Siz hiç başkasını seven birini sevdiniz mi ? Siz hiç yaşadınız mı bu acıyı ?

Kızlar selam.
Bu söyleyecek olduklarım , bu zamanda nerdeyse herkesin derdi oldu çıktı.
Sürekli geçmişteki sevgiliyi unutamama modu var erkeklerde.
Nedir bu?
Kendimde bunu yaşadım. En yakın arkadaşlarımdan biri, 2 kere üst üste aynı durumu yaşadı. Yani her iki sevgilisinde de yaşadı.
Bir kız arkadaşım daha bu durumu yaşadı.
Yani , ben korkuyorum. 22 yaşına geldim artık... Başkasını seven bir kalbi sevmek istemiyorum !
Sevdiğimin gözlerine baktığımda başkasını görmek istemiyorum !
Kim ister ki?
Ama yeter! Çevremden sürekli bunu duyuyorum ben.
Bir de klasik dialog... Erkek kızı tavlar, aşkım canım cicim yapar. Sanırsın ki aşık beyfendi !
Sonra birden bire , eskiyi unutamıyorum , Ayşe'yi unutamıyorum, Fatma'yı unutamıyorum diye ayrılırlar.
"Eee" dersiniz. "Noldu? Aşkım diyordun, benimsin diyordun" dersiniz.
Karşıdan gelen cevap , mide bulandırıcıdır, kendinizden tiksinirsiniz !!
"Senin için dedim aşkım diye" , "Sen mutlu ol diye sarıldım, öptüm"
Ahh lütfettin beyfendi !
Ya sürekli mi aynı dialog. Bir şey diyin kızlar nedir bu durum? Napıcaz.. Başına gelenler anlatabilir mi?
Siz hiç başkasını seven bir kalbi sevdiniz mi? Karşınızdaki sizin değil, başkasının ellerini tutmak isterken siz onun ellerini tuttunuz mu?
Her sabah gözlerinizin önüne gelen o gözlerin sizden başkasını aradığı oldu mu?
Anlatın... İnsan başkasını seven sevdiğinin acısını nasıl atlatır?
Nasıl kabullenir, "Niye beni sevmedi de, onu sevdi" düşüncesini? Nasıl hazmeder ?
Bir de işin kötü tarafı, ben bir daha böyle bir şey yaşamak istemiyorum...
Kalbinde bir tek benim olduğum biriyle yaşlanmak istiyorum! Çok korkuyorum ...


Not: Yaşamayanlar da fikir verebilirler tabi ki :) Fikir paylaşımı, anı paylaşımı yapmak ve belki de kendim gibi bu durumda olanlara yardımcı olmak istiyorum.

sevmek sevilmekten her zaman iyidir, çünkü sevildiğinden hiçbir zaman tam anlamıyla emin olamazsın...

yıl 2007...
.....................

Catherinezetajones .!.:

sevmek sevilmekten her zaman iyidir, çünkü sevildiğinden hiçbir zaman tam anlamıyla emin olamazsın...

Genişletmek için tıkla...

Ama , sevmek sevildiğini bilip bilmeden güzel midir?

Eeeee.... Bu durumda bir erkeğin eski sevgilisi olmak en iyisi.
Ay yoksa ben de boşandığım adamın eski karısı olarak hatırlanıyor muyum dersiniz?

Catherinezetajones .!.:

sevmek sevilmekten her zaman iyidir, çünkü sevildiğinden hiçbir zaman tam anlamıyla emin olamazsın...

