Erkek İnfertilitesi Sıfır (0) Spermle Ne Yapabiliriz?

Erkek Faktörü / Erkek İnfertilitesi

fundacıgım verdıgın bılgıler ıcın cok tesekkur ederım canım.Ben buradaka ıkı yere sordum evımın yakınında bulunan bahratcılara sordum.Adam bana bulamazsın dedı ya belkı de onun elındekı hap seklınde olanı alayım dıye oyle demıstır.En ıyısı ben carsı taraflarına bır bakayım.Kız anacım sen ne kadar cok ot hakkında bılgı sahıbısın oyleMasallah bızı baya aydınlatıyorsun:)Ay sonuna az kaldı yaptırın bakalım tahllılerı de degerler yukselmıstır ınsallah bızde senden kuvvet alırız bu sayede:)kaan hocanın fıyatı cok yuksek geldı bıze ama napalım inşallah faydasını gorelımde helal olsun dımı ama:)
 

merhaba canım, bitkisel ürünlere ben çok meraklıyım,doğal beslenmeden yanayım,tabiki tam uygulayamıyorum,istanbulda insan her istediğini bulamıyor ama napalım elimizden geldiğince uyguluyorum,mesela kansızlık problemimi çok şükür pekmezle çözdüm,

baharatçılara ısrar edersen bence getirirler,testosteron için çok faydalıymış, bakalım eşimin sonuçları ne çıkacak,sanırım tahlilden önce 1 ay kullanmış olacak ,hepimiz için hayırlısı,inşallah yedikleri ve içtikleri gıdalar şifa olur
 

canım birde aklıma gelmişken,senin eşin sülük tedavisini düşünürmü,benimki üşendiği için yaptırmıyor,oysa ben çok istiyordum
 
hayatım, bizim gösterdiğimiz çabanın yarısını eşlerimiz gösterse veya çaba göstermelerine gerek yok sadece dediklerimizi yapsalar eminim bebiş sahibi olmamız çok kolay olurdu

Kesinlikle..Eşime Kaanaydos'a mail attım bak şunu şunu önerdi diyorum hayırrrrrr diye naralar atıyor ama ben tabi gidip alıyorum :) yiyor içiyor ama içinden gelerek yapmıyor, güvensiz, şifası varsa da olmuyor sonra dr diyor aynısını sanki farklı şey söyleyecek de, onu yapıyor, ben anlamadım valahi..artık inan bıraktım ben.Ne yersen ye ne içersen iç modundayım.Artık dr dr da araştırmayacağım, sormayacağım,olacağı varsa oluyor, yoksa da çabalamanın anlamı yok :)) ege de bizi 2 ay sonraya attı

Bugün şans eseri midir nedir, bir arkadaş ile karşılaştım yaşı 35 ten yüksekti , hamileymiş :))) bana işte artık bebek olayını kapattığını, hayatı onunla yaşamayacağıma söz vermiştim ki hamileymişim dedi..Ahh dedim içimden, neler neler anlatmak istedim tabii yine sustum, şaşırdım, dinledim...Bugün ondan mı etkilendim nedir, zamana bıraktım artık ben anne olmayı bir saplantı haline getirmeyeceğim..Rabbim zaten verecekse olacak ama eşimle ortak bir paydada buluşmayı isterdim :)))) başkalarının bebeklerini değil de kendi bebişimi kucaklamak isterdim, eşimin baba olduğunu da görmeyi tabi...Sanırım bunu daha çok hakediyor ama dediğim gibi nasip...Bizim nasip değilmiş şimdilik..
 

inanırmısın bende artık eşimle uğraşmayı bıraktım,çocuk istiyorsa biraz kendi çaba göstersin,onun sperm sayısı artacak diye benim kalbim paramparça oldu...aynen dediğin gibi benim eşimde aynen seninki gibi inanmayarak yiyip içiyor,benim korkumdan yaptığı içinde bir faydası olurmu bilemiyorum....bu gidişle kendim için depresyona iyi gelen bitkiselleri araştırmam gerekecek :))

bir yola baş koyduk ,bu yolda elele mücadele vermek istemiştim ama olmadı...şimdi şu sonuçları bekiyorum,

bu arada temmuzun ilk haftası tatile gidicez,gitmeden önce tahlillerin yapılması gerekiyor,bu konuda eşime tek bir kelime söylemicem...bakalım ne yapacak

bende aynen senin gibi oluruna bıraktım,zaten şu anda çocuktan çok ben evliliğimin nereye gittiğine bakıyorum
 

İletişim gerçekten önemli.Benim bu konuda sorunum yok ancak eşimle bu konuları ne zaman konuşmaya başlasam lafı kestirip atıyor.Bu onun daha çok sıkıldığını ve buna üzüldüğünü gösteriyor bu açık.Ama ben benimle bunu paylaşsın istiyorum.İçine atmasın istiyorum,uykularında sayıklamasın istiyorum Rabbime sığınıyorum.Ben gerçekten çok üzülüyorum bu duruma.Elimden geleni yapmaya çalışıyorum.İlaç desen alıyorum hiççç düşünmeden tek ki şifası olsun diye.Duyduğum her şeyi yapıyorum, bazen saçma gelen şeyleri yapıyorum.Senin de dediğin gibi bize de depresyon ilaçları lazım :) ya da bitkiseller :))))

Ben bu arada rol yapmaktan iyice bunaldım, gülmekten, sıkıntısız görünmekten.İÇime atmaktan.Bugün biri bana hamilemisinnnn dedi göbüşüm çıkmış da :))) hay yarabbim şok oldum , millet inadına mı yapıyor yaa :)))) yok dedim bence var yoksa saklıyormusun dedi :))) gel de delirme

