Ama nedense direkt size yapılan ikazlardan da dur törpüleyeyim sonucu çıkarmıyorsunuz, yineliyorum ısrarla sözde Allah'ın kitabı, sözde Allah'ın sözü laflarınızı tekrarınız bunu gösteriyor.
Ama valla bak bu yorumunuzda yine dönmüşsünüz genel bir çark durumu var.
Mesela bir topikte din için hassas olmak lazım demişsiniz, burda saygıya ne gerek var canım'a dönmüşsünüz.
Çocuğa şiddetle islamdaki şiddet arasındaki farkı anlamadım, çocuğa şiddetteki ölçüt nedir mesela bir tokat mı? Duvardan duvara vurmak mı? Sonuçta hepsi şiddet, ben tokatta sakınca görmem, siz duvara vura vura dövmeyi şiddet görmezsiniz.
Çark durumu yok. Algıda seçicilik seninkisi, algılamak istedigin bu çünkü. Ben bir ateist olarak ''Allah'ın kitabı'' dersem biraz saçma olmuş olur. Çünkü öyle bir şeyin varlıgına inanmıyorum. Arada bi öyle yazdım ama çogunlukla her şeye ragmen ''Allah'ın kitabı...vs'' şeklinde yazdım ki tartışma o cümleye takılı kalmasın diye. Ama aslında ateiste göre durum budur...
İnançlara ve hassasiyetlere karşı çok sert olmamalı görüşündeyim halen ve ben sert de degilim. İstedigim kelimeleri kullanamıyorum çogu zaman çünkü hassasiyetler var diye... Eger istedigim kelimelerle yazıyor olsaydım her kelimeme takılırdı insanlar. Ama ben buu istemyiorum çünkü o zaman ne yazdıgının bi önemi kalmıyor, bikaç kelimeye takılı kalıyor gözler. İnançlara hassas olmak lazım ama... ama'sı var... her kelimesi her kavramı aşırı kutsal aşırı hassas olan bir ideolojiyi eleştiriyorsan zor iş bu. Bahsettigim reform islamda henüz olmadıgı için bu keşmekeş zaten. Gık desem hassasiyete dokunuyor. Muhammed desem bile ''niye hazreti muhammed demiyorsun'' diyenler çıkıyor, ''arkadaşın mı o senin, edebini takın..'' vs. lafları... Bu mudur hassasiyet? Aynı hassasiyet sadece ''Allah'' deyince yok ama? Hassasiyet ne kadar da mantıksızlaştı birden dimi? Ona hiç hazreti falan denmyior halbuki? Denmeyince de kimse kızmıyor? Hassasiyetlerin oynaması lazım kısacası, sorunu başka yerde aramalı biraz da...
Çocuga şiddet disiplin için, aklı henüz dogruyu yanlışı tam kavrayamayan birinin gerekitignde iyiligi içindir.
İslamdaki şiddet ise disiplinden ziyade somut olmayan inançlar üzerinden baskı kurmak adınadır. Bir şeyin iyiligi için degildir, bir ideolojinin egilimi ve yaşaması yönündedir. Çocuk disiplini gibi gerektiginde çocugun iyiligine hizmet etme amacı yoktur. Amaçlar farklıdır en basitinden. Ben humanist yaklaşırım çocuga dayak konusunda, din ise teolojik. Aradaki fark çooook büyük.
Duvara vurmakla hafif tokat arasındaki farkı insanların çok büyük çogunlugu sakin kafayla düşündügünde zaten anlayacaktır.