Sıkıntıdan uyuyamıyorum

simyaci28 .!.:

Tamam okuyup dis hekimi olmussun ne guzel, ama cok zayif karakterli bir insansin. En basindan hata. Boyle olacagini nasil bilemezsin? Demekki okumak her sey degilmis dimi? Zira bu kadar onemli olsaydi zaten sende en basindan boyle birseyin olmayacagini bilir, ona gore davranirdin. Simdi sen zayif zamanlarinda bu adami hayatina aldin, durduk yere ona da umit verdin, artik o donemleri atlatinca da aklin basina geldi, adami hayatindan bezdirerek kendinden uzaklastirmaya calisiyorsun yaptigin seyin adi bu. 32 yasinda bir fabrika iscisine calis uniye git demek, isi yokusa surerek ayrilmaya calismaktir ki hala YANLISDASIN! Ne olursa olsun o adamin senden yasca fazla hayat tecrubesi var emin ol senden daha saglikli kararlar veriyordur. En azindan acik acik artik bu isin olmayacagini soylemeliydiniz adama. Hala kirk dereden su getirtiyorxunuz adama. Neden? Neden cabalamak zorunda olan o? Sen dis hekimi oldugun icin mi? Birak Allah askina bir an once ayril da daha fazla zamanindan calma adamin.

Genişletmek için tıkla...

Okumak herseydır diye birşey demedim dogrudur zayıf karakter olabilirim her insanın bir zayıf yonu vardır benim zayıf yonumde bu o zaman sıkıntıda falan degildim, hayatıma ben kimseyide zorla almadım başta sadece arkadaşça olan yaklaşımları ileri boyuta geldi benim için bir ilkti bu duygular o zamanlar , ben kimseye sınıf ayrımı yapmazdım insan insandır fırsatı olmamıştır o zaman yapamamıştır bazı şeyleri yeterki içinde bazı şeylerin azmi olsun fırsatı olunca yapar derdim ama zaman ilerledikçe bir arkadaşın dediği gibi duygusal tatmini yaşamamaya başladım bi kere sürekli yanımda olamıyordu yanında olmasa bile her kızda oldugu gibi bazı incelikler beklentilerim oluyordu bunu kaç kere söylesemde o" haklısın kusura bakma akıl edemiyorum ama seni çok seviyorum"derdi ve o anda unuturdum yada içime atardım elbette gerek ilişki nedeni ile ailemle yaşadıgım sıkıntılar gerek bazı şeylerle mücadele etmem duygusal olarak beni yıprattı sevgisine inandıgım için geri döndüm herseferinde çünkü bana ondan başkasının o şekilde sevecegini düşünmüyordum o zamanlar uzun bir süre dönmemeyide denedim 1 yıl bir arkadaşında dediği gibi gerek yaşanılanlar gerek alışkanlıklar nedeni ile zaman geçsede unutamıyordum ve merak ediyordum herseferınde donmelerımde tekrar ilişkiye baslayalım diye degıl kimseyı yıpratmak gibi bir amacım yok çünkü birileri yıpranırken ben eglenmiyorum sadece nasılsın dıye merak edıyorum soruyordum yada bir serzeniş mesajı atıyordum sonra ertesi gün o hiç bişey olmamış gibi hiç ayrılmamışız gibi konuşmaya devam ederdi,hiç sormamam gerekiyordu belki ama bazen bazı şeyleri elinde olmadan iradene yenik düşerek yapabiliyorsun,ben hiç bir zaman kötü şeyler istediğimi düşünmüyorum olmayacak şeyler istediğimide düzeltmek için 6 yılı vardı bence belkide şuanda vicdanımı rahatlatmaktan başka bişey yapmıyorum hepinizede tesekkür ederım çok iyi gözlemleyen arkadaslarda olmuş sana cevap yazmamın sebebide kendimi hiç bi zaman haksız görmedim bir ilişkiye baslarken herkes az çok hangi konumda ne zorluklar yaşayacagını bilir ama ona ragmen başlar devam eder ben biliyorsam karşımdaki insanda biliyordu bu durumu ben hatalar yaptıysam oda yaptı herkesde yapmıştır kimse kimseyi suçlayamaz onun vakti çalınıyorsa benimkide vakit hala içimde sersenişler varsa bi yerlerde vicdanım rahat olmamasından yoksa hiçbirşeyi takmadan yoluma devam ederdim ve çaba göstermesini dişçi oldugum için degil bir bayan oldugum için ve sevdiğini söyleyen birinden işler yokuşa sürülmezse daha mutlu olabilecegimi düşündüğüm için ben beklemeye razıydım ki çabalarsa okudugu ilk yıllarda bile evlenmeye razıydım o yüzden kendimi haksız görmedim

