Siz de biz çocukken görmedik,çocuğum görsün bari diyenlerden misiniz?

EU1 · 27 Nisan 2009

Sizi bilmem ama biz arkadaşlarla bir araya toplandığımızda mutlaka bu konuya değiniyoruz.Çocukken bir çok şeye sahip değildik farkındayım ama şimdiki gençlikten daha sorumluluk sahibi daha olgunduk.Pısırığız belki bir çok konuda çok girişken ve pişkin olmayabiliriz ama konu ailemiz ve çocuklarımız olunca tırnaklarımızı çıkaracak kadar cesaretliyiz.Hafta sonu gezmeye çıktık gençlerin yani çocukların hali berbat bence yataktan çıkmış gibi dolaşıyorlar üst baş darmadağın.dersanelere kurslara sosyal faaaliyetlere kısaca bizim çocukken sahip olmadığımız bir çok şeye sahipler ama mutsuzlar.Tek çabaları farkedilmek yada faklı olmak.Bir şeyler yanlış o hep dem vurduğumuz küçümsediğimiz çocukluklarımızda belliki çok şey doğruymuş bize yanlış gelen ben öyle düşünüyorum.Bir kaç örnek vermek istiyorum unuttuğum olursa sizde ekleyebilirsiniz.Sizde biz çocukken giymedik onlar giysin deyip pazarda 5 milyona olan şeyi marka bir mağazadan 35 e alıp çocuklarınıza marka merakı aşılıyormusunuz?Sizde biz çocukken yemedik deyip her sabah düzenli kullanımda bağırsak kanseri yaptığı onaylanmış sosis ve salamları çocuklarnıza yediriyormusunuz ?Sizde ayşenin çocuğu 5 almış benimki 4 almış diye çocuğunuzu kıyaslayıp komplekse sokuyormusunuz?Sizde annem benimle hiç bişey paylaşmazdı ben çocuğumla arkadaş gibiyim deyip 6-7.sınıfa giden kızınıza bir arkadaşına diğerlerinden farklı hisler duyman farklı davranman anlamına gelmez daha küçüksün önce eğitim diyeceğine,kızının erkek arkadaşıyla maceralarını gülümseyerek dinliyormusunuz?Daha aklıma gelmiyor ama çoğaltılabilir bu örnekler bunların hepsine karşıyım ben.siz ne düşünüyorsunuz varmı bunlara benzer yaşadığınız yada duyduğunuz olaylar.bence bizim çocukluğumuzda eksik olan şey belki paraydı fazla olansa dayak bunlar olmasaydı ben çocukluğumda yaşayamadım yada görmedim cümlesini kurmazdık bence.ne olursa olsun bizi yetiştirenlera.s. sağolsun.

pamuksekeri · 27 Nisan 2009

Canıım bravo çok güzel bir konuya değinmişsin,ileride çocuk sahibi olursam onu geleceğe hazırlamak için aynen senin mantığında davranmayı düşünüyorum.Çünkü aksi halde şımarık yetinmeyi bilmeyen mutsuz bireyler olur bu çocuklar.Yani kısa vadede mutlu olacaklar diye hayatlarını doyumsuz insanlar olarak geçirmelerini istemem.

EU1 · 27 Nisan 2009

teşekkür edrim canım sağol.

pamuksekeri · 27 Nisan 2009

Bir de bakıyorum şimdiki çocuklara,biz daha mutluyduk ya.
En ufak bir şeyden mutlu olurduk,annemin bir güler yüzü babamın bir saçımı okşaması bile dünyanın benim olmasına yeterdi.ınanın çocukken sadece 1 oyuncak bebeğim oldu o da plastikten ama ne kadar mutlu ederdi o beni.Zaten o zaman arkdaşlık paylaşım daha fazla oluyor.
Şimdi istekleri bitmiyor,çünkü öyle yetiştiler.Ama inanıyorum ki yeni nesil anne babalar daha duyarlı olacaktı bu konuda,deneme yanılma gibi oldu.Yanlışı gördük.

