- 18 Ocak 2018
- 3.102
- 8.589
- 158
- 33
- Konu Sahibi artikzamanigelmisti
-
- #21
Bu adamdan sana eş olmaz, huyu pis, karakteri kötü. Daha önce yazmıştım tekrar ediyorum, ayrıl bundan, seni mutlu etmez, üzer.
Herkes ayrıl gitsin yazmış çünkü nişanlı daha. Siz konuyu iyi okudunuz mu, kadın zaten aileden ayrı yaşıyor.
Sen aileni hayatından çıkarmayı başarmış güçlü bir kadınsın. Seni anlamayıp, travmalarını tetikleyen bu adama hakkettiğinden fazla değer ve şans vermedin mi? Bu adam evlenseniz bile yaşayacağınız ilk tartışmada hiç acımadan seni ailenle vuracak. Seni bir kız kardeş olarak sayıp söylüyorum. Zaten çok mücadele etmişsin. Hayat senin için kolay olmamış. Ve sen bu kadar zorluğun içinde ayağa kalkmışsın. Simdi yasadıği bunca şeyi göğüsleyen kadın, boyle bir adama eğilmemeli, böyle bir adamın sınırlarını aşmasına, saygısızlik etmesine, benliğini yaralamasına izin vermemeli. Burada bütün kadınlar görüyoruz ki bu adam seni daha çok yaralar. Tutmaya çalıştığın ipleri bırak gitsin. O ipler ellerini kesmekten başka bir işe yaramayacak. Sevgiyle kal
Adamın düşüncesi şu "Ailen sana böyle davrandıysa kesin sen bir şeyler yapmışsındır. Durduk yere bir aile böyle davranmaz"
Bu sebeple sizin sakladığınız şeyler olduğunu ve bir defonuz olduğunu düşünüyor. Aşırı garantici ve korkak bir tip. Yol yakınken bitirin bence. En ufak şeyde yüzünüze vurur.
Balık baştan kokar bu adamla geçmişin sürekli suratına vurulacak.. Bi kavga edin hele ilerde ailenden yaşadıklarından vuracak gibi geliyor. Nişanlı olunca insan hemen kestirip atamıyor insan haklısın ama nişanlanana kadar keşke bazı şeyleri konuşsaydın adı konmuş olan olmuş sonradan bazı şeyleri patlatmakta bence dogru değil bulanmış ortalık. Bide baba senin düğün senin ister gelir ister gelmezler elalem için yaşayan adamlarda ne bileyim ya kafa yapısı işte
Hayatınızda olup biteni anlatıp anlatmamak sizin tercihiniz. Kimse bunu sorgulayacak hadde sahip değil. Benim on yıllık kocama hala anlatmadıklarım var. Kaldıki sizin daha nişanlınız bilmesi gerektiği kadar biliyor olması yeterli.
Diğer konu ailenizle ilgili ne yaşadınız bilmiyorum diğer konularınızı hatırlamıyorum ve kurcalamadım da ama hayattan öğrendiğim birşey varki eşinize veya eş adayına aile ile ilgili olumsuz şeyler anlatılmamalı. Gerekirse hiç anlatılmamalı ama olumsuz asla.. vegasta olan vegasta kalır..
son olarak bu adam sizin yükünüzü(bu olumsuz anlamda değil) kaldırabilecek bir adam değil. Size destek olamaz belli ki? Sizin kötü bir ilişkiye daha gücünüz varmı? Yoksa tak sepeti koluna herkes kendi yoluna..
Evlendıkten sonra aileniz hakkında yorum yapma hakkına da sahip olacak bi tip gibi geldi …
Tamam sevilmek güzel şey, nişanlınızı seviyorsunuz, ilişkinizi ilerletmişsiniz ama bu sorgulama, geçmişinizi yargılama çok acımasız, kendinizi başka dertleri çözmekle uğraşırken bulabilirsiniz, yapmayın bunu kendinize. Sizin değeriniz başkalarıyla değil sizin kendinize nasıl yaklaştığınızla ölçülebilir, hayat acımasız evet ama bu durumla başa çıkabilmiş birisiniz, şimdi duraksamayın.
Ya ne ağlamaya değer ne üzülmeye ne de delirmeyever yolu gitsin, senin üzüntüne destek olmak yerine, üzüntünü sorgulayan adamla ne işin var ?
