Siz Olsanız Gider miydiniz?

1. Onunla gidersem işi bırakmam gerekecek. Ve çalıştığım sektör çok kısıtlı bir sektör olduğundan geri döndüğümde uzun bir süre iş bulamayacağım. Geçen yıl işsizdim mesela iş bulamadığım için daha önce çalışıp ayrıldığım iş yerine dönmek zorunda kaldım. Şimdi ise işim aşırı rahat evime çok yakın ortamı çok iyi. Kazancı da fena sayılmaz çok iyi olmasa da.
2. Benim bir kedim var 10 yaşında. Gideceğimiz ülkeye onsuz yerleşmem mümkün değil. Yol çok uzun, 15-20 saat arası uçak, hadi bunu göze aldım diyelim oraya vardığımızda hayvanları 1 hafta karantinaya alıyorlarmış. Kedimle benim evladım gibi, hiç bilmediğimiz bi yerde üzerinde ne yapacaklarını bilmeden onu yabancı insanlara teslim etmek istemiyorum açıkçası. Bir de 2 yıl sonra bu hayvan 12 yaşında olacak. Şu an her ne kadar dinç olsa da beli o zaman o yolculuğu kaldıramayacak durumda da olabilir bilmiyoruz bunu.
3. Burada kalırsam aslında size ben de çalıştığım için daha fazla para biriktirebilirmişim gibi gelebilir ama tam tersi eğer oraya gidersem daha fazla birikimimiz oluyor. Çünkü burada ev kirası elektrik su doğalgaz, kullandığım arabanın masrafları falan derken kazandığımdan fazlasını harcamamız gerekecek. Ama gidersem evi kapatıp eşyaları depoya kaldırıp arabayı da satacağız.
4. Eğer oraya gidersem ve orada yaşamayı seversek temelli de kalabiliriz diyor eşim. Bir proje bitip diğeri başlıyormuş çünkü.
5. Burada kalırsam 2 yılda sadece 4-5 kez görüşmüş olacağız. Eşime güveniyorum aldatma gibi şeylerden korkmuyorum ama aramıza bir soğukluk girerse birbirimizden uzaklaşırsak yani o mesafe bize yaramazsa diye de korkuyorum açıkçası.
6. Ülke kültürel açıdan bize aşırı uzak, eğer gidersem bayağı adaptasyon sürecim olacak. spor salonuna yazılırım dil kursuna başlarım kendimi oyalarım diyorum ama sonuçta eşimin bir işi olacak bense sadece yapay gündemlerle kendimi oyalayacakmışım gibi hissediyorum. İşsiz kaldığım dönemde İstanbuldayken yüksek lisansımı tamamlamış, ehliyet almış, ingilizcemi geliştirmiştim ona rağmen çok sıkılmış nerdeyse depresyona girmiştim. işe girince rahatladım.

Hatiiii .!.:

Herkese merhaba, ikilemde kaldığımız bi konuyla alakalı fikirlerinizi almak istediğim için bu başlığı açtım. Eşimle 3 yıldır evliyiz çocuğumuz yok. İstanbulda ikamet ediyoruz.

Bu yıl eşim yurt dışından (bir Asya ülkesinden) iş teklifi aldı. Başta kabul etmek istemedik ama dezavantajları ve avantajlarını karşılaştırınca kabul etmeye karar verdik. 2 yıllık bir proje için gidecek, kazancı çok iyi ve döndüğünde ev almayı planladığımız için kabul ettik aslında. Ancak sadece 6 ayda bir 2 haftalığına ziyarete gelebilecek. Yakın bir ülke olmadığı için de benim de sık sık gitme imkanım olmayacak. Size danışmak istediğim kısım ise şu.