Benim de aynı seninki gibi takıntılı bir ilişkim oldu 5 senedir vardı. Seninki gibi bir farklılık bende de vardı eğitim meslek yönünden olsun dedim cidden umursamadım ama çevremde gördüğüm sevgililer ya da birlikte olan kişilerdeki ilgi alakayı onda göremedim. Aramaktan acizdi hep ben üsteledim devam ettirdim ama yoruldum cidden yoruldum sürekli şans verdim hep başa döndük aileme dedigimde onlarda kabul etmedi aslında o benle biraz ilgili olsaydı aileme bile kabul ettirirdim ama değecek biri olmadığını gördüm. Sonuç bitti ha arada gene yazıyor dönüyor soğudun vs diyor ama yok artık bizden ne köy ne kasaba olur. İlgimi başka insanlara çevirdim olabilecek olanlarla ilgileniyorum cidden denklik uyum önemliymiş farkettim. Bence sende ondan gönül olarak ayrılır oluru yoksa olabilecek kişilere dön gene onu hatırlayacaksın ama inat ettiginde bi bakıyorsun ki o aklına gelmeyecek.

Bizde sendeki gibi bi mesaj atılıyordu hop tekrar başa aynı yakınlık sıcaklıkta ilişkiye devam ama yok işte bir yerden sonra bu kısırdöngüye son verdim diyeceğim de diyemiyorum bakalım en son ayrılık görünüyor ama hiç olmazsa içimde bişeyler bitti onu kesin biliyorum. Önceye göre çok değişmesine rağmen bende tık yok.

symdvt .!.:

Derdini bizlerle paylaşan insanlara acımasızca yorum yapan arkadaşlar lütfen kendinize nasıl davranılsın isterseniz öyle davranın.sonuçta herkes aynı yaratılmamış aynı ortamda yetişmemiş.arkadşmzn 6 yıl önce başladğı bi ilşkiyi yargılayamazsnz.tawnyeagle arkadaşım eğitim aile gerçekten eşten bile önemli olabiliyo evlendiğinde.fanusta yaşamcksnz sosyal ortamlarnz da uymck bence sakatlanmş bi atı öldürmek gerek yaşamasnn kimseye faydası yok.inşallah senin için en doğru kararı verirsn ve hakkında hayırlısı olur.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten teşekkür ederim

İşin kötü tarafı bana hiç bir zaman kötü davranmadı hep susar ve beni dinlerdi surekli arardı sorardı ama genelde en çok ben konuşurdum o dinlerdi ben güldürürdüm eglenceli geçsin içimdeki çocuk uyanırdı onunda yanımdayken heyecanını hissediyordum beni çok sevdiğini konuşmalarından yüz ifadesi ve sesinin titremesinden hissediyorum ayrı şehirlerdeyiz sürekli arar ve sorar msj atar resmen tel elimizde liseli gibi ama artık bu şekilde kaçamaklar beni sıkıyor konuştugumda herşeyi unutuyorum mutluyum sonra geri eski ruh halim 6 yıldır aynı şekilde yerimizde sayıyoruz evlilik istiyor tabiki ama işleri zora sokarak kendi rahatını bozmadan birbirimizi böyle sevdik diyor tamam kendince haklı belkide işini zor bulmuş iyi bir maaşı var yıllardır çalışıyor hayatını değiştirmek zor geliyordur hem çalışıp hem hazırlanabilirsin dedim kaç kere,ugraşsa bi kaç senede halledebilecegimizi düşünüyordum yıllardır hiç bişey yapmadıgını gördükçe en sonunda olmazsa bu evlilikte olmayacak dedim bu onun zoruna gitti ilişkimize nasıl şart koyarsın nerde burda sevgi böyle sevgimi olur benim etrafımda aynı durumda birsürü insan var gayette mutlular gibi lafları bazen delircek gibi oluyorum madem bu nasıl sevgi sevgim azaldıgını hissediyorsun ama sen çok sevdiğini söylüyorsun o zaman farklı yönlerden bir kadının bam teline dokunacak şeylerle tekrar ilişkiyi kazanmaya çalış bu gibi birsürü düşünceler o aileni karşına al sonra kabul ederler nasıl olsa diyor ama sanki herşey onunla bitiyor seni çok mutlu edecegime inanıyorum çünkü sana ömrümü adayacagım diyor benden bu fedakarlıgı bekliyor ama benim beklediğim çabayı neden atmıyor ya imkansızmı o kadar ,hiç bir şey yapmıyor sanki eli ayagı baglı gibi sevgisinden şüphe ediyorum bazen,sonra yok artık diyorum bu sevmeyecekte kim sevecek diyorum bu sorunları dile getirdiğimde mutsuzum dediğimde ne yapsam begenmiyorsun ya ne yapıyor Allah aşkına benimmi gözüm görmüyor yapılanları o yüzden birazda paylaşmak istedim yaptıgı bişey yok ya bi kere ince düşünmediğini kendide kabul ediyor haklısın diyor yaptıgı şeyler-beni çok sevdiğini sürekli söylemesi yılda en fazla 5 kez bir araya gelip vakit geçirmemiz bunlar çok şeymi ya benim onun gibi kör kütük baglı olmama yetmiyor sorun bendemi normalde bunlar size yetiyormu moralimi bile düzeltmiyor herhangi bi sebepten moralim bozuk dediğimde en başta bozma moralini ne var ortada olumlu düşün diyor başka bişey yok bu tavsiyeyi bana herhangi biride verir ya o anda belki bi komik olay söylese bi karikatür gönderse yada ertesi gün kargo ile küçük bi hediye yada bi çikolata bile moralimi düzeltecek anlık ama akıl edemiyor ben söyledikten sonra yapması zaten sogutuyor beni seven insan akıl edemezmi bunları sevgisine inandıgım için bu kadar uzadı takıntı oldu galiba herşey belkide,en son çok kötü konuşarak tartıştım bunalımda oldugumu kendide biliyor ama ona ragmen sen beni kendine yakıştıramıyorsun yıllardır diyor ne yapsam begenmiyorsun yaranamıyorum diyor ya çok şeymi istiyorum benimmi çok beklentilerim var

