Ben de ona takıldım şu an zor ama ileride kolay mı olacak? Bebek doğsa herkes sorun bitecek sanıyor sanırım ama hayat daha zor olacak. O zaman da bebek yüzünden uykusuzdum sinirliydim kocam alttan almadı vs konular açılacak belki.Niye hep onun sevdiği pişiyor
Hiç tahammül edemem
Benim eşimde evlenmeden karnabahar brokoli lahana bamya bezelye
Karadenizin bir sürü otu var onlar da dahil olmak üzere hiçbir şeyi yemezdi
Evde pişirtmezmiş bile
Canım ne isterse onu yaptım
15 yaşında da oğlum var arada o da mırın kırın ediyor
Bunlar yenecek diyorum herkes oturup yiyor
İkisi de biliyor ki beğenmediler mi o yemek daha önlerine gelmez mumla ararlar bir kap sıcak yemeği
Alttan alınca hep evlilik güzel gidiyor sanıyor insanlar
Kırlent atmanız doğru değil ama bakın alttan almadığınızda gelen sonuca
Hamilelik bebek lohusalık bunlar zor geçen zamanlar
İyi düşünün öyle karar verin
Eski eş evlendi mi peki?Uzun hikaye ama boşanma m hataydı
Hayir beni istemiyormuş.sadece çocuğumu istiyorum dedi.cocugu aldi bu yaz.iki hafta duracaktı orada cocuk simdi eylüle andaki getiririm diyor.artik cok yıprandı iliskiEski eş evlendi mi peki?
Çok teşekkür ederim bu yapıcı yorumunuz içinHanımlar polemiğe girmeyin lütfen.
İkiniz de hatalısınız, karşılıklı sözlü ve fiziksel şiddet var.
Eşinizi yemek konusunda fazla şımartmışsınız, bu köfte niye parmak değil yuvarlak deyip yememesi saygısızlık, hem size hem emeğinize saygısızlık.
Genelde eşinizin sevdiği yemekleri yapıyormuşsunuz buna rağmen burun kıvırıyor, ki sizin sevdiğiniz yemekler ne olacak? Hep onun paşa gönlüne göre yemek yapılırken belki sevdiğiniz yemeklerden bile ödün veriyorsunuz.
Madem sevdiği yemeklere bile bahane buluyor yapmayın, kendi sevdiklerinizi pişirin o da gitsin dışarıdan yemek söylesin.
Size gelince, kırlent fırlatmışsınız, yaşamadığım için bilemem ama eminim tüp bebek süreci hem fiziksel hem psikolojik olarak zordur, lakin kendinizde farkındasınız tedavi sizi ruhsal olarak yoruyor, aldığınız hormonlar öfke patlamasına sebep oluyor, buna belki evlilikle alakalı ufak tefek birikmişlikler de eklenince normalde vermeyeceğiniz tepkileri veriyorsunuz, doğru kelimeleri bir araya getirebilir miyim bilmiyorumbebek sahibi olmak için tedavi olmak zorunda kalmak psikolojinizi etkiliyor olabilir, özetle sizde de bir patlama var ve bazı arkadaşlar yazmış ama yanlış anlaşılmış sanırım, şimdi birbirinizi bu kadar yıpratırsanız bebek olunca evliliğinizi sağlıklı yürütemezsiniz, aranızdaki tüm bağlar kopabilir çünkü lohusalık da zorlayıcı olacaktır, bu seferde ben o kadar tedavi oldum vücuduma o kadar hormonu alan bendim diye belki pişmanlık belki suçlama gibi duygular içine de girebilirsiniz.
O yüzden bana kalırsa, tedavi sürecinin psikolojik etkilerini de hafifletmek, ne istediğinize karar vermek, evliliğinizi gözden geçirmek için profesyonel yardım alın, önce siz başlayın daha sonra gerekiyorsa çift terapisine başlayın, zira en çok sizi yıpratan bir tedavi görüyorsunuz fakat tedavinin sizde yarattığı etkiler evliliğinizi de etkiliyor.
