Günlerden 13 ağustos Salı 2013 iyice şüphelenmiştim kimseye belli etmiyodum. Çünkü emin değildim babacından habersiz gebelik testi aldım. En net sonuç için sabah yapılması gerekiyodu ama ben her konuda çok sabırsız olduğum için dayanamadım saat 17:30 sıralarıydı testi yaptım çift çizgi çıkmıştı ve oldukça belirgindi sevinçten zıplayıp bağırdığımı hatırlıyorum.içim içime sığmıyodu bian önce herkeze haykırmak istiyodum. Babana mesaj attım sana çok güzel bi hediye aldım
Kutuya koydum testi hediye paketi yaptım. Sabırsızlıkla babacını beklemeye koyuldum. Çok heyecanlıydım. Baban işten geldi hemen hediyeyi verdim. Tahmin et dedim ama edemedi çünkü sen plansız gelmiştin bize sürpriz yapmıştın.hediye kutusunu açtı testi gördü ve bana baktı evetttt hamileyim dedim sarıldık birbirimize öyle mutluyduk ki tarifi yoktu. Hemen hastaneye gittik. Seninle ilk karşılaşmamızdı.kalbimin çok hızlı attığını hatırlıyorum doktorun ağzına bakıyodum hamileyim hocam dedim evet dedi ve seni gösterdi miniciktin kuzum. dünyanın en mutlu insanlarıydık.ilk fotografın elimdeydi bi çocuğumuz olucaktı. Hemen telefonlara sarıldık. Herkeze bu mükemmel haberi vermeliydik. Beklenmedik bi anda gelmiştin iyikide gelmiştin. Artık bütün dünyamız senin üzerineydi odak noktamız sendin.
Kalp atışlarını dinlemek için 7 haftalık olman gerekidu. Zar zor geçiyodu günler. Tedirgindim sürekli kötü bişey olucak diye korkuyodum. Bu huyumu hiç sevmiyorum zaten negatif düşüncelerin kafamda olmasından nefret ediyorum. Doktor randevumuz geldi çattı. Yatağa uzandım ultrason ekranı karşımda
benim minik yavrumun kalp atışlarını duyabiliyodum canım yavrum kalbinin atışını gördüğümde mutluluktan ağladım. Anne olacağımı ilk o zaman tüm benliğimle hissettim seni tamamen yüreğime aldım. Bazı geceler kabus görüyodum seni düşürdüğümü ve ağlayarak uyanıyodum. Öyle etkileniyodum ki hıçkırarak ağlıyodum babacın teselli ediyodu ona hiç bişey olmucak diyodu. İçime su serpiliyodu. Çok iştahsızdım halsizleşmiştim tatlı delisi olan ben tatlıdan tiksiniyodum. Kilo bile vermiştim. Dayın sana böğürtlen ismini taktı. Cinsiyetini öğrenene kadar seni böğürtlenimiz diye sevicektik. Her şey çok iyi gidiyodu tüm testler, gelişimin, kalp atışın.
Günler musmutlu ve gereksiz tedirginliklerimle geçiyodu. 3 aylık olmuştun bile. 2li tarama testi yapan doktor % 95 erkek dedi. Öyle merak ediyoduk ki cinsiyetini merakımız dinmiş oldu. İçimden hep kız geçiriyodum ama dualarım hep sağlıklı olsun diye oluyodu gerçekten öyle düşünüyodum sağlıkla kucağıma alayım gerisi boştu. Ama 16 haftamda doktor kontrolune gittiğimizde kıza benziyo dedi doktor tam göstermemiştin kendini. Biz dahada merakla bi sonraki randevuyu beklicektik. Karnım büyümeye başlamıştı. Karnım büyüdükçe mutluluğumda büyüyodu. Sürekli karnımla konuşup okşuyodum seni okşar gibi. Aynanın karşısına geçip karnımı seyrediyodum deli gibiydim mutluluk delisiydim
Artık hareketlerini hissetmeye başlamıştım. Bu bi mucize olmalıydı. Rabbim kadınları kutsal kılmıştı. Babana sürekli teşekkürediyodum ve kadınların çok şanslı olduğunu söyluyodum onlar bu duyguyu asla bilemiceklerdi. Bi sonraki doktor randevumuz gelmişti. Her şey yolundaydı ve cilveli işveli nazlı bi kızımız olucaktı kesindi doktor kukuşunu göstermişti. Çok çok çok mutlu olmuştuk çünkü babanla sen olmadan önce hep kızımız olsun diye hayal ederdik rabbim gönlümüze göre vermişti. Hemen alışverişe başladım. Çok heyecanlıydım kızım olucaktı bi örnek giyinip süslü süslü gezmelere gidecektik. gelinlik bile almıştım hemde 2 tane bembe ve beyaz. Tulumlar ,taytlar, elbiseler, cicili şapkalar,çoraplar
daha bi sürü şey. Sürekli kıyafetlerini çıkarıp seviyodum gelen misafirlere gösteriyodum. miniciklerdi bu kadar minikmi olcaktı benim kızım. Sürekli seni hayal ediyoduk bananla. Babana çok düşkün olucaktın, bahçede oyunlar oynucaktık ,Geceleri ağlıcaktın sırayla seni uyutucaktık,seni emzircek koynumda uyutcaktım,emekleyip yaramazlıklar yapıcaktın , gözlerin bana dudakların babana benzicekti , kara kızımız olucaktın,sen bizim dünyamız olucaktın
Bi yandanda aptal tedirginliklerim devam ediyodu sanki sana iyi bi anne olamıcam gibi geliyodu yersizdi ama elimde değildi . Rüyamda bile görüyodum tutamıyodum seni düşürücek gibi oluyodum. Sanada anlatıyodum güçsüz hissediyodum kendimi diye.
