Siz Olsanız?

Birdenizden

Üye
Kayıtlı Üye
28 Kasım 2020
41
34
29
Merhaba herkese,

Daha önce de soru sorduğum bir konuda fikirlerinize başvurmak istiyorum.

Ben bir yayınevinde editör olarak çalışıyorum yaklaşık iki yıldır, edebiyat mezunuyum. Çocukluğumdan itibaren edebiyatla haşır neşir olduğum için, sevdiğim bir iş diyebilirim. Ofiste çok az kişi çalışıyoruz. Yayınevi sahibiyle de aramız %80 iyi diyebilirim. Adamın niyeti, her şey biraz daha oturduktan sonra kendi köşesine çekilip hemen hemen her şeyi bana bırakmak. Devamlı yazar-çizer insanlarla beraber olduğumuz için bu anlamda bir çevre edinmek de kolay olabiliyor haliyle. Bir şey yazmak, yayınlatmak vs benim için kolay olabiliyor.

Olumsuz taraflarına gelecek olursak, işin maddi boyutuyla ben ilgileniyorum, iş tanımım olmamasına rağmen. Haliyle ay boyu kaç iş yaptığımı hesaplayarak geçiyor zamanım, bu anlamda üzerimde büyük bir ağırlık hissediyorum, her şeyin bana bağlı olması hoşuma gitmiyor, parasal konularla uğraşmak istemiyorum. Büyük bir yayınevi de olmadığı için, uzun vadede o kadar da güven veren bir yer değil, belki de batıp gidebilecek bir yer. Aldığım ücret de asgari ücretten bir miktar daha fazla.


Soruma gelecek olursak, yıllardır içimde kalan ve eğer bu alanda çalışırsam kendimi gerçekleştirmiş gibi hissedeceğim bir bölümde okumak için yeniden sınava girmek istiyorum: Psikoloji.

Gözümü karartıp sınava hazırlansam -kazanabileceğimi düşünüyorum- 4 yıl okusam, 2 yıl da yüksek lisans desek, 32-33 yaşıma geleceğim, ki klinik psikoloji yüksek lisans alımlarının oldukça az olduğunun farkındayım. Ayrıca, bu mesleğe bir 8-10 yıl kadar geç başlamış olacağım. Okuduğum bu 6 yıl boyunca da para harcayacağım haliyle, ailemin bunu kaldıracak bir gücü yok. Benim şu an halihazırda birikmiş bir miktar param var, okurken en azından 3-4 yıl yetebilecek bir para. Şu anki işimle beraber yürütemeyeceğim için işten çıkmam lazım bu sürece başlamak için.


Yani bir tarafta %70-80 memnun oluğum bir iş dururken, diğer tarafta okumazsam ilerde çok pişman olacağımı düşündüğüm, belirsizliklerle dolu, maddi anlamda da zorlayıcı bir yol var.


Siz olsanız ne yaparsınız?
Fikirlerinizi belirtirseniz memnun olurum.
Şimdiden teşekkür ederim. 😊
 
Mmmm nerede çalışıyorsunuz tam olarak çok cezbetti de bu iş beni 😍

Eğer kendinize güveniyorsanız okuyun tabii. Herkes illa bir bölüm okununca ondan maddi kazanç bekliyor ama Bilgi, birikim, kültürlenme, zihinsel zenginleşme de az bir kazanım değil. İnş çok başarılı olursunuz.
 
Bölümden mezun olunca amacınız klinik psikolog olarak çalışmak mı... ülke çapında çok fazla var açıkçası. Hepsi iş yapabiliyor mu merak ediyorum
Aslında tam olarak bilmiyorum, çünkü psikoloji bölümüne başlayan çoğu kişi en başta klinik psikolog olmak istiyor ama süreç içerisinde bu kararları değişiyor, çalışabilecekleri, uzmanlaşabilecekleri bambaşka alanlar keşfediyorlar. Belki benim için de öyle olur.
 
Merhaba herkese,

Daha önce de soru sorduğum bir konuda fikirlerinize başvurmak istiyorum.