Genişletmek için tıkla...

bence tam tersı bazen ole seyler yaparlarkı ben sevdım neden o benım ıstedıgım kadar benı sevmıyor dersın
ama seven bırı sız sevmesenızde sızı sever hep sever kotu davransanız da ıyı davransanızda sızı sevmeye devam eder
tabı ıkı durum ıcınde sende olumune sversen oda olumune severse yanı herseyı goze alacak kadar gercek bır sevgıye sahıplerse
bence sevılmek herzaman daha az yıpratıyo ınsanı karsındakı yıpranıyo sen hayatını surduruyorsun guzel guzel
ben sevdım ben yıprandım o yuzden soluyorum esımın benden daha az sevdıgını dusunuyorum da hayatını yasıyo yıpranmadan fedakarlık yapmadan ne bılım ole ıste
ben evlı bırı olarak sız sızı seven bırısyle evlenırsenız daha mutlu olursunuz dıyorum sız seversenız daha zor bu ama ımkansız dııl cok yıpratıcı

pohhpohh .!.:

yıl 2007...
ben eşimi ilk tanıdığımda deli gibi bi başkasına aşıktı hatta geceler boyu telefonda onu anlatırdı bana ve nasıl bişeyse nasıl olduysa bi baktım eşimin o kadına duyduğu aşka aşık olmuşum.... Saygı duydum , kabullendim , dinledim ,sesimi çıkarmadım ,o bana aşkını acısını anlattı ben hissettiğim o müthiş duyguyla mutluydum ....
sadece iki üç ay içinde eşim bana fena bağlanmıştı ve o gün bu gün kopamadık birbirimizden...
yıl 2011...
ve biz artık evliyiz ve mucizevi varlığımızı bekliyoruz aşkla sevgiylee.....

bilmiyorum size az biraz yardımım olmuş muyumdur :)

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar güzel ... O bayanı unuttuğundan emin olduğunuz için evlendiniz değil mi?
Ben de çok dinledim. Dertleşti benimle... Ama sizin ki gibi olmadı. Sizin ki değişik bir sevgi olmuş :)

zahide_30 .!.:

bence tam tersı bazen ole seyler yaparlarkı ben sevdım neden o benım ıstedıgım kadar benı sevmıyor dersın
ama seven bırı sız sevmesenızde sızı sever hep sever kotu davransanız da ıyı davransanızda sızı sevmeye devam eder
tabı ıkı durum ıcınde sende olumune sversen oda olumune severse yanı herseyı goze alacak kadar gercek bır sevgıye sahıplerse
bence sevılmek herzaman daha az yıpratıyo ınsanı karsındakı yıpranıyo sen hayatını surduruyorsun guzel guzel
ben sevdım ben yıprandım o yuzden soluyorum esımın benden daha az sevdıgını dusunuyorum da hayatını yasıyo yıpranmadan fedakarlık yapmadan ne bılım ole ıste
ben evlı bırı olarak sız sızı seven bırısyle evlenırsenız daha mutlu olursunuz dıyorum sız seversenız daha zor bu ama ımkansız dııl cok yıpratıcı

Genişletmek için tıkla...

Evet, seven taraf olmak istemiyorum ben de sevilmedikçe. Size katılıyorum. Çok yıpratıcı. Şuan da beni seven biri var, ileride mantığıma uyup da seven birisi karşıma denk gelirse belki bir ilişkiye başlarım.

kulitta .!.:

Eeeee.... Bu durumda bir erkeğin eski sevgilisi olmak en iyisi.
Ay yoksa ben de boşandığım adamın eski karısı olarak hatırlanıyor muyum dersiniz?

Genişletmek için tıkla...

Çok tatlısın :) Bir arkadaşımın dediği gibi... Bu adam eskiyi unutamıyorsa, eski de kal şekeriiim

kulitta .!.:

Eeeee.... Bu durumda bir erkeğin eski sevgilisi olmak en iyisi.
Ay yoksa ben de boşandığım adamın eski karısı olarak hatırlanıyor muyum dersiniz?