Halikarnas · 27 Nisan 2009

bilinçli, sorumluluk sahibi, mutlu olmasını bilen, vicdanlı, anaya babaya büyüklerine hatta tüm herşeye karşı saygılı sevgi dolu bir birey yetiştirmenin yolu bana göre ilk yaşlarından itibaren hurafeler değil sağlam kaynaklardan din bilgisi vermek, Allah sevgisini korkusunu aşılamakla mümkündür...

benim çocukluğum tam bir kaos karanlık kötüydü çok kötüydü, buna rağmen evladımı ben yaşayamadım aman çocuğum yaşasın diye şımartmadım...elimden geldiğince çok sevgi gösterip yanımdan ayırmadım...dua etmesini öğrettim...pc nin başına oturarak diyanetin sitesinden Kuran okuduk...

denge dengeyi kurmak çok önemli....

ne varlık içinde yokluk yaşatmak ne de aşırı verici olmamak lazım...

bende çok hatalar yapmışımdır önemli olan hatanın ne olduğudur...ve hatayı farkedip telafi edebilmektir...

her dönem yeni gelen nesil daha farklı olmuştur....beklentileri, yaşam şekilleri, giyimleri hep daha farklı olmuştur...sanırım bunun adına gelişim diyorlar....

şimdi bizlerden sonra evlatlarımız yeni gelen nesiller için şu an bizim konuştuğumuz konuyu konuşacaklar.

mizdamiz · 27 Nisan 2009

BENIM ANAM BABAN AYNEN BU DURUMDALAR ESKIDEN YANI KENDILERI YASAYAMAMISLAR BIRSEYLERI OLMAMIS COCUKLARIM BARI BIZIM YASADIKLARIMIZI CEKMESINLER DIYE HERSEYIMI TAM YAPTILAR HIC BIRSEYIMIZ EKSIK OLMADI BIZ ERZINCAN DEPREMINDEN ETKILENDIK ERZINCANDAYDIK ANK YERLESTIK GELDIGIMIZDE HIC BIRSEYIMIZ YOKTU ANNEM BABAM ALYANSLARINI BOZDURDU BIZE TUP ALDILARDA BANYO YAPTIRDILAR COK IYI HATIRLIYORUM ZAMANLA ISTE HERSEYIMIZ OLDU HAAAAAAAA BAZEN AKRABALARIMIZ KIZAR BABAMLARA BOLE ONU BUNU ALACAGINIZA BIRIKTIRIN EV ALIN KENDINIZE BASINIZI SOKACAK EVINIZ YOK HERKESIN EVI VAR DIYE KIZARLAR

Anam babam bıze harcamakdan hıc bırıkım yapamadılar.Allah onlardan bınlerce razı olsun canım aılem

Sarissa · 27 Nisan 2009

Sardunya_Zakkum .!.:
bilinçli, sorumluluk sahibi, mutlu olmasını bilen, vicdanlı, anaya babaya büyüklerine hatta tüm herşeye karşı saygılı sevgi dolu bir birey yetiştirmenin yolu bana göre ilk yaşlarından itibaren hurafeler değil sağlam kaynaklardan din bilgisi vermek, Allah sevgisini korkusunu aşılamakla mümkündür...

benim çocukluğum tam bir kaos karanlık kötüydü çok kötüydü, buna rağmen evladımı ben yaşayamadım aman çocuğum yaşasın diye şımartmadım...elimden geldiğince çok sevgi gösterip yanımdan ayırmadım...dua etmesini öğrettim...pc nin başına oturarak diyanetin sitesinden Kuran okuduk...

denge dengeyi kurmak çok önemli....

ne varlık içinde yokluk yaşatmak ne de aşırı verici olmamak lazım...

bende çok hatalar yapmışımdır önemli olan hatanın ne olduğudur...ve hatayı farkedip telafi edebilmektir...

her dönem yeni gelen nesil daha farklı olmuştur....beklentileri, yaşam şekilleri, giyimleri hep daha farklı olmuştur...sanırım bunun adına gelişim diyorlar....