Daha önceki konunuzdada söyledim bu adamdan size bir fayda yok elalem ağzıli diye...yarin birgün baban ve kardeşinle barıştın yine aynı olaylar olsa yine çekip gidecek sizin hiçbir şekilde yanınızda değil,o sadece hala anlatamadığın geçmişte galiba çok büyük bir hata yaptınn da onumu saklıyor diye ivdelemis bunu öğrenmek amaci,ve sen istediğin kadar anlat o sana İNANMIYOR neden hala bırakmıyorsun şunu
Odada karanlıkta oturdum bir süre. Sonra eve tekrar geldi, kapıyı kitlemiştim kapıyı zorladı, ben kapımı açınca da gidip kendi odasının kapısını kitledi hiçbir şey demeden.Yanlış hatırlamıyorsam nişanlınız "düğünde olmazlarsa millet ne der" diye sizi hastanelik eden babanız ve erkek kardeşinizle tekrar görüşmenizi istiyordu. Hatta siz görüşmek istemediğini söylediğinizde "aileme durumu sen anlatırsın" demişti.
Ayrılma kararı aldığınızı okuduğumda doğru bir karar olduğunu düşünmüştüm.
Şimdi yanınızda olmayan adam hayat boyu yanınızda olmayacaktı? "Aileme durumu sen anlatırsın" diyen adam sizi ailesine ezdirecekti.
Ne oldu da barıştınız? Telefonlarına bile çıkmıyordunuz, şimdi eve alıyorsunuz. Mazeretler sunup anlatmaya çalışıyorsunuz?
Olmayacak şeyi oldurmaya çalışıyorsunuz, suçunuz bile olmayan bir konu için sizi mazur görmesini sağlamaya çalışıyorsunuz.
Yapmayın, lütfen yapmayın. Kişiliğinizden ödün veriyorsunuz ve zamanla verecek bir şey kalmayınca kendinizi çekip kurtaracak gücünüz de olmayacak. Bir kere bir cehennemin içinden kendinizi çekip çıkarmışsınız, başka bir cehenneme atmayın kendinizi.
İş işten geçtikten sonra dilenen özrü kolayca affetmeyin . Aynı evın ıcındeyken kapılar kitlyip oda oda kaçan siz kapıdan çıkınca arkanızdan koşması bi fayda sağlamaz saglamamısta zaten . İletişim kurmak bu kadar zor olmamalıOdada karanlıkta oturdum bir süre. Sonra eve tekrar geldi, kapıyı kitlemiştim kapıyı zorladı, ben kapımı açınca da gidip kendi odasının kapısını kitledi hiçbir şey demeden.
Bütün evi temizlediğim için o an bile uykum vardı o sinire rağmen, balkonda sigara içerken gelip sigaramı attı. Ben odaya döndüm; bu gecenin sabahında bu evde uyanırsam yıllar geçse bile pişman olacağım dedim. Sabaha karşı bi uçuş vardı. Sabah biletiyle arada 4 kat fiyat farkı vardı, mecburum dedim aldım. Sesizce çıktım evden. Arkamdan sesi duyup geldi ama ben taksiyi falan her şeyi çağırıp indim, yetişemedi. Yolda defalarca aradı yazdı, ben en son “sorumluluk sahibi olsaydın, beni düşünseydin böyle olmazdı, şimdi arayıp durma rahat bırak beni” dedim.
Eve zar zor geldim, yolda defalarca uyuyakaldım takside bile. Öğleden sonra bir daha aradı yazdı, kardeşiyle buluşacaktık normalde bugün. Bütün gün evde öylece oturdum. Söyledikleri, mimikleri, ben ağlarken “ağlamanın ardına sığınamazsın” demeleri geliyor aklıma. Çok yorgunum.
Hepiniz çok güzel şeyler yazmışsınız, zamanında buraya üye olsaydım belki bir şeyler paylaşmayı bilseydim çok daha farklı olurdu her şey. Kız arkadaşlarım da eve varmamı beklediler sabaha kadar. Hiç yalnız bırakmadılar bütün gün aradılar sordular. Farklı şehirlerdeyiz tatilden dolayı, şimdilik uzaktan yanımdalar.
Odada karanlıkta oturdum bir süre. Sonra eve tekrar geldi, kapıyı kitlemiştim kapıyı zorladı, ben kapımı açınca da gidip kendi odasının kapısını kitledi hiçbir şey demeden.