Ben de çalışan bir kadınım, eşim eğer istersem onunla gidebileceğimi söylüyor. Bu konuda çok kararsızım, rahat okunabilmesi için şu şekilde yazacağım:

1. Onunla gidersem işi bırakmam gerekecek. Ve çalıştığım sektör çok kısıtlı bir sektör olduğundan geri döndüğümde uzun bir süre iş bulamayacağım. Geçen yıl işsizdim mesela iş bulamadığım için daha önce çalışıp ayrıldığım iş yerine dönmek zorunda kaldım. Şimdi ise işim aşırı rahat evime çok yakın ortamı çok iyi. Kazancı da fena sayılmaz çok iyi olmasa da.
2. Benim bir kedim var 10 yaşında. Gideceğimiz ülkeye onsuz yerleşmem mümkün değil. Yol çok uzun, 15-20 saat arası uçak, hadi bunu göze aldım diyelim oraya vardığımızda hayvanları 1 hafta karantinaya alıyorlarmış. Kedimle benim evladım gibi, hiç bilmediğimiz bi yerde üzerinde ne yapacaklarını bilmeden onu yabancı insanlara teslim etmek istemiyorum açıkçası. Bir de 2 yıl sonra bu hayvan 12 yaşında olacak. Şu an her ne kadar dinç olsa da beli o zaman o yolculuğu kaldıramayacak durumda da olabilir bilmiyoruz bunu.
3. Burada kalırsam aslında size ben de çalıştığım için daha fazla para biriktirebilirmişim gibi gelebilir ama tam tersi eğer oraya gidersem daha fazla birikimimiz oluyor. Çünkü burada ev kirası elektrik su doğalgaz, kullandığım arabanın masrafları falan derken kazandığımdan fazlasını harcamamız gerekecek. Ama gidersem evi kapatıp eşyaları depoya kaldırıp arabayı da satacağız.
4. Eğer oraya gidersem ve orada yaşamayı seversek temelli de kalabiliriz diyor eşim. Bir proje bitip diğeri başlıyormuş çünkü.
5. Burada kalırsam 2 yılda sadece 4-5 kez görüşmüş olacağız. Eşime güveniyorum aldatma gibi şeylerden korkmuyorum ama aramıza bir soğukluk girerse birbirimizden uzaklaşırsak yani o mesafe bize yaramazsa diye de korkuyorum açıkçası.
6. Ülke kültürel açıdan bize aşırı uzak, eğer gidersem bayağı adaptasyon sürecim olacak. spor salonuna yazılırım dil kursuna başlarım kendimi oyalarım diyorum ama sonuçta eşimin bir işi olacak bense sadece yapay gündemlerle kendimi oyalayacakmışım gibi hissediyorum. İşsiz kaldığım dönemde İstanbuldayken yüksek lisansımı tamamlamış, ehliyet almış, ingilizcemi geliştirmiştim ona rağmen çok sıkılmış nerdeyse depresyona girmiştim. işe girince rahatladım.

Eğer daha fazla detay isterseniz paylaşabilirim, fikirlerinizi merak ediyorum. Siz olsanız gider miydiniz kalır mıydınız?

Genişletmek için tıkla...

ellerimlekazidim .!.:

Ben giderdim ya- kedi kısmı hakkında bilgim yok. -Bir daha böyle bir deneyimi nerde yaşayacaksınız ki , arabayı satıp altına dövize ya da artık nasıl bir birikime yatıracaksanız yatırırsınız. Ee ordan birikmiş parayla da döneceksiniz. Asya ülkelerinde de kira ucuz değil diye biliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Camgulu .!.:

Ben eşimden o kadar uzun süre ayrı kalmak istemezdim. Bana evlilik birliği işten daha önemli geliyor. Tabiki karşımızdaki bu fedakârlığı hak ediyorsa, kötü eşleri tenzih ederek yazıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hatiiii .!.:

Söylemeyi unutmuşum orada sadece yeme-içme harcamamız olacak. ev kirası faturalar falan şirkete ait olacak. eğer ben de gidersem dediğiniz gibi arabayı satıp dövize koymayı düşündük.

Genişletmek için tıkla...

Hatiiii .!.:

Herkese merhaba, ikilemde kaldığımız bi konuyla alakalı fikirlerinizi almak istediğim için bu başlığı açtım. Eşimle 3 yıldır evliyiz çocuğumuz yok. İstanbulda ikamet ediyoruz.

Bu yıl eşim yurt dışından (bir Asya ülkesinden) iş teklifi aldı. Başta kabul etmek istemedik ama dezavantajları ve avantajlarını karşılaştırınca kabul etmeye karar verdik. 2 yıllık bir proje için gidecek, kazancı çok iyi ve döndüğünde ev almayı planladığımız için kabul ettik aslında. Ancak sadece 6 ayda bir 2 haftalığına ziyarete gelebilecek. Yakın bir ülke olmadığı için de benim de sık sık gitme imkanım olmayacak. Size danışmak istediğim kısım ise şu.