Mesleklerinizin farklılığı,arkadaş çevrelerinizin ve düşünce yapılarınızın ayrı olması, aile profili farklılığı çok büyük sorunlar. Sadece aile olsa sıkıntı çözülebilir derim ama siz ciddi anlamda ayrı dünyaların insanısınız gibi geldi bana.

Kendinizden emin olsanız zaten böyle düşünmezdiniz. Bence kendinizi ve o adamı kandırmayın. Bir an önce kesin bir şekilde ayrılmalısınız.

Iyi de kardesim sen hakikaten sart kosuyorsun adama. Okumazsan bu is olmaz demissin. Elbette okusa cok iyi olurdu. Ama insanin kendi istemesi lazim bunu. Adam istemiyormus ki okumayi. Belki onca yil aradan sonra zor geliyor, belki zamaninda da okumayi istememisti bilemeyiz ki. Herkes uni okumak zorunda degil ki. Herkes uni mezunu olsa, fabrika da kim calisacakti, kim temizlikci olacakti vs vs. Ayrica erkeklerin hepsi ayni ki. Saniyor musun ki uni okuyunca cok ince dusunen, seni suprizlere bogan biri olacak? Doktora yapani da ayni emin ol hepsi odun. Ama senin dusuncen su: zaten uni mezunu degil, okumuyor da hala, bu yetmezmis gibi bir de ince dusunmekten yoksun bir adam. Belki uni mezunu olsa odunlugunu kabul edeceksin??? Kimbilir. Biz kadinlar genel olarak hayatimizdaki erkekleri degistirmeye calisiriz hep. Bu dogru. Ama sen adamin hayatini bastan sona defistirmek istiyorsun. Bu kabul edilebilir bisi degil. Isinden memnundur, hayatini boyle devam ettirmek istiyordur. Sen sart koyamazsin ki beni istiyorsan hayatini degistir diye. Gercekten haksizlik oluyor bu. Sende farkinda degil misin?
Senin builiskiden tatmin olmamani anliyorum. O konuda birsey diyemem. Ama adama sart kosman mantiksiz. Gercekten ayrilman gerekiyor. Ikinizde hep mutsuz olacaksiniz yoksa.

Mantiginizla duygulariniz arasinda kalmissiniz. Tavsiyem mantiginizi secin. duygular degisebiliyor ama mantik cogu zaman hakli cikiyor...

Pe

simyaci28 .!.:

Iyi de kardesim sen hakikaten sart kosuyorsun adama. Okumazsan bu is olmaz demissin. Elbette okusa cok iyi olurdu. Ama insanin kendi istemesi lazim bunu. Adam istemiyormus ki okumayi. Belki onca yil aradan sonra zor geliyor, belki zamaninda da okumayi istememisti bilemeyiz ki. Herkes uni okumak zorunda degil ki. Herkes uni mezunu olsa, fabrika da kim calisacakti, kim temizlikci olacakti vs vs. Ayrica erkeklerin hepsi ayni ki. Saniyor musun ki uni okuyunca cok ince dusunen, seni suprizlere bogan biri olacak? Doktora yapani da ayni emin ol hepsi odun. Ama senin dusuncen su: zaten uni mezunu degil, okumuyor da hala, bu yetmezmis gibi bir de ince dusunmekten yoksun bir adam. Belki uni mezunu olsa odunlugunu kabul edeceksin??? Kimbilir. Biz kadinlar genel olarak hayatimizdaki erkekleri degistirmeye calisiriz hep. Bu dogru. Ama sen adamin hayatini bastan sona defistirmek istiyorsun. Bu kabul edilebilir bisi degil. Isinden memnundur, hayatini boyle devam ettirmek istiyordur. Sen sart koyamazsin ki beni istiyorsan hayatini degistir diye. Gercekten haksizlik oluyor bu. Sende farkinda degil misin?
Senin builiskiden tatmin olmamani anliyorum. O konuda birsey diyemem. Ama adama sart kosman mantiksiz. Gercekten ayrilman gerekiyor. Ikinizde hep mutsuz olacaksiniz yoksa.

