ben 28 haftada suyum geldiği için sezeryan ile doğum yapmak zorunda kaldım.bebeğim minicikti.800 gr doğdu.kuvözde her gün bebeğimizi sevdik,konuştuk.hatta bir gün kucağıma verdiler.hayatımın en güzel günüydü.12 gün dayanabildi.ciğeri gelişmediğinden dolayı kaybettim.onu kaybedince hayatımda ne kadar da önemli yer tuttuğunu hatta hayatımın o olduğunu anladım.zor günler geçiriyorum ama bunun Allah tarafından bize verilen belkide bir mükafat olduğunu düşünüyorum.her anneye bu nasipolmaz.tabiiki Allahım hiç bir anneyi evladından ayırmasın.Allahım korusun ...bizler Allah tarafından seçilen insanlarız.hayatımızın sınavını veriyoruz.ve bu sınavdan başarılı çıkar isek bebeklerimize kavuşacağız diye düşünüyorum.tabiiki ağlıyorum hatta ilk günlerde kötü şeyler düşünerek bebeğimi koruyamadığı düşünmüştüm.ama hiç aklımıza gelmiyorki ölüm Allahtandır.o ne emrederse o olur.o yüzden üzülelim ama bebeklerimizi orda üzmiyelim.ben çok zor buldum bebeğimi.42 yaşında ve 4,tüp bebek te.belkide hiç bir zaman başka çocuğum olmayacak ama Allahım 12 günde olsa bana anneliği tattırdı çok şükür.....