Genişletmek için tıkla...

herkez birilerinin eski sevgilisidir deilmi bunu yapan erkekler hiç düşünmezler ama karşımdakinide unutamayan birileri varmı hala rüyalarını süslüyormu ah çekiormu bi saman yaşadıklarına die ve yeni ilişkiye başladınmı sevdinmi eski unutulur yaşananlar deil ama sevgisi unutulur çünki yeni bir aşk silmiştir eski sevgiyi silmiyorsa yürümes fasla başkasını seven çıkmak ister zaten sevmediğinin hayatından
hepimis zamanında birşeyler yaşayıp birilerinin eski aşkıyız mutlaka bizide vardır unutamayan ama ben bi başkasına aşıksam onun ne düşündüğü beni alakadar etmes
mutlaka ara ara lafın gectiğinde iyi veya kötü hatırlanacak ama eski sevgi ve aşkla deil sıradan biri olarak hala sevmiyorsa tabiii:)

evlenmeden önceki ilişkimde çok çok şiddetlisini yaşadım ben ona aşıktım, o eski sevgilisine... Zor bir durum

çok uzun zaman önce bir arkadaşım vardı ama sadece arkadaştık benim bi birlikteliğim vardı onunda başka bir kızla birlikteliği vardı oturur konuşur dertleşirdik onu ne kadar çok sevdiğini falan anlatırdı kızın onu ne kadar üzdüğünden bahsederdi vay be derdim dünya üzerinde böle seven erkeklerde olabiliyormuş derdim ama bir gün çark terse dönmeye başladı bana karşı birşeyler hissetmeye başladı ve ben o zaman hiç bir şekilde bir bayanla bir erkekğin arkadaş olamayacağına inandım ben onu gerçekten arkadaşım olarak görüyordum malesef durum değişince benim arkadaşlığımıda kaybetti.

gokcekuzu84 .!.:

evlenmeden önceki ilişkimde çok çok şiddetlisini yaşadım ben ona aşıktım, o eski sevgilisine... Zor bir durum

Genişletmek için tıkla...

Evet içinden çıkılması gerçekten zor. Ama herkesin başına bir kere geliyor galiba....

zuhaloktay .!.:

çok uzun zaman önce bir arkadaşım vardı ama sadece arkadaştık benim bi birlikteliğim vardı onunda başka bir kızla birlikteliği vardı oturur konuşur dertleşirdik onu ne kadar çok sevdiğini falan anlatırdı kızın onu ne kadar üzdüğünden bahsederdi vay be derdim dünya üzerinde böle seven erkeklerde olabiliyormuş derdim ama bir gün çark terse dönmeye başladı bana karşı birşeyler hissetmeye başladı ve ben o zaman hiç bir şekilde bir bayanla bir erkekğin arkadaş olamayacağına inandım ben onu gerçekten arkadaşım olarak görüyordum malesef durum değişince benim arkadaşlığımıda kaybetti.

Genişletmek için tıkla...

Erkekle kadın yakın arkadaş olamaz. Gerçekten bende buna inanır bunu söylerim. Nefs uyanık ki sürekli. Nasıl hakim olsun.

dünyanın en acı duygusu bu olsa gerek, başkasını seven bir adam ve siz onunla berabersiniz.. onurun, gururun hiç olduğu bir aşk. bende biraz anlatayım yaşadıklarımı umarım kimse benim düştüğüm bu hallere düşmez çünkü inanın ben çok zor atlattım ve hala aklıma geldikçe içim acıyor diyebilirim.

