Siz Olsanız Ne Yapardınız Bundan sonra

mavihayall

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
17 Aralık 2018
387
126
33
27
Merhabalar ben burda pek çok konu açtım. Lütfen ama lütfen bana kızmayın içim yanıyor ve dertleşebilecrğim sizlerden başka kimsem yok.Ben bu yaşıma kadar çok büyük travmalar atlattım hayatım boyunca hep iyi niyetli ve saf olduğum için yaşıtlarım tarafından kullanıldım ezildikçe ezildim dalga geçildim lisede hep alay konusu oldumdefalarca intihar girişiminde bulundum ama hiç pes etmedim . Üniversitede herşey güzel olacak dedim hedefim tıptı kazanamadım veterinerlik okudum birkaç ay baktım bana göre değil ve okuduğum şehir sivastı hiç alışamadım bıraktım. Aradan yıllar geçti bu yıl sınava girdim diyetisyenlik okuyorum ama sevinemiyorum bile çünkü 23 yaşına girecem birkaç ay sonra ve geçen 19 yaşında ki kız arkadaşım beni dövdü ve ilişkilerime bakıyorum hep kullandırdım kendimi maddi ve manevi olarak sosyal problemlerimden dolayı yıllarca çok büyük üzüntü çektim. O kadar çok acıdan sonra artık yaşamanın ne anlamı var ki benim hayallerimi hep başkaları yaşadı bu saatten sonra Bi önemi kalmadı diyorum kendime
 
psikolojik yardım alın burada kimse size yardım edemez
 
Mis gibi okuyorsun işte. Bundan daha güzel ne var? İnsanlarla fazla muhatap olma. Okuldan birileriyle çay kahve içip sohbet edersin. Arada yemek sinema yaparsınız yeterli. Aşırı samimi olmaya gerek yok ki. Arkadaşlık çok da lazım bir şey değil zaten. İnsan belli bir olgunluğa erişince kendi kendine yetiyor. Arkadaşlar sadece işin tuzu biberi oluyor.
 
Antidepresan kullanıyorum zaten devlet hastanesinde psikolog ile görüştüm bana özel terapi almamı önerdi ama gücüm yok buna maddi olarak
bunu sızınde ıstemenız gerek tek ılac kullanmak cozum degıl durup durup kendımı kullandırdım 19 yasındakı kızdan dayak yedım dıye uzulmek cozum degıl , daha once neler yaptıysanız sımdı onları yapmayacaksınız hepsı bu :)
gerekırse kımseyle gorusmeyın kıtap okuyup fılm ızlemek hobı edınıp onla ugrasmak bunlar cogu arkadastan daha eglencelı
 
kesınlıkle katılıyorum
hatta soyle de ornek vereyım
ınsanlar yaş aldıkca etrafındakı ınsanları azaltıyor bakın bır noktaya belırlı bır yasa olgunluga gelmıs ınsanlara en fazla 1 arkadası vardır halbukı o kadar cevre o kadar yıl hıc mı arkadas edınemezlerdı tabıkı edınırlerdı ama buyudukce su anlasılıyor kı ınsana kendısı lazım yanı bana ben lazımım yanımızdakının sınırımızı bozmasına ızın vermek samımıyetıne ınanmadıgımız dogru duzgun tanımadıgımız ınsanlara emek vermek bunlar cooook bos seyler en guzelımız kendımızız :)
 
Aklım başıma 23 yaşında geldi bunun bilincindeyim söylediklerinizin yani ama kızıyorum kendime neden o kadar çok acı çektim daha önceden akıllı olmadım çok hata yaptım
 
Roman yazacağım hazırlıklı olun:
1-Öncelikle kendinizi etiketlemeyi bırakın. Ben salağım, benden daha eziği yok, aptalım vs diye kendinizi kategorilere sokmaktan vazgeçin.

2-Kendinize bir hayat amacı bulun ama bu insanlara hoş görünmekten başka bir şey olsun. Okuduğunuz bölüme konsantre olun,ileriye dair mesleğinizle ilgili hayaller kurun, online sertifikalara alın. Kendinizi yetiştirin. Yraralı kitaplar okuyun, belgeseller izleyin, haberleri takip edin. Farkındalığınızı arttırın.

3-Hayatımıza giren iyi insanların, sevginin,aşkın aslında bir tesadüf ve şans olduğunu, her tanıştığımız insanın iyi olmayacağını, kötü insanlar da olabileceğinni ve yalnız kalmak pahasına dahi olsa bu insasnlardan uzak durmanız gerektiğini öğrenin.