Genişletmek için tıkla...

Peki benim yaptıgım haksızlık oluyorda karşıdakinin ailene karşı gel çevreni yok say cam fanus misali normalmi oluyor ikili ilişkilerde tek taraflı düşünmemek lazım işin en olurunu düşünüp onu uygulamak gerekiyor farzedinki ben bu düşünce karışıklıgı sürecine gelmeden bir ilişki başlanmış nasıl sürmesi gerekirdi hep tek taraflı benim olan kısımın yıkılarakmı

Adamın seninle aynı kategoride olmaması sana sıkıntı yaratıyor işte.
sevmek sevilmek iyi güzel hoş da, iş ciddiye binince mantığın kabul etmiyor.bunun da gayet farkındasın, ergenler gibi sızlanmanın anlamı yok.yapmayı istediğin şeyi yap.arkana da bakma

Tawnyeagle .!.:

Pe

Peki benim yaptıgım haksızlık oluyorda karşıdakinin ailene karşı gel çevreni yok say cam fanus misali normalmi oluyor ikili ilişkilerde tek taraflı düşünmemek lazım işin en olurunu düşünüp onu uygulamak gerekiyor farzedinki ben bu düşünce karışıklıgı sürecine gelmeden bir ilişki başlanmış nasıl sürmesi gerekirdi hep tek taraflı benim olan kısımın yıkılarakmı

Genişletmek için tıkla...

Sen bu iliskiye baslarken ne dusundun? En basindan ailen karsi cikmis. Ya ailemi ikna ederim, ya da onu okumaya ikna ederim diye dusunerek mi basladin? Elbetteki hicbir erkegin aileni karsina al demeye hakki yok. Bir kadin da hic kimse icin ailesini karsisina almamali. Sonra zararli cikacagi yuzde yuz cunku. Onun soyledikleri de cozum degil, senin soylediklerin de. Orta yol kesinlikle bu degil. Beraber konusup ikinizincde hemfikir oldugu bir cozum bulamiyorsaniz ayrilik en dogru karardir.
Simdi sen bu iliskiye baslarken, "ben okumani istiyorum, ilerde evlenebilmemiz icin bu sart" dediyseniz, adam da tamam dediyse, ve simdi yan ciziyorsa haksiz olan odur. Ama sen ilk basta tahsili sorun etmeyip simdi ediyorsan haksiz olan sen olursun. Ben seni yargiliyor ya da kizigor degilim. Bir iliskiye baslarken birseyleri sorun olarak gormeeyebilir, ya da ustesinden gelebilecegimizi dusunebiliriz. Iliskilerin basinda cogunlukla boyle olur zaten. Ama ilerleyen yillarda bu sorunla bas edemeyecegimizi goruruz. Kaldiramayacagimiz bir yuk olarak goruruz artik. Bu durumda evet yine karsi tarafa haksizlik oluyor. " En basindan beni boyle kabul ettin, simdi bu yaptigin reva mi" gibi sitemler duymamiz kacinilmazdir. Ama yine de " Bunu daha once sorun etmemistim, ya da ustesinden gelebilirim diye dusunmustum ama su asamada yapamayacagimi anladim. Bu sekilde devam edemeyecegim, beni cok yipratiyor" diyebilmek gerekiyor acik acik. En dogrusu budur bu isin. Karsilikli helallesip ayrilmak gerek.

Ya gerçekten şuanki durumumu anlamanız için benim yaşadıklarımın başınıza gelmesi lazımdı ben sadece sonucu yanlış olacak birşey yapmak istemiyorum şuanki tavırlarımda bu yıl içinde bulundugum sıkıntıdan dolayı herşey üstüste bindi ve kaldırcak gücü bulamıyorum kimsenin kırılacagını bile düşünemiyorum oluyordur belki herkes bazı dönemler işte bu dönemde beni ve etrafımı yıkarak geçiyor diyeceksiniz belki o zaman dönemini atlat ona göre bak dönem ne zaman atlatılır Allah bilir benim belkide ergen sızlanışı dediğiniz sızlanış karanlıkta bir ışık arama ve ona göre umutlarını koruma misali bilmem bu durumu anlatabildim mi ve hiç bir zaman dalgasına konuşma gibi bir düşüncem olmadı ben herzaman ciddiydim ve herseferınde olayların olacak şekillerini konuşuyorduk karşımdakinin birşeyden haberi yok gibi birşey yok daha öncede iş ciddiye binmişti ilk başlarda açıklama olayını sıkıntı yaşayacagımı bilsemde 4 yıl önce istemeye gelinecekti aileme açıkladıgımda beni evlatlıktan reddedeceklerini söylediler bazı arkadaşların düşünce yapıları bir zamanlar bendede vardı bende yargısız infazı çok iyi yapardım ama anlattıklarımın hepsi uydurma degil yaşanmış şeyler tecrübeli arkadaşlar varsa daha iyi anlayabileceklerini düşünüyorum

simyaci28 .!.:

Sen bu iliskiye baslarken ne dusundun? En basindan ailen karsi cikmis. Ya ailemi ikna ederim, ya da onu okumaya ikna ederim diye dusunerek mi basladin? Elbetteki hicbir erkegin aileni karsina al demeye hakki yok. Bir kadin da hic kimse icin ailesini karsisina almamali. Sonra zararli cikacagi yuzde yuz cunku. Onun soyledikleri de cozum degil, senin soylediklerin de. Orta yol kesinlikle bu degil. Beraber konusup ikinizincde hemfikir oldugu bir cozum bulamiyorsaniz ayrilik en dogru karardir.
Simdi sen bu iliskiye baslarken, "ben okumani istiyorum, ilerde evlenebilmemiz icin bu sart" dediyseniz, adam da tamam dediyse, ve simdi yan ciziyorsa haksiz olan odur. Ama sen ilk basta tahsili sorun etmeyip simdi ediyorsan haksiz olan sen olursun. Ben seni yargiliyor ya da kizigor degilim. Bir iliskiye baslarken birseyleri sorun olarak gormeeyebilir, ya da ustesinden gelebilecegimizi dusunebiliriz. Iliskilerin basinda cogunlukla boyle olur zaten. Ama ilerleyen yillarda bu sorunla bas edemeyecegimizi goruruz. Kaldiramayacagimiz bir yuk olarak goruruz artik. Bu durumda evet yine karsi tarafa haksizlik oluyor. " En basindan beni boyle kabul ettin, simdi bu yaptigin reva mi" gibi sitemler duymamiz kacinilmazdir. Ama yine de " Bunu daha once sorun etmemistim, ya da ustesinden gelebilirim diye dusunmustum ama su asamada yapamayacagimi anladim. Bu sekilde devam edemeyecegim, beni cok yipratiyor" diyebilmek gerekiyor acik acik. En dogrusu budur bu isin. Karsilikli helallesip ayrilmak gerek.

Genişletmek için tıkla...

bu ilişkiye başlarken ben arkadaş olarak yaklaşımına normal bir muhabbetle karşılık vererek başladım birini seviyim evleniyim diyerek degil ve ilerleyen dönemlerde bu şekilde ailem bu ilişkiyi kabul etmeyecek dediğimde sevgi varsa herşey hallolur diye geçiştirmeleri yapıyordu bende hiç olmazsa azda olsa oluruna bişeyler yapmalısın dediğimde şuanda bu işte çalışmam gerekiyor kredi ödüyorum bi şekilde kabul ederler ben inanıyorum derdi bende ben ailemi biliyorum bu ilerdede bana sıkıntı yaratacak diyordum ama ikimizde ayrılma gibi bir düşüncede degildik aileme açıkladıgımda ayrılmak zorunda kaldım benim hatam tekrar dönmem oldu çünkü daha önce bir sevgi tatmamıştım başka bir ilişkiye başlarsam unuturum düşüncesi ile yeni bir ilişkiye izin verdim ama unutamadım daha önce kimseye bu şekilde geri dönmedim bir iki oldu bıraktım ve kaldı buna karşı iradem çok zayıf sadece soru sorsam bile hiçbirşey olmamış gibi aynen devam ediyordu

Tawnyeagle .!.:

Ya gerçekten şuanki durumumu anlamanız için benim yaşadıklarımın başınıza gelmesi lazımdı ben sadece sonucu yanlış olacak birşey yapmak istemiyorum şuanki tavırlarımda bu yıl içinde bulundugum sıkıntıdan dolayı herşey üstüste bindi ve kaldırcak gücü bulamıyorum kimsenin kırılacagını bile düşünemiyorum oluyordur belki herkes bazı dönemler işte bu dönemde beni ve etrafımı yıkarak geçiyor diyeceksiniz belki o zaman dönemini atlat ona göre bak dönem ne zaman atlatılır Allah bilir benim belkide ergen sızlanışı dediğiniz sızlanış karanlıkta bir ışık arama ve ona göre umutlarını koruma misali bilmem bu durumu anlatabildim mi ve hiç bir zaman dalgasına konuşma gibi bir düşüncem olmadı ben herzaman ciddiydim ve herseferınde olayların olacak şekillerini konuşuyorduk karşımdakinin birşeyden haberi yok gibi birşey yok daha öncede iş ciddiye binmişti ilk başlarda açıklama olayını sıkıntı yaşayacagımı bilsemde 4 yıl önce istemeye gelinecekti aileme açıkladıgımda beni evlatlıktan reddedeceklerini söylediler bazı arkadaşların düşünce yapıları bir zamanlar bendede vardı bende yargısız infazı çok iyi yapardım ama anlattıklarımın hepsi uydurma degil yaşanmış şeyler tecrübeli arkadaşlar varsa daha iyi anlayabileceklerini düşünüyorum