lise zamanlarımda bir erkek arkadaşım vardı, herşey iyiydi güzeldi aslında ilk zamanlar 2 yıla yakın bir süre mutluydum diyebilirim. ilk aşkımdı üstelik, kendisi benden bir kaç yaş büyüktü okulu bitmişti ve çalışmam lazım dedi antalyaya gitti. işte konuşuruz üzülme sakın hep yanındayım gibi cümlelerle bırakıp gitti tabi. ilk gittiği bir kaç gün konuştuk, sonrasında konuşmalar azaldı çalışıyorum işler var dedi hep hiç kırılmadım bunlara çünkü çalışmak için gitmişti, işini gücünü bırakıp benimle konuşmasını bekleyemezdim. bir süre sonra kendisine hiç ulaşamadım, arkadaşı bakar oldu telefonlarıma işte uyuyor yok telefonu burada unutmuş gelir az sonra, yok şuan bilmem nerede diye uzadı hep. bir gün aradığımda arkadaşı dayanamamış olsa gerek ya kardeşim hala anlamadın mı dedi bana. neyi? dedim. istemiyor seni artık dedi, telefonları bana açtırıyor arama artık üzülüyorum sana da dedi. ben dondum o an. inanın ne yapacağımı bilemedim. kapattım telefonu sabaha kadar aralıksız ağladım. hala düşünürüm cidden ne salakmışım nasıl anlamadım? salak gibi merak edip aradım acaba nasıl iyi mi kötü mü ne halde diye..

bu olayın üzerine bir kaç mesaj attım ağzından bazı şeyleri duyabilmek için ama ne fayda sallamadı bile beni, sonrasında kabullendim bu durumu zorda olsa hiç aramadım bir daha onu, oda beni aramadı. hemen hemen 1 yıla yakın bir süre olmuştu geri dönmüş, karşılaştık tesadüfen. o günün akşamı aradı beni, işte çok özlemişim seni ne kadar da çok değişmişsin tanıyamadım bile felan filan. bende seviyorum hala unutamadım da affettim hemen. buluşalım mutlaka dedi tamam dedim sözleştik ertesi gün buluştuk, kolunda bir iz. ne olduğunu anlamadım ilk sonra bu ne ya diye bakarken, bir kızın ismini yazdığını gördüm. kazımış oraya beyfendi nasıl becerdiyse, ben çok üzüldüm tabi işte bu anlattı yok bilmem hataydı da sen beni aramayınca o kızla yakınlaştıkta şuydu buydu dedi şuçu da bana yükledi bi güzel sustum kaldım. tekrar başlayalım diye yalvardı eskisi gibi olmayacak herşey değişicek söz veriyorum dedi, ben değiştim sana bunu ispatlıcam çok mutlu olucaz dedi. peki dedim denemekten ne zarar gelir diye düşündüm, zaten hala ilk gün ki gibi seviyordum.. bir süre konuşmaya devam ettik sonra bir gün buluştuğumuzda cüzdanından çıkarıp bana kızın resmini gösterdi. işte bak bu o kız dedi, iyi ne güzel felan diyorum ama nasıl bozuluyorum tahmin edemezsiniz. sonra işi yüzsüzlüğe vurup onu çok sevdiğini anlatmaya başladı bana.. antalyada aynı evde beraber yaşadıklarını fakat kızın ailesinin kızı zorla evlendirdiğini kendisininde bunlara dayanamayıp buraya döndüğünü söyledi. kızla birlikte olduklarını, kızın kendisine kaçalım ailem beni zorla evlendirecek dediğini kendisinin ise maddi gücü olmadığı için kaçmadığını ve şuan bunun pişmanlığını yaşadığını dile getirdi. o kızı ortada bıraktım, bunun için bu kadar takıyorum kafama yoksa seni seviyorum ben dedi durdu. ah salak kafam diyorum şimdi nasılda inanmışım. aslında inanmadım tabi ama nasıl anlatsam ikna etti beni her zaman, bir şekilde inandırdı. ben sanırım ona inanmaya hep hazır bulundum ondan bu kadar kolay kandırdı her defasında.. çok kırıldım üzüldüm, defalarca bu durumdan duyduğum rahatsızlığı dile getirdim ona, hala seviyorsun dediğimde sert bir dille yalanladı. kaç kere ayrıldım bu sebeple inanın ben bile unuttum. kapımdan ayrılmadı, yollarımı kesti bir şekilde ulaştı bana aldı gönlümü. ama biliyordum hala onu seviyordu hemde çok.

