kucuk kızım cok sukur bu sene anasınıfına basladı buyuk ıkıncı sınıfta . oyle bır yerde yasıyorum kı belkı gorsenız sanslı oldugumu dusunursunuz kucuk sakınbı sahıl kasabasında yasıyoruz balkonumdan denız ayaklarımın altında ama dogru duzgun bı carsısı yoktur alısverısımızı 50 km uzaklıktakı merkezden yapıyoruz okadar yanı ,gorustugum ınsalar avr ama çat kapı gıdılmıyo bı resmıyet oluyo ve evlendım geldım sehırden geldım ve sureklı aglayarak gecırıyordum cunkı yapacak hıc bır sey yok hıc tanıdıgım yok yılda bır melekete gıdıyoruz aıleler sureklı gelemıyorlar. cocuklarım buyudu dıyorum ya artık daha bagımsızlar ama ben artık eskı ben degılım cok zorluk cektım cunkı
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
sinirli bi anneyim :((
- Konu Sahibi eldam
- Başlangıç Tarihi
kucuk kızım cok sukur bu sene anasınıfına basladı buyuk ıkıncı sınıfta . oyle bır yerde yasıyorum kı belkı gorsenız sanslı oldugumu dusunursunuz kucuk sakınbı sahıl kasabasında yasıyoruz balkonumdan denız ayaklarımın altında ama dogru duzgun bı carsısı yoktur alısverısımızı 50 km uzaklıktakı merkezden yapıyoruz okadar yanı ,gorustugum ınsalar avr ama çat kapı gıdılmıyo bı resmıyet oluyo ve evlendım geldım sehırden geldım ve sureklı aglayarak gecırıyordum cunkı yapacak hıc bır sey yok hıc tanıdıgım yok yılda bır melekete gıdıyoruz aıleler sureklı gelemıyorlar. cocuklarım buyudu dıyorum ya artık daha bagımsızlar ama ben artık eskı ben degılım cok zorluk cektım cunkı
- 11 Mart 2010
- 3.807
- 1.161
- 173
buyur burdan yak..
siz sabır küpüsünüz anlaşılan.. anne olduğumuz an şefkat ve sabır dışında ki duygularımız cımbızla çekip alınmıyo ki...
benim bildiğim annelik sabır şefkat dışında hoşgörüyü, halden anlamayı da beraberinde getirir..
sizde bu duygular eksik kalmış, üzüldüm... :26:
ebru tek kelime ilesana
çocukların çok şanslı
Çok teşekkür ederim.
Asıl ben çok şanslıyım. İki tane pırıl pırıl evlada sahip olduğum için.
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.231
- 498
çocuk büyütmek zor, psikolojini de anlıyorum ama onlar daha çok küçük. elbette her şeyi oyuna çevirmek isteyecekler. ne mutlu sana ki sağlıklılar. onlar büyüyene kadar onların sana uymasını değil de sen onlara uymayı denersen ve bazı şeyleri görmezden gelirsen hayat daha kolay olur.. evini seni üzmeyecek şekilde tasarla. bu durumda yapacakları ufak yaramazlıklar eve zarar vermez. bazı şeyler göreceli tabi; ellerini yıkarken yeri ıslatıyor olmaları bana göre sorun olmazdı. biraz esnemeye çalış bence.
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.231
- 498
bir de çocuk kendini ve yeteneklerini keşfedebilmeli. biz de buna yeterli olanak ve imkan hazırlamalıyız. benim evimde her şey serbest diyemem elbette çocuğun disipline olması lazım ama çoğu şey serbest diyebilirim. hatta birlikte dağıtıyoruz evin için savaş alanına dönüyor ama hiç ama hiç önemli değil. düzelmesi mümkün olan bir şey için neden kendimi de evimi de gereyim ki..
konu sahibi biraz hassas ve sanırım bakım konusunda eşinin de desteği olmadığı için gerilimler yaşıyor. aslında baba biraz devreye girse bu kadar gerilmez kadın.
rica ederim...helede büyüdükçe benim en büyük oğlum benim için hem en samimi sırdaşım ,arkadaşım,oğlum gururum kısacası herşeyim diyebilirim tabiki diğer çocuklarımda öyle ama ilk çocuğum ilk gözağrım
Ebru istanbuldamı yaşıyorsun?
benim kızım bir dönem duvarlara resimler yapmak istiyordu her yeri çizmeye başladı ben ne yaptım büyük fon kağıtları alıp duvarlara yapıştırdım ve üzerine çimesini söyledim çokta mutlu oldu önemsendiği için şu an 10 yaşında harika resimler yapıyor yarışmaya katılıyor....ben şimdi nasıl alırdım elinden mutluluğunu
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.231
- 498
maşallah sanatla ilgili bir şeyler yapmasını çok isterim. hele resim yapan insanların içinde derin bir kişilik vardır her zaman.
