Merhabalar
Burada problemleri olan kişilere öyle güzel yardımcı oluyorsunuz ki ben de sizlerden fikir alayım istedim.
28 yaşındayım. Eşimle nişanlıyken ikinci lisansıma onun teşvikiyle başladım ve evlendik. Mezun oluncaya kadar hep yanımdaydı. Bitirdim ve öğretmen oldum. Şu an özel sektörde gerçekten zor şartlarda ve asgari ücretle çalışıyorum(maddi sorunumuz yok, istemesem bu şartlarda çalışmayabilirim ama piyasa hep böyle), aynı zamanda yüksek lisans yapıyorum. 3 yıldır evliyim. Çocuğumuz yok ve olsun istiyoruz.Bu girizgahtan sonra fazla uzatmadan soruma geçeyim yapılacak ek atamada atanma ihtimalim var. Eğer atanırsam 4 yıllığına farklı bir şehire taşınmam gerekiyor ve ilişkimizi uzaktan yürütmeye mecbur kalacağız. Eşim uzağa gitmeni istemiyorum ama sana engel de olmak istemiyorum diyor. Şimdi ben akademik karİyerimi tamamlasam dahi kadro açılacağı belli değil. İleride öğretmen alımları ne olur bir daha bu puanı alabilir miyim o da belli değil. Çocuk konusuna gelince bebeğimiz olsa dahi babasından uzakta büyümesi de çok zor olabilir. 4 yıl sonra düşünsek bu kez de çok mu geç kalmış oluruz bilemiyorum. Kaldı ki ailelerimiz torun istiyor olsa da onları çok umursamıyorum çünkü bu bize ait bir karar.Siz olsanız ne yapardınız?
Güzel yorumlarınız için şimdiden çok teşekkür ediyorum.
Çok teşekkür ederim
ufak bir sağlık problemi yüzünden tedavi gerekebilir. Bu nedenle çocuk mevzuunu ertelemek acaba yanlış mı olur diye düşünmüştüm yoksa ben de acele etmek istemiyorum. Ama yazan arkadaşlardan bir kaçı bu konuda da çok güzel şeyler söylediler. Umarım atanırım ve geri döndüğümde rabbim aratmadan bir evlatcığımız olur
Rabbimin nasip etmesine bağlı çok haklısınız. Bu teslimiyette olmam gerekiyor sanırım