Bütün evi temizlediğim için o an bile uykum vardı o sinire rağmen, balkonda sigara içerken gelip sigaramı attı. Ben odaya döndüm; bu gecenin sabahında bu evde uyanırsam yıllar geçse bile pişman olacağım dedim. Sabaha karşı bi uçuş vardı. Sabah biletiyle arada 4 kat fiyat farkı vardı, mecburum dedim aldım. Sesizce çıktım evden. Arkamdan sesi duyup geldi ama ben taksiyi falan her şeyi çağırıp indim, yetişemedi. Yolda defalarca aradı yazdı, ben en son “sorumluluk sahibi olsaydın, beni düşünseydin böyle olmazdı, şimdi arayıp durma rahat bırak beni” dedim.
Eve zar zor geldim, yolda defalarca uyuyakaldım takside bile. Öğleden sonra bir daha aradı yazdı, kardeşiyle buluşacaktık normalde bugün. Bütün gün evde öylece oturdum. Söyledikleri, mimikleri, ben ağlarken “ağlamanın ardına sığınamazsın” demeleri geliyor aklıma. Çok yorgunum.
Hepiniz çok güzel şeyler yazmışsınız, zamanında buraya üye olsaydım belki bir şeyler paylaşmayı bilseydim çok daha farklı olurdu her şey. Kız arkadaşlarım da eve varmamı beklediler sabaha kadar. Hiç yalnız bırakmadılar bütün gün aradılar sordular. Farklı şehirlerdeyiz tatilden dolayı, şimdilik uzaktan yanımdalar.
İnanın bu ihtimallerin farkındayım. Amigdala etkisi vb, bunlar olmasın diye 2 sene yalnız kaldım. Hayatıma kimseyi almadım. Tanıştığımızda kıyafetime karışır mı, bana saygı duyar mı, kavga edersek adım atar mı diye defalarca gözlemledim.Onceki konularinizi da okudum simdi. Nisanliniz yuruyen bir red flag. Siz travmalarinizdan dolayi beyninizin guvenli gordugu malesef size onceki tecrubelerinizi tekrar ettirmek oldugu icin, bu kisiyle evlenirseniz hayatinizin hatasini yapacak ve aile evinde gordugunuzden daha iyisini gormeyeceksiniz.
Bilmiyorum iliskiyi bitirecek gucunuz var mi ya da olacak mi. Ama bu kisi sizin icin dogru degil ve asla iyilesmenize yardimci olmayacak. Cok ama cok uzuldum bunlari yasiyor olmaniza.
Üzüldüğünü biliyorum, acı çekiyorsun, damdan düşenin halinden damdan düşen anlar. Kimse için sevdiği insandan vazgeçmek kolay değil, ancak aileden yaralı insanlar için daha zordur. Zaten zar zor güvenirken , tam o insana güvenmişken olmaması, başka şeyler çıkması, hayaller, umutlar, her şeyin bitmesi yıkım gibi geliyor. Şunu unutma, her şey geçer, geçecek. Sevgine aldanma. Uzun vadede mutsuz olacaksın. Beynini kullanman gereken bir dönem bu, kalp doğruyu söylemiyor. Aynı yollardan geçtik, geçiyoruz, burada yazan çoğu kadın bunları yaşadı. Yalnız değilsin hiçbir zaman.Odada karanlıkta oturdum bir süre. Sonra eve tekrar geldi, kapıyı kitlemiştim kapıyı zorladı, ben kapımı açınca da gidip kendi odasının kapısını kitledi hiçbir şey demeden.
Bütün evi temizlediğim için o an bile uykum vardı o sinire rağmen, balkonda sigara içerken gelip sigaramı attı. Ben odaya döndüm; bu gecenin sabahında bu evde uyanırsam yıllar geçse bile pişman olacağım dedim. Sabaha karşı bi uçuş vardı. Sabah biletiyle arada 4 kat fiyat farkı vardı, mecburum dedim aldım. Sesizce çıktım evden. Arkamdan sesi duyup geldi ama ben taksiyi falan her şeyi çağırıp indim, yetişemedi. Yolda defalarca aradı yazdı, ben en son “sorumluluk sahibi olsaydın, beni düşünseydin böyle olmazdı, şimdi arayıp durma rahat bırak beni” dedim.