Ben bir yayınevinde editör olarak çalışıyorum yaklaşık iki yıldır, edebiyat mezunuyum. Çocukluğumdan itibaren edebiyatla haşır neşir olduğum için, sevdiğim bir iş diyebilirim. Ofiste çok az kişi çalışıyoruz. Yayınevi sahibiyle de aramız %80 iyi diyebilirim. Adamın niyeti, her şey biraz daha oturduktan sonra kendi köşesine çekilip hemen hemen her şeyi bana bırakmak. Devamlı yazar-çizer insanlarla beraber olduğumuz için bu anlamda bir çevre edinmek de kolay olabiliyor haliyle. Bir şey yazmak, yayınlatmak vs benim için kolay olabiliyor.

Olumsuz taraflarına gelecek olursak, işin maddi boyutuyla ben ilgileniyorum, iş tanımım olmamasına rağmen. Haliyle ay boyu kaç iş yaptığımı hesaplayarak geçiyor zamanım, bu anlamda üzerimde büyük bir ağırlık hissediyorum, her şeyin bana bağlı olması hoşuma gitmiyor, parasal konularla uğraşmak istemiyorum. Büyük bir yayınevi de olmadığı için, uzun vadede o kadar da güven veren bir yer değil, belki de batıp gidebilecek bir yer. Aldığım ücret de asgari ücretten bir miktar daha fazla.


Soruma gelecek olursak, yıllardır içimde kalan ve eğer bu alanda çalışırsam kendimi gerçekleştirmiş gibi hissedeceğim bir bölümde okumak için yeniden sınava girmek istiyorum: Psikoloji.

Gözümü karartıp sınava hazırlansam -kazanabileceğimi düşünüyorum- 4 yıl okusam, 2 yıl da yüksek lisans desek, 32-33 yaşıma geleceğim, ki klinik psikoloji yüksek lisans alımlarının oldukça az olduğunun farkındayım. Ayrıca, bu mesleğe bir 8-10 yıl kadar geç başlamış olacağım. Okuduğum bu 6 yıl boyunca da para harcayacağım haliyle, ailemin bunu kaldıracak bir gücü yok. Benim şu an halihazırda birikmiş bir miktar param var, okurken en azından 3-4 yıl yetebilecek bir para. Şu anki işimle beraber yürütemeyeceğim için işten çıkmam lazım bu sürece başlamak için.


Yani bir tarafta %70-80 memnun oluğum bir iş dururken, diğer tarafta okumazsam ilerde çok pişman olacağımı düşündüğüm, belirsizliklerle dolu, maddi anlamda da zorlayıcı bir yol var.


Siz olsanız ne yaparsınız?
Fikirlerinizi belirtirseniz memnun olurum.
Şimdiden teşekkür ederim. 😊
Edebiyat öğretmeni olma şansınız Yok mu psikoloji de de baya yol katetmeniz lazım ilk başlarda aradığınız maddi kazancı bulamayabilirsiniz ama istiyorsanız icinizde kalmasın
 
Merhaba herkese,

Daha önce de soru sorduğum bir konuda fikirlerinize başvurmak istiyorum.

Ben bir yayınevinde editör olarak çalışıyorum yaklaşık iki yıldır, edebiyat mezunuyum. Çocukluğumdan itibaren edebiyatla haşır neşir olduğum için, sevdiğim bir iş diyebilirim. Ofiste çok az kişi çalışıyoruz. Yayınevi sahibiyle de aramız %80 iyi diyebilirim. Adamın niyeti, her şey biraz daha oturduktan sonra kendi köşesine çekilip hemen hemen her şeyi bana bırakmak. Devamlı yazar-çizer insanlarla beraber olduğumuz için bu anlamda bir çevre edinmek de kolay olabiliyor haliyle. Bir şey yazmak, yayınlatmak vs benim için kolay olabiliyor.

Olumsuz taraflarına gelecek olursak, işin maddi boyutuyla ben ilgileniyorum, iş tanımım olmamasına rağmen. Haliyle ay boyu kaç iş yaptığımı hesaplayarak geçiyor zamanım, bu anlamda üzerimde büyük bir ağırlık hissediyorum, her şeyin bana bağlı olması hoşuma gitmiyor, parasal konularla uğraşmak istemiyorum. Büyük bir yayınevi de olmadığı için, uzun vadede o kadar da güven veren bir yer değil, belki de batıp gidebilecek bir yer. Aldığım ücret de asgari ücretten bir miktar daha fazla.