şimdi bizlerden sonra evlatlarımız yeni gelen nesiller için şu an bizim konuştuğumuz konuyu konuşacaklar.

kesinlikle katılıyorum.

benim henüz çocuğum yok ama ilerde
hayatta her şeyi elde edemeyeceğini bilmesini,
elindekilerin kıymetini bilip şükretmesini
en önemli şeyin insanın onurunu koruması olduğunu
kolay kazanca tenezzül etmemesi gerektiğini vs. vs
kısacası iyi bir insan olabilmesini
sağlamaya çalışacağım.
elbette yaşamadan böyle söylemek kolay ama en azından bunun için uğraşılmalı.

burbuk · 27 Nisan 2009

Güzel bir konuya değinmişsin arkadaşım,
1- 5 milyonluk şeyi marka olsun diye 35'e almadım. Ama sağlıklarını etkileyecek giyisilerde almadım. Çocuklarım asla marka olayını bilmezler.
2- Öncelikle şarküterinin zararlarını bildiğimden 6 yaşına kadar her ikisinede yedirmedim, şimdi de ayda bir ancak veriyorum.
3- Çocuklarımı başka çocuklarla kıyaslamadım. Onları yarış atı gibi görmüyorum.
4- Asla bazılarının dediği anlamda modern bir anne olmadım galiba olamayacağımda.

Bizde arkadaşlarla birlikte bazen bu konuyu konuşuruz. Çocuklarımızdan çalışarak esirgediğimiz zamanı telafi etmek için işi maddiyata döküp, her istediklerini kolayca önlerine koyuyoruz. Böylece çocuklar ellerindekilerin kıymetini bilmiyorlar.
Ben kendi adıma kitap ve yiyecek dışında her istediklerini almıyorum, çok istiyorlarsa harçlıklarından yarısını biriktirmelerini kalanını tamamlayacağımı söylüyorum, müsriflik yaparlarsa harçlıklarından kesiyorum.
Mesela oğlum 2. sınıfa giderken her gün en az 2 tane kalemi ya kaybediyor yada aça aça bitiriyordu. Sonunda harçlığından kalem almaya başladım. İtiraz etti, harçlığıma el koyamazsın bana sen kalem almak zorundasın dedi. Bende evet almak zorundayım ama sen her gün 2 kalem tüketirsen sorumsuz davranıyorsun demektir. Bu nedenle senin sorumsuzluğunu çekecek değilim dedim. 2 hafta inatlaştık sonunda oğlum bir kalemi 1 haftadan daha uzun kullanmaya başladı. Evde kaybetse arıyordu harçlığı kesilmesin diye.

aysun444 · 28 Nisan 2009

Gençlere ve çocuklara bakıp bizlerin çocukluğundan daha mutsuz olduklarını düşünmeniz bana garip geldi. Eminimki bizde o yaşlardayken bizden büyükler bizlere bakarak aynene sizin düşündüklerinizi düşünüyordu...

Diğer söylediklerinize katılıyorum.

nix · 28 Nisan 2009

vallahi beni babam annem biz görmedik sen gör diye yetiştirmediler...ihtiyacım olan hiçbişeyi imkanları el verdiğince eksik etmediler.. ihtiyacım olmayanıda başımdan yağdırmadılar...babam bişey istediğimde hep 'bizim zamanımızda kitap yoktu defter yoktu' diye söylenir dururdu. bu davranış doğrumudur kişiye göre değişir..ama ben hep elimdekiyle yetinmeyi öğrendim...hiç şımartılmadım...çocuğumada aynı şekilde davranıcam ...

ZYNPalp · 28 Nisan 2009

gerçekten güzel bir konu. bizde küçükken hiç şımartılmadık. kıyafet bile bayramdan bayrama alınırdı. hatta annem bizi çarşıya götürmezdi kendi alırdı iki tane birini ben diğerini kardeşim hangisini beğenirsek tabi arada kavga da ederdik. mahallemizde hepimizin babası aynı işyerindeydi. lojmandı bizim oturduğumuz yer. birimizde olan hepimimzin sayılırdı. o yüzden çok yoklukta gördük diyemem. yani bisikletim hiç olmadı ama arkadaşlar sağolsun sırayla binilirdi. voleybol sahamız yoktu ama soğan filelerini dikip birde zemine su ile sınır çizerdik. bastek potasınıda bizden büyük abilerimiz kalın tel çemberden yapmışlardı. dışardaki masanın üstü bile bizim oyun alanımızdı onlada masa tenisi oynardık.

