• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Siz olsanızne yapardınız?

bir de şimdi de evden çalışıyorsunuz ya anneniz ile aynı evdesiniz yani

bir gün özeti atsanıza (gerçek gün)

bir de evlendikten sonra annenize yakın eviniz oldu

o günün de özetini atın (hayal gün)

bana o anneme giderim şunu bunu yaparım hayaliniz çok ayakları yere basıyor gelmedi de

o kadar zaman nerede

evden çalışırken evin rutin düzenini sağlamak dışarıda çalışırken olandan daha zor

bir de siz yeni evli aman da aman modda olacaksınız

eşiniz kahve içmeye gitmek isteyecek anneniz benzer bir talepte bulunacak hem iş var hem çamaşırları da yıkamak lazım vs vs

biraz bence annenize yakın olsanız da hayalleriniz ile şimdiki hayatınızın benzemeyeceğini hissetmeniz lazım
 
damdan .!.:
ben bilmem istanbul u yazdığım örnekler de bilinen büyük semtler

mesela Suadiye nin özelliği ne, ev kirası ne kadar, rezidans mı var mini apartmanlar mı kocaman bloklar mı

yani Suadiye'nin özelliği ne

bu Bahçeşehir, Büyükçekmece yolundaki yer mi hani üniversite vs olan

bana çok da uzak olmak gibi geldi annenize gidip gelmek, metro, metrobüs falan yok mu
Genişletmek için tıkla...
Daha nezih bir semt her şeye ulaşım aşırı kolay , bir dışarı çıktınız mı istediğiniz her şey ayağınız altında. Sahil kesmi diğer ilçelere oranla daha güzel. Daha rahat ediyoruz sahilinde vs otururken . Genç kesim çok , rahatsız eden yok modern insanlar var. Kiraya çıkmayacağız ev alacağız.
Şuan yaşadığım yer ise daha sakin bir yer. Burasıda nezih bir yer ama mesela dışarı çıkıp yürüyüş mesafesinde gidebileceğimiz düzgün çeşitli restoranlar yok . Cafelerde öyle. Biz pandemiden öncede mesela değişik mekanlarda oturuup çalışmayı severdik ofise gitmediğimiz için.
Toplu taşımayla tam 1.5 saat sürüyor. Arabayla 45 dakika
 
ombreistiyorum .!.:
Bazı aile tiplerinde yetişen çocukların özellikle de ailesinden ayrı bir ortamda çok zaman geçirmemesi, köklü ayrılıklarda adapte sıkıntısı yaratıyor. Ben sizi çok iyi anlıyorum. İnanın yaşa başa da bakmıyor. Hüngür hüngür de ağlasanız normal. Bu biraz aile yaklaşımı biraz da ailesiz bir iş yapmama sürekli onlara danışma, onlardan izin/onay alma olaylarından sıkı bir bağ oluyor. Bence evliliğinizin ilk zamanları biraz sizi zorlar ama aile bağımsızlığını kesinlikle tadın. Çok kısa sürede daha mutlu olabileceksiniz. İnsan bir noktada iki tarafın ailesinden uzak durmalı, şu an en önemli şey siz ve eş adayınız, yaşayacağınız ortamın aktifliği. Ailenize çok uzak mesafe de yok. Biraz gözden uzak olun. Zamanla yararlarını hissedersiniz.
Genişletmek için tıkla...
evet haklısınız aslında. Şuan özgürlüğüm pek yok istediğim saatte girip çıkamıyorum eve. Yada istediğim yere tatile gitmek , istediğimi yapmak gibi şeyler. Biraz uzak olmak özgür olmak dahada iyi gelecek belki
 
Evlenmeyin.
Kabul ettirebilirseniz iç güveyi olsun.

Erkeğin ana kuzusu nasıl çekilmezse kadınında aynı derece çekilmiyor.🤦‍♀️

Adam ince düşünen bir insan.
Sizin düşüncenizde önemli elbette.
Fakat söylmezsem olmaz. Böyle ender bulunan erkek türüne yazık etmeyin. 🤣
"Gel annemle oturalım" deseydi kıymetini anlardın.
 
piperr .!.:
Onun ailesi Almanyada yaşıyor . O tarafa istesekte yakın olamayacağız zaten. Ama dediğiniz gibi derdim yakın olamayacak olmak. İlk defa ayrılacağım için böyle hissediyorum belkide
Genişletmek için tıkla...
İnanın kafanız rahat eder . Bu seferde bi sorun olsa aranızda önünüze getirebilir en iyisi kafanız rahat olsun .. en iyisi bu. Emin olun günün sonunda eşinizle aynı oda da evde olacaksınız . Evde eşle sorun olunca sıkıntı oluyor
 
Sizi anlayamıyorum, çünkü ben de tam tersiyim. Belki de 9 yıldır (üniversite+iş+evlilik) dışarıda olduğum içindir ama sanmıyorum çünkü üniversite için şehir değiştirirken bile zorlanmadım. Ailemi çok severim ama bağlarımız mı kuvvetli değil artık nedir bilemiyorum ama annemde sizin gibi onlardan ayrıldığım günden şu güne kadar her telefon açtığında “ne vardı da gittin uzaklaştın” diye sitem eder. Şu an gitsem yanlarına yerleşsem mutlu olur. Ama bende onlardan bağımsız olmayı seviyorum sanırım.
Yukarıda bi kaç kişi daha yazmış, onlarla aynı düşüncedeyim gerçekten. Aynı şeyi bi erkek söylese ana kuzusu derim bende. Eğer bu kadar zorlanıyorsanız aynı şehirde 1,5 saatlik mesafede evlendikten sonrada eşle sıkıntılı oluyor süreç. Bugün susuyordur belki ama yarın susmayacaktır siz kendinizi frenlemezseniz.
Yapmayın. Yine gider gelirsiniz. Zaten online da olsa çalışıyormuşsunuz. Evlendikten sonra çocuk yokken bile o ev işi hiç bitmiyor. Siz şimdi hayaller kuruyorsunuz, “annemle yürüyüşe çıkarım yakın olsak” falan diye ama hem kendi işinizden, hem ev işlerinden buna vaktinizi en fazla haftada bir iki ayırabilirsiniz diye düşünüyorum. Bırakın o vakti de eşinize ayırın. Ne kadar güzel düşüncesi, sahile yakın olup sandalyeleri atıp oturmak. İki karpuz bir kolda taşınmıyor maalesef, annenizle hayaller kuracağınıza eşinizle kurun derim ben. Naçizane tavsiyem 🙏🏼
 
Bence evlendikten sonra her iki tarafın da ailesine çok yakın olması iyi değil, gerekli durumlar yoksa eğer. Nasıl biz gelinler her gün annesinde yemek yemek isteyen kocalara, her akşam kahveye gelen kayınvalideye biraz burun kıvırıyorsak erkeklerin de benzer hisleri olabilir. Unutma yeni hayatın eşinle ama ailen her zaman yanında olacak. İster 1 saat uzak olsun ister 10 saat. Biraz bağımsız olmayı ögrenmelisin, aileni terk ettiğin falan yok. Sen kendi evini kuruyorsun artık. Duygusallık çok normal ama bu konuları büyütüp nişanlına tavır alma durumu olabilir ilerde, böyle düşünmemeni yeni hayatına odaklanmanı tavsiye ederim. Keyifli bir hayat diliyorum
 
Siz annenize kahveye giderken adam ne yapacak muhabbetinize ortak mi olacak? Bencilce bir davranış bence orta yolu bulmayi deneyin
 
Loveintheice .!.:
Siz annenize kahveye giderken adam ne yapacak muhabbetinize ortak mi olacak? Bencilce bir davranış bence orta yolu bulmayi deneyin
Genişletmek için tıkla...
Yani onun söyledikleri de mantıklı geliyor zaten bir yandan. Kesinlikle kavga çıkarma sürekli söylenme gibi bir şey yapmıyorum bunlar daha çok içimden düşündüklerim.
Tüm gün evde çalışınca günün çoğunu geçirdiğimiz yer en önemli oluyor. Bende ki evden ayrılacak olmanın verdiği duygusallık sanırım
 
piperr .!.:
Selam kızlar ,

Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.

Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.

Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
Genişletmek için tıkla...
Bence duygusallıktan yakın olmak istiyosun eşinin düşündüğü daha mantıklı geliyo bana
 
Eşiniz ne kadar mantıklı düşünüyor.
Büyük şehirlerde 1,5 saat uzaklık, uzaklık sayılmaz ki.
Neredeyse 30 yaşındasınız. Bu kadar annecilik fazla bence.
Hatta eş gözünden bakınca bencillik bile oluyor.
Karda kışta hayat duracak bir semte, sırf eşim annesine yakin olsun diye oturmazdim.
Denize bakan bir ev, martı sesleri ohhh huzura bak.
Yaşınızın olgunluğunu taşımanız gerek diye düşünüyorum.
Bu annecilikle bir aile olmaniz zor çünkü.
 
Sanirim büyürken size fazla özgürlük verilmedi. Herseyi annen ve ailen hal etti. Hali ile birseyleri tek basina hal etmek sana korkutucu geliyor. Ondan dolayi annene ve ailene ihtiyaç duyuyorsun.

Bence bu kaçirilmaz bir firsat. Cok daha önce yapilmasi gereken birseydi aslinda. Annene yakin oturursan, yine herseye o el atmak isteyecek. Yine aslinda yapabildiklerini kesf edemezsin. Her zaman "cocuk" kalacaksin. Evet ilk basta çok zorlanacaksin, birden çok sorumluluk verilmis gibi his edeceksin ama zaman ile, ve esinin anlayisi ile (bu konuda kesinlikle onun ile konusman lazim), asacaksin.

Ve farkina varacaksin ki daha özgüvenli oldugun, ayri olmakta hosuna gittigi,... Kendini duygusalliga verme. Cesur ol, yapabilirsin bunu.
 
piperr .!.:
Selam kızlar ,

Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.

Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.

Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
Genişletmek için tıkla...
Merkezi yer candır . Ama ilerde çocuk olunca bakıcı zordur . Annenize yakın olsanız bakıcı işi kolaylaşır ama ne bileyim benim ailem pek ilgili bir aile olmadığı için ve yaptıkları her şeyi başa kalktıkları için ben pek tercih etmezdim .
Hem eşinizi düşünmeniz gerek diye düşünüyorum. Tam tersi olsaydı mesela eşiniz annesine yakın oturmak isteseydi biz mesafeli olun vs derdik .
Aile kuruyorsunuz yep yeni . İki aileyle de ilk yıllarda mesafeli olmak iyidir .
 
piperr .!.:
Selam kızlar ,

Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.

Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.

Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
Genişletmek için tıkla...
Evlenince artık annenle değil eşinle daha çok vakit geçireceksin o yüzden eşin güzel düşünmüş. Annen de çok uzak sayılmaz yine haftadır bir gidilebilir. Yeni evliyken insan eşiyle bol bol geziyor zaten. Ama ne zaman hamile kaldın, doğum yaptın işte o zaman annelere çok ihtiyaç oluyor 😅
 
Bence evlenmeden önce göbek bağınızı kesmeyi deneyin. Zira bu şekilde eş adayınız için çok yıpratıcı bir evlilik deneyimi olacak.
 
Arya_Stark01 .!.:
Sanirim büyürken size fazla özgürlük verilmedi. Herseyi annen ve ailen hal etti. Hali ile birseyleri tek basina hal etmek sana korkutucu geliyor. Ondan dolayi annene ve ailene ihtiyaç duyuyorsun.

Bence bu kaçirilmaz bir firsat. Cok daha önce yapilmasi gereken birseydi aslinda. Annene yakin oturursan, yine herseye o el atmak isteyecek. Yine aslinda yapabildiklerini kesf edemezsin. Her zaman "cocuk" kalacaksin. Evet ilk basta çok zorlanacaksin, birden çok sorumluluk verilmis gibi his edeceksin ama zaman ile, ve esinin anlayisi ile (bu konuda kesinlikle onun ile konusman lazim), asacaksin.

Ve farkina varacaksin ki daha özgüvenli oldugun, ayri olmakta hosuna gittigi,... Kendini duygusalliga verme. Cesur ol, yapabilirsin bunu.
Genişletmek için tıkla...
evet dediğiniz gibi aynen. 29 yıldır burada bu şekilde yaşıyorum bir anda herkesten uzaklaşacak olmak daha önceden yaşamadığım bir duygu olduğu için sanırım çok farklı hissettiriyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

defne-28
Evlilik arefesindeki kardeş ve sorunlar
12 13 14
Yorumlar
262
Görüntüleme
8K
bulca
bulca
sadolinda
Kayınvalidemden hiçbir şey anlamadım. Sizce haklılık payım nedir?
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
4K
choccywhoccydoodah
choccywhoccydoodah
gisla
Babamın hayatına karışmak
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
798
gisla
gisla
MATHILDA__93
MEMLEKETE TAYİN EŞİMİN AİLESİ YÜZÜNDEN ÇOK PİŞMANIM NASIL YAPTIM BUNU
8 9 10
Yorumlar
186
Görüntüleme
6K
Esila09
E
groenline
bu işin sonu boşanma mı
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
6K
Derinsu4747
D
Back
X