Bu konuda bir çare bulursan bana da söyle lüüüüüüüfen lüüfen :84:
 


yazdıklarını okurken geçen sene kayınvalidemin birr arkadaşı aklıma geldi,bol bir bluz giymiştim geldi milletin yanında hamilemisin dedi,bende hayır değilim dedm ,kadın döndü ve bana ne dedi biliyormusun "afferin böyle sakla söyleme kimseye " içimden şöyle suratının ortasına tükürmek geldi,insanlar nasıl bu kadar salak olabiliyor,salaklıkmı saflıkmı...ne denir buna inan bende bilmiyorum,

neden karşılarındaki insanı düşünmüyorlar,artık insanların bebek yap demelerinden bıktım inan kimseyle görüşmüyorum,çıkıp orta yerde yeteeeeeeeeerrr diye bağırmak geçiyor içimden,bu yolda bana destek olan sizler varsınız,eşim bile yanımda değil...bazen sanki eşimi ayağıma taş gibi bağlamışlar diğer insanlarda arkamdan beni suya atıyorlarmış gibi geliyor,insanlara açıklama yapmaktan bıktım,konuşmayı bıraktım...ben yaaa çenesi düşük ben,içine kapalı suskun birşey oldum,elim kolum kalkmıyor,inan çok yorgunum....

yani hayatım ben bir çare bulamadım,zaten artık rol yapmıyorum,gülmeyi felan bıraktım

hayırlısı arkadaşım..hayırlısı...
 
ben çıkıyorum.iyigeceler..

( Funda durumumuz vahim arkadaşım :))))))))))))))) ya aklıma hep şey geliyoo bir psikologun otobüse bin ve tanımadığın birine içini dök hikayesi geliyor yapsam diyorum.Ama inan öyle bir paranoyak olmuşum ki kesin bu beni tanır sonra tanıdığına söyle o da başkasına.Rezil olurum diyorum komik dimi.Ben daha hazmedemezken bu durumu insanlara cevaplar veremem..Hayırlısı arkadaşım.iyi geceler ben de çıkıyorum .öptüm çok
 

bazen buraya yazılanları okurken sanki ben yazmışım gibi geliyor:)) aynı paranoyaklık bende de var,ama benimki insanların işime karışmasına sinir olduğumdan,bilmişbilmiş yorumlar yapmalarından ,insanlarla uğraşmak istemiyorum açıkcası,her kafadan ayrı ses çıkıyor rezil olmak gibi birşey ne senin için ,ne benim için ,ne de diğer arkadaşlar için söz konusu değil,bu bir sağlık problemi,herkesin başına gelebilir,insanlar ahhh vahhh edip dırdır konuşmayacak olsa ben çekinmem söylerdim,gastrit gibi bu da birçeşit hastalık,inan canım geçecek bugünler,ya sabır de..tedaviyi uygulayın,bir bakmışsın,iki ay dolana kadar belkide bebiş gelir,
 

yadecim,

tüp bebek için araştırma yaparken bir yazı dikkatinmi çekti,sana faydası olabilir diye düşündüm
http://www.ankalifetup........../haber/191-kurumsal-uygulamalar-tatil-tup-bebek.html
yurt dışında çalışıp tatile gelenler için hazırlanmış bir programmış,gerçi merkez ankarada,sanırım sen istanbulda olacaksın,fikir olması açısından gönderiyorum,böylece tatilde tüp bebek düşünürseniz bu merkezi arayıp gelmeden önce ne gibi tedbirler almanız gerektiğini öğrenebilirsin,hakkında hayırlısı canım,bakarsın tatilde bebişine kavuşursun :)
 

günaydın canım,

ne yaptınız dün,aklım sende kaldı,inşallah istediğin sonuçları almışsındır
 
merhaba kizlar...hepinize iyi haftalar olsun insallah...ben birkac gundur morelsizlikten herseyden elimi etegimi cektim..bugun biraz daha iyiyim sukur...yazdiklarinizi okudum da inanin hepimiz de ayni sorunlarla ugrasiyoruz..cocugum olmadigina mi uzuleyim yoksa esimin hic destek olmamasina mi? bende sizler gibi her duydugumu her gördügümü bin bir ugras sonucu ta türkiyeden getirtiyorum ama o uygulamakta bile zzorlaniyor..artik bende biraktim ne hali varsa görsün...takmiyacagim kafama...demekki böylesi daha hayirli benim icin...ne kadar üstüne gidersem ne kadar cok heveslenirsem hep uzulen ben oluyorum...

eger o da benim kadar istiyorsa kendisi de benim kadar caba göstermeli...oluruna birakmak daha iyi sanirim..yoksa hakkaten psikolojim elden gitti... su an inanin mantikli hic bir sey düsünemiyorum..önce tatilimi yapip kendime gelmem lazim..sonrasinda yeniden belki kosturmama devam ederim...

dun esimle birlikte alisverise gittik ne tesadüftür ki bebek magazasinin yanindn gectik...o kadar guzel esyalar vardiki ne esim ne de ben gözümüzü ordan alamadik...dayanamadik girdik iceri ve birlikte hayal kurduk(( eger bebegimiz olursa sunu alalim bunu alalim diye kendimize evcilik oyunu oynadik...o an oyle mutlu oldukki....ama gercekte tokat gibi yuzumuze vuruyordu...ilk defa kalbimin ne kadar acidigini ve sessiz cigliklarla agladigini farkettim...esimde oyleydi ama gurur iste...benim kadar belli etmiyor duygularini...ama sessizce icinden allaha nasil yalvardigini görebiliyordum...o an cok uzuldum ona cok hakediyo aslinda baba olmayi..o kadar cok seviyor ki cocuklari...cok zor kizlar ya ben galiba kafayi yedim(( allahim sabirlar versin hepimize...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…