ben de eşine hak veriyorum ama miniikkelebek sana hak veremedim hamile bir bayan olarak.Ben de senin gibi düşünürdüm ama bebişim göbişime oturunca keşke daha önce yapsaymışım,eşime inat beklemeseymişim dedim.2 yıllık evliyiz ve müthiş bir aşkla evlendik,eşim hep içtiğini inkar etti(elinde gördüğüm anda bile) ama beni hiç inandıramadı.Şu an yine içmiyorum diyor ama eminim yine içiyor. bence onun için bebeğini erteleme.
şu yazdıklarını okurken eşimi dinlemiş gibi oldum,ben ısrar ettikçe yalan yoluna gidiyor.Sen de eşinin bakış açısından bak bakalım:
Kabullenmek istiyorum bırakamadığını ama o bırakmadıkça sinirleniyorum,o kokudan ve benim istediğim bir şeyi yapmamasından nefret ediyorum. En azından bırakmaya çalışsın,onun isteyip benim yapmadığım bir şey yok,neden o da yapmaya çalışmaktansa,her söz verip yemin ettikten sonra tekrar başlıyor ki? Bunun için çaba göstermesi bile beni mutlu ederdi.O kokuyu hayatımda istemiyorum ve onu tam öpecekken burnuma o kokunun gelmesi beni ondan soğutuyor.Ne kadar yıkanıp temizlense de gitmiyor o koku.Sigara içmeyen eşlere de imreniyorum.
Eminim eşin de böyle düşünüyordur.Böyle düşündüğünü bile bile bırakmayı denemiyorsan,pes diyorum.