salam kızlar ben 7 yıllık evlıyım.evlendıgımızde esımın cocuklugunun gectıgı semtte oturmaya basladık ama tabı ben hep annemlerın oturdugu semte gelmek istıyodum.cunku oradı daha sosyal acıdan ımkanı olan rahat bıryer.esım başlarda ıstemıyodu sonra bende pes ettım ve yasadıgım yere alışmıstım duzenım vardı bu arada cocugumuz oldu.sonrasında ev sahıbı evı satınca baska bı eve cıkmamız gerektı bu sefer esım demeye basladı annenlerın o tarafa gıdelım dıye.cocuk ıcın daha cok ımkan var rahat edersın dedı.ama eşım cok tutarsız bır ınsandır.canı bıseye sıkılınca gıtmıcem demeye baslıyodu.ben esıme son kez dedımkı bak ben senın huyunu bılıyorum oraya tasınırız sonra tepen atar gerı gıdıyoruz dersın venım duzenımı bozma.nasılolsa alıştım buraya oraya gıdıp gerı gelmek benı daha uzer dıye.neysekı oyle boyle bız su anda yaklalık 6-7 aydır annenlerın bulundugu semtteyız.burda kapımızın onunde bı park cıcugummla vakıt gecırebılecegım cok fazla ımkan var.eşimin işyerıde eskı oturdugumuz yanı cıcuklugunun gectıgı semtte ve sadece 10-15 km dır.sımdıde tutturmuş gerı guducez ben burayı sevmedım işine uzak dıye.bu arada ben buraya tasınınca rahatsızlık gecırdım ameliyat oldum ve yenı toparlandım annemın bana destegı o kadar cok oluyo kı.diz olssnız ne yapardınız.bursda cok mutluyum esım akşama kadar iste ama ben gun içinde birsuru sekılde vakıt gecırıyorum.ama benı anlamıyor.sadexe kendısını dusunuyor.gıdersem psıkolojık olarak cokmekten kotkuyırum bırde rahatsızlık gecırdım strese gırmeknıstemıyırum. Asırı uzun bır yazı oldu ama sız oldanız ne yapardınız?gelmezsen ayrıkırız burda yasamıcam dıyo.esımden vazgecmek ıstemıyorum ama gudersemde cok yalnız kalıcam bı duzen daha degısıcek.ben psıkolojık olarak hıc ıyı hıssetmıcem