Ben de çalışan bir kadınım, eşim eğer istersem onunla gidebileceğimi söylüyor. Bu konuda çok kararsızım, rahat okunabilmesi için şu şekilde yazacağım:

1. Onunla gidersem işi bırakmam gerekecek. Ve çalıştığım sektör çok kısıtlı bir sektör olduğundan geri döndüğümde uzun bir süre iş bulamayacağım. Geçen yıl işsizdim mesela iş bulamadığım için daha önce çalışıp ayrıldığım iş yerine dönmek zorunda kaldım. Şimdi ise işim aşırı rahat evime çok yakın ortamı çok iyi. Kazancı da fena sayılmaz çok iyi olmasa da.
2. Benim bir kedim var 10 yaşında. Gideceğimiz ülkeye onsuz yerleşmem mümkün değil. Yol çok uzun, 15-20 saat arası uçak, hadi bunu göze aldım diyelim oraya vardığımızda hayvanları 1 hafta karantinaya alıyorlarmış. Kedimle benim evladım gibi, hiç bilmediğimiz bi yerde üzerinde ne yapacaklarını bilmeden onu yabancı insanlara teslim etmek istemiyorum açıkçası. Bir de 2 yıl sonra bu hayvan 12 yaşında olacak. Şu an her ne kadar dinç olsa da beli o zaman o yolculuğu kaldıramayacak durumda da olabilir bilmiyoruz bunu.
3. Burada kalırsam aslında size ben de çalıştığım için daha fazla para biriktirebilirmişim gibi gelebilir ama tam tersi eğer oraya gidersem daha fazla birikimimiz oluyor. Çünkü burada ev kirası elektrik su doğalgaz, kullandığım arabanın masrafları falan derken kazandığımdan fazlasını harcamamız gerekecek. Ama gidersem evi kapatıp eşyaları depoya kaldırıp arabayı da satacağız.
4. Eğer oraya gidersem ve orada yaşamayı seversek temelli de kalabiliriz diyor eşim. Bir proje bitip diğeri başlıyormuş çünkü.
5. Burada kalırsam 2 yılda sadece 4-5 kez görüşmüş olacağız. Eşime güveniyorum aldatma gibi şeylerden korkmuyorum ama aramıza bir soğukluk girerse birbirimizden uzaklaşırsak yani o mesafe bize yaramazsa diye de korkuyorum açıkçası.
6. Ülke kültürel açıdan bize aşırı uzak, eğer gidersem bayağı adaptasyon sürecim olacak. spor salonuna yazılırım dil kursuna başlarım kendimi oyalarım diyorum ama sonuçta eşimin bir işi olacak bense sadece yapay gündemlerle kendimi oyalayacakmışım gibi hissediyorum. İşsiz kaldığım dönemde İstanbuldayken yüksek lisansımı tamamlamış, ehliyet almış, ingilizcemi geliştirmiştim ona rağmen çok sıkılmış nerdeyse depresyona girmiştim. işe girince rahatladım.

Eğer daha fazla detay isterseniz paylaşabilirim, fikirlerinizi merak ediyorum. Siz olsanız gider miydiniz kalır mıydınız?

Genişletmek için tıkla...

• maaşınız falan bence değmez. Gidilen ülkede calisma hakkınız olacak mi, ingilizce ile kucuk de olsa bir seyler yapabilir misiniz vs bunlar önemli. Eger gerçekten 2 seneyse calismak da şart degil. Dil okulu vs cvye konulacak seyler çıkar. Tecrube olur. Daha uzun kalacaksaniz eger çalışmamak psikolojik olarak cok etkiler. Çokça şahit oldgum bir durum bu göçmen kadinlar arasinda. Bunu detaylı yazarım yeri gelirse.
• Eşten ayrı 2 sene olmaz. Biz de 1 2 seneye yakin farklı ülkelerde çalıştık ama her hafta geliyordu eşim. Biraz da kariyer açısından lazımdı, değdi. Sizin durumunuzda asla yapmazdım. Hayat geçiyor, değmez.
• Türkiye ne durumda kac kurtar vs vs laflarına çok kulak asmayın. Maddi durumu iyi olan, düzeni evi barkı olanlar, sosyal çevresi olanlar yeni bir ulkeye gidip tek kişi çalışıp, dil ve kültür engeli de varsa öyle paşalar gibi mutlu mesut olamıyor. Bunun icin gerçekten göçmenlik yaşamış kişilerle konuşmanız lazım.