Eve zar zor geldim, yolda defalarca uyuyakaldım takside bile. Öğleden sonra bir daha aradı yazdı, kardeşiyle buluşacaktık normalde bugün. Bütün gün evde öylece oturdum. Söyledikleri, mimikleri, ben ağlarken “ağlamanın ardına sığınamazsın” demeleri geliyor aklıma. Çok yorgunum.
Hepiniz çok güzel şeyler yazmışsınız, zamanında buraya üye olsaydım belki bir şeyler paylaşmayı bilseydim çok daha farklı olurdu her şey. Kız arkadaşlarım da eve varmamı beklediler sabaha kadar. Hiç yalnız bırakmadılar bütün gün aradılar sordular. Farklı şehirlerdeyiz tatilden dolayı, şimdilik uzaktan yanımdalar.
Ya zaten bu anlarda insanın davranışı kendini belli ediyor. O an verilen tepki karakteri gösteriyor. Sonra oturup düşünürek verdiği kararların, cevapların bir anlamı yok. Yine aynı şeyler olacak, ilerde başka şey olduğunda yine arkasındır durmayacak, yine yalnız bırakavak. Böyle böyle yara alacak konu sahibi, içinde birikecek öfkesi. Kavga anında bunu söyledi, şunu yaptı ama özür diledi diye düşünmemek gerek. İlk verilen tepki kişinin gerçek düşüncelerini ve karakterini yansıtıyor.İş işten geçtikten sonra dilenen özrü kolayca affetmeyin . Aynı evın ıcındeyken kapılar kitlyip oda oda kaçan siz kapıdan çıkınca arkanızdan koşması bi fayda sağlamaz saglamamısta zaten . İletişim kurmak bu kadar zor olmamalı
Teşekkür ederimÜzüldüğünü biliyorum, acı çekiyorsun, damdan düşenin halinden damdan düşen anlar. Kimse için sevdiği insandan vazgeçmek kolay değil, ancak aileden yaralı insanlar için daha zordur. Zaten zar zor güvenirken , tam o insana güvenmişken olmaması, başka şeyler çıkması, hayaller, umutlar, her şeyin bitmesi yıkım gibi geliyor. Şunu unutma, her şey geçer, geçecek. Sevgine aldanma. Uzun vadede mutsuz olacaksın. Beynini kullanman gereken bir dönem bu, kalp doğruyu söylemiyor. Aynı yollardan geçtik, geçiyoruz, burada yazan çoğu kadın bunları yaşadı. Yalnız değilsin hiçbir zaman.
Acını biliyorum , aynı yollardan geçiyoruz. Dik duracağız.Teşekkür ederim
Canım benim sal bu olmamışı. Yaşadıkların sana yeter de artar zaten. Ömrünün devamını çiçek bahçesine çevirmeyecekse ne anlamı var bir de onun üzüntüsünü çekmeninArkadaşlar, uzun uzun anlatmaya mecalim yok. Problemli bir ailem var ve bu yüzden düğün sürecinde damat tarafı karşılarında bir muhatap görsünler diye ciddi sıkıntılar yaşadım.
Neyse biz nişanlımla karar verdik birkaç gün önce, benim ailemi dahil etmeden yürüteceğiz dedik. Bu akşam ben bütün evi topladım, yazlıkları kışlıkları ayırdım evi altüst ettim gelecek eşyalara hazırlık için. Başka bir şehirde yaşıyorum ben.
Neyse, akşam eve geldi konusu açıldı. Bana her şeyi baştan anlat dedi, anlattım. Anlatırken durdum, buraya kadar sormak istediğin bir şey var mı dedim. “Bir şeyleri süzüp anlatıyorsun, her şeyi anlatmıyorsun gibi” dedi bana. O sırada anlattığım şeyler o kadar kötü şeyler ki, buz gibi bir ses tonuyla bana yalancı imasında bulunur gibi böyle söyledi.
Ben kimseye içimi derdimi açan biri değilim. Nişanlıma da ilk tanıştığımızda değil, iş ciddiye binince anlatmıştım çünkü kimseye kendimi acındırmak istememiştim. Ama o bunu gizlemek olarak yorumluyor.
Bu söylediği şeyden sonra ben sinir krizi geçirdim. Ben 15 senedir konusunu bile açmadığım şeylere kadar anlatırken kalkıp sarılmak yerine böyle söylediği için. Bardak fırlattım yere, bağırdım çağırdım. Gerçekten sakin biriyim ama artık çok yoruldum.
O evden çıktı gitti. Ben ağlıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?