4-Takıntılısınız, geçmişe saplanıp kalmışsınız,aynı olayları hatırlayıp duruyor ve bu olaylara bakarak geleceğinizin de aynı olacağını varsayıyorsunuz. Yapmayın. İnsan değişirse, çevresinin değiştirirse sonuçlar da değişir.

5- Mağdur psikolojisinden de çıkın artık. İnsanların size acımasını beklemektense kendinizi o psikolojinden çıkartın.
 
Aklım başıma 23 yaşında geldi bunun bilincindeyim söylediklerinizin yani ama kızıyorum kendime neden o kadar çok acı çektim daha önceden akıllı olmadım çok hata yaptım
ıste cok kızıyorsunuz kendınıze yazık yanı durup gecmısı dusunmek kızmak cozum degılkı
34 yasımdayım ben ne yapayım az mı pısmanlıgım az mı keskelerım var suan kı aklım olsaydı ohoo
boyle buyuyoruz ıste su yasımda bıle hala pısman olacagım seylerı yapabılıyorum hayat bu
zamanınızın ve kendınızın kıymetını bılın kendınıze kızmak hıc bırseyı degıstırmez sızde bu sekılde tecrube ederek ogrendınız bundan sonra daha dıkkat edersınız kazık yemeden haksızlıga ugramadan uzulmeden buyuyen yok ama gecmısı gecmıste bırakmak gerek
 
İşte tam söylemek istediklerim. Bu yüzden içimi şişiren üye yazdım. Çünkü önce kendine saygısı yok sürekli negatif.
 
İşte tam söylemek istediklerim. Bu yüzden içimi şişiren üye yazdım. Çünkü önce kendine saygısı yok sürekli negatif.
Ben yazdım ama kendisinin 2 gün sonra gene aynı şeyleri yazacağını, aynı konuyu açacağını biliyorum. Biz psikolog değiliz zaten ki terapi yapalım. Gene de belki bir faydası olur işte..
 
Ben yazdım ama kendisinin 2 gün sonra gene aynı şeyleri yazacağını, aynı konuyu açacağını biliyorum. Biz psikolog değiliz zaten ki terapi yapalım. Gene de belki bir faydası olur işte..
Tamam zor günler geçirmiştir etkisinde kalmıştır. Ama insanlar destek al dedikçe gelip buraya konu açıyor yok bu dertle nasıl yaşarım, salağım bilmem ne. Şahsen ben arkadaş çevremde bir şeyin üstünde bu kadar kalan negatiflik saçan birini istemezdim.
 
Geçmişe bakarak ilerleyemezsiniz. İnsanız hata yaparız. Olmuş bitmişse orda bırakmak gerek. Şu ana odaklanın.

Sadece ilaç alarak ama kendinizi paralayarak iyileşemezsiniz.

Çevrenizi de umursamayın. Kendinize odaklanın. Siz iyileştikçe arkadaşlıklarınız da yoluna girecektir.

Ne güzel kazanmışsınız ve okuyorsunuz. Yerinizde olmak isteyen o kadar çok insan var ki. Derslerinize yoğunlaşın. Kitap okuyun. Film izleyin. Ama hepsi de ilginizi çeken, keyifli, sizi geliştirecek içeriklerde olsunlar.

Kendinizi de bu kadar hor görmeyin. Bu psikolojiyle üniversite sınavını kazanmışsınız. Bu başarınızı gölgede bırakmayın.

Çok gençsiniz. Geleceğinizin nasıl olacağı bugünüze bağlı.
 
Aklım başıma 23 yaşında geldi bunun bilincindeyim söylediklerinizin yani ama kızıyorum kendime neden o kadar çok acı çektim daha önceden akıllı olmadım çok hata yaptım
Gecen hafta dayak yemissin o gunmu geldi aklin basina. Yani dayaktan sonra normal sartlarda aklin basina gelmesi gercekten gerek. Zira biri beni dovse benim aklima basima gelir ama onunki gider. Yani o bana el kaldiriyorsa onu yerden yere bir guzel carparim akli falan kalmaz. Nasil oluyosunuz boyle. Yani dusunuuorum benmi cirkefim hayir yok. Sirada dururum onume biri haksiz yere gecemez kavga ederim. Atiyorum hakkim yense ortalik ayaga kalkar. Kimseye kendimi zorla sevdirmeye calismam. Isimde gucumde olurum
Insanlari surekli arayarak küserek cagirarark veya onlara giderek biktirmam sıkbogaz etmem. O yuzden benim cok normal bir hayatim vardir. Insan ilislilerim genel olaak guzeldir. Hani boyle olmak cokmu zor. Bir terapi almani tavsiye ederim. Kendini cok ezik goruyorsun ozguven yok cunku
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…