Siz nasıl tahammül edebiliyorsunuz?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Dolarla maaş almıyorum nasılsa niye kendimi teselli ediyorum.

Eşime linkdin’den bir iş teklifi geldi (sonuca bağlanmadı ama malesef) olsaydı dolarla maaş alacaktı, beni aldı mı bir karalar :D Şaka bir yana gülüyoruz ağlanacak halimize.
 
Kesinlikle daha küçük bir yere taşın, youtube da köyceğiz hikayemiz diye bir kanal var izle oradaki gibi birşey yapabilirsiniz. Onlar da 0 başlamıştı köyceğizden kiralık köy evi bulmuşlardı. İstanbul çok sıkıntı bulunduğum şehir küçük bir şehir istanbulda 2500 tl ise kira burada 700-800
 
Herkese cevapları için teşekkür ederim ama ben ince düşündüğümü zannetmiyorum. Dün markere gittim çer çöp 800 lira içinde et (tabii ki) yok peynir, deterjan, temizlik malzemesi, su, soda vb. şeyler. Sizin moraliniz bozulmuyor mu? Yani spesifik bir şey değil ki yazdıklarım hepimiz için geçerli.
 
Merhaba nihayet serin bir akşamdan sevgiler. Öncelikle baştan yazayım “Ya sev, ya terk et” çiler yazmasın konuya rica ediyorum. Ben akıldan çok tavsiye ve dertleşmek istiyorum. Çünkü TR’de ve özellikle de İstanbul’da yaşamak artık bana çok zor geliyor. Gürültü, kalabalık, insanların saygısızlığı ve bitmek bilmeyen kakafoni, herşeyin el yakması, kendi ülkemde tatile gidip cennet köşeleri keşfedememek, yurtdışının artık tamamen bir hayal olması, herşeye sürekli zam gelmesi, işsizlik, sürekli endişe ile yaşamak kısaca bu ülke beni yordu.

Yurtdışı imkanımız malesef yok, eşimle ben üniversite mezunu beyaz yakalıyız hatta o şu an işsiz. Bilişim sektöründe ama iş yok, aramıyor bile kimse. Hadi herşeyi yıkalım bir arsa alıp ev yapalım, bazısı Bursa’da köyde, bazısı Burhaniye ya da Urla’da yaşıyor öyle yapalım desek para yok! Ayrıca iş mevzusu ne olacak büyük problem çünkü oralarda istihdam kısıtlı. Yani biz bir süre daha buraya mahkumuz. Hoş gerçi İzmir’e gidince döviz düşmeyecek, ülke aynı ülke kriz aynı kriz.

Peki siz nasıl dayanıyorsunuz?

İçinizde çocuğu olanlar var bu ülkenin gidişatından böyle üstüne çöreklenilmesinden güzelim kendine yeten bu ülkenin dışarıya bağımlı hale gelmesinden hadi hepsini geçtim bir kadın olarak kadına şiddetten, Allah korusun ama tecavüze uğrasak ya da eşimiz bizi öldürse arkamızdan “orada ne işi varmış, ne biçim giyinmiş, kesin adamı kışkırttı” denecek olmasından. OF YAZARKEN BUNALDIM. Bütün bunlar sizi yıpratmıyor , umudunuzu örselemiyor mu? Ne olur akıl verin bana ben dayanamıyorum. Gerçekten depresyondayım, anti depresan almama rağmen zihnim artık bu kaygı halinden ağrıyor. Elle gelen düğün bayram diyemiyorum bu ülke hepimizin hepimiz batıyoruz batarken. Ne olur umutlarınızı, size güç veren düşüncelerinizi benimle de paylaşın.
Ben düşünürdüm. Düşüne düşüne şiştiğim olmuştur. Ülkemi severim. Zamanında niye Belçikada İsviçrede doğmamışım demişimdir hatta. Gerçi gene ülkem de var ne varsaya dönmüşümdür. Merkezden kopamamak galiba bu 😂Hani benim insanım benim ana dilim benim canım yemeklerin onun rahatlığı 🙏Kalabalık ve bozulma insan nufusu arttıkça genel bir sorun. İzmir küçük İstanbul olma yolunda azimle ilerliyor. Ben çok endişelenip panik atak geçirdim şu yazdığınız herşeyi birebir düşünüp bildiğin paranoyaya bağladım. Sonra baktım olmuyor. Kurtaramıyorum hiçbirşeyi kimseyi tamamen. Ufak ufak kendi çapımda insanlara iyi gelecek şeyler yapmaya başladım buraya yazmayacağım. Sonra bunların banada iyi geldiğini keşfettim. Sonunda vardığım nokta şu evet şartlar böyle evet ömrüm kısıtlı.... Çocuk yapmak buraya her türlü sorumluluğunu alarak mutlu olup olmayacağı bile belirsiz olan bu dünyada bu coğrafyada onu yetiştirmek doğrumu 🙏Dünya Ülke ne kıtlıklar ne hastalıklar ne savaşlar gördü. İnsanoğlu genede yaşamı seçmekten vazgeçmedi. Ben bundan yola çıktım. Bununla birşeyi değiştirdim mi bilemem. Dünyanın bir ucunda kanadını çırpan kelebeğin bir şeyleri değiştirdiğini savunan ekolu destekliyorum. Dünyaya nazik duyarlı şefkatli bir insanın varlığını katabildiysem bir sayı dahi olsa böyle insanlar çoğalıyorsa istediğim olmuş demektir 🙏Ben Afrikaya bile yardım etmekle birşeyin değişmeyeceğini çok düşündüm mesela. Benim çocukluğumdan beri hep açlık. Niye ordan çıkan futbolcular yada ordan başarıya ulaşan insanlar para değil akıl ile bir şey yapmaz. Sömürüldüğü ve buna açık olduğu içinmi bu sistemde bişeyler birileri hep ezilir. Topyekün bilinçlenmek zorundayız bence. Bunun yolunu bulduğumu da iddaa edemem 🙏
 
Hayat ince düşünmek için çok kısa diye bir söz okudum geçenlerde. Bu ülkede bende çocuk getirmek istemiyorum hoş böyle bir dünyaya da çocuk getirmek mantıklı gelmiyor bana.
haklısınız ama evlat sevgisi de başkaa.ben bunu tatmak için tek çocuk yaptım 2. yi asla düşünmedim herşey kötüye gidiyor çünkü
 
Yazdigi bazı sıkıntılar ne yazık ki her yerde var. Insanlar çok çok kötü olabiliyor çünkü ama geçim sıkıntısı dediğimiz şey her yerde bizimki gibi değil.
Doğrudur, yurtdışında yaşamadım bilemem ama bence her yerde her kesimden insan var ya. Bi İsveç Norveç’le kıyaslamayacaksak eğer, bilindik Avrupa ülkelerinde gelir-gider oranının çok farklı olduğunu düşünmüyorum.
 
Doğrudur, yurtdışında yaşamadım bilemem ama bence her yerde her kesimden insan var ya. Bi İsveç Norveç’le kıyaslamayacaksak eğer, bilindik Avrupa ülkelerinde gelir-gider oranının çok farklı olduğunu düşünmüyorum.
Yurtdışında yaşamaya gerek yok pek de dünya çok küçüldü artık. Görüyoruz duyuyoruz okuyoruz. Ama böyle düşünmek de insanı rahatlatır tabii
 
Saydığınız sıkıntıların dünyanın bi çok metropolünde olduğunu düşünüyorum geçim sıkıntısı hariç. Zaten ülkenin gidişatı belli malesef bu konuda bi şey demek istemiyorum. Ama biz ne zaman kendine yeten bir ülke olduk onu bilemedim hiç 😂 Alım gücünün düşmesiyle artık orta üst sınıfın da bazı gerçekleri görebildiğini düşünüyorum. Yoksa biz hep böyle bir ülkeydik malesef. Dayanma şeklim de düşünmemek. Plansız ve gelişine yaşıyorum açıkçası. Gittiği yere kadar napalım 🤷🏻‍♀️
 
Saydığınız sıkıntıların dünyanın bi çok metropolünde olduğunu düşünüyorum geçim sıkıntısı hariç. Zaten ülkenin gidişatı belli malesef bu konuda bi şey demek istemiyorum. Ama biz ne zaman kendine yeten bir ülke olduk onu bilemedim hiç 😂 Alım gücünün düşmesiyle artık orta üst sınıfın da bazı gerçekleri görebildiğini düşünüyorum. Yoksa biz hep böyle bir ülkeydik malesef. Dayanma şeklim de düşünmemek. Plansız ve gelişine yaşıyorum açıkçası. Gittiği yere kadar napalım 🤷🏻‍♀️

Haklısınız ama bu kadar da kötü değildi. Hayvancılık vardı, tarım vardı. Herşeyi ithal ediyoruz şimdi şaka gibi. Tamam dünya devi değildik ama bu kadar da bağımlı değildik.
 
Her şey fazlasıyla zor değilmiş gibi bir de korona belası çıktı başımıza...turizm mezunuyum ama motosiklet mağazasında çalışıyorum,hem sevdiğim için hemde başka iş bulamadığım için..yeri geliyor tamirhaneyede giriyorum,aldığımda zaten market alışverişiydi faturalardı derken anca yetişiyor.Ki market alışverişinide o kadar kıstım ki..Üstelik abimle yengemde yetişirler sağolsunlar...masraf yapmamak için kırk takla atıyorum..mesela akşam yemeği için 2 yumurta haşladım 1 elmayla onu yedim...doğru düzgün yemeklik bile almıyorum...gezi tatil filan zaten hikaye..Allah asgari ücretle geçinmeye çalışanların yardımcısı olsun..Kabulleniyorum mecbur..Dua ediyorum beterini görmeyelim diye...
 
Bu sorunlarin hepsi butun dunyada mi varmis :d Bu kaygilarla yasamayan insanlarin secimleri yuzunden bu haldeyiz ya onlara gore herkes boyle yasiyor zaten amaan.

Öyleymiş. Finlandiya’da, İsveç’te olmadığına bal gibi eminim ama şu an ispatlayamam.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X