Valla derin konu ama siyaset yüzünden kalp kırmaya değmez. Hayat tarzı, bakış açısı demiyorum bakın siyaset başka hayat tarzı başka. Demokrasi olmasaydı sağ görüşten bir sürü, sol görüşten bir sürü parti olmazdı, sadece iki parti olurdu misal, biri sağ biri sol. Bir insan sola daha yakın olsa dahi olay bununla bitmiyor, bir sürü sol parti var. O başka söylüyor bu başka söylüyor. Aslında hepsi birbirine rakip. Benim bazı çok keskin çizgilerim vardır o çizgilere uygun olmayan insanların aldığı nefese dahi saygı duymaya vicdanım el vermiyor mesela ama o çizgilerde aynı isek (o çizgileri de söyleyeyim, Atatürk, Türkiye Cumhuriyeti'nin birlik ve bütünlüğü, bayrağımız ve demokrasi) pek takılmıyorum çünkü bugün deli gibi desteklediğiniz bir parti hata yaparsa ondan vazgeçme hakkımız her zaman var sonuç olarak :) Ayrıca 15 temmuzdaki birlik ve beraberliği gördükten sonra ben biraz daha yumuşak bakıyorum dediğim gibi çizgilerime uyduğu sürece sıkıntı yok. Ben milletimizin cesur olduğunu biliyordum da tankların önüne atlamak falan açıkçası hiç aklıma gelmezdi. Tabi Allah bir daha yaşatmasın, sorumlusu kimdir kim değildir nedendir bunlar çok başka konular ama inanılmaz bir birlik vardı, yani bu milletin köprülere koşması, TRT stüdyosuna koşması, kamyona milleti doldurup köprüye koşan çarşaflı teyze falan ben bunları gördükten sonra parti için kimseyi kırmıyorum. Zaten parti de tutmuyorum.