Merhaba, ilk defa böyle bir platform da yazıyorum. Çünkü çaresizim, çünkü yorgunum. 10 aylık bir ilişkim var, iki tarafta farklı durumlardan harmanlanarak bir araya geldi. İki tarafında bir sürü psikolojik ve maddesel problemleri bulunmakta. Son zamanlar da sevgimi çürümeye almış bir konu var. Şiddet. Erkek arkadaşım sinirli bir insan, ben de uysal biri değilim ama durmam gereken yerleri bilirim. İş çığırından çıktı artık, üstüme çok geliyor farkındayım tahammülü yok. Ama benim de yok, üstüme geldiğinde onu itiyorum, daha da bastırarak geliyor ve bu durumda ben daha da güç uygulayarak onu geriye püskürtmek zorunda kalıyorum. Çünkü nefes alamıyorum, boguluyorum. Ve her seferinde kolumda, boğazımda morluklar ile kendimi bir yerde buluyorum. Onda da illa ki oluyor çizik, sıyrık. Ammavelakin bir kasıgına tekme yemiyor, ya da çırpınıp nefes almaya calismiyor. Üniversite öğrencisiyiz ikimizde ben en çok şiddetin önünde durdum. Sonra kendimi ortasında buldum. Nedeni bana ilk sen vurdu oluyor her defasında. Sevgi, aşk bunlar var mı bilmiyorum yalnızca gidemeyecek kadar yorgunum, sözlü tacizler daha da olmaya başladı, yorgunum. Evet gitmeye yorgunum. Yeniden bir düzen kurup ayaklarımın üstünde durmam gerek biliyorum. Elbette ki sevgi vardır, elbette ki özlemlerim ona çoğalacaktır ama yolum yok gibi, ne yapmam gerekiyor, nasıl bir yardım almalıyım çünkü ben artık kendime yol olamıyorum, her şeyin sonunda ama bir yerin başındayım. Yardım istiyorum sağlıklı zihinlerden..