ben ise kendimi teselli ettim hep dedim belki unutur, belki geçer bu hislerden kurtulur, beni sever yine eskisi gibi. 10 aya yakın bu şekilde devam ettik biz, o hatunun konusu hemen hemen kapanmıştı artık düzene giriyor gibiydi sanki herşey bir sorun yok sanıyordum ki bir süre beni aramadı yine, ben aradığımda ise açmadı. 2 haftaya yakın bir zaman geçti aradan sonrasında aradı beni, ne oluyor nerdesin dedim direk. işte işlerim vardı, ailemle sorunlarım vardı gibi bahaneleri dizdi önüme.. buluşalım akşama ne oldu bitti anlatıcam ailemle aram açık dedi, olur dedim akşam yemeğe çıktık birlikte. telefonuyla uğraştı durdu sürekli kim o dememde ise işte arkadaşım askerde mesaj atıyor sıkılmış çocuk dedi. çok rahatsız oldum yemeğini bile yiyemedi mesajlaşmaktan sinirlendim sonunda ver bakıcam dedim, neye bakıcaksın bana güvenmiyor musun cart curt yaptı. güvenmiyorum ver bakıcam dedim pişman olucaksın al bak dedi silmiş tabi uyanığım mesajları fakat iletim raporlarından numarayı silmeyi unutmuş. aradım hemen antalyada ki hatundu, "ne oldu mesaj atsana murat evde banyodayım anlar şimdi" dedi. ben kapadım suratına.. yazık sana dedim kalktım. bu geldi peşimden yalvarıyor nolur bak yanlış anladın işte eşi bunu dövüyormuş buda beni aradı yardım istiyor vs vs. banane ya git kurtar super kahraman dedim, gelme peşimden. gel bak son kez konuşalım anlatıcam sana herşeyi diye yarım saat yürüdü ardımdan, dürüst olucam erkek sözü dedi. anlatmaya başladı beyefendi, beni 2 hafta aramamasının sebebinin o olduğunu. kızın sürekli kendisini aradığını ve aklını karıştırdığını söyledi. onun içinde senden uzaklaştım dedi. sesimi çıkarmadan sonuna kadar dinledim, hiç tepki de göstermedim. kız kocasıyla mutsuzmuş, adam bunu dövüyormuş, sesini özlüyormuşta arıyormuşta muşta muş.. ee ne olucak peki dediğimde ise bir şey olduğu yok aşkım ben seni seviyorum dedi pişkin pişkin. onu da seviyorsun ama dedim, bana dediği aynen şu " evet seviyorum ama o şuan başka bir adamla birlikte, ben ise senin yanındayım. bu durumda elimden bir şey gelmiyor yapacak bir şey var mı ben senin yanındayım o ise başka adamın neyi sorun yapıyorsun ki?". orada patladım artık ağlamaya başladım, bak yeter dedim bende insanım hiç acımıyor musun bana da yazık hep bekledim unutursun vazgeçersin diye ama yok dedim sen bu sevdadan vazgeçmeyeceksin ben senden vazgeçiyorum. ve bir şekilde bitti..

sonrasında olanlar ise daha içler acısı aslında. bununla ortak bir arkadaşımız vardı onunla konuştuk bu durumları biraz ve duyduklarıma inanamadım. esas olay kız bunu bir öğretmenle aldatmış ve o adamla evlenmiş. buna da senin işin gücün yok istemiyorum deyip yol vermiş, adamla da basmış nikahı. kızı arayıp rahatsız eden ise bizimkiymiş, kıza yalvarıyormuş kaçalım nolur diye. kızda benim bu arkadaşıma yalvarıyormuş başımdan al artık yeter kocam şüpheleniyor anlayacak diye.. ve ben bildiğiniz enayi yerine koyuldum, gururumla oynandı, incindim. kendimi çok zor toparlayabildim hepsinden önce insanlara olan güvenimi yitirdim şüpheci oldum.. o kızı neden bu kadar çok sevdi bilmem, tek bildiğim beni gerçekten hiç sevmemiş olmasıydı bu ise canımı en çok acıtandı. artık hepsi geride kaldı, uzun süre hayatımda kimse olmadı ama şu sıralar beni heyecanlandıran birisi var ve umarım istediğim mutluluğu bulabilirim..