kerkenes .!.:

Öncelikle 3 farklı ülkede çalışmış ve yaşamış biri olarak korkularinizi gayet iyi anladığımı ve bazı konularda tahmin ettiğiniz gibi sikintilar yaşayacağınızı söyleyebilirim. Genel anlamda ise sizin durumunuzda kesinlikle giderdim.
-Kedi icin karantina haric gitmeden önce de belli bir süre süren titrasyon vs işlemleri olabilir. Bu sebepten gidip, dönüp kediyi tekrar alip giden arkadaslarim oldu. Benim açımdan bir sorun değil bu kısım. Belki kalıcı oluruz demişsiniz yani 2 sene sonranin hesabını şimdiden yapmak da zor.

• maaşınız falan bence değmez. Gidilen ülkede calisma hakkınız olacak mi, ingilizce ile kucuk de olsa bir seyler yapabilir misiniz vs bunlar önemli. Eger gerçekten 2 seneyse calismak da şart degil. Dil okulu vs cvye konulacak seyler çıkar. Tecrube olur. Daha uzun kalacaksaniz eger çalışmamak psikolojik olarak cok etkiler. Çokça şahit oldgum bir durum bu göçmen kadinlar arasinda. Bunu detaylı yazarım yeri gelirse.
• Eşten ayrı 2 sene olmaz. Biz de 1 2 seneye yakin farklı ülkelerde çalıştık ama her hafta geliyordu eşim. Biraz da kariyer açısından lazımdı, değdi. Sizin durumunuzda asla yapmazdım. Hayat geçiyor, değmez.
• Türkiye ne durumda kac kurtar vs vs laflarına çok kulak asmayın. Maddi durumu iyi olan, düzeni evi barkı olanlar, sosyal çevresi olanlar yeni bir ulkeye gidip tek kişi çalışıp, dil ve kültür engeli de varsa öyle paşalar gibi mutlu mesut olamıyor. Bunun icin gerçekten göçmenlik yaşamış kişilerle konuşmanız lazım.

Kısaca ben olsam giderdim. 2 seneyse yan gel yat, dil okulu, gezme tozmayla geçirirdim. Daha uzun kalacağımı hissettiğim anda hemen ise girmek için adım atardım. Gerekirse meslek değişimi yapardım. Şimdiden kolay gelsin.

Genişletmek için tıkla...

sos-fel .!.:

ben olsam giderdim. hem evli insanların o kadar uzun süre ayrı kalması bence sakıncalı ben erkeklere güvenmediğim için. hem dil de öğrenirsiniz bi artı sağlar size. belli olmaz temelli kalırsınız bence değerlendirin kedi içinde yanınızda kabinde sizle beraber gelebiliyor mu o da önemli. öyleyse veterinerle görüşüp sakinleştirici alabilirsiniz strese girmesin yavrucak. gerçi yaşı da var siz vetle görüşün onun içinde

Genişletmek için tıkla...

TheDandelion .!.:

İki sene için değmez, sonra kalabilecek misiniz , hayatınıza expat olarak mı devam edeceksiniz ? Hangi ülkeye gittiğiniz de önemli

Genişletmek için tıkla...

lilithli .!.:

Benim kedim de 15 yaşında bi çok kez yolculuk yaptık hala da yapıyoruz. 15 saat arabayla her sene yazlığa gidiyoruz onu da götürüyoruz.
Eğer bi sağlık sıkıntısı yoksa yolculukta bi sıkıntı yaşayacağını düşünmüyorum.
1 hafta karantina durumu da ziyarete vs açıksa diş sıkmalık gibi geldi. Zor olur ama halledilir.
Çok bağlı olduğunuz bi işiniz olsa senelerin emeği olsa bırakmayın derdim. Ama bundan çok bidaha iş bulamam korkusu yaşıyosunuz.
Bence gidin hayat deneyimi nere olursa olsun belki orda bile tekrar işe girersiniz.
Eşiniz maddi birikim için göze almış siz burda kalırsanız o birikim ya olmayacak ya da çok az kalacak.

Genişletmek için tıkla...