- 12 Aralık 2009
- 3.061
- 5.085
- 358
- 40
yani burdaki bu kadar insan yanılıyorhangi gözlükle okuyor acaba ...
biraz insan kendine özeleştiri yapar.
Yanılıyorlar demiyor yangına körükle gidenler, boşanmaya sürükleyenler var diyor. Bazıları çok mantıklı çözüm üretmiş, bazıları da saymış sayıştırmış bence bu seni daha da sinirlendiriyor vs vs işte. Herhangi haksız bir yan bulmadı bende, çözümlere de anormal ya da olmaz demedi. Ona göre tamamem haklıyım ama geçmişi değiştiremeyiz:)yani burdaki bu kadar insan yanılıyorhangi gözlükle okuyor acaba ...
biraz insan kendine özeleştiri yapar.
Yanılıyorlar demiyor yangına körükle gidenler, boşanmaya sürükleyenler var diyor. Bazıları çok mantıklı çözüm üretmiş, bazıları da saymış sayıştırmış bence bu seni daha da sinirlendiriyor vs vs işte. Herhangi haksız bir yan bulmadı bende, çözümlere de anormal ya da olmaz demedi. Ona göre tamamem haklıyım ama geçmişi değiştiremeyiz:)
O zaman bu kadar yoruma mahal vermeden aranızdaki sorunu çözmek için adım atacaktı. Bacaklarını yaya yaya anasının babasının dizinin dibinde oturup seni görmezden gelmeyecekti. Sen odalarda sinirden delirirken bir yanına gelip gönlünü almaya çalışacaktı. Bu ne bencillik .Dünya onun etrafında dönmüyor.Yanılıyorlar demiyor yangına körükle gidenler, boşanmaya sürükleyenler var diyor. Bazıları çok mantıklı çözüm üretmiş, bazıları da saymış sayıştırmış bence bu seni daha da sinirlendiriyor vs vs işte. Herhangi haksız bir yan bulmadı bende, çözümlere de anormal ya da olmaz demedi. Ona göre tamamem haklıyım ama geçmişi değiştiremeyiz:)
Dün gece konuştuk.
Kısacası nereden başlayacağını ya da nasıl telafi edeceğini bilemediğini söyledi. Odayı değiştirebileceğimizi, eşya alabileceğimizi söyledi veya nasıl çözümler istiyorsam artık...
Benden tek istediği hiç bir şey yapmadan ondan bir şey beklememem, beklentim neyse dile getirmem, istemem, plan yapmam.
Bilemiyorum. Saatlerce yattık o salonda ben odada ve yine saat 10'u bekledi konuşmak için. Konuya girememiş, gece nasıl girdi peki? Ben de uzatmadım ve dinledim.
Yanılıyorlar demiyor yangına körükle gidenler, boşanmaya sürükleyenler var diyor. Bazıları çok mantıklı çözüm üretmiş, bazıları da saymış sayıştırmış bence bu seni daha da sinirlendiriyor vs vs işte. Herhangi haksız bir yan bulmadı bende, çözümlere de anormal ya da olmaz demedi. Ona göre tamamem haklıyım ama geçmişi değiştiremeyiz:)
Dün gece konuştuk.
Kısacası nereden başlayacağını ya da nasıl telafi edeceğini bilemediğini söyledi. Odayı değiştirebileceğimizi, eşya alabileceğimizi söyledi veya nasıl çözümler istiyorsam artık...
Benden tek istediği hiç bir şey yapmadan ondan bir şey beklememem, beklentim neyse dile getirmem, istemem, plan yapmam.
Cok guzel bir gelisme bu kendi lehine cevir bence. Dediklerini de dikkate al. Bundan sonra susup, sabretme bak goruyorsun sonu kotu oluyor. Iletisim iliskilerin altin anahtari. Bunlar cogu evlilikte olan problemler, olaylari gozunde buyutup umutsuzluga dusme diye diyorum. :)Dün gece konuştuk.
Kısacası nereden başlayacağını ya da nasıl telafi edeceğini bilemediğini söyledi. Odayı değiştirebileceğimizi, eşya alabileceğimizi söyledi veya nasıl çözümler istiyorsam artık...
Benden tek istediği hiç bir şey yapmadan ondan bir şey beklememem, beklentim neyse dile getirmem, istemem, plan yapmam.
