sinirliyim

papatyapap

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
25 Ekim 2011
2
0
36
Çorum
merhaba,ben çok sinirli bi insanım.aslında çokta neşeliyim de.ama keşke ne bu kadar sinirli olsaydım,ne de bu kadar neşeli.evliyim ve 2 yaşında bi oğlum var.herkes için öyledir ya dünyanın en güzel çocuğuna sahibim.ama oğlumu ve tabi eşimi de sinirim yüzünden çok üzüyorum.oğluma bağırıyorum.her ne kadar sonradan çok pişman olsamda onu azarlıyorum.ruhunda derin yaralar açmaktan korkuyorum,annemin ve babamın benim ruhumda açtıkları yaralar gibi...psikolojik yardım almayı bile düşünüyorum.lütfen bana yardım edin.çocuğumu ve kocamı en başta da kendimi kaybediyorum.
 
acil olarak bir doktordan randevu almanızı öneririm.
basit bir depresyon olabilceği gibi çok ağır başka kişilik bozuklukları da olabilir.
zaman kaybetmeden bir uzmana başvurun bence..
 
merhaba,ben çok sinirli bi insanım.aslında çokta neşeliyim de.ama keşke ne bu kadar sinirli olsaydım,ne de bu kadar neşeli.evliyim ve 2 yaşında bi oğlum var.herkes için öyledir ya dünyanın en güzel çocuğuna sahibim.ama oğlumu ve tabi eşimi de sinirim yüzünden çok üzüyorum.oğluma bağırıyorum.her ne kadar sonradan çok pişman olsamda onu azarlıyorum.ruhunda derin yaralar açmaktan korkuyorum,annemin ve babamın benim ruhumda açtıkları yaralar gibi...psikolojik yardım almayı bile düşünüyorum.lütfen bana yardım edin.çocuğumu ve kocamı en başta da kendimi kaybediyorum.

ruhunda derin yaralar açmaktan korkuyorum,annemin ve babamın benim ruhumda açtıkları yaralar gibi... siz cevabını kendiniz vermişsiniz bu şekilde olma sebebiniz aileniniz ruhunuzda açtığı derin yaralar istem dışı bu şekilde davranıyorsunuz asla kınamıyor yargılamıyorum sizi çünkü böyle gördünüz.. en kısa zamanda bir pskologdan destek almalısınız.
 
Kendinizde ki sorunların farkındasınız.Çözümün en önemli noktasıda bu zaten.Siz kendinizin farkındasınız.Ve bunun çözümü için profesyonel yardım almak en doğru yol.Eşinizi ve ondan önemlisi 2 yaşında ki bir çocuğun (annesi bile olsanız) duygu dünyasını alt üst etmeye hakkınız yok.

Bu sorunun üstesinden gelebileceğinize inanıyorum.Çünkü sizde değişmek istiyorsunuz.Dengeyi ve kontrolü sağlayacaksınız.Onlar sizin en değerli varlığınız unutmayın.Sinirli olduğunuzda susmayı veya bulunduğunuz ortamdan ayrılmayı deneyin.Sukunet en güzeli böyle durumlarda.Çocuğunuza sizin ailenizin size yaşattıklarını yaşatmayın.Ona herşeyi güzellikle izah edin.O daha bir fidan onu şekillendirmekte sizin elinizde.Eşinizide kendinizden uzaklaştırmayın.Yüreklerinizde ki aşkı tüketmeyin ne olur.O aşk bittikten sonra hiç birşey eskisi gibi olmayacaktır.

Eşinizi güleryüzle,sevecenlikle kucaklayın.Yaşadığınız kötü günleri unutmak sizin elinizde.İleride çocuğunuzun sizi şefkatli bir anne olarak hatırlaması paha biçilemez bir güzellik olacaktır :16:
 
arkadaşıma aynen katılıyorum...zaman kaybetmeden bir doktora gidin..

sinir stresi azaltan antideprasan ilaçlar var..doktorunuz önerirse kesin kullanın..

benim ablamda sinirli bir yapıya sahipti ancak doktorunun verdiği ilaçlarla öfkesini kontrol etmesini öğrendi..

şuanda ilaç kullanmıyor,hatta bazen o beni sakinleştiriyor...:)

bişey daha ekliyeyim..eğer siz sinirinizi kontrol etmeyi başarırsanız muhtemelen çocuğunuzda ilerde sinir sahibi bir yetişkin olmayacak...daha 2yaşındaymış..bence geç kalmadınız...şükür edinki eşiniz ve bebeğiniz var...onlar için bir adım atıp
bir psikoloğa danışmalısınz.

acil olarak bir doktordan randevu almanızı öneririm.
basit bir depresyon olabilceği gibi çok ağır başka kişilik bozuklukları da olabilir.
zaman kaybetmeden bir uzmana başvurun bence..
 
Son düzenleme:
İleride oğlunuzun da aynı şeyleri söylemesini istemiyorsanız, onun da ruhunda derin yaralar açılmasını istemiyorsanız hemen destek alın.
 
merhaba,ben çok sinirli bi insanım.aslında çokta neşeliyim de.ama keşke ne bu kadar sinirli olsaydım,ne de bu kadar neşeli.evliyim ve 2 yaşında bi oğlum var.herkes için öyledir ya dünyanın en güzel çocuğuna sahibim.ama oğlumu ve tabi eşimi de sinirim yüzünden çok üzüyorum.oğluma bağırıyorum.her ne kadar sonradan çok pişman olsamda onu azarlıyorum.ruhunda derin yaralar açmaktan korkuyorum,annemin ve babamın benim ruhumda açtıkları yaralar gibi...psikolojik yardım almayı bile düşünüyorum.lütfen bana yardım edin.çocuğumu ve kocamı en başta da kendimi kaybediyorum.

merhaba canım. bende de benzer sorunlar var. bende bazen çok sinirli ve kontrolsüz olabiliyorum 8 aylık bir kızım var. daha küçücük ama ağladığı zaman kendimi kaybediyorum sinirlenip ileri geri konuşmaya başlıyorum. eşimde çok üzülüyor. halbuki o kadar iyi bir eş ve baba ki. onu ve bebeğimi üzdüğüm için çok üzülüyorum. normal zamanlarda ben de çok neşeliyimdir. ama sinirlendiğim zaman bambaşka bir insan oluyorum. bu durumdan dolayı bir psikiyatriste gittim tedavi olmak için. doktor depresyonda olmadımı ama yine da ilaç kulanmam gerektiğini söyledi. şimdilik emzirdiğim için hafifi bir ilaç verdi. emzirmeyi bıraktıktan sonra tekrar gidecegim doktora. işte böyle. bence sen de git doktora. işe yarayabilir.
 
Doğum sonrası depresyonla ilgili genelde doğumdan sonraki bir yıl konuşulsa da bu çok uzayabiliyormuş.
 
İlk öncelikle bende o sorunla mücadele eden biri olarak seni o kadar iyi anlıyorumki ... işten eve gidene kadar kızıma bağırmayacağım diyorum ama anında saçma sebepten bile sinir olup kırıyorum hakaret ediyorum... Ve bu sebepdendir ki kızım bana korkudan yalan söylemeye başladı ... Bağırıyorum sonra pişman oluyorum inanın yolda gidip gelirken kızımın ona bağırdığımdaki yüzü aklıma gelince çok ağlıyordum... İlaç kullanamıyorum çünkü uyku ve uyuşukluk yapıyor. Daha önce kullandım... Şimdi en son bitkisel bir ürün kullanmaya başladım çok memnunum... Kesinlikle çaresini bulmaya çalış eğer imkanın ve zamanın varsa doktora git kesinlikle .. Arkadaşım emin ol sadece ailene ve çocuğuna zararın olmuyor kendi vücudundaki hücrelerini de öldürüyorsun ....
 
Bende cok sinirli bir insanım hatta öfkeden kendimi kaybediyorum bagırıyorum agzımdan cıkan kelimelere hic dikkat etmiyorum anda edemiyorum..
Aynı zamanda ailemde de var sinirlilik özellikle annem ve ailesi asırı sinirlidir.
Annem cok normal olaylara bile bagırarak cevap verebiliyor basit sorulara vs.
Aile' nin cok büyük rolü varmıs demekki.
 
Son düzenleme:
Sus ve sinirinin olaylarla degil senin sinirli olan kisiliginle alakali oldugunu hatirla. Normal olmadigini ve cok tepki vermemen gerektigini hatirla. Seni sinirlendiren seylerden olabildigince uzak dur. Duramiyorsan da sus olabildigince ilgilenme. Az biraz vurdumduymaz ol. Ben bunu bu sekilde asiyorum. Cok sinirli bi insandim. Ve surekli uyari aliyordum bak ilerde is hayatinda bu sana problem olur surekli boyle sinirli olamazsin diye. Ve sonunda bende bunu yapmaya karar verdim 2 aydir falan boyleyim ve daha rahat daha genis bi insan oldum. Eskisi kadar sinirlenmiyorum. Babamin kaba saba konusup annemle kavga etmesi, herseyden sikayet etmesi beni deli ediyordu. Simdilerde duymuyorum, gormuyorum, ilgilenmiyorum. Babamla gerekmedikce konusmuyorum bile. Naber dedigi zaman iyi sen? diye soruyorum sonrada "hadi benim odevim var" diyip kendi koseme cekiliyorum. Bu bana cidden cok yardim ediyo. Sende dene.
 
bende çok sinirliyim sonradan pişmanlık çok zor bişi kendimi zorluyorum sakin olabilmek için ama olmuyo bende bu sorunun çocukluktan ileri geldiğini düşünüyorum :(((((
 
sesime ses veren bütün arkadaşlara teşekkür ederim.yalnız olmadığımı bilmek çok iyi geldi.ortak bir fikir varki profesyonel yardım almam gerektiği.bende bu kanıdayım.araştırıp en kısa zamanda yardım alacağım.sevgi dolu eşimi kendimden uzaklaştırmamak ve en önemlisi bebeğimin özgüvenininden tutunda sosyal hayatından tuvalet alışkanlığına kadar herşeyini belirleyecek,şekillendirecek bu en kritik yaşlarını daha doğru ve sevgi dolu olması gerektiği gibi geçirmesi için elimden gelen herşeyi yapacağım.hepinize çok teşekkür ederim.
 
Sizin bunun üstesinden geleceğinize inancım olduğunu söylemiştim.Yanıltmadınız beni.Umarım herşey sizin adınıza daha güzel olur:16:
 
Back
X