Günler böyle geçerken karnım iyice büyümüş yusyuvarlak olmuştu. Benim mutluluğumda kocaman oluyodu artık hareket ettiğinde karnımda oynuyodu. Sen oynadıkça benim yüzümde güller açıyodu çok hoşuma gidiyodu. Baban sana gitar çalınca daha bi oynuyodun. Babanın müziğiyle dans ediyodun sanki. Çift rahimli olduğum için erken doğum riskim vardı zaten korkak olan ben sürekli tetikteydim. İnternetten araştırıyodum. 27 haftadan sonra bebeğin ciğerleri tamamen geliştiği için nefes alabiliyomuş. O haftamın gelmesini bekler olmuştum. Bi gece rüyamda deprem olduğunu gördüm öyle net hatırlıyodum ki merak ettim tabire baktım. Hamile olan bebeğini düşürür yazıyodu. Tedirgin oldum ablama anlattım korkma bişi olmaz dedi. Bende görüyorum hiç çıkmıyo yalan onlar dedi rahatlamıştım. Doğumum yaklaştıkça heyecanım artıyodu sana yaklaşıyodum. Bi an önce zaman geçsin kollarıma alayım seni emizireyim koynumda uyutayım istiyodum. Çevremdekiler bolca uyu dinlen bebek olunca çok arıcaksın bu günleri dua et gazlı bebek olmasın falan diyolardı. Ben her şeye razıyım dualarımda sağlıkla kucağıma alayımda başka bişi istemiyorum diyodum. 27. Haftalığa gelmiştim. Bi nebze olsun rahatlamıştım doğsada yaşar diyodum. Yinede korkuyodum tabi ama eskisi gibi değildi.
Ve o kapkara gün. 13 ocak 2014
27 hafta 4 günlüktün. Hayatımın en korkunç günü. Sabah erken kalktım kahvaltı hazırladım babanla kahvaltı yaptık o işe gitti ben biraz daha uyumak için yattım.10 gibi kalktım sağlık ocağına gittim. Tetenoz aşım vardı. Aşımı vurdurdum kalp atışını dinleyelim dedim. Hemşire alet burada değil dedi. Ya morali bozuktu yada hastaydı bilmiyorum isteksizdi ısrar etmedim tamam dedim çıktım. Eve geldim saat 12 olmuştu. Acıkmıştım yemek yedim. Tv karşısına oturdum saat 1 gibi hareket etmediğini fark ettim. Yoruldum ondan diye düşündüm. Uzanıp uyudum. Saat 2 gibi ablam aradı ona soledim hareketlerini hissetmiyorum yoruldum heralde uyuyodum dedim sonra kapattık telefonu. Uykum kaçmıştı. İnternetten araştırdım normal yazıyodu bebek çok uyuyabilirmiş. Çikolata yiyin sağ tarafa yatın müzik dinletin diyodu. Hepsini yaptım ama sen hiç kıpırdamamıştın. iyice korkmaya başlamıştım saat 4 buçuk olmuştu babana mesaj attım yine kızıcaksın ama kızımızın hareketlerini sabahtan beri hissetmiyorum sen gelene kadar yinede hissetmesem doktora gidelim yazdım. Tamam dedi ben gelince gitar çalarım kıpırdar dedi. Zaman geçmemeye başladı 2 saat vardı babanın gelmesine. Saniyeler geçmek bilmiyodu iyice korkmuştum. Ve baban geldi sonunda korkma dedi gitarı aldı çalmaya başladı ama sen hiç kıpırdamadım gözümden yaşlar aktı. Hemen hazırlandık en yakın hastaneye gittik. Doktorun kapısında beklerken hiç bişi olmucak her şey yolunda birazdan eve döncez diye düşündüm. Yine boşu boşuna korkmuştum. İçeri girdik yatağa yattım. Seni görücem diye çok heyecanlıydım. Sen kıpır kıpır bize cilve yapıcaktın öyle emindimki