Bazı insanlar yönetilir hep. Önce ailesi sonra eşi... Yapısı bu olabilir. Herkes çok zarif, ince düşünceli olamaz. Bazılarının kafasına vura vura anlatırsın ne istediğini. Evlilikte taşlar yavaş yavaş oturuyor. Sabır, emek gerekli. Koalina çok sabretmiş gerçekten, tebrik etmek gerekir. Ama keşke bu kadar sabredeceğine, bir kez olsun patlasaydı. Enerjisini dışa atsaydı, bu kadar büyümeyebilirdi diye düşünüyorum.ya sorun büyük oda baza falan değil ki. sorun, adamın bunları kendiliğinden düşünmüş olmaması. çözümü hepKoalina dan beklemesi. "bana ne yapacağımı söyle" modunda adam. kendi düşünüp eyleme geçemiyor, sürekli yönerge bekliyor.
ve anladığım kadarıyla,Koalina da kendiliğinden bi şey yapsın, önemsediğini göstersin istiyor.
Koalina, belki de eşin nasıl davranması gerektiğini bilemiyor, kendince bir adım atıp "istersen eşya alalım, geçebiliriz o odaya, bakalım" diyerek yaklaşmaya , düzeltmeye çalışıyor olabilir. Neden reddettin?
Ne yapmasını istiyorsun şimdi tam olarak?
Dün gece konuştuk.
Kısacası nereden başlayacağını ya da nasıl telafi edeceğini bilemediğini söyledi. Odayı değiştirebileceğimizi, eşya alabileceğimizi söyledi veya nasıl çözümler istiyorsam artık...
Benden tek istediği hiç bir şey yapmadan ondan bir şey beklememem, beklentim neyse dile getirmem, istemem, plan yapmam.
tamam işte konuşmalara göre artık yapıcak. bence diğer arkadaşlarında dediği gibi bu durumu lehine çevir arkadaşım. konunu takip ediyorum ve eşinin böyle bi adım atmasına çok sevindim bence artık sende kır zincirlerini geçmişi kapatmaya bak inşallah herşey yoluna girer.İyi de ben susup onun yapmasını beklemiyordum ki. Zaten söylüyordum ama yapmıyordu...
Sanırım o böyle olur böyle gider canımın istediğini bu şekilde yaparım-yaptırırım diye düşünüyordu önceden ama sende oluşan duygu durumlarını, derin yıpranmayı tam olarak idrak edemiyor ya da öyle işine geliyordu (bunda çok şeye hiçbir mecburiyetin yokken ödün veriyor olman ve sıcağı sıcağına verilmesi gereken tepkilerini ertelemen + içine atmanda etkili). Şu anda daha farklı bir algı ve farkındalık söz konusu. Silkinip ayağa kalkma ve biz olabilme zamanı.İyi de ben susup onun yapmasını beklemiyordum ki. Zaten söylüyordum ama yapmıyordu...
Eski konumu bilenler bilir diye kk klasiği bir cümle ile başlıyorum
Herkeste olmuştur herhalde sinirlerinin yıprandığı dönemler. Bende de var bu durum şu an. Eşime sinirlendim ve kafa dinlemek için ailemin yanına geldim. İlk hafta geldi geçti bile, kaldı bir haftam. Bu süre içinde olayları düşünmeyeceğimi, eğleneceğimi falan düşünüyordum ama öyle olmadı. Eğleniyor muyum, geziyor muyum evet ama sürekli sırtımda bir yükle...Ne yapsam, ne olsa sinirim geçmiyor.
İlk günlerde açıklayıcı uzun bir mail yazdı, zerre umrumda olmadı. Arada bir konuşuyor, bir şeyler yazıyor ama yine önemsemiyorum. Sanki yalan söylüyor gibi ne inanasım geliyor ne de yüz veresim. Aynı şeyleri yaşasın, benim gibi yyalnızlıktan kafayı yesin istiyorum. Elime ggeçse bir kaşık suda boğabilirim. Ne özlem ne sevgi hiç bir şey hissetmiyorum tek hissettiğim öfke!
Bazen diyorum adam özür dilemiş, dikkatli olurum demiş daha ne yapabilir? Tamam diyorum göreceğiz... Sorularına cevap veriyorum ama bir yerden sonra yine duramayıp laf sokmaya başlıyorum.
Bugğn misal aynı şey oldu, burada yağmur var orada nasıl dedi güzel dedim. Kuşların nasıl olduğunu anlattı, fırtınanın ailesinin yazlıktaki etkisini falan anlattı hepsine hmmm, iyi, olur öyle gibi cevaplar verdikten sonra sorduğu başka bir şeye "hiç bir şey olmamış gibi iş güç anlatma bana git konuş patronuna" dedim.
Bu sinir harbini nasıl atarım bilmiyorum. Akrabalarla görüşüyoruz, kardeşlerimle film-dizi izliyor fazlaca gülüyoruz. Hava güzel oluca dışarıdayız yeterice kafa dağıtacak şeyler yapıyorum ama olmuyor. Kardeşim bile "yeter çektirdin, olay neyse ne bence yeter" diyor. Bir şey söylemese kendi kendime sinir yapıyorum hala önemsemiyor diye, söylese rahat bıraksın beni istiyorum ya da gereksiz konular konuşmasın istiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?