gün evlendiğimiz güne isyan ediyoruz
dünde eşim yarın evlenme yıl dönümümüz dedi bende olmasaydı keşke dedim bundan bayağı sonra o sözü söyledi ama bu artık bizim ağzımızda sakız yani ne ilk söyleyen kişi benim nede ilk kez söylenen söz...
evet söylememem lazımdı ama tahammülüm yok hiç bir şekilde
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?