Doktor baktı ve yüzü değişti. Noldu hocam kötü bişeymi var dedim cevap vermiyodu ağlamaya başladım kollarımla gözlerimi kapattım. Kabustaydım bişey yoktu. baban sakin ol bişey yok diyodu. Sürekli hocam kalbi atıyomu söyleyin diyodum. Oysa ekran karşımdaydı. Kalp atışın yoktu. görüyodum ama inanmıyodum yanlış görüyor olmalıydım doktorun ağzından duymalıydım. Doktor başka hastane adı soledi 4 boyutludan damarlarına bakılsın dedi. Dünya durmuştu. Heryer siyahtı. Kızım gidemezdi. O beni bırakmazdı. Haykırarak ağlıyodum. Babanda ağlıyodu. Hem ağlıyodum hem seninle konuşuyodum hem Allaha dua ediyodum. Kızım nolur beni bırakma annecim lütfen gitme
Allahım yalvarırım onu benden alma
kendi hastanemize doğru yola çıktık. Sürekli dua ediodum. baban arkadaşını aradı ve kızımız öldü hastaneye gidiyoruz dedi. Öldümü ne demekti öldü off kulaklarım tırmalanıyodu ne biçim kelimeydi o bağırdım çığlık attım kızıma öldü deme diye. İkimizde çaresizce ağlıyoduk. Doktorun yanına girdik sakin ol dedi nasıl olabilirdim. Umutluydum bi yolu olmalıydı nasıl giderdi her şey bu kadar normalken. Doktor baktı ve üzgünüm dedi üzgünüm
Bu olamazdı kızım nasıl giderdi o beni bırakmazdı. Bidaha bakın tekrar bakın kızım gidemez
yanıyodum kavruluyodum ne yapmışım yavruma bilmiyodum ne yaptımda dayanamadı kuzum minik kalbine ne yapmıştım.ona nasıl zarar vermiştim. Yerin dibine girmeliydim ben yavruma ne yapmıştım. Odaya aldılar bizi herkez gelip teselli etmeye çalışıyodu tesellisi varmıydı ki. Sürekli örnekler veriliyodu doktor başına gelen benzer olayları anlatıyodu hemşire kendisininde başına geldiğini söylüyodu tek senin başına gelmiyo der gibi. Ama bananeydi. Benim yavrum karnımdaydı beni o ilgilendirirdi. Odada yalnız kaldığımız anda babana ağla aşkım dedim neden çekiniyosun yavrumuz gitti bizim sarılıp hıçkırarak ağladık. Aman Allahım nasıl bi acıydı bu nasıl bi çaresizlik nasıl bi çıkmaz bi yol kabus olmalı ve uyanmalıyım artık bu gerçek olamaz kızım beni bırakamaz
Günler geçiyo kuzum öyle yada böyle yaşıyoruz babanla. Kalbimiz atıyo ama sen yoksun gelmen imkansız. Ama ben hala keşkelerdeyim keşke şöyle olsaydı bişey olmazdı böyle olsa yaşardı
Babacın sürekli teselli etmeye çalışıyo beni mutluluğum için elinden ne geliyosa yapıyo zaten o olmasa nasıl dayanırdım gitmene. Nasıl katlanırdım
Sen gittiğinden beri en kısa zamanda hamile olmayı planlıyorum umarım bana kızmıyosundur. Ancak bi kardeşin olursa kucağım dolarsa yürek yangınım söner. Nolur kardeş istiyorum diye kızma bana ve beni affet sana zarar vermeyi asla asla istemedim her ne yaptıysam bilmeden yaptım milyonlarca kez özürdiliyorum lütfen beni affet ve artık rüyama gel çok özledim meleğim seni gerçekten çok özledim
ANNEN