Herkese merhaba. Yine beşik sallayarak sabahlamak zorunda kaldığım dün gecenin ardından bu sabah sırtım tutuldu. Sürekli hareket halindeyken biraz açılıyor ama beş dakika bile dinlensem kilitlenip kalıyorum.
13 aylik bebegimin uykuya dalması, uykuda kalmasi, yatacagi yer bile her zaman büyük problem oldu. Uyumasi icin kirk takla atmaya alisigim ama bu halde oturdugum yerden zor kalkiyorum, zor nefes aliyorum. Bugün aksami zor ettik, esim ilgileniyor şu an ama bebegim gunduz ilgisiz kaldigi için etegimden ayrilmiyor.
Misafirim görümcem, iki saat öteden gelecekler, bir hafta önceden haber vermişti. Aramızda bir sorun yok, anlayışlı sayilabilecek biri. Alt katımda eltim on dakika mesafede diğer görümcem oturuyor ama görümcem çocukları için sakin bir ortam sunacagimi bildigi ve bir de boş odamiz olduğu icin bizde kalmak istedi. Yarın akşam gelecekler, akşam yemeği hazirlamam gerek, gün boyu yalnizim. Eltim iyi biri ama su an rahatsız hastane işleri var, yardım isteyemem. Buradaki görümcemin de dört çocuğu var ve cocuklarina dur demeyen biri, gelse ne dinlenebilirim ne bebeğimin huzuru kalır.
Sonuç olarak kendimi bebeğimi zor durumda bırakmadan iki gün yatılı misafir ağırlayacak kadar saglikli hissetmiyorum. Aslında ben görümcemi arayıp samimiyetle durumumu anlatip sadece yatma vakti bize gecmelerini rica etmeyi düşünüyorum. Anlayisla karsilayacaktir. Burada sorun esim. Ayıp olur kaygisiyla birlikte tüm koşulları zorlayarak gerekirse dışardan yemek isteyerek misafirleri ağırlamak istedigini söylüyor. (Dışardan asla yemek istemez, mutfakta yapabildiği tek şey beni yavaşlatmak) Bu fikir bana çok gereksiz geliyor ama kendimden de emin olamiyorum. Yatıya gelecek gorumcemin yerinde siz olsanız sadece yatmaya gelin ricami nasil karşılardınız?
Yarına yetisecek işlerim ve bebeğim sebebiyle yazamayabilirim ama her yorumu okuyacağım.