ama şimdiki zamanda çocuğumu dışarı güvenmem sanırım. sıkılmasın diye parka falan götürüyoruz. ama o bizim çocukluğumuz gibi bir haz alamayacak. gerçi o bizim çocukluğumuzu bilmediği için bir kaybı da olmaz bence. herkese kendi zamanı güzel gelir ya nasıl olsa.
çocuğuma illa ben şunu görmedim o yesin yada ona marka alayım demiyorum. büyüyüncede başka çocuklarla karşılaştırmam inşallah. zaten karşılaştırma yapsam şimdiye kadar yapardım herhalde. birde ben ortaokul çocuklarına üzülüyorum. hafta içi okul haftasonu dersane mafoluyorlar. buna da bir çözüm olmalı ama nasıl. bilmiyorum.

burbuk · 28 Nisan 2009

ZYNPalp .!.:
gerçekten güzel bir konu. bizde küçükken hiç şımartılmadık. kıyafet bile bayramdan bayrama alınırdı. hatta annem bizi çarşıya götürmezdi kendi alırdı iki tane birini ben diğerini kardeşim hangisini beğenirsek tabi arada kavga da ederdik. mahallemizde hepimizin babası aynı işyerindeydi. lojmandı bizim oturduğumuz yer. birimizde olan hepimimzin sayılırdı. o yüzden çok yoklukta gördük diyemem. yani bisikletim hiç olmadı ama arkadaşlar sağolsun sırayla binilirdi. voleybol sahamız yoktu ama soğan filelerini dikip birde zemine su ile sınır çizerdik. bastek potasınıda bizden büyük abilerimiz kalın tel çemberden yapmışlardı. dışardaki masanın üstü bile bizim oyun alanımızdı onlada masa tenisi oynardık.

ama şimdiki zamanda çocuğumu dışarı güvenmem sanırım. sıkılmasın diye parka falan götürüyoruz. ama o bizim çocukluğumuz gibi bir haz alamayacak. gerçi o bizim çocukluğumuzu bilmediği için bir kaybı da olmaz bence. herkese kendi zamanı güzel gelir ya nasıl olsa.
çocuğuma illa ben şunu görmedim o yesin yada ona marka alayım demiyorum. büyüyüncede başka çocuklarla karşılaştırmam inşallah. zaten karşılaştırma yapsam şimdiye kadar yapardım herhalde. birde ben ortaokul çocuklarına üzülüyorum. hafta içi okul haftasonu dersane mafoluyorlar. buna da bir çözüm olmalı ama nasıl. bilmiyorum.

Bunun çözümünü bulan lütfen banada söylesin. Çünkü oğlum böyle bir koşuşturmanın içinde, okulu tam gün, hafta sonu sabahtan öğlene kadar antremanı var, eve gelip yemeğini yiyor ve dersaneye gidiyor akşam saat 6,30 da geliyor. Çocuk nerdeyse sosyalliği unutacak duruma geldi. Ben arada kaçamak yaptırıp dersaneye yollamıyorum.

lale77 · 28 Nisan 2009

evet güzel bir konuya değinmişsin arkadaşımyerimseniben bu konuda bede fikirlerimi paylaşmak istedim.benim 4aylık bi kızım var bende onu nasıl yetiştirmem gerekir büyüdüğünde nasıl davranmalı en doru nasıl yaklaşmalıyım diye sürekli kafa yoruyorum.bende çok zor şartlarda büyüdüm para sıkıntısı yüzünden çocuk yaşta işe gitmek zorunda kaldım hep iç çekerim ama pişman değilim eğer çalışmasaydım okuyamayacaktım ve içi boş olarak büyüyecektim.ben barbi bebek istemiştim annem pahalı olduğu için naylon bebek almıştı çok üzülmüştüm daha okula bile gitmiyordum bu yaşıma geldim ama hala aklımdan çıkmaz:çok üzgünüm:.kızıma gelince düşünüyorumda benim olmadı kızım marka giysin diye hiç düşünmedim esirgemekten değil gereksiz buluyorum(bazı şeyler marka olur ama abartmamak gerek)bunu burda iyi yorum alıp tebrik edileyim diye asla söylemiyorum mantığım böyle olur diyor.:a015:

EU1 · 29 Nisan 2009

aysun444 .!.:
Gençlere ve çocuklara bakıp bizlerin çocukluğundan daha mutsuz olduklarını düşünmeniz bana garip geldi. Eminimki bizde o yaşlardayken bizden büyükler bizlere bakarak aynene sizin düşündüklerinizi düşünüyordu...

