Sıkıldım artık kavga dövüşten :'(

Herkese günaydın hayırlı bayramlar.
Hiç uyuyamadım bu gece sabahladım.Nedeni ise annemle babam.
Sürekli evde bir huzursuzluk var.Sürekli soğuk savaş var.
Annemle babam birbirlerine uygun değiller.Gerçekten değiller.İşe gittikleri zaman hiç kavga çıkmıyor huzurluyuz ama nasıl ki tatile giriyorlar sürekli bir arada oluyorlar anında kavga gürültü.Bir tane keyifli günümüz olmuyor.Her şeyde bağırma yoluna gidiyorlar.Hep bir agresiflik gerginlik var.
Özellikle tatile uzun yola çıkacağımız zaman çok kavga çıkıyor.İnanın ödüm kopuyor kendimi çok savunmasız hissediyorum.O anlık sinirle bir şey yaparlar diye korkuyorum.
Geçen yıl inanın bir tane iyi günümüz olmamıştır.Hiç abartmıyorum ramazanda ve tatilde her gün kavga dövüş.Rezil oldular komşulara.İş ciddiye bindiğinde birbirlerini hırpalıyorlar.Babam annemin kıyafetini yırtmıştı hatta.Sonra bana bağırmaya başlamıştı üstüme yürümüştü.Neredeyse polisi arayacaktım.Dünyanın en saçma sebebinden dolayı da iftara giderken arabada kabga ettiler.17 yaşında olmama rağmen sokak ortasında ağlamıştım sinirden ve korkudan.
Babam zaten annemin anlattığına göre hep şiddet görmüş.Sürekli dayakla zulümle büyümüş.
Gerçekten şiddet eğilimli biri.Gerek benimle gerek annemle her kavgasında tokadı patlatmakla her tarafımızı kırmakla tehdit ediyor.
Sesler aşırı yükseliyor,küfürler havada uçuşuyor.Ben de bu kabus bitsin diye dua ediyorum.Bir de tatilde sürekli bir arada oldukları zamanlarda her gün bu oluyor.Çok nadir bir şey olsa derim tamam herkeste olur.
Yakında yine uzun yola çıkacağız kesin yine bir şeyden patlak verecekler.Sonra yine kavga dövüş.İnsan kaç yaşında olursa olsun etkileniyor gerçekten.Zamanla alışıyorsun sadece.Ben alıştım mesela gergin ortama.
Bana bağırılınca karşı da koyamıyorum.Babam döver diye korkuyorum.İmkanım olsa anında ayrı eve çıkarım.Onlar da birbirlerini yesinler.Ama bir yandan da onları her şeyden çok seviyorum.Nankörlük mü ediyorum diye düşünüyorum.İyi günlerimiz daha çok oluyor ama dediğim gibi onlar da gün boyu işte oldukları zamanlar.Evdeyken hep kaos ortamı.
Bu gece de kavga ettiler.Benim uyuduğumu sanıyorlardı annem ağladı biraz dertleştiler sonra birden tartışma başladı.Gece olduğu için ses çıkaramadılar ama küfür ve biraz hırpalanma sesleri geldi.Şimdi de balkona gittiler ne yapıyorlar bilmiyorum.İnşallah bi sakatlık çıkmaz.
Küçükken ağlama krizine girdiğim çok oldu,bir kere babam eşyalarını topladı evi terk edecekti.Bacağına yapıştım yalvardım gitme diye.Dayanamadı gitmedi.Küçüktüm o zaman boşanmalarını hiç istemiyordum mutlu bir aile ortamı istiyordum.Şimdi ondan da vazgeçtim sadece huzur istiyorum.
Çok bunaldım gerçekten,bu satırları bile ağlayarak yazıyorum.Nasıl baş edicem,napıcam hiç bilmiyorum.