Merhaba kızlar,
Bu benim ilk mesajım ve ilk konum. Yıllardır her gün burayı takip ediyorum. Bir şey olduğunda hep buradan fikir alıyordum, üyeliğim vardı ama hiç mesaj bile yazmamıştım. Artık ben de sizin aranıza resmen katılmak istedim. Çünkü boyumu aşan bir derdim var artık. Başlık gibi garip... 7 yıllık bir ilişkim var son 1 yıldır da evliyiz. 6 ay önce çocuk yapmaya karar verdik ve doktora gittim. Ne yazık ki pko olduğum için yumurtam çatlamıyor ve regli olamıyorum haliyle hamile de kalamıyorum. Bir süre bekledik 5 aydır regli olmayınca ve zaman boşa geçtiği için doktorum ilaç vererek hem adetimi düzene koymak hem de hamile kalmamı sağlamak istedi. Buraya kadar her şey iyi sayılır. Her gün hormon ilaçları kullanıyorum. Kendimi ilaçların yan etkileriyle kötü hissediyorum ama olsun her şey doğmamış çocuğum için diyorum. İlaca başlayalı 12 gün oldu. Bu haftanın başından itibaren yumurtlama dönemim olabileceği için bol çalışmalı bir hafta geçirmem gerekiyor. Bu durumu Pazar günü eşime söyledim. Hafta içi büyük ihtimalle yumurtluyorum bol bol çalışmamız lazım diye:) Tabii bundan önce biz zaten ortalama 1 haftadır hiç birlikte olmadık, eşim zaten sevişmeyi sevmeyen bir adam, nasıl bir şeyse... Neyse bu hafta başladı. Pazartesi eşime sokuldum yok, film izliyorum sen uyu dedi salladı. Salı gecesi yine sokuldum maç izliyorum uyu sen dedi yine yok. Tabii ben kafayı yiyorum. Çarşamba oldu yine yok. Ağlaya ağlaya uyudum. Açıkça söyleyeceğim gece yarısı uyandım yeter dedim ben bu kadar hapı boşuna mı içiyorum ve gece yarısı eşim uyurken onu uyandırıp epey zorlayarak beraber olduk. Dün gece yani perşembe gecesi yine eşime sokuldum. Adam çok yorgunum dedi yattı. Bende artık dayanamadım ve konuştum. Normalde sinirli biriyimdir ama inanın o kadar sakin konuştum ki... Neden böyle yaptığını, beraber bir karar verip çocuk yapmak istediğimizi ve benim bunun için bir dünya hormon aldığımı, tüm vücut dengemin şaştığını ondan sadece benimle 1 hafta yoğun bir şekilde sevişmesini istedim. Adamın tepkisi dün yaptık ya yeter oldu. İnanın başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Çocuk isteğinden vazgeçtiysen söyle ben de ilaç içmeyeyim dedim. Yoo istiyorum dedi. O zaman nasıl olacak dediğimde cevap vermiyor. Dayanamadım içeri gittim. Dünden beri konuşmuyoruz. Bu bizim zaten her zaman en büyük problemimizdi. Eşim sevişmeyen bir adam. Sürekli yorgun, bilmem ne... Binde bir bir şeyler oluyor ve kaplan kesiliyor :) Ama o da gerçekten 4-5 ayda bir. Onun dışında haftada 1 kere sevişir ve bu yüzden çok konuştum kavga ettim. Bir şey demiyor da değişmiyor da. Fakat bu sefer ortada çocuk var. Bunu bile bile yapmıyor. Ne yapacağımı şaşırdım. Dünden beri konuşmuyoruz. Kendimi çok kötü hissediyorum. Ben o kadar şey yapıyım, hem psikolojimi hem vücudumu hırpalayayım beyfendinin keyfi istemedi diye her şey çöpe gitsin. Bilmiyorum, kafam çok karışık. Bu ay bitti işte. Ben boşu boşuna içtim o ilaçları. Adam sevişmedi ve bitti. Ben yine hormonlara devam edeceğim. Ne olur bir şeyler deyin. Kimseye anlatamıyorum. Artık çatlayacağım. Kafam yerinde değil, kendimi işe verdim. Çalışıp kafamı dağıtmaya çalışıyorum ama olmuyor.
