Ben çocukları bir sebep yokkende yakın hissetmeyebiliyorum, içimden sevmek gelmiyor.Ama dengeli olmaya çalışıyorum, kesinlikle kötü davranamam..
Özellikle sevmediğim birinin çocuğuna şöyle böyle davranayım diye plan yapmam.
Ama yaşam tarzı bana uygun değilse birinin çocuğuna verdiği terbiye ve öğretilerde o şekilde olacaktır.
Dolayısıyla çocuğun hareketlerine göre hareket ederdim yani çocuk mesela annesi gibi arsızsa,yalaka biriyse baştan kuralcı olurdum ama kötü davranmazdım sadece mesafeli ve birazcık daha az iletişmi içinde olurdum...
Sonuçta ona yanlış terbiyeyi veren kişi ailesi , o daha masum..
Benim annem eski görümcesiyle hiçç görüşmezken, çocuklarına bunu hiç yanstımazdı belli ölçüde ve çaktırmadan çok iyilik yapardı. Ama YÜZ GÖZ OLMAZDI...
Bizimle ilişkilerini ne koparırdı ne de bizim çok çok içlerine girmememizi sağlardı.
Denge olmalı işte bunda da her alanda olduğu gibi...kaydirigubbakcemile5
Çok güzel çıkarımlar olmuş, keyifle okudum..