Günümüzdeki çocukların bu şekilde saygısız ve çevreyi rahatsız edici olmalarının bir sebebini de ben şuna bağlıyorum, çevremde de çok gördüğüm bir gözlemim bu. Asla bütün anneler böyle yapıyor demiyorum, ama yapan da çok var maalesef.
Uzmanlar, yetkili kişiler ‘çocuklarınıza çocuk gibi değil, bir birey olarak davranın’, ‘bağırmayın, şiddet uygulanayın’ vs dediğinde genel olarak ‘yapmayın’dedikleri şeyler doğru biçimde algılanıyor ve aileler tarafından yapılmıyor. Ancak, ‘çocukla konuşun’, ‘birbirinizi sakince anlamaya çalışın’, ‘sorumluluk kazandırın’ şeklinde ‘yapın’ dedikleri olumlu şeyleri de yapmıyorlar.
‘Otoriter, sıkı olmayın’ lafını çocuklarınızı tamamen serbest bırakın, asla kural koymayın, yanlış davranışlarını uyarmayın gibi algılayanlar var.
Ben de bir öğretmen adayıyım. İngilizce öğretmeni hem de. Stajda 10 yaşına gelmiş çocuklara İngilizce ‘tuvalete gidebilir miyim’ demeyi öğretmeye çalışıyorum mesela ama o çocuklar sınıftan çıkmak için öğretmenlerinden izin istemeleri gerektiğinin farkında bile değiller. Ya da sırf canı oturmak istemediği için herkes oturur ders işlerken sınıfta gezinemeyeceğinden haberi dahi yok çocuğun. Oranın bir sınıf olduğunu, kuralları olması gerektiğini ve bu kurallara herkesin uyması gerektiğini öğretmeye çalışana kadar zaten dönem geçti gitti.
Bu arada yerinizde olsam durumunuzdan beni bir cinnet kurtarırdı herhalde. Sabah işe gideceğim, karşımdaki insanlar bunun bilincinde ve gecenin bi yarısı ben uyumaya çalışırken gürültü yapılıyor. Geceliğimle çıktığım gibi bağırıp çağırarak evimden kovardım saygısızlık yapan insanı.