Siz olsanız vicdanınızı nasıl rahatlatabilirdiniz ?

100bin baloncuk yuttum

🇹🇷
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2018
654
1.341
63
merhabalar hepinize , öncelikle okuyacak ve değerli fikirlerini esirgemeyecek arkadaşlarıma çok teşekkür ederim .
Babanızı genç yaşta kaybettikten itibaren, evliliğiniz sonrası da dahil hep anneniz ile bir arada olsaydınız .
Bu şekilde geçen 13 yıl sonunda, iş gereği Türkiye dışında yaşamanız gerektiğinden annenizi arkada bıraksanız , bekar olan kardeş ise size sürekli bu durum yüzünden kin duysa , ‘anneni bıraktın gittin, ölüsünü bile göremeyeceksin ‘ gibi sözlerle zaten gurbette olmanın verdiği hüzne daha da fazla tuz karabiber ekse. Anneniz de bu kardeşin ona karşı söylenen farklı sözlerinden etkilenip , her telefonda size söylense, hatta çoğu zaman size ters cevaplar verse ne yapardınız ? ( en son kandil için aradığımda “ orada kandil mi olur “ gibi abuk bir cevapla lafı ağzıma tıkaması mesela )
Bir de şu detayları vereyim , evliliğimi en çok annem istedi , geri kafalı çevresinden; babasız kız çocuğu başına dert olur gibi sözleri fazlaca duyduğundan şimdilerde erken sayılabilecek bir yaşta evlendim .
Şimdi ise bu uzaklık mevzuundan ötürü ; boşan gel diyecekler neredeyse . Çocuk oyuncağı mı bu , kızı önce gayet gönüllü evlendir , damat uzağa götürdü diye ağla, işi bozmaya çalış
Ben Türkiye’de onlarla kalıp , kocamdan ayrı yaşasam göbek atacaklar , bu şekilde evlilik mi olur kızım demesi , destek vermesi gerekmez mi bir annenin ?

ve ben yanlarında iken ; eşime asla saygı sevgi göstermezler , o işten eve gelene kadar sürekli bende takılırlardı.. çocukları seviyoruz gibi bahanelerle her gün her gün bize geldikleri için de ; aile içimize karışma gibi durumları da mevcuttu. Ve bekar kardeşimin bana, şimdi olduğu gibi ; kötü laflar söylemeleri, kalp kırmaları, hatta hakaretvari davranışları hep vardı , yalnızca annemin hatrına katlandığım bir kardeşlik ilişkisi anlayacağınız.

gerçekten ben buradaki yaşantımda gayet mutluyum çoğu şeyi uzaktan daha iyi görebildim mesela onların bana aşırı dahlini ve bu durumdan aile arası bozulmadan kurtulduğum için de gayet memnunum.
ama onlardan gelen bir telefon beni yıkmaya , kalpsiz vicdansız evlat mıyımm diye düşünüp üzülmeme yetiyor , lütfen sizler objektif yorumlarınız ile bana yardımcı olun.
hepinize çok teşekkürler
 
Son düzenleme:
Sizin aileniz şuan eşiniz, çocuklarınız. Anneniz, kardeşleriniz geniş ailenin birer parçası. Her zaman önceliğiniz çekirdek aile olmalı.

Bu duygu sömürüleriyle de kafanızı meşgul etmeyin. 13 sene birlikte kalmışsınız. Hala bunun sonucunda size nankörlük yapılıyorsa ne deseniz boş.
 
Az ye de anneme ilgi göster salak salak konuşacağına, der önüme bakardım kardeşime. Hayat çok farklı bir boyut kimin ne yaşayacağı belli olmaz. Ailenizi çok bencil buldum kusura bakmayın.
 
vicdan rahatlatacak bir durum göremedim ben

mesafeyi zamanından koruyamamışsınız bence hatalı olan eski yaşantınız

şimdi de uzaklık girince o eski hali araması çok normal annenizin zira yaşlılar geç adapte olur ama sonra alışır

tarzı hoş değil bir süre uzak durun da hatasını anlasın

bu arada dünyaya yalnız geldik yalnız gideceğiz kimseye bu kadar bağımlı olmamak lazım
 
vicdan rahatlatacak bir durum göremedim ben

mesafeyi zamanından koruyamamışsınız bence hatalı olan eski yaşantınız

şimdi de uzaklık girince o eski hali araması çok normal annenizin zira yazlılar geç adapte olur ama sonra alışır

tarzı hoş değil bir süre uzak durun da hatasını anlasın

bu arada dünyaya yalnız geldik yalnız gideceğiz kimseye bu kadar bağımlı olmamak lazım
Evet, dediğim gibi ben küçük yaşta evlendiğim için o mesafeyi ayarlayamadım ve annemin genç yaşta tek kalıp bizi büyütmesi ona karşı biraz fazla müsamahakar davranmama neden oldu .
Vicdan konusu ise şöyle , gerçekten ben uzakta iken Ona birşey olursa düşüncesinin vermiş olduğu hissiyat.
 