bu ilişkiye başlarken ben arkadaş olarak yaklaşımına normal bir muhabbetle karşılık vererek başladım birini seviyim evleniyim diyerek degil ve ilerleyen dönemlerde bu şekilde ailem bu ilişkiyi kabul etmeyecek dediğimde sevgi varsa herşey hallolur diye geçiştirmeleri yapıyordu bende hiç olmazsa azda olsa oluruna bişeyler yapmalısın dediğimde şuanda bu işte çalışmam gerekiyor kredi ödüyorum bi şekilde kabul ederler ben inanıyorum derdi bende ben ailemi biliyorum bu ilerdede bana sıkıntı yaratacak diyordum ama ikimizde ayrılma gibi bir düşüncede degildik aileme açıkladıgımda ayrılmak zorunda kaldım benim hatam tekrar dönmem oldu çünkü daha önce bir sevgi tatmamıştım başka bir ilişkiye başlarsam unuturum düşüncesi ile yeni bir ilişkiye izin verdim ama unutamadım daha önce kimseye bu şekilde geri dönmedim bir iki oldu bıraktım ve kaldı buna karşı iradem çok zayıf sadece soru sorsam bile hiçbirşey olmamış gibi aynen devam ediyordu

Genişletmek için tıkla...

Her ayrilikda hicbisi olmamis gibi donen adamda da art niyet ararim. Demekki o da sizin icin kacirilmayacak biri diye dusunuyor. Buldum calisan okumus bi kadin maasi da iyidir bundan ayrilmak da olmaz simdi onca yil da beklemisken. Diye dusunuyor o zaman. Aksi takdirde gurur yapup size cikismasi lazimdi beni terkettin neden simdi benimle konusmak istiyorsun demesi lazimdi dimi. Sen dahaciyi bilirsin bu adam seninle menfaati icin mi birlikte, yoksa gercekten sevdigi icin mi. Malesef sevgi herseyi cozmuyor. Arkadasin cok sığ dusunuyor bu konuda.
Aslinda tek bir gercek var ortada. Aileniz en dogrusunu soylemis size. Ailenin karsi geldigi bir iliski mutlu sonla bitmez hicbir zaman. Onlar bizim gormediklerimizi gorur cunku. Ailenizi dinleyip ayrilmak vereceginiz en dogru karar. Sizin iliskiniz ölmek uzere olan bir hasta gibi. Eninde sonunda olecek. Bi 6 yil daha beklemek mi istiyorsunuz iliskinizin öldüğünü gormek icin?

Davul bile dengi dengine. Evlenseniz eziklik hissedecek sonra senden alcak hıncını. Bi topluma girseniz direk diploması sorulcak sorun olcak..

Tawnyeagle .!.:

Sıkıntıdan uyuyamıyoru hikayem çok uzun egitim ve mesleki yönden ailemin rızası olmaması nedeni ile ayrılıklar ve geri dönmelerimle dolu 6 yıllık bir ilişkim var ben 25 yaşındayım diş hekimi,o 32 ve bir fabrikada işçi artık şuanda onu sevip sevmediğim konusunda kararsızım, sevdiğim insan hep odundu tabiri caizse ama şimdi daha çok gözüme batmaya basladı , şu sıralar iş hayatım nedeni ile sıkıntılar yaşıyorum o yüzden biraz daha hassaslaştım moral verme yetenegi sıfır beni çok sevdiğini söylüyor kendince bu ona yetıyor,gerçektende seviyor ama artık bana yetmiyor herseferınde tartışıyorum neden böylesin diye çevreden çok etkilenmeye basladım ailem bu ilişkiye razı degıldi ama ben onunla mutlu oldugumu düşündüğüm için ve beni çok sevdiğini hissettiğim için tekrar tekrar geri döndüm ailemden habersiz,ondan çabalaması için istediğim yıllardır da söyledim, aileminde rızası olması için sınava hazırlanıp 4 yıllık bir üniversite okuması ve ona göre bir işte çalışması ama sıfıra sıfır 6 yıl gectı ve hep beni suçluyor ben seviyorum sen şartlar koyuyorsun bu nasıl sevgi diye konuşuyor ,haklı olabilir kendince ama mantıgım ile kalbim çeliştiği için tam baglanamıyorum ben anlık degil ileriyide düşünerek konuşuyorum,çevre aile bunlarmı saglayacak senin mutlulugunu diyor,degil tamam ama temelde onlar yok tabikide temeli bi süre sonra çürütende onlar ister istemez yıllar sonra etkilenmeler başlayacak zaten ailemi karşıma alarak iş yapmak istemiyorum benim derdim hiç çaba göstermemesi bu konuda sadece seviyorum diyor tamam inanıyorum ve hissediyorum sevgisini ama ne bu konuda oluru olsun diye çaba görüyorum ne mutsuz oldugumda ince düşünmeler yapıp mutlu etmeye çalışmalar tek istediği biran önce evlenebilmek sen beni böyle sevdin ben seni böyle şimdi neden böylesin deyıp durmalar içten içe olmayacagı düşüncesi kalbimi kaplıyor ama elimi kolumu baglanmış hissediyorum,sanki onsuz olmuyor onunlada olmuyor ne yapacagımı bilmiyorum ben gercekten iyice depresyona girdim,bana hiç yardımcı olmuyorsun diye yıne tartıştım bugun ayrılık tartışması,ne yapsam yaranamıyorum diyor ne yaptıki ya bana göre hiç birşey,agır konuştum artık saglıklı kararlar veremiyorum çelişkiler yaşıyorum durumumu anlatmaya çalıştım çok yazmışım haberim olmadan ama anlatabildimmi bilmiyorum bu durum zihnime işkence gibi belkide vicdanım susmuyor galiba hangisi bilmiyorum ama şuanda uyuyamıyorum

