- 31 Ağustos 2018
- 8.602
- 20.334
- 298
- Konu Sahibi forevermorrenk
-
- #1
Herkese selam güzel kadınlar
Bugün ki beni delirten konu eşim ve görümceler!
Azıcık detay vermem lazım yoksa direkt ben suçlu olurum.
Benim eşim tek oğlan, 3 adet görümcem var. Bunların 2si evli başka şehirdeler biri de burada bekar.
Bunlardan birisinin yeni bebeği oldu bizde yıllık iznimizi alarak, onların şehirde hep beraber toplandık. Bebeğe altın taktık, hediyeler aldık biraz da tatil yapalım derken, tatili başımıza yıktılar. Gittiğimiz her yerde hesabı bize ödettiler, evde sürekli bulaşık yıkadım, evin en sıcak odasını bize verdiler, bizi her yere yalnız gönderdiler, hiç demediler ki kardeşim ve gelinimiz gelmiş bunlara azıcık sıcak davranalım, biraz şehri gezdirelim. Nerede ya o incelik? Resmen gittik kendi paramızla rezil olduk, üstüne üstlük bir de kullanıldık. Çok ayrıntıya girmek istemiyorum, hatırladıkça sinirlerim bozuluyor.
İzmir’e dönünce eşimle günlerce bu konuyu konuştuk. Haklısın yaptıkları çok ayıptı, bende bundan sonra ona göre davranırım moduna girdi eşim. Amacım hiç bir zaman onları ayırmak olmadı, olamazda zaten. Sadece bize yapılanları görsün istedim.
Aradan 1-2 ay geçti. Bu sefer de onlar İzmir’e geleceğiz dediler. Geldiler bayramlaşmaya kv ye gittik. Görümcenin bir tanesi sen ne biçim dayısın benim çocuğuma para vereceksin falan muhabbeti yaptı.(2 sinin de çocuğu var biri 6 yaşında, diğeri şuan 10 aylık) Bende küçük çocuk diye kıyafet aldım gittim. Ona da sürekli küçük bu , bu ona olmaz dedi durdu. Onu da beğenmedi. Beğenmediysen giydiği kadar giydir, sonra da at çöpe gitsin dedim bende ona. Bu lafların üstüne, eşim çıkardı 20 lira para verdi. Vay efendim 20 lira para mıymış 100 liradan aşağıya olmazmış zart zurt. (eşimin yanında fazla para yoktu) Onu da beğenmedi hanım efendimiz. Sinir oldum ve astım suratımı oturdum.
Sonra bunların bize gelme konusu açıldı. Zorla geldiler bir gece misafirim oldular. Halbuki ben o kadar çok istedim ki onlar gelsin, güzel bir sofra kurayım akşam yemeğe alayım ama yok. Resmen bizimle dalga geçer gibi hareket ediyorlar! Bu insanlar bizim evimize ilk defa geldiler. Biz 1 senelik evliyiz ve elleri kolları bomboş geldiler! İnanabiliyor musunuz? Bir çöp tanesi bile almadan geldiler. Bana dalga geçer gibi senin eşyan çok alacak bir şey bulamadık dediler. Öle misin öldüre misin derler ya o hesap. Benim aldığım hediyeler, paralar ortada çar çur oldu. Benimle resmen dalga geçtiler.
Bu kadar muhabbetin üstüne kv yine kızının yanına gidiyor şehir dışına. Bu her şeyi beğenmeyen görümcenin çocuğunun doğum günü var kasım ayında. Eşim tutturdu bana yeğenime hediye alacağım diye ve aldı da. Açtım ağzımı yumdum gözümü. Beni kimse yok sayamaz! Delireceğim ya hala onları savunuyor. Yok ablasına değilmişte yeğenine yapıyormuş falan filan. Biz evlenirken bana hiç bir konuda yardımı olmayan, bırakın beni eşim evlenirken onlara her şey yapmış ama onlar gelip dalga geçer gibi kuaförde yanıma bile gelmediler. Bir çöp bile almadılar hiç bir konuda destek olmadılar. Şimdi kalkmışlar bana kardeş yeğen muhabbeti yapıyorlar. Yemin ederim aklımla oynuyorlar.
Bizim bu konu yüzünden o kadar çok aramız açıldı ki. Ve benim buraya yazamayacak kadar çok fazla şey oldu. Kısası bu. Delireceğim ya. Eşimin hediye alması önemli değil. Önemli olan onların her şeyi bizden beklemesi, bizim onlara her şeyi yaptığımız halde kendilerinin bize bir çöp bile almaması. Eşiminde hala ben ablamlara değil yeğenlerime yapıyorum demesi.