Canım kocayı ben secıp alıp vermedım . Yorumlarda 9 seneden bahsedilmişkusura bakmayın ama asıl olgun davranmayan üç yaşında çocuk gibi yemek seçen kocasında. Bir evde yemek seçen yetişkin olmamalı. Bu kadın sürekli yemek seçen insana göre yemek yapmak zorunda değil. Çocuk olunca diyorsunuz ya çocuk olunca yemek seçen ve kendine ayrı yemek üstelik sağlıksız hazır yemek getiren babayla ne olacak? O da yemek seçecek. Doğru olan bu mu?
Annem 55 yıllık evli ve her gün çeşit çeşit yemekler olur bizim evde.Yaşlı haliyle hala babamın sevdiği şeyleri yapmaya çalışıyor.Ama gel gör ki o yemekleri beğenmeyen beğenmediği için kavga çıkaran küfür eden bir babam var.Evlendim eşimin yemek konusundaki yaklaşımını çok garipsiyorum.Sevsin sevmesin bir çeşit yemek ne varsa yer kalkar.Ellerine sağlık der.Ki ben çalışan biri ollduğum için her zaman yemek yapamıyorum bu yüzden dışarda da yeriz.Kendisi de yemek yapar.Yemeği sorun eden bir babayla büyüdüğüm için seni anlıyorum.Sevmediği bir yemek de değildi. Zaten onun sevmediği bir yemek pişmiyor evde. Bir gün gelip bu köfte niye parmak ben yuvarlak istiyordum diyebiliyor. Veya haftada bir mutlaka şu yemek olsun diyor yapıyorum ve yemiyor. Her gün evde taze yapılmış çorba olsun diyor ve içmiyor. Beni çok yargılamış herkes sevmediği yemekleri yapıp zorla yedirmeye çalıştığımı sonra da olay çıkardığımı düşünmüşler. Ama olay bu kadar ekstrem olunca akıllara gelmiyor.
E tamam dokuz senedir yemek seçen böyle saçmalıklar yapan birine karşı da insanda tahammülsüzlük olur. Adamın yaptığı şey de çekilecek dert değil. Benim 8 yaşındaki oğlum bile evde pişeni yemek zorunda olduğunu öğrendi. Kazık kadar adam bebek gibi onu yemem bunu yemem derse taş olsa çatlar. Köftenin tipine göre bakıp yemeyen birine de insan her zaman minnoş olamaz.Canım kocayı ben secıp alıp vermedım . Yorumlarda 9 seneden bahsedilmiş
Rica ederim, bence mutlaka terapiye başlayın çünkü zaten vücuda yüklenen ilaçlar hormonlar duygularınızı yoğun yaşamanıza neden oluyor, ki gebelikte de benzer şeyler yaşanıyor, yaprak düşse ağlama, merhaba deseler sinirlenme gibi şeyler oluyor :)Çok teşekkür ederim bu yapıcı yorumunuz içinterapi konusuna ben de katılıyorum şu an kendimi tanıyamıyorum ama belki de içimde olan öfke potansiyeli ortaya çıktı bir anda. Çözülmesi gereken bir şey
Çünkü yemek seçen insana göre hareket eden insan da bu davranışı pekiştiriyor. Anneniz yemesen yeme diyip yemek yapmayı bıraksa bir daha seçer miydi acaba!Annem 55 yıllık evli ve her gün çeşit çeşit yemekler olur bizim evde.Yaşlı haliyle hala babamın sevdiği şeyleri yapmaya çalışıyor.Ama gel gör ki o yemekleri beğenmeyen beğenmediği için kavga çıkaran küfür eden bir babam var.Evlendim eşimin yemek konusundaki yaklaşımını çok garipsiyorum.Sevsin sevmesin bir çeşit yemek ne varsa yer kalkar.Ellerine sağlık der.Ki ben çalışan biri ollduğum için her zaman yemek yapamıyorum bu yüzden dışarda da yeriz.Kendisi de yemek yapar.Yemeği sorun eden bir babayla büyüdüğüm için seni anlıyorum.