kalbini ferah tut.
vicdan azabı duyacağın bir durum yok.
o kardeşin senin yerinde olsa dönüp arkasına bakmazdı bile. sen gittin özgürsün diye kendini yemiyorsa ben birşey bilmiyorum.
Teşekkür ederim
Kesinlikle bildiniz, onun tek derdi bu kız gitti anam başıma kaldı düşüncesi zaten , ama bilmiyor ki dünyada kimin kime muhtaç olacağı yaşa başa bakmaz .
Ki Allah korusun annemin bana gerçekten ihtiyaç duyacağı gün gider evlatlık vazifemi yaparım ama şimdi gayet sağlıklı , eli ayağı tutuyorken, benim üzerime bunlarla gelinmesi beni üzen
 
Kardesi
merhabalar hepinize , öncelikle okuyacak ve değerli fikirlerini esirgemeyecek arkadaşlarıma çok teşekkür ederim .
Babanızı genç yaşta kaybettikten itibaren, evliliğiniz sonrası da dahil hep anneniz ile bir arada olsaydınız .
Bu şekilde geçen 13 yıl sonunda, iş gereği Türkiye dışında yaşamanız gerektiğinden annenizi arkada bıraksanız , bekar olan kardeş ise size sürekli bu durum yüzünden kin duysa , ‘anneni bıraktın gittin, ölüsünü bile göremeyeceksin ‘ gibi sözlerle zaten gurbette olmanın verdiği hüzne daha da fazla tuz karabiber ekse. Anneniz de bu kardeşin ona karşı söylenen farklı sözlerinden etkilenip , her telefonda size söylense, hatta çoğu zaman size ters cevaplar verse ne yapardınız ? ( en son kandil için aradığımda “ orada kandil mi olur “ gibi abuk bir cevapla lafı ağzıma tıkaması mesela )
Bir de şu detayları vereyim , evliliğimi en çok annem istedi , geri kafalı çevresinden; babasız kız çocuğu başına dert olur gibi sözleri fazlaca duyduğundan şimdilerde erken sayılabilecek bir yaşta evlendim .
Şimdi ise bu uzaklık mevzuundan ötürü ; boşan gel diyecekler neredeyse . Çocuk oyuncağı mı bu , kızı önce gayet gönüllü evlendir , damat uzağa götürdü diye ağla, işi bozmaya çalış
Ben Türkiye’de onlarla kalıp , kocamdan ayrı yaşasam göbek atacaklar , bu şekilde evlilik mi olur kızım demesi , destek vermesi gerekmez mi bir annenin ?

ve ben yanlarında iken ; eşime asla saygı sevgi göstermezler , o işten eve gelene kadar sürekli bende takılırlardı.. çocukları seviyoruz gibi bahanelerle her gün her gün bize geldikleri için de ; aile içimize karışma gibi durumları da mevcuttu. Ve bekar kardeşimin bana, şimdi olduğu gibi ; kötü laflar söylemeleri, kalp kırmaları, hatta hakaretvari davranışları hep vardı , yalnızca annemin hatrına katlandığım bir kardeşlik ilişkisi anlayacağınız.