Genişletmek için tıkla...

ne kadarda benziyoruz.......
son konuma bakmanızı isterim.

Tawnyeagle .!.:

İşin kötü tarafı bana hiç bir zaman kötü davranmadı hep susar ve beni dinlerdi surekli arardı sorardı ama genelde en çok ben konuşurdum o dinlerdi ben güldürürdüm eglenceli geçsin içimdeki çocuk uyanırdı onunda yanımdayken heyecanını hissediyordum beni çok sevdiğini konuşmalarından yüz ifadesi ve sesinin titremesinden hissediyorum ayrı şehirlerdeyiz sürekli arar ve sorar msj atar resmen tel elimizde liseli gibi ama artık bu şekilde kaçamaklar beni sıkıyor konuştugumda herşeyi unutuyorum mutluyum sonra geri eski ruh halim 6 yıldır aynı şekilde yerimizde sayıyoruz evlilik istiyor tabiki ama işleri zora sokarak kendi rahatını bozmadan birbirimizi böyle sevdik diyor tamam kendince haklı belkide işini zor bulmuş iyi bir maaşı var yıllardır çalışıyor hayatını değiştirmek zor geliyordur hem çalışıp hem hazırlanabilirsin dedim kaç kere,ugraşsa bi kaç senede halledebilecegimizi düşünüyordum yıllardır hiç bişey yapmadıgını gördükçe en sonunda olmazsa bu evlilikte olmayacak dedim bu onun zoruna gitti ilişkimize nasıl şart koyarsın nerde burda sevgi böyle sevgimi olur benim etrafımda aynı durumda birsürü insan var gayette mutlular gibi lafları bazen delircek gibi oluyorum madem bu nasıl sevgi sevgim azaldıgını hissediyorsun ama sen çok sevdiğini söylüyorsun o zaman farklı yönlerden bir kadının bam teline dokunacak şeylerle tekrar ilişkiyi kazanmaya çalış bu gibi birsürü düşünceler o aileni karşına al sonra kabul ederler nasıl olsa diyor ama sanki herşey onunla bitiyor seni çok mutlu edecegime inanıyorum çünkü sana ömrümü adayacagım diyor benden bu fedakarlıgı bekliyor ama benim beklediğim çabayı neden atmıyor ya imkansızmı o kadar ,hiç bir şey yapmıyor sanki eli ayagı baglı gibi sevgisinden şüphe ediyorum bazen,sonra yok artık diyorum bu sevmeyecekte kim sevecek diyorum bu sorunları dile getirdiğimde mutsuzum dediğimde ne yapsam begenmiyorsun ya ne yapıyor Allah aşkına benimmi gözüm görmüyor yapılanları o yüzden birazda paylaşmak istedim yaptıgı bişey yok ya bi kere ince düşünmediğini kendide kabul ediyor haklısın diyor yaptıgı şeyler-beni çok sevdiğini sürekli söylemesi yılda en fazla 5 kez bir araya gelip vakit geçirmemiz bunlar çok şeymi ya benim onun gibi kör kütük baglı olmama yetmiyor sorun bendemi normalde bunlar size yetiyormu moralimi bile düzeltmiyor herhangi bi sebepten moralim bozuk dediğimde en başta bozma moralini ne var ortada olumlu düşün diyor başka bişey yok bu tavsiyeyi bana herhangi biride verir ya o anda belki bi komik olay söylese bi karikatür gönderse yada ertesi gün kargo ile küçük bi hediye yada bi çikolata bile moralimi düzeltecek anlık ama akıl edemiyor ben söyledikten sonra yapması zaten sogutuyor beni seven insan akıl edemezmi bunları sevgisine inandıgım için bu kadar uzadı takıntı oldu galiba herşey belkide,en son çok kötü konuşarak tartıştım bunalımda oldugumu kendide biliyor ama ona ragmen sen beni kendine yakıştıramıyorsun yıllardır diyor ne yapsam begenmiyorsun yaranamıyorum diyor ya çok şeymi istiyorum benimmi çok beklentilerim var

Genişletmek için tıkla...