Diğer söylediklerinize katılıyorum.

bu yazıyı sadece haftasonu dışarda gördüğüm gençlerden etkilenerek yazmadğıma emin olun.o yaşlarda bir kardeşim kerdeşimin arkadaşları ve çevremizdeki arkadaşların,tanıdıkların çocuklarına bakarak gözlemledim.maksadım onları kötülemek değil kardeşim dahil çoğunun pervasız avare yaşamlarına bir göndermeydi.

ibolya · 29 Nisan 2009

söylediklerinini birçoğuna katlııyorum, evet çocukluğumda ben de birçok şeye hasret büyüdüm, hiç unutmam bi yaz günü burcu burcu salatalık kokardı karşı komşuda, bizim paramız yok diye alamazdık, ne muz ne çilek ayda alemde bir görürsek görürdük görmezsek o da yoktu, kıyafetlerimiz bayramdan bayrama alınırdı, hiç unutmam ilkokuldayken okulların açıldığı ilk gün terlikle gitmiştim okula, ayakkabım yoktu çünkü, öğretmenim çok kızmıştı bana gururum incinmişti, şimdi diyorum bebeğimin hiçbişeyini eksik etmeyecem diye, ama şu da bi gerçek ki bukonuda onu şımartmayı da düşünmüyorum, çocuğun yediği helal giydiği haram derler, çok fazla kıyafet almayı düşünmüyorum, az ve öz, benim bir arkaaşım var, eşi çocukları ne derse yapıyr ne derse alıyor, yapmayın böyle çocuğa hayır kelimesinin yok kelimesinni anlamını öğretin bu şekilde olmaz yarın sizin başınıza patlar daha çok çekersiniz desem de dinletemiorum, inşallah ben böyle yapmayacam çocuğuma, hiçbişeyini eksik etmek istemiyorum, ama onu şımartmayı da düşünmüyorum, bi gün gelip de cep telefonu kullanmaya başladığında son model televizyonlu yok mp3lü yok bilmem kaç megapiksel kameralı zırt pırt özellikli bir telefon almaktansa normal sıradan alelade bir telefon almayı tercih ederim, çocukları doyuma ulaştırmak onları mutsuzluğa ve dolayısıyla depresyona sürükler çünkü

EU1 · 29 Nisan 2009

bu çocukların hiç sosyal hayatlarının olmamasına bukadar yıpratılmasınada deyinecektim fakat çok uzun olur diye eklemedim.kısaca geçtim.dediğiniz gibi okuldan dershaneye dershaneden kursa çocuklar ne spor yapabiliyor ne oynayabiliyor sürekli bir koşturmaca içindeler.okulları bitecek bu seferde hayat kavgasına başlayacaklar yazık bu çocuklara.bencebir pazar kuruldu birileri para kazansın diye yapıldı sanki bu dershaneler,birileri destekliyor bu pazarı şimdide orta okul da sınav çıkarmışlar öss gibi kazanç sağlıyan gene dershaneler.devlet el atsa bu işe her ailenin cebinden 3-3,5 milyar para çıkıyor en az. ana babalarada yazık.okulardaki eğitim ve öğretim seviyesini yükseltmeye çalışsalar daha iyi bence.

aycaaaaaaa · 29 Nisan 2009

vala ben oğluma bişe aldığım zaaman kendi çocukluğumdan intikam almış gibi olurum.. hiç çocukluğnu yaşayamamış biri olarak.. ama yinede öle marka murka bilmem ne yapmam fakat şımarmasın diede kimsenn eline baktıramam şimdi zaman deişti herşey herkes deişti.. eskiden benm oyuncağım fazla giysim abur cuburum yoktu belki ama çevremdeki hiç bi çocuğun yoktu oysa şimdi en fakir ailenn çocuğu bile benm çocukluğum çok ust duzeyde herşeyi var.. haliyle zamanın şartlarının getirdiği bi alışveriş vs vs oluo...