Bunları duymamak için aslında anneme ablama bile söylemedim tedavimi. Eşim ve ben hariç kimse bilmiyor kendimizi korumaya çalıştık bunlardan.Rica ederim, bence mutlaka terapiye başlayın çünkü zaten vücuda yüklenen ilaçlar hormonlar duygularınızı yoğun yaşamanıza neden oluyor, ki gebelikte de benzer şeyler yaşanıyor, yaprak düşse ağlama, merhaba deseler sinirlenme gibi şeyler oluyor :)
Öte yandan evliliğinizde bazı sorunlar var belli ki, eşiniz yemek konusunda ona gösterdiğiniz sabrı taşırıyor şımarıklık yapıyor belki başka ufak tefek sıkıntılar vardır onların çözülmesi için de yararı olur, hem de 3 yıl doğal yollarla bebek olsun diye beklemişsiniz, her ay yaşanan hayal kırıklığı duygusal birikim yapmıştır, kadınız daha hassas oluyoruz bebek konusunda, çevre soruyor, biz gözümüz testte çift çizgi görmek için umutlanıyoruz, amh düşüklüğü varmış tedavi olmak zorunda kaldınız, tedavi nasıl ilerleyecek pozitif sonuç alacak mısınız ne zaman hamilesiniz lafını duyacaksınız, bu belirsizlikler de hem endişe hem üzüntü yaratır.
Kimseyle paylaşamamak, yaşadığınız bu sancılı süreci tek başınıza göğüslemeye çalışmak da yorar, erkekler de etkilenir ama tedavinin size neler yaptığını algılayamaz, yani eşiniz de tam olarak anlayamaz sizi, bende yıpranıyorum bende üzülüyorum der ama o hormonal değişimlere istese de empati yapamaz, siz vakit kaybetmeden bir uzman bulup konuşarak gerekirse hıçkıra hıçkıra ağlayarak içinizi boşaltın rahatlayacaksınız iyi gelecek.Bunları duymamak için aslında anneme ablama bile söylemedim tedavimi. Eşim ve ben hariç kimse bilmiyor kendimizi korumaya çalıştık bunlardan.
Böyle birine hormonlar yuklenıp çocuk yapmazdım .E tamam dokuz senedir yemek seçen böyle saçmalıklar yapan birine karşı da insanda tahammülsüzlük olur. Adamın yaptığı şey de çekilecek dert değil. Benim 8 yaşındaki oğlum bile evde pişeni yemek zorunda olduğunu öğrendi. Kazık kadar adam bebek gibi onu yemem bunu yemem derse taş olsa çatlar. Köftenin tipine göre bakıp yemeyen birine de insan her zaman minnoş olamaz.
Burada olgun davranmayan en baş insan eş
Bizim evimizde zaten sadece onun sevdiği yemekler pişer aşırı derecede yemek seçtiği için. Yine öyle bir menü vardı ama bir gün severek yediği şeyi yarın sevmeyip ertesi gün canım çekti diyebiliyor yemek seçen bir çocuk gibi. Zaten burada konu yemek değil. Şiddeti benim uyguladığımı söylemişsiniz evet elimdeki kırlenti atan benim ama karşılığının dozajı çok yüksek. Hala bileklerimde hissediyorum ellerini. Neyse benim niyetim burada kendimi savunmak değil zaten bunun için yazmadım.