leonela .!.:

Bütün yazdıklarını okudum. Gerçekten zor bir durum. Hem de çok yıpratıcı. Biraz olması gerekenden daha fazla saf davranmışsın. Ben de safımdır. Ama kurcalarım çok hemen kabullenemem İğrenç bir durum ya, bir kez daha nefret ettim ! En zoru da, karşı tarafın hiç sevmediğini kabullenmek ! Ben hala kabullenemedim başka şeyler arıyorum altında .... Kurtulduğuna sevindim. O da diğer ş.....zler gibiymiş !

Genişletmek için tıkla...

saf davrandım evet hemde oldukça ama işte bilemiyorsunuz, saf olmasanız bile sevdiğinize inanıyorsunuz. inanmak istiyorsunuz çünkü hani bir şarkı var ya çok aşığın var diyorlar yalan de yeter bana :) onun gibi bir şey bu. bence kabullenin aksi halde sizden başka üzülen kimse olmayacaktır, insanlar çok acımasız herkesi çok kolay harcayabiliyorlar. sizin için, sizden değerli birisi olmasın hayatınızda. ben artık bu şekilde düşünüyorum ne olursa olsun önce ben önemliyim. kimse benden değerli kıymetli değil diyorum aksi takdirde hep üzülmeye mahkum oluyorum..

Biliyorum o şarkıyı :) Malum sitede paylaşayım bari. Evet insan en çok sevdiğine inanmak ister... Ne kadar yalan söylerse söylesin. En baştan ona inanmaya razı gelir... Kabullenmeliyim evet, ama zorlanıyorum. Sen ne kadar zamanda kabullendin?

canım bana hep inkar etti ki, herşey ortadaydı ama inkar ettiği için sürekli kabullenmek istemedim. onu sevmiyorum sadece ortada bıraktım diye pişmanım seni seviyorum dedi ve ben buna inanmak istediğim için o kadar acı çektim.. ama en sonunda o akşam işte kendi ağzından evet onu seviyorum ama şuan senin yanındayım gibisinden konuşunca kabullenebildim ancak :) bunun içinde 10 ay gibi bir süre geçmiş oldu. kalp sızlar mı hiç bilmezdim o ana dek, o bunları söylerken öğrendim insanın gerçekten kalbi sızlayabiliyormuş. lütfen elinden gelebildiğince üzülmemeye çalış, ben çok üzüldüm değişen bir şey olmadı. :/ bununla baş etmek gerçekten çok zor, bak en basitinden ufak bir olay anlatayım sana. bir akşam buluştuk arkadaşlarımızla birlikte canlı müzik olan bir yere oturmaya gittik herşey iyi güzel.. bana sarılıyor, elimi öpüyor kokluyor bana bakıp bakıp seni seviyorum diyor sürekli. neyse arkadaşlar dediler bir şarkı isteyelim de çalsınlar bu bağırdı birden "ben seni ellerin olsun diye mi sevdim?" söyleyin bunu çalsınlar dedi. ben ağzım açık baktım şaka mı yapıyor allahım ne yapıyor bu adam dedim kendi kendime. ee sarıldığı benim, yanında olan benim, öptüğü kokladığı benim ama sevdiği hiç bir zaman ben olamadım. bunları yaşamaman için kabullen lütfen ve vazgeç eminim günün birinde seni de beni de gerçekten sevebilecek insanlar çıkacaktır karşımıza ben buna inanıyorum canı gönülden en azından öyle olmasını ümit ediyorum. :)