Hanımefendi, eşim az önce pazarsan geldi, şimdi oğlumuzu aldı gezmeye çıkardı. Ben keyif yapıyorum. Bu 1, maksimum 2 saat olur. Birbirimize nefes alacak vakit bırakıyoruz. Ancak ne ben 3 gün uzaklaşmayı teklif ederim ne de o. Biz de taril yapıyoruz. Geçen yaz oğlumuzun yatağını aldık, 13 saatlik yola gittik. Çocuğu kendimizden günlerce uzaklaştırıp, kafa dinlemek gibi bir lüksümüz olamaz. Bu çocuk ikimizin, baba diyor, görmek istiyor, babasına ihtiyaç duyuyor. Keza 18 aylık bebek de duyar. Ha ebeveynler 3 gün uzaklaşabilir, ben de yaparım bunu ama tercih etmem. Ne kadar bunalsam da, uykusuz kalsam da, işyerinde daralsam da bu benim sınırlarımın dışındadır. Çocuk canınız isteyince uzaklaşanileceğiniz bir varlık değil. Ayrıca ben “sokaklarda büyütüyorsunuz” gibi bir söz söylediğimi hatırlamıyorum.
Konu sahibine eşinin keyfi olarak uzaklaşmasında haksız olduğunu belirttim. Siz istediğiniz şekilde büyütebilirsiniz çocuklarınızı beni ilgilendirmiyor.
