Sığıntı mı oldum?


Bayağı bozulur, evde surat asar ve sonra daha da gıcık davranabilir diye korkuyorum açıkçası.
 
"Esyalar senin oldugu icin bu tarz seyler soyluyorsan ben onlar icin de para vereyim, bu sekilde kendimi evimde hissetmiyorum" deyin. İyi niyetli biriyse anlar zaten, yoksa o da para bekliyor demektir.
 

Evet çok haklısınız öyle yapmam gerek, mesela bu sabah, şurayı temizledim ve burayı böyle bıraktığım gibi bulmak istiyorum yazmış. Sabah bunu okuyunca kötü oldum, bu ne biçim bir konuşma tarzı, bir insan böyle mi söylemeli yapılmasını istediği bir şeyi?
 
Arkadaşınızın yapısı bu, değişir diye çok umutlanmayın derim. Eşyaları onun almış olması size bu şekilde davranma hakkını vermez. Bende aynı şekilde ev arkadaşımla kaldım, bir gün bile senin gibi hissetmedim. 4 ay çokta muhattap olmadan idare edip, sonrasında hızlıca başka bir yere geçin derim. Kendi paranız ile rezil olmak çünkü şimdiki durum...
 

Aslında geçici diye taşınmamıştım. Sanırım, ancak geçici olarak düşünürsem buna katlanabilirim. Ama susmayı becerebilen bir insan da değilim, içimden cevap vermek geliyor hep. Bozulduğumu da görüyor aslında.
 
Masrafları bölüşüyorsanız, neden sığıntı olasınız? Aksine onun da maddi yükü azaldığı için işine gelmiştir bu durum.
Kaldı ki ben 3 yaşındaki çocuğumla bile burayı böyle bulmak istiyorum şeklinde didaktik, sert, emrivaki bir üslupla konuşmuyorum. Çok terbiyesizce. Açık açık konuşmaktan başka bir çözüm göremedim. Kendini düzeltemiyorsa da bir süre idare edip bu sırada yeni ev arayışına gidin.
 

Haklısınız, sabah çok üzüldüm, resmen içimden bu evden kaçmak geldi. Kendimi eve masraf yapmadan girdiğim için, içten içe borçlu hissediyorum ve susmak zorunda hissediyorum.halbuki ben olmasam başka birini bulması gerekecek. Off bilmiyorum.
 
22 yaşında oldukça naif ve iyi niyetli bir zamanınızdasınız.Düşüncelerinizi ve hissettiklerinizi mutlaka paylaşın ama bunu kendinizi de huzursuz edecek şekilde yapmayın.İnsanlarla geçinmek hele hele tanıdıklarla aynı evde olmak zor işler. Liseden arkadaşımla yurtta aynı odada kalmıştık. Bir süre sonra birbirimizi yedik. 2. Dönem aynı odada aylarca hiç konuşmadan yaşadım. Bazı insanlarla böyle olur :)) birazcık sabır ve bu tiplerle minimum mubabbet diyorum size. Hırslandıkça yıpranan siz olursunuz. Sonrasında da çok samimi olmadığınız birileri ile yaşayın derim. O zaman daha mantıklı ve saygı çerçevesinde yaşamıştım ben.
 
Eve masraf yapmamış olmanızın ona bir zararı yok ki. Sırf eve masraf yapayım diye gereksiz eşyalar mı alacaksınız? Ya da eşyalar için topluca bir para verseniz, sonra ayrılmak istediğinizde ne olacak; eşyalar mı bölüştürülecek, yoksa parayı geri mi verecek? Kısaca zaten kurulu bir düzene gittiğiniz için, yapmanız gereken şey faturalara ortak olmak. Bir de bozulan, yenisi alınması gereken şeylerin masraflarına katılmak olabilir. Gerisi saçma. Ha yalnız yaşamak istiyorsa, bunu söylesin. Yok ev arkadaşına ihtiyacı varsa, saygı göstermeyi öğrenmeli.
 
Bütün masraflara ortaksaniz dimdik durarak bu tarz konuşmalardan hoşlanmadığınızi söyleyeceksiniz.ayrilmak istemenizi göze alabilecek maddi gücü var mı?
 

Kesinlikle. Ben de 2 sene yurtta samimi olmadığım insanlarla kaldım, en azından kafam rahattı. Aylarca beraber kalmaya mecburuz ve bu arkadaşım kaybetmek istemediğim biri. Sanırım biraz umursamamayı denemem lazım. Sonra da kendi evime çıkacağım umarım. :)
 

Aşmış kendini. Önce karşınıza alın. Tavrından hoşlanmadığınızı ifade edin. Hala devam ediyorsa 4 ay siz de onunla notlarla iletişime geçin. Sonra da kendi yolunuza bakın. Sizin sadece masraflara ortak olmanızı ve başka bir şeye de karışmamanızı istiyor. Böyle bir ev arkadaşıyla yaşanmaz.
 

Evet, zaten öyle anlaşarak gelmiştim. Eşyalara verecek param olsa kendim şu an eve çıkarım. Niye kendisyle uğraşayım ki değil mi?

Mesela şu an daha nevresim takımı almadım, bana bir takım verdi. Ben yeni takım alacağım dediğimde ne gereği var alma diye bir sürü ısrar etti. Ben yine de alacağım. Bu bile kendimi kötü hissettiriyor. Bilmiyourum ama sanki kendisine borçlu hissetmemi istiyor gibi algıladım biraz.
 

Başkasının kurulu düzenine gelmek, tam da yaşadığınız gibi oluyor işte.
O yüzden diyeceğim tek şey, 4 ay kısa zamandır, biraz idare edin.
Sonra kendiniz ayrı bir yere çıkın veya yine farklı bir ev arkadaşlığı deneyin.
Ama bu insanla olmaz... Anlattıklarınızdan bunu çıkarttım ben.

Sonuçta ortak kullanılmak istenilen alanlarda, benim dediğim yapmamalı.
Kendi özeline ait olan bölümlerde zaten siz ona karışmazsınız.
Aklı başında insanlarsınız, kimse kimsenin ebeveyni değil, anneymiş gibi davranmasının da bir manası yok.

Burası benim düzenim mantığı ile yaklaştığından bu böyle oluyordur zaten.
Sabredin diyorum sadece, eliniz rahatladığında, imkanlarınız yettiğinde de ya kendiniz bir eve çıkın, ya da dediğim gibi yeni bir ev arkadaşı edinin...
 

Sabah telefonuma yazmıştı uyuduğum için. Ben de, bu arada bu ne demek, benimle bu şekilde annemmiş gibi mi konuşacaksın ? yazdım.
 
Kiraya ortak degilmisiniz karaları ortak almanız lazım ama eğer bütün masrafları o karşılıyorsa siz ezmek istemiş büyüklük taşlamış
 
Bütün masraflara ortaksaniz dimdik durarak bu tarz konuşmalardan hoşlanmadığınızi söyleyeceksiniz.ayrilmak istemenizi göze alabilecek maddi gücü var mı?

Ben taşındığımda yoktu, şimdi yeni işe girdi. Sanırım bensiz de idare eder bir süre, yeni birini bulamasa da hemen.
 
Bazıları da birilerine patronluk taslamayı, onları azarlamayı, yönetmeyi sever. Böylece egosunu şişirir. Arkadaşınız bu ihtiyacını şu an sizden gideriyor bana kalırsa. Her gün yüz yüze görüşecek insanlarsınız, o yüzden huzurunuzu kaçıracak sivrilikte bir konuşma yapmayın ama uygun bir dille rahatsız olduğunuzu söylemeniz şart. O temizlik yapıyorsa, sanırım siz de yapıyorsunuzdur değil mi? Yani burayı böyle bulmak istiyorum deme hakkı yok. Sizin de o evi kullanma, kirletme hakkınız var. Kir bu temizlenir, temizlersiniz yani. Bunların lafını etmek yerine evde bir iş planı yaparsınız. Kim hangi gün temizlik yapacak filan diye...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…