Sinir oluyorum kendime

bigsize83

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
14 Ağustos 2006
1.128
12
158
42
Evet çok sinir oluyorum hemde bi ortamda konuşamamaktan.Sesiz sessiz sadece dinleyici olmaktan.Sen niye hiç konuşmuyosun,çok sessizsin diye sorduklarında aptal aptal gülümsememden sinir oluyorum.
İmreniyorum konuşkan insanlara.Ben 10 dk sohbet ettikten sonra tutulup kalıyorum,konuşacak konu bulamıyorum.
Seviyorum misafirleri falan ama bi müddet sonra dediğim gibi susup kalıyorum.
Saçma olacak ama..yok mu bunun çaresi
 
aynen ben...psikoloğa falan mı gitsem diye düsünmeye baslayacak kadar hemde...birebirken ya da yakın arkadaslarımlayken hic sorun yok ama kucuk bi kalabalığa girdiğimde tutulup kalıyorum.herkes cok mu güzel konuşuyo sanki sacma sapan seylerden bahsediyolar ağzını ac yeterki diye kendimi motive etmeye calışıyorum ama bi iki cumleden sonra tutulup kalıyorum yine..biri bize yardım etsinnnnn
 
bende,niye sessizsin hiç konuşmuyorsun,diyenlere sinir oluyorum..belki dinlemeyi seviyordur belki konuşmak istemiyordur canı sıkkındır kafasında bir şey vardır sanane ya sananeee :)

boşver canım takma kafana...yeri geldiği zaman konuş..
ama illa bu durumdan kurtulmak istiyorsan kendine güvenli ol..şunu dersem ayıplanır mıyım yada yanlış bişey söler miyim diye düşünme..aklına ne geliyorsa söyle..aklında ölçüp tartma...genelde sessiz insanlar söyleyeceği şeyin yanlış olmasından yada hata yapmaktan korktukları için konuşmazlar ortamda.. ben sessiz insanların daha kırılgan ve ince düşünen insanlar olduğunu düşünüyorum hep..
 
Aynen ya şimdi şunu söylesem saçma olurmu ki.falan düşünürken bide bakıyorum hop konu değişmiş haydiiii
Bu akşam yine bi yere davetliyiz ve dertler beni aldı yine.
 
selam kızlar,
bir zamanlar aynı cümleleri bende kendim için kurardım. şimdi yazınızı okuyunca o günlerim geldi aklıma. sorunuzun bence cevabı kendine güvenmekten, kendinizle barışık olmaktan geçiyor. okul çağındayken kekeleyen ben şimdi kalabalık bir ortamda kendini iyi ifade eden biri haline geldi. bu tamamen kendinizi tanımak ve güvenmekten geçiyor.
tabi psikoloğa gitmekte büyük ölçüde yarar sağlayacaktır. çok gezen m çok okuyanmı diye bir soru varya bence cevabı gezmekten geçiyor. yeni yerler yeni insanlar yeni bir hayat. insanın daha çok kendisiyle barışık olmasına ve kendine güvenmesine sebep oluyor.
benim aileme pek misafir gelmezdi bizde pek dışarı çıkmazdık. kapıda arkadaşlarımızla bile oturmamız evde kavga konusu olurdu. o yüzden pek ortama girmedim. evlendikten sonra yeni hayat yeni ortam çok bocaladım. ama yeni insanlarla tanışınca onlardan çok da bi farkının olmadığını hatta bazı konularda onlardan daha bilgili olduğunu farkediyorsun. bu da kendini tanmana ve kendine güvenmene yardımcı oluyor. öncelikle kendiniz tanıyın. kendinize güvenin bu kadar basit aslında
 

bence çare arama canm. konuşmamak bazen daha iyi, annem hep der ya söz gümüşse sükut altındır:) yani çok gerekli ortamlarda zor olabilir bu durumun, psikoloğa gidebilirsin ama bence çok fazla takma.
 
Aynen ya şimdi şunu söylesem saçma olurmu ki.falan düşünürken bide bakıyorum hop konu değişmiş haydiiii
Bu akşam yine bi yere davetliyiz ve dertler beni aldı yine.

konuya sende katıl o an ne konuşuluyorsa bir iki fikrini söyle..konuşulan konuda mutlaka fikrin vardır belkide sen onlardan daha doğrusunu biliyorsundur kim bilir..içine atma düşüncelerini salıver gitsin:)sanki onlar konuşurken atom parçalamaktan bahsediyorlar:)çoğuda dedikodudur zaten karşındakini çok fazla önemseme..kendine güvenli ol..kendi fikirlerine değer ver..yanlış yapmaktan korkma..seni kimse ayıplamaz söylediklerin 1-2 saniye sonra unutulacak zaten kasmaya gerek yok :)
 
o sorun bendede var
benle hiç alakası olmayan bir konuda konuşulurken biri
siz hiç konumuyorsunuz deyip moralimi bozmuştu
tamam konuşayımda konunun benimle alakası yokki
konuştukları konuyu dahi bilmiyorum yabancıyım
sürekli konuşmak her lafa atlmakta bana göre değil kardeşim
buunu bi öğrenemiyorlar
gerçi bekarken daha berbattım evlenince eskiye göre daha iyiye gitti dururum
yukarda arkadaşın dediği gibi kendine güven yeni çevre topluma karışma bu sorunu kafanızda hallettirebilir
 
Evet aslında kendine güven ve yeni ortamlara girmek çok önemli.
Ankaran darısı bana ve benim gibi arkadaşlara olsun işallah.
Birde böyle sus pus oturunca ev sahibesi veya diğer insanlarda artık seni kaale almıyor artık.Kendi aralarında muhabbeti koyulaştırıyorlar O da sinir bozucu oluyor
Böyle oluncada zaten konuşkan değilim diyorum konuşmadığım için de milletin pek umrunda olmuyorum diyip eve kapanıyorum offff.
 
Bende sizin tam tersinizim ama bende bundan şikayetçiyim.
Fazla konuşmaktan, herkesle sohbet etmekten, içimin dışımın bir olmasından herkesle arkadaş olmaktan...çoğu zaman sınırları bilemiyorum..ve kızdığım bir yönüm...
Biraz sussam hem daha az hata yapıcam, hemde içimi herkese anlatmıycam...
Ama işte fazlası da azı da dert demek ki
 
Aynen ya şimdi şunu söylesem saçma olurmu ki.falan düşünürken bide bakıyorum hop konu değişmiş haydiiii
Bu akşam yine bi yere davetliyiz ve dertler beni aldı yine.

çok hoşsunuz valla :)) biraz ağırsınız heralde ya da kafanızda çok ölçüp biçiyorsunuz zaman geçiyor öylece.
 
Çok konuşmamak her zaman çok susmaktan ve dinlemekten iyidir.
Demek ki iyi bir dinleyicisin.
Kemal Sunal 'da böyleymiş.
Bunu bana öğretmenim demişti.
Bunu sakın unutmamalısın.
 
aklı başında birine benziyorsunuz dediklerimi onaylamak zorunda değilsiniz elbette ama bi düşünün derim.
nasıl ki sizler her konuşulanı onaylamıyorsanız sizin düşüncelerinizi kimse beğenmek zorunda veya kabullenmek zorunda değil.
bu yüzden hiç kasılmayın konuşurken.
mahçup olmaktan korkmayın karşınızdakilerin vasıflarını düşünün. bilmediğiniz bi konu hakkında zaten yorum yapacak birine benzem,yorsunuz.
gündelik hayatın içindeki mevzular da da uzman olmaya gerek yok değil mi??
ah keşke ben de susabilsem :))
 

al benden de o kadar:)
sözün özü ............................



azı zarar..... çoğu zarar.......... ortası karar
 
aynı sorun bende de var bende bu konuda kendime sinir oluyorum ama yapıcak bişey yok sanırım :26:
 
bende çok konuşkan değilimdir gevezeliği zaten sevmem ama kalabalık ortamlarda çok konuşkan değilimdir ,bence bunun çözümü sosyal olmak nekadar çok insanlarla muhattap olursanne kadar değişik ortamlaragirersen okadar açılıyosun
 
aynı problem aynı sorunlar bende de aklımdan geçer milyon tane cümle ben hiç birini kuramam. çekingenlik değil isteksizlik bendeki konuşmak istemiyorum bazen( Çoğunlukla diyelim :) ) yeni arkadaş edinemiyorum bi sebebi yok sadece istemiyorum. sonra gün geliyor yalnızlıktan şikayet ediyorum şöyle bi dışarı çıkmak için kimseyi bulamamaktan ama ben yarattım galiba bu dünyayı neden bilmiyorum... ben hadi görüşelim desem koşa koşa gelecek bir sürü insan var ben istemiyorum sonra onları özlüyorum salak mıyım neyim depresyonda olduğumu düşünüyorum bazen
 
tam olarak beni anlattın.ben de aynı senin gibiyim maalesef :/ bi ortama giremiyorum.sıkılıp utanıyorum hep.ya da mesela konuşurken yüzüm kızarıyo ve bu durumdan nefret ediyorum.kendimi bildim bileli böyleyim.ve nası düzelicem bilmiyorum.ses tonum bile o kadar farklı ve kendine güvensiz çıkıyo ki bazen:/
 

Ben de bu sorundan muzdaribim. Konuşmayan sessiz bir insana "Sen neden hiç konuşmuyorsun ?" diye sorulması, konuşmakta olan bir insana "Sen neden konuşuyorsun ? " demek kadar mantıksız geliyor bana. Konuşmuyorum işte düşün yakamdan :/

Konuşan insanlar ne konuşuyor sanki ? Saçma sapan konular ya da şakalar. En tahammül edemediğim şey gereksiz muhabbettir.
Ama bu "konuşacak bir şey bulamama" konusu benim de büyük bir sorunumdur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…