Benim aklımı koruyun kızlar. Yoksa bu akşam evde kıyamet kopacak!
Bugün ki beni delirten konu eşim ve görümceler!
Azıcık detay vermem lazım yoksa direkt ben suçlu olurum.
Benim eşim tek oğlan, 3 adet görümcem var. Bunların 2si evli başka şehirdeler biri de burada bekar.
Bunlardan birisinin yeni bebeği oldu bizde yıllık iznimizi alarak, onların şehirde hep beraber toplandık. Bebeğe altın taktık, hediyeler aldık biraz da tatil yapalım derken, tatili başımıza yıktılar. Gittiğimiz her yerde hesabı bize ödettiler, evde sürekli bulaşık yıkadım, evin en sıcak odasını bize verdiler, bizi her yere yalnız gönderdiler, hiç demediler ki kardeşim ve gelinimiz gelmiş bunlara azıcık sıcak davranalım, biraz şehri gezdirelim. Nerede ya o incelik? Resmen gittik kendi paramızla rezil olduk, üstüne üstlük bir de kullanıldık. Çok ayrıntıya girmek istemiyorum, hatırladıkça sinirlerim bozuluyor.
İzmir’e dönünce eşimle günlerce bu konuyu konuştuk. Haklısın yaptıkları çok ayıptı, bende bundan sonra ona göre davranırım moduna girdi eşim. Amacım hiç bir zaman onları ayırmak olmadı, olamazda zaten. Sadece bize yapılanları görsün istedim.
Aradan 1-2 ay geçti. Bu sefer de onlar İzmir’e geleceğiz dediler. Geldiler bayramlaşmaya kv ye gittik. Görümcenin bir tanesi sen ne biçim dayısın benim çocuğuma para vereceksin falan muhabbeti yaptı.(2 sinin de çocuğu var biri 6 yaşında, diğeri şuan 10 aylık) Bende küçük çocuk diye kıyafet aldım gittim. Ona da sürekli küçük bu , bu ona olmaz dedi durdu. Onu da beğenmedi. Beğenmediysen giydiği kadar giydir, sonra da at çöpe gitsin dedim bende ona. Bu lafların üstüne, eşim çıkardı 20 lira para verdi. Vay efendim 20 lira para mıymış 100 liradan aşağıya olmazmış zart zurt. (eşimin yanında fazla para yoktu) Onu da beğenmedi hanım efendimiz. Sinir oldum ve astım suratımı oturdum.
Sonra bunların bize gelme konusu açıldı. Zorla geldiler bir gece misafirim oldular. Halbuki ben o kadar çok istedim ki onlar gelsin, güzel bir sofra kurayım akşam yemeğe alayım ama yok. Resmen bizimle dalga geçer gibi hareket ediyorlar! Bu insanlar bizim evimize ilk defa geldiler. Biz 1 senelik evliyiz ve elleri kolları bomboş geldiler! İnanabiliyor musunuz? Bir çöp tanesi bile almadan geldiler. Bana dalga geçer gibi senin eşyan çok alacak bir şey bulamadık dediler. Öle misin öldüre misin derler ya o hesap. Benim aldığım hediyeler, paralar ortada çar çur oldu. Benimle resmen dalga geçtiler.
Bu kadar muhabbetin üstüne kv yine kızının yanına gidiyor şehir dışına. Bu her şeyi beğenmeyen görümcenin çocuğunun doğum günü var kasım ayında. Eşim tutturdu bana yeğenime hediye alacağım diye ve aldı da. Açtım ağzımı yumdum gözümü. Beni kimse yok sayamaz! Delireceğim ya hala onları savunuyor. Yok ablasına değilmişte yeğenine yapıyormuş falan filan. Biz evlenirken bana hiç bir konuda yardımı olmayan, bırakın beni eşim evlenirken onlara her şey yapmış ama onlar gelip dalga geçer gibi kuaförde yanıma bile gelmediler. Bir çöp bile almadılar hiç bir konuda destek olmadılar. Şimdi kalkmışlar bana kardeş yeğen muhabbeti yapıyorlar. Yemin ederim aklımla oynuyorlar.
Bizim bu konu yüzünden o kadar çok aramız açıldı ki. Ve benim buraya yazamayacak kadar çok fazla şey oldu. Kısası bu. Delireceğim ya. Eşimin hediye alması önemli değil. Önemli olan onların her şeyi bizden beklemesi, bizim onlara her şeyi yaptığımız halde kendilerinin bize bir çöp bile almaması. Eşiminde hala ben ablamlara değil yeğenlerime yapıyorum demesi.
Benim aklımı koruyun kızlar. Yoksa bu akşam evde kıyamet kopacak!