Soruma gelecek olursak, yıllardır içimde kalan ve eğer bu alanda çalışırsam kendimi gerçekleştirmiş gibi hissedeceğim bir bölümde okumak için yeniden sınava girmek istiyorum: Psikoloji.

Gözümü karartıp sınava hazırlansam -kazanabileceğimi düşünüyorum- 4 yıl okusam, 2 yıl da yüksek lisans desek, 32-33 yaşıma geleceğim, ki klinik psikoloji yüksek lisans alımlarının oldukça az olduğunun farkındayım. Ayrıca, bu mesleğe bir 8-10 yıl kadar geç başlamış olacağım. Okuduğum bu 6 yıl boyunca da para harcayacağım haliyle, ailemin bunu kaldıracak bir gücü yok. Benim şu an halihazırda birikmiş bir miktar param var, okurken en azından 3-4 yıl yetebilecek bir para. Şu anki işimle beraber yürütemeyeceğim için işten çıkmam lazım bu sürece başlamak için.


Yani bir tarafta %70-80 memnun oluğum bir iş dururken, diğer tarafta okumazsam ilerde çok pişman olacağımı düşündüğüm, belirsizliklerle dolu, maddi anlamda da zorlayıcı bir yol var.


Siz olsanız ne yaparsınız?
Fikirlerinizi belirtirseniz memnun olurum.
Şimdiden teşekkür ederim. 😊
32 - 33 yaşına gelince "O zaman başlasaydım şimdi psikolog olmuştum." diye düşünüp üzülür müsünüz? Buna göre karar verin bence.
 
Mevcut işinizi bırakmadan da sınava çalışabilirsiniz. Çok zeki bir insan değilim ama hiç hazırlanmadan girdim ve iyi bir sıralamaya güzel bir bölümde ikinci lisansımı burslu okuyorum. İki sınavımın arası neredeyse 20 yıl. Edebiyatınız ve sözel dersleriniz iyidir diye düşünüyorum,matematik üzerine düşerseniz istediğiniz sıralama olabilir. Maddi kaygılarınızı dile getirdiniz diye bunları söylüyorum yoksa pekala da işi bırakıp da sınava çalışabilirsiniz. Mevcut işinizi de seviyorsunuz, çok da sıkmadan denemelisiniz. Yaş olayı ise istediğiniz sektörde çok da önemli değil ki 30 lu yaşlar gayet ideal. Belki okudukça klinik değil de başka alanlara yönelmek isteyeceksiniz. Kaygılardan arınmış şekilde amacınıza yürüyün bence.içinizde kalmasın. Hayırlı olsun şimdiden
 
Mevcut işinizi bırakmadan da sınava çalışabilirsiniz. Çok zeki bir insan değilim ama hiç hazırlanmadan girdim ve iyi bir sıralamaya güzel bir bölümde ikinci lisansımı burslu okuyorum. İki sınavımın arası neredeyse 20 yıl. Edebiyatınız ve sözel dersleriniz iyidir diye düşünüyorum,matematik üzerine düşerseniz istediğiniz sıralama olabilir. Maddi kaygılarınızı dile getirdiniz diye bunları söylüyorum yoksa pekala da işi bırakıp da sınava çalışabilirsiniz. Mevcut işinizi de seviyorsunuz, çok da sıkmadan denemelisiniz. Yaş olayı ise istediğiniz sektörde çok da önemli değil ki 30 lu yaşlar gayet ideal. Belki okudukça klinik değil de başka alanlara yönelmek isteyeceksiniz. Kaygılardan arınmış şekilde amacınıza yürüyün bence.içinizde kalmasın. Hayırlı olsun şimdiden
Çok teşekkür ederim, yaklaşık ne kadar sıralamaya girmiştiniz? Bir de siz de mi başka bir yerde çalışırken okumaya devam ediyorsunuz?
 
Çok teşekkür ederim, yaklaşık ne kadar sıralamaya girmiştiniz? Bir de siz de mi başka bir yerde çalışırken okumaya devam ediyorsunuz
Girdiğim alanda 14 binlerdeydim. Çalışmıyordum ara vermiştim ama başvurunun son günü aklıma esip işlemlerimi yapmıştım, sonrasında da sağlık sorunlarım nedeniyle kitap kapağı bile açamamıştım.zaten sistemde çok değişmişti yani tyt ayt ayrımını bile düzgün bilmiyordum. Bunu anlatmamın sebebi sizin şahsi durumunuz. Bu sınavlar için çalışmak kadar birikim de önemli. Mesleğiniz gereği hızlı okuduğunuzu düşünüyorum, okuduğunuzu anlama konusunu tartışmıyorum bile. Bunlar size sınavda çok şey kazandırır. Günde 2 saat bile çalışsanız muhakkak faydası olur, haftasonları da eve kapanırsınız. Benim belli bir hedefim yoktu, istediğim bölümde okumuştum zaten. Sizin spesifik bir hedefiniz olduğu için söylüyorum. Bahsettiğiniz çalışma koşulları size engel olmaz demek istiyorum.
 
Son düzenleme:
ben de +30'um ikinci üniversitemi okuyorum örgün olarak. gerçi bu yıl pandemiden online oldu. geçtiğimiz yıl sınava girdim, kazandım, hazırlığı atladım, şimdiden 1. sınıf bitti. 20 gün sonra 2. sınıf öğrencisi olacağım ingiliz dili ve edebiyatında. bu fikir kafamdayken bu süreç o kadar uzun gelirdi ki karar al, müfredatı yeniden çalış, (tüm sistem değişmiş en son 2004te girmiştim.) sınav, sonuç, tercih kayıt derken, üzerine de 4 yıl asla ama asla geçmez gibi geliyordu, yok artık diyordum. ama sabredip, ve yeterince isteyince, su gibi akıp gitti. en fazla ilk 1ay anksiyete yasarsınız olacak mı yapacak mıyım diye. 4 yıl için birikiminiz varsa, aile yanında biraz kendinizden kısarak ya da ek işlerle vs bir şekilde sona gelecekseniz mutlaka yapın derim ben. benim için sadece bir fikir hatta hayaldi fakat işin içine girince hepsi oluyor. ayrıca insanın kendisine yaptığı yatırım kadar manevi tatmin veren bir şey yok. sadece sabretmek gerekiyor. günün birinde o diplomayı aldığımda iyi ki yapmışım diyeceğim biliyorum çünkü kendimi geliştireceğim 3 yıl daha var önümde.
yapmasaydım da yıllar gececekti, keşke diyeceğinizi hissediyorsanız yapın, kararlı olun, kulaklarınızı tıkayın.
 
Girdiğim alanda 14 binlerdeydim. Çalışmıyordum ara vermiştim ama başvurunun son günü aklıma esip işlemlerimi yapmıştım, sonrasında da sağlık sorunlarım nedeniyle kitap kapağı bile açamamıştım.zaten sistemde çok değişmişti yani tyt ayt ayrımını bile düzgün bilmiyordum. Bunu anlatmamın sebebi sizin şahsi durumunuz. Bu sınavlar için çalışmak kadar birikim de önemli. Mesleğiniz gereği hızlı okuduğunuzu düşünüyorum, okuduğunuzu anlama konusunu tartışmıyorum bile. Bunlar size sınavda çok şey kazandırır. Günde 2 saat bile çalışsanız muhakkak faydası olur, haftasonları da eve kapanırsınız. Benim belli bir hedefim yoktu, istediğim bölümde okumuştum zaten. Sizin spesifik bir hedefiniz olduğu için söylüyorum. Bahsettiğiniz çalışma koşulları size engel olmaz demek istiyorum.
Çok teşekkür ederim desteğiniz için 💚💛☘️
 
Rahmetli Doğan Cuceloglunun eşi Yıldız Hacievliyagil 'i takip etmenizi oneririm. Kaç senelik avukatken bir anda istifa edip en büyük tutkusu olan psikoloji okumaya karar veriyor, okulunu bitiriyor ve psikolog oluyor. Hayatta hiçbir şey için geç degil🌿🌺
 
ben onermezdim .psikolog arkadasim asgari ucretin az bir rakam ustune cok zor is buldu.ustelik ozel universite falan derken ciddi para harcamislardi ailecek. bir yer acip tutunmak da cok zor acikcasi
 
X