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.231
- 498
Ben çocuklarımı ayıramıyorum.
Nasıl sevbelirim ikinciyi diye hayıflanmıştım çok.
Nasıl iki ayrı evlat aynı derecede seviliyor şaşırıyorum.
Hayır İstanbulda değilim.
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.231
- 498
bu duyguyu ben de çok merak ediyorum.. yani hani ilk ve tek olunca daha fazla sevilmez gibi geliyor insana. ama düşünüyorsun o da candan geliyor, gerçekten yaşamadan bilinmeyecek bir şey..
Ben doğuma kadar aynı şeyi hissettim.
Hatta kızıma haksızlık mı ediyorum gibi saçma bir duygum bile vardı.
Şimdi yaptığım en iyi şey, kızıma verdiğim en büyük hediye diyorum kardeşi için.
İkisi de çok değerli. İkisi de aynı benim için.
Mucize bu. Mikronuna kadar eşit iki sevgi
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.231
- 498
harika ya. ben de ikinci çocuk için kararız kalanlardanım. ama hep ileri yaşlarda tek çocuk sahibi olup da ikinci için geç kalanları dinlediğim zaman içim burkulmuyor değil. son bir iki yılım benim de karar vermek için. Allah hayırlısını versin.
- 23 Ağustos 2012
- 51.179
- En iyi cevaplar
- 1
- 238.223
- 898
Bu cocuklarin babasi nerde peki, size hic yardimci olmuyor mu?
Anne de olsa, konu sahibesi de sonucta bir insan, her ise tek basina yetismesi imkansiz. Insan yorgun olunca sinirleri geriliyor normal olarak. Ev islerini mesela babaya yiksaniz? Ya da haftada yarim gun , mesela pazar ogleden sonra kendinize ve bakiminiza ayirsaniz?
Anne de olsa, konu sahibesi de sonucta bir insan, her ise tek basina yetismesi imkansiz. Insan yorgun olunca sinirleri geriliyor normal olarak. Ev islerini mesela babaya yiksaniz? Ya da haftada yarim gun , mesela pazar ogleden sonra kendinize ve bakiminiza ayirsaniz?
Valla ona bakarsanız ben ikisi için de geç kalmış oluyorum.
Çünkü birinci 36 yaşımda ikincisi 38 yaşımda geldi.
Hoş geldiler
Sefalar da getirdiler gerçekten de..
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.231
- 498
sorunlardan biri zaten babası hiç ilgilenmiyormuş yardım falan etmiyormuş. her şey konu sahibine kalıyor. sinirlerinin yıpranmasında bunun da etkisi var mutlaka
eşim aslında ılgılı bı baba benden daha sabırlı hıc kızmaz kızılması gereken yerde bıle konusur hep guzel bı dılle ama dedım ya sorumluluklarını hıc almadı almak ıstemedı, bılıyorum esımı tanıyorum da oyuzden bellı bı yerden sonra tum sorumlulukla ben bogusmaya calıstım hıc unutmuyorum gecen sene hafta sonu esım nerden estıyse bızım yatagı duzeltmıstı hanı ınsanın evıne bı mısafır gelırde bı iş yaptıgında mahcup olursun ya aynen oyle mahcup olmustum ( o kadar kı bı yardımına alıskın degılım) sonra kendı kendıme dedım napıyosun kendıne gel bırak yapsın bana yapılmıs bı lütuf gıbı gorme falan dedım ıcımden .esım ıyı bı es evını cocuklarını herzaman dusunur ama bıraz sorumluluk konusunda bencıl mesela bı ornek daha vereyım cocuklar kucukken ramazanlıkta ben oruc olurdum esım olmazdı oturur kendı yemegını yer demezdıkı sen orucsun yemegını ye cocukları ben doyurayım , ben hem cocukları yedırmeye calısırdım hem acıkmıs olup kendım yemek ısterdım
( bunu aslında kendının dusunmesı gerek degılmı