yukarıda mesajında işaretlediğim yer var ya ilişkinizin yürümeyeceğinin bir göstergesi bence.
sen onu ne kadar seviyorum desen de önüne taş gibi bir engel koymuşsun,
oku bana yetiş diyorsun,o zaman denk oluruz o zaman evlenebilirim seninle diyorsun.
açıkcası bu tür bir kısır döngüye düştükten sonra çıkışın çok zor.
mantığın devrede artık ve sürekli sana bunu fısıldıyor.
evlilik sevgililik hayatına benzemez.
hallolur evlenince denilen bütün sorunlar kaç katı misliyle hortlar evlilik hayatında.
ayrıca bu adam 32 yaşında ve kendince hayatını bir çizgiye oturtmuş işi belli ,yolu belli.
sen ona bu yaştan sonra oku diyorsun.senin zorlaman ile okusa ne olur okumasa ne olur.
bu içine sinecek mi hadi zorla kabul ettirdin diyelim.
bu sefer başka alanlarda,aile ve çevre hayatınızda sıkıntılar yaşayacaksınız.
herseferinde onu kendi kalıbına göre şekillendirebileceğini mi sanıyorsun?
aranızda da mesafeler var sanırım bu sebeple birbirinizi tam olarak tanıyamamış bile olabilirsiniz.
bence ne ona yazık et ne de kendine.her ikinize de haksızlık bence bu tür bir ilişki.

Tawnyeagle .!.:

Sıkıntıdan uyuyamıyoru hikayem çok uzun egitim ve mesleki yönden ailemin rızası olmaması nedeni ile ayrılıklar ve geri dönmelerimle dolu 6 yıllık bir ilişkim var ben 25 yaşındayım diş hekimi,o 32 ve bir fabrikada işçi artık şuanda onu sevip sevmediğim konusunda kararsızım, sevdiğim insan hep odundu tabiri caizse ama şimdi daha çok gözüme batmaya basladı , şu sıralar iş hayatım nedeni ile sıkıntılar yaşıyorum o yüzden biraz daha hassaslaştım moral verme yetenegi sıfır beni çok sevdiğini söylüyor kendince bu ona yetıyor,gerçektende seviyor ama artık bana yetmiyor herseferınde tartışıyorum neden böylesin diye çevreden çok etkilenmeye basladım ailem bu ilişkiye razı degıldi ama ben onunla mutlu oldugumu düşündüğüm için ve beni çok sevdiğini hissettiğim için tekrar tekrar geri döndüm ailemden habersiz,ondan çabalaması için istediğim yıllardır da söyledim, aileminde rızası olması için sınava hazırlanıp 4 yıllık bir üniversite okuması ve ona göre bir işte çalışması ama sıfıra sıfır 6 yıl gectı ve hep beni suçluyor ben seviyorum sen şartlar koyuyorsun bu nasıl sevgi diye konuşuyor ,haklı olabilir kendince ama mantıgım ile kalbim çeliştiği için tam baglanamıyorum ben anlık degil ileriyide düşünerek konuşuyorum,çevre aile bunlarmı saglayacak senin mutlulugunu diyor,degil tamam ama temelde onlar yok tabikide temeli bi süre sonra çürütende onlar ister istemez yıllar sonra etkilenmeler başlayacak zaten ailemi karşıma alarak iş yapmak istemiyorum benim derdim hiç çaba göstermemesi bu konuda sadece seviyorum diyor tamam inanıyorum ve hissediyorum sevgisini ama ne bu konuda oluru olsun diye çaba görüyorum ne mutsuz oldugumda ince düşünmeler yapıp mutlu etmeye çalışmalar tek istediği biran önce evlenebilmek sen beni böyle sevdin ben seni böyle şimdi neden böylesin deyıp durmalar içten içe olmayacagı düşüncesi kalbimi kaplıyor ama elimi kolumu baglanmış hissediyorum,sanki onsuz olmuyor onunlada olmuyor ne yapacagımı bilmiyorum ben gercekten iyice depresyona girdim,bana hiç yardımcı olmuyorsun diye yıne tartıştım bugun ayrılık tartışması,ne yapsam yaranamıyorum diyor ne yaptıki ya bana göre hiç birşey,agır konuştum artık saglıklı kararlar veremiyorum çelişkiler yaşıyorum durumumu anlatmaya çalıştım çok yazmışım haberim olmadan ama anlatabildimmi bilmiyorum bu durum zihnime işkence gibi belkide vicdanım susmuyor galiba hangisi bilmiyorum ama şuanda uyuyamıyorum

Genişletmek için tıkla...

Bir adam seni gerçekten sevse dört yıllık fakülteyi okurdu ,fakülteyi geçtim sınava mınava girer yine çabaladığını göterirdi ama yok neredeeeee...
iki sen adamı sevmiyorsun zerre sevgin olsa ne çevreden atkilenirdin ne de sevgilinin hayatını sorgulardın istemsiz bir aşağılamaya girmezdin o işçi ben diş hekimi bu iş nasıl olur dercesine...
üç yapacağın tek şey vizyon ve misyon farklılığı olan sevgilinden ayrılıp kendine lisans mezunu iş sahibi bir mantık ilişkisi bulmak..
selametle.