Size de üzüldüm ama bilemedim yani insan 9 yıllık kocasının da artık neyi yiyip neyi yemediğini bilir ya e adamın tarafından bakalım ısrarla sevmediği yemeği yapmak da saygısızlık o zaman adam yemiyor işte ses etmeden yemeğini almış gelmiş yastık fırlatmak şu bu neMerhaba arkadaşlar. Düşünemediğim değerlendiremediğim için sizlerden yardım istiyorum. Eşimle çok severek ve isteyerek evlendik 9. Yılımız. Son 3 yıldır çocuk istedik ama olmadı maalesef. Tüp bebek sürecine başladık daha fazla beklememek için. Ne kadar fazla ilaç kullanıldığını yaşayanlar bilir. Ben ilk başlarda iyiydim hatta iğneler beni hiç etkilemedi amma da abartıyorlarmış diyordum ama tedavinin ortalarına doğru özellikle opu sonrası sanırım hormonlarım tavan yaptı. Sabah gözümü açtığım andan itibaren içimde sinirden ateş yanıyor resmen. İzinde olduğum için evdeyim sıcaktan çıkamıyorum gündüz o da işleri zorlaştırıyor benim için. Her şeye alınıyorum her gün ağlıyorum. Dün akşam eşim işten gelmeden önce mesaj atmış çok açım ne yemek var diye ben de menüyü söyledim ve hiçbir şey almadan gelmesi gerektiğini yazdım. Beklediğim gibi eline yemekle geldi… bunu çok sık yapıyor yemeği beğenmeyince kendine yemek alıyor bence bu saygısızlık artık. Nereye kadar buzluğa atarsın aynı yemeği kaç gün yersin? Onu öyle görünce tartışmaya başladık ve benim bir anda gözüm döndü koltukta otururken elimdeki kırlenti ona fırlattım. Bir başka kırlenti de yere fırlattım. Sinirimin geçmediğini söyledim. Yemiyorsan atıyorum yeter artık diye mutfağa doğru yürürken eşime yaklaştım o da beni bileklerimden tutup koltuğa geri itti?? Ciddi anlamda şok geçirdim bu böyle mi olacaktı dedim. Arkadaşlar şiddet böyle mi başlar? Bi dahakinde üstüme yürüyecek diğerinde üzerime mi saldıracak? Kendimi odaya kapattım saatlerce ağladım ne yapacağımı bilemiyorum transfer zamanı yaklaşıyor iptal mi etsem boşansam mı evi mi terk etsem? 34 yaşındayım amhım düşük zaten 2 tane embriyom var ikisi de onunkiyle birleştirilip donduruldu. Ne yapacağımı bilemiyorum sabah gözümü gözyaşlarıyla açtım. Bu arada yanıma gelmedi salonda uyudu sabah kalkıp işe gitmiş. Mantıklı düşünemiyorum bu tablo nasıl görünüyor uzaktan?
Kesinlikle katılıyorum, yeni evliydik aynı şeyi eşim yaptı, köftenin şekli vs değil ama ben sadece et yerim dedi o da kızartma ızgara olarak yermiş, önce güzellikle anlattım sürekli kuru şeyler yemek sağlıklı değil sağlıklı beslenmek için sebze bakliyat da gerekir diye, baktım dinlemiyor her gün bastım köfteyi, tavuğu, et ızgarayı, kendim de ne istiyorsam onu yedim, Khomyuk hiç abartmıyorum 1,5 ay sonra mahvoldu karın ağrısından günlerce ağrı çekti çünkü bağırsakları kurudu tek tip beslenmekten, sebze pişirir misin nohut yapar mısın demeye başladı.Çünkü yemek seçen insana göre hareket eden insan da bu davranışı pekiştiriyor. Anneniz yemesen yeme diyip yemek yapmayı bıraksa bir daha seçer miydi acaba!
Benim kayınvalidem de yok büyük oğlan çorba içmez ortanca dolmada kıyma yemez en küçük olan etli yemek yemez diye etsiz yemek kıymasız dolma uğraşmış durmuş. Benle evlendi oğlu şimdi her şeyi yiyor. Çünkü yemezse bir daha evde yemek pişmeyeceğini çok net gördü. Yapmam. Yumurta bile kırmam kahvaltıya.
Şımarıklık resmen. Kocaman yetişkinlerin böyle şımarıklık yapmasına hiç dayanamıyorum. Ha karnabahar sevmez herkesin seveceği şey değil diye böyle kokulu ekstra tadı olanları kendime kadar yapıyorum elbette ama yok şekli böyle yok içinde kıyma olmasın diyen insanı da nazlanmamak lazım
Şiddeti siz başlatmışsınızgözüm döndü koltukta otururken elimdeki kırlenti ona fırlattım
Boyle zor adama cocuk vermek istediginize emin misiniz? Kendisi cocuktan beter zatenSevmediği bir yemek de değildi. Zaten onun sevmediği bir yemek pişmiyor evde. Bir gün gelip bu köfte niye parmak ben yuvarlak istiyordum diyebiliyor. Veya haftada bir mutlaka şu yemek olsun diyor yapıyorum ve yemiyor. Her gün evde taze yapılmış çorba olsun diyor ve içmiyor. Beni çok yargılamış herkes sevmediği yemekleri yapıp zorla yedirmeye çalıştığımı sonra da olay çıkardığımı düşünmüşler. Ama olay bu kadar ekstrem olunca akıllara gelmiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?