gerçekten ben buradaki yaşantımda gayet mutluyum çoğu şeyi uzaktan daha iyi görebildim mesela onların bana aşırı dahlini ve bu durumdan aile arası bozulmadan kurtulduğum için de gayet memnunum.
ama onlardan gelen bir telefon beni yıkmaya , kalpsiz vicdansız evlat mıyımm diye düşünüp üzülmeme yetiyor , lütfen sizler objektif yorumlarını ile bana yardımcı olun.
hepinize çok teşekkürler
Kardeşiniz kizmı
 
merhabalar hepinize , öncelikle okuyacak ve değerli fikirlerini esirgemeyecek arkadaşlarıma çok teşekkür ederim .
Babanızı genç yaşta kaybettikten itibaren, evliliğiniz sonrası da dahil hep anneniz ile bir arada olsaydınız .
Bu şekilde geçen 13 yıl sonunda, iş gereği Türkiye dışında yaşamanız gerektiğinden annenizi arkada bıraksanız , bekar olan kardeş ise size sürekli bu durum yüzünden kin duysa , ‘anneni bıraktın gittin, ölüsünü bile göremeyeceksin ‘ gibi sözlerle zaten gurbette olmanın verdiği hüzne daha da fazla tuz karabiber ekse. Anneniz de bu kardeşin ona karşı söylenen farklı sözlerinden etkilenip , her telefonda size söylense, hatta çoğu zaman size ters cevaplar verse ne yapardınız ? ( en son kandil için aradığımda “ orada kandil mi olur “ gibi abuk bir cevapla lafı ağzıma tıkaması mesela )
Bir de şu detayları vereyim , evliliğimi en çok annem istedi , geri kafalı çevresinden; babasız kız çocuğu başına dert olur gibi sözleri fazlaca duyduğundan şimdilerde erken sayılabilecek bir yaşta evlendim .
Şimdi ise bu uzaklık mevzuundan ötürü ; boşan gel diyecekler neredeyse . Çocuk oyuncağı mı bu , kızı önce gayet gönüllü evlendir , damat uzağa götürdü diye ağla, işi bozmaya çalış
Ben Türkiye’de onlarla kalıp , kocamdan ayrı yaşasam göbek atacaklar , bu şekilde evlilik mi olur kızım demesi , destek vermesi gerekmez mi bir annenin ?

ve ben yanlarında iken ; eşime asla saygı sevgi göstermezler , o işten eve gelene kadar sürekli bende takılırlardı.. çocukları seviyoruz gibi bahanelerle her gün her gün bize geldikleri için de ; aile içimize karışma gibi durumları da mevcuttu. Ve bekar kardeşimin bana, şimdi olduğu gibi ; kötü laflar söylemeleri, kalp kırmaları, hatta hakaretvari davranışları hep vardı , yalnızca annemin hatrına katlandığım bir kardeşlik ilişkisi anlayacağınız.

gerçekten ben buradaki yaşantımda gayet mutluyum çoğu şeyi uzaktan daha iyi görebildim mesela onların bana aşırı dahlini ve bu durumdan aile arası bozulmadan kurtulduğum için de gayet memnunum.
ama onlardan gelen bir telefon beni yıkmaya , kalpsiz vicdansız evlat mıyımm diye düşünüp üzülmeme yetiyor , lütfen sizler objektif yorumlarını ile bana yardımcı olun.
hepinize çok teşekkürler
Yok yok hiç bunu kendinize yapmayın. ..üzerinizde tahkimiyet kurdukca ve demoralize oldukça ilerler bu...gereksiz üzmeyin kendinizi. .ben aynı pozisyonda olsam aynini yapardım giderdim ve de neden vicdan yapacağım ki...anneniz in size bu denli saygısız kardeşinize prim vermesi bile çok üzücü. .asıl siz tavır yapacaksınız zaten gurbetteyim tutunmaya çalışıyorum diye...asla ev aile birliğinizi bozamayacaklarini da bilmeliler...isterse hiç konuşmasın kardeşiniz ya da düzgün konuşsun. ..Bundan sonra kandil falan diye de aramazsiniz nacizane fikrim sordugunuz ve destek olmak istediğim için yazıyorum. ..anneniz kardeşiniz bile olsa ezdirmeyin kendinizi...siz artık aile sahibisiniz ☺sevgiler
 
Valla kardeşiniz de evlensin 13 yil birlikte yaşasın annesi ile sonra kalkıp size laf söylesin. Bunda vicdanlık birşey yok bence. Siz yapacaginizi yapmissiniz daha ne. kardeşiniz evlilik düşün muyor mu
 
Türkiye'de yaşarken maddi olarak annenize baya yardımınız oluyormuşsunuz bence.
Kardeşim yok ama okuduğum kadarıyla erkek kardeşler genelde para yüzünden sorun çıkarıyorlar.
Avrupa'daysanız durumunuz da varsa ben olsam aylık 100-200 euro gönderirdim anneme.
Başka da bir şey yapmayın, yeni hayatınızın tadını çıkarın
 
Back
X