pamuksekeri · 29 Nisan 2009

ibolya .!.:
söylediklerinini birçoğuna katlııyorum, evet çocukluğumda ben de birçok şeye hasret büyüdüm, hiç unutmam bi yaz günü burcu burcu salatalık kokardı karşı komşuda, bizim paramız yok diye alamazdık, ne muz ne çilek ayda alemde bir görürsek görürdük görmezsek o da yoktu, kıyafetlerimiz bayramdan bayrama alınırdı, hiç unutmam ilkokuldayken okulların açıldığı ilk gün terlikle gitmiştim okula, ayakkabım yoktu çünkü, öğretmenim çok kızmıştı bana gururum incinmişti, şimdi diyorum bebeğimin hiçbişeyini eksik etmeyecem diye, ama şu da bi gerçek ki bukonuda onu şımartmayı da düşünmüyorum, çocuğun yediği helal giydiği haram derler, çok fazla kıyafet almayı düşünmüyorum, az ve öz, benim bir arkaaşım var, eşi çocukları ne derse yapıyr ne derse alıyor, yapmayın böyle çocuğa hayır kelimesinin yok kelimesinni anlamını öğretin bu şekilde olmaz yarın sizin başınıza patlar daha çok çekersiniz desem de dinletemiorum, inşallah ben böyle yapmayacam çocuğuma, hiçbişeyini eksik etmek istemiyorum, ama onu şımartmayı da düşünmüyorum, bi gün gelip de cep telefonu kullanmaya başladığında son model televizyonlu yok mp3lü yok bilmem kaç megapiksel kameralı zırt pırt özellikli bir telefon almaktansa normal sıradan alelade bir telefon almayı tercih ederim, çocukları doyuma ulaştırmak onları mutsuzluğa ve dolayısıyla depresyona sürükler çünkü

Canım ya kıyamam,öylelerini öğretmen yapmamak lazım
En azından o zaman salatalıklar kokuyormuş,şimdikiler onun kokusunu bile bilmiyolardır.
Muz ,çilek olayını okuyunca aklıma geldi,ben 6 yaşıma kadar muzu sadece çizgi filmlerde olur sanıyordum:sm_confused: bakkalda görmüştüm ilk defa ,yaşadığım şoku anlatamam:1shok:
Şimdi de en sevdiğim meyvelerden biridir muz
:roflol:

pamuksekeri · 29 Nisan 2009

aycaaaaaaa .!.:
vala ben oğluma bişe aldığım zaaman kendi çocukluğumdan intikam almış gibi olurum.. hiç çocukluğnu yaşayamamış biri olarak.. ama yinede öle marka murka bilmem ne yapmam fakat şımarmasın diede kimsenn eline baktıramam şimdi zaman deişti herşey herkes deişti.. eskiden benm oyuncağım fazla giysim abur cuburum yoktu belki ama çevremdeki hiç bi çocuğun yoktu oysa şimdi en fakir ailenn çocuğu bile benm çocukluğum çok ust duzeyde herşeyi var.. haliyle zamanın şartlarının getirdiği bi alışveriş vs vs oluo...

Tabi ki dengeyi kurmak çok önemli şımartmayalım derken her şeyden mahrum bırakmadan yapalım bunu.Her şeyde olduğu gibi denge....

aycaaaaaaa · 29 Nisan 2009

pamuksekeri .!.:
Tabi ki dengeyi kurmak çok önemli şımartmayalım derken her şeyden mahrum bırakmadan yapalım bunu.Her şeyde olduğu gibi denge....

evt işte inş dengede tutabiliozdur..rabbim herkese bunu nasip etsin... :1hug:

Siz de biz çocukken görmedik,çocuğum görsün bari diyenlerden misiniz?

EU1

Ziyaretçi

Popüler Üye

EU1

Ziyaretçi

Popüler Üye

DÖNDÜM

Yeni Üye

uyudun uyanmadın olacak..

Nirvana

Popüler Üye

B/b

Aktif Üye

Nirvana

Aktif Üye

EU1

Ziyaretçi

Guru

EU1

Ziyaretçi

can oğluşlarrıımm :))

Popüler Üye

Popüler Üye

can oğluşlarrıımm :))

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency