merhaba arkadaşlar,
cumartesi eşimin telefonu çaldı ; ablası. yarın size gelmeyi düşünüyoruz dedi. o da bana sormadan hemen buyrun buyrun . sinirlerim tepeme çıktı.
arkadaşların yanında sinirlendim ben neciyim dedim. insanlara hayır demeyi eşime danışayım demeyi ayıp sayıyor. cumartesi günü öyle eşimle küs geçti. ben biraz fazla tepki verdim belki başkalarının yanında ama gerçekten hep aynı şey oluyor artık. önceden konuşmadıysak benim müsait olduğumu varsayıyor ve sormuyor bana. kaç kere konuştum tembih ettim yine aynı.
pazar günü sabah kahvaltıya geldiler ve inanır mısınız gece 11 e kadar durdular tırlatacaktım artık. bebeği var aşırı korumacı davranıyor yok tv olduğu odaya getirmiyor wifi kapatmak istiyor bilmem ne. herkesin de öyle davranmasını bekliyor. yok elimi şişti yok terledi yok sıcakladı yok üşüdü yok huzursuzlandı dedi banyo yaptırdılar bir baktım ben mutfaktayken duştalar
ayrıca hiç yardım etmedi eşim geliyor mutfağa yardıma hemen peşinden geliyor başka sohbet açıp içeri götürüyor eşimi de
canın balık çekiyorsa yapalım dedi eşim, onla uğraştık bulaşığı kokusu, misafir dediğin bulduğunu yer ne bu yani. insanlar ne kadar rahat anlamıyorum.
sonra artık canım sıkıldı yani devamlı da bir hizmet çay meyve yemek kahve bulaşık yerleştirme modundayım yoruldum ertesi gün de işe gideceğim. hiç de düşünmüyorlar. gittim içerde uzandım biraz telle konuştum 20 dk falan, eşim geldi nasıl kızıyor işte ne ayıp bilmem ne dedim bunaldım yani sabahın köründen beri. pazar akşamı da küs geçti o şekilde. yani o kadar ağırlamam yorulmam, biraz içeri gittim diye silindi bir anda gözünde.
ben mi abartıyorum arkadaşlar.
oy anlattım da rahatladım:) uzun olmuş kusura bakmayınnn
cumartesi eşimin telefonu çaldı ; ablası. yarın size gelmeyi düşünüyoruz dedi. o da bana sormadan hemen buyrun buyrun . sinirlerim tepeme çıktı.
arkadaşların yanında sinirlendim ben neciyim dedim. insanlara hayır demeyi eşime danışayım demeyi ayıp sayıyor. cumartesi günü öyle eşimle küs geçti. ben biraz fazla tepki verdim belki başkalarının yanında ama gerçekten hep aynı şey oluyor artık. önceden konuşmadıysak benim müsait olduğumu varsayıyor ve sormuyor bana. kaç kere konuştum tembih ettim yine aynı.
pazar günü sabah kahvaltıya geldiler ve inanır mısınız gece 11 e kadar durdular tırlatacaktım artık. bebeği var aşırı korumacı davranıyor yok tv olduğu odaya getirmiyor wifi kapatmak istiyor bilmem ne. herkesin de öyle davranmasını bekliyor. yok elimi şişti yok terledi yok sıcakladı yok üşüdü yok huzursuzlandı dedi banyo yaptırdılar bir baktım ben mutfaktayken duştalar
ayrıca hiç yardım etmedi eşim geliyor mutfağa yardıma hemen peşinden geliyor başka sohbet açıp içeri götürüyor eşimi de
canın balık çekiyorsa yapalım dedi eşim, onla uğraştık bulaşığı kokusu, misafir dediğin bulduğunu yer ne bu yani. insanlar ne kadar rahat anlamıyorum.
sonra artık canım sıkıldı yani devamlı da bir hizmet çay meyve yemek kahve bulaşık yerleştirme modundayım yoruldum ertesi gün de işe gideceğim. hiç de düşünmüyorlar. gittim içerde uzandım biraz telle konuştum 20 dk falan, eşim geldi nasıl kızıyor işte ne ayıp bilmem ne dedim bunaldım yani sabahın köründen beri. pazar akşamı da küs geçti o şekilde. yani o kadar ağırlamam yorulmam, biraz içeri gittim diye silindi bir anda gözünde.
ben mi abartıyorum arkadaşlar.
oy anlattım da rahatladım:) uzun olmuş kusura bakmayınnn