- 17 Temmuz 2013
- 10.974
- 17.800
- 298
Bir kadın düşünün.
Esip kükreyip etrafını pasifize etmeye çalışan. Eleştirdiği her şeyi dibine kadar kendi yapan.
Onu tanımlayacak sıfatlar: Yalancı, iftiracı, saygısız, bencil ve ahlaksız.
Bu kişi sizin kız kardeşiniz.
Geçmişte drama boğulmuş bir aileniz var.
Asla affetmeyeceğiniz yaşanmışlıklarınız var.
Kendinizi, akıl sağlığınızı, geleceğinizi kurtarabilmek adına bu kardeş ve zaten her kötülüğün başı babanızı hayatınızdan çıkarttığızı düşünün, geçmişinizde.
Bir diğer kardeşiniz, bu kardeşinizin şuan ağır psikolojik problemler yaşadığını söylese ve sizden hayatınızdan çıkarttığınız kardeşinize karşı aldığınız tavır için "daha yumuşak olur musun?" , "tekrar hayatına alır mısın?" diye sorsa ne derdiniz?
Ben hiç düşünmeden hayır dedim.
B.ktan aile hayatını bahane edip kendi tercihlerinin sonuçlarını yaşarken, ailesini seçemeyen ben, geçmişte aynı b.ktan hayatı yaşamak zorunda kaldığım için bugün onun negatif yükünü neden sırtlamak zorunda bırakılıyorum?
Bencil olmak zorunda hissediyorum.
Öte yandan ara ara yaptığım gibi kendimi sorguluyorum, hatta işkence ediyorum.
Artık çok fazla şey hissetmiyorum, hissedemiyorum.
Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.
Edit: Geçen seneye kadar özellikle kardeşim boşandıktan sonraki 7-8 aylık süreye kadar maddi manevi elimden geleni yaptım. Fakat kendisini asla düzeltme zahmetinde bulunmadı.
Esip kükreyip etrafını pasifize etmeye çalışan. Eleştirdiği her şeyi dibine kadar kendi yapan.
Onu tanımlayacak sıfatlar: Yalancı, iftiracı, saygısız, bencil ve ahlaksız.
Bu kişi sizin kız kardeşiniz.
Geçmişte drama boğulmuş bir aileniz var.
Asla affetmeyeceğiniz yaşanmışlıklarınız var.
Kendinizi, akıl sağlığınızı, geleceğinizi kurtarabilmek adına bu kardeş ve zaten her kötülüğün başı babanızı hayatınızdan çıkarttığızı düşünün, geçmişinizde.
Bir diğer kardeşiniz, bu kardeşinizin şuan ağır psikolojik problemler yaşadığını söylese ve sizden hayatınızdan çıkarttığınız kardeşinize karşı aldığınız tavır için "daha yumuşak olur musun?" , "tekrar hayatına alır mısın?" diye sorsa ne derdiniz?
Ben hiç düşünmeden hayır dedim.
B.ktan aile hayatını bahane edip kendi tercihlerinin sonuçlarını yaşarken, ailesini seçemeyen ben, geçmişte aynı b.ktan hayatı yaşamak zorunda kaldığım için bugün onun negatif yükünü neden sırtlamak zorunda bırakılıyorum?
Bencil olmak zorunda hissediyorum.
Öte yandan ara ara yaptığım gibi kendimi sorguluyorum, hatta işkence ediyorum.
Artık çok fazla şey hissetmiyorum, hissedemiyorum.
Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.
Edit: Geçen seneye kadar özellikle kardeşim boşandıktan sonraki 7-8 aylık süreye kadar maddi manevi elimden geleni yaptım. Fakat kendisini asla düzeltme zahmetinde bulunmadı.
Son düzenleyen: Moderatör: