Sizce anne olmanın bir yaşı var mı?

Lady Guinevere · Çarşamba 23:02

ya bence herkes için doğru yaş baskadır. ben 28 yasında anne oldum. tam zamanıymış benim için diyorum. ne daha önce ne de daha sonra yapamazmışım. istediğim hayatı yasayıp gezip tozdum, tam enerjim bitmeden ve hala çıtırken bebek de yaptım

ama bu herkes için farklı. siz 23 yasında istediğiniz hayatı yasamış olabilirsiniz.

ama evet bebek tam bağımlılık. o yüzden iyi düsünün

yani bebemle gezerim de tozarım da benim hayatım aynı devam eder sanmayın. tuvalete zor gittim kaç ay

gunguzel1 · Çarşamba 23:17

CuteRabbit .!.:
ne güzel Rabbim yolunu bahtını açık etsin yavrunuzun Gerçekten ciddi bir şekilde eşime soracağım artık sjsjsjs teşekkür ederim tavsiyen için

Umarım yakında güzel haberlerini alırız

Umutvari · Perşembe 00:26

CuteRabbit .!.:
Kızlar sizinle ufak dertleşmeye ihtiyacım var..

sanırım ben anne olmak istiyorum gerçekten bebek kıyafeti görünce bile içim gidiyor evleneli 2 sene olacak aslında hiç aklımda çocuk konusu yoktu ama şu sıralar farklı hissediyorum çocuklu aileler görünce özenmeye başladım ama bu hayatın da çok zor olduğunu hissediyorum ama bir yandan da diyorum ki hiç denemedik bi anda hamile kalınmaz sanırım diyorum kocam da gerçekten çok istiyor en basitinden yolda çocuk görsün gözlerine öyle hüzün ve merhametli bir bakış yerleşiyor ki özlemle bakıyor ama sorun şu ki benim yaşım daha 23 ve anne olmak için çok erken gibi hissediyorum mesleğimi de elime almadım atanmayı bekliyorum ne yapıcam bilmiyorum fazla kafaya takıyorum bu his nasıl gidecek geçici bir şey mi sizce?

Tabiki insan bayatını planlamalı, programlamalı ona göre hareket etmeli ama bizim haricimizde kader o kadar farklı planlar yapıyor ki bazen hiç bilemiyoruz. Ben hep 27 den önce asla evlenmem, önce atanacağım işim olacak dedim yıllarca. Gerçekten de 23 de atandım. Yüksek lisans yapacağım dedim yaptım. Kariyer hedeflerim süper bi şekilde ilerledi. 27 yaşıma geldim çevremdeki çoğu arkadaşım evlenmişti belki bir tane de çocukları vardı. Artık yalnız olmak istemediğimi düşündüm ve evlenmek istedim ama hiç doğru kişiyi bulamadım. Bu sefer neden evlenemiyorum neden doğru kişiyi bulamıyorum, doğru ve iyi kişilerin hepsi çoktan kapılmış da bana kimse kalmamış gibi bi psikolojiye büründüm

neyse 30 yaşımda evlendim. Çok şükür güzel bir evliliğim var. Bu sefer çocuk yap dediler yaşın geç dediler hayır önce eşimle gezeceğim dedim istemedim. Adetlerim hep düzenliydi hemen nasıl olsa hamile kalırım dedim. Bir yıl gezdik tozduk gerçekten. Sonra hadi bebek yapalım dedik. Yok olmuyor

bu sefer de yaşım çok geçti şimdi hamile kalsam şu zaman doğursam bebek şu yaşına geldiğinde ben bu yaşıma geleceğim gibi hesaplar yapmaya başladım iyice bozuldu psikolojim. Bir yıl olmadı bebeğimiz. Aşılama yaptırdık o da tutmadı. Umudu kaybettiğimiz anda hamilelik haberini aldık çok şükür. 33 e gireceğim Eylül ayında. Vel hasıl şunu öğrendim. Her şeyini planlı yapmaya çalışan bana kader şoku

biraz akışa güvenmek lazım. Çok plan yapma çünkü Allah’ın planı bambaşka. Ha tabi kendine güveniyorsan ben bi sene eve kapanırım ders çalışır atanırım diyorsan önce atan sonra bebek planını düşün

process · Perşembe 00:36

Gencecik yaşta anneliğin sorumluluğuna bürünmek istemezdim.

CuteRabbit · Perşembe 03:36

bobette .!.:
Ben sizden on yaş büyüğüm, meslek konusunda kaygınızı anlıyorum ama ben de her gün keşke daha önceden olsaymış diyorum :)

yaş ilerledikçe çocuk yetiştirmek sizce daha zor mu o yüzden mi keşke dediniz

CuteRabbit · Perşembe 03:44

Sari2143 .!.:
24 yaşımda hamile kaldım 25imde doğuracağım hayırlısıyla. Anne olmanın tabi ki de yaşı yok fakat hormonlarımızın yaşı var. Ve bence genç anne olmak hem sabır hem enerji açısından daha mantıklı. Fakat atanma bekliyorsanız bilemiyorum. Hem kendiniz hem bebeğiniz için işinize biraz ara vermeniz gerekir. Daha doğurmadan 2 yıl işime dönmeyi düşünmüyorum. Yeterli bakımı ve ilgiyi kendim vermek istiyorum bebeğime

Sanırım bende sizin gibi çocuk sütten kesilene kadar çalışmak istemezdim ve bende genç yaşta enerjik bir anne olmak isterdim ama sonra keşke yapmasaydım rahatlık battı tarzı obsesif düşünceler aklıma gelir mi kendimi yalnız hisseder miyim diye de çok düşünüyorum

ama bir yanım da istiyor Rabbim size de sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin inşallah

CuteRabbit · Perşembe 03:45

mevsimbahar18 .!.:
Bende 22 yaşındayım hamileyim bazen arkadaşlarımı gördükçe erken miydi acaba diye düşünmüyor değilim

Siz kendinizi hazır hissetmişsiniz çocuk sahibi olmuşsunuz daha ne olsun

Ben daha buna karar veremiyorum keşke kesin net bir düşüncem olsa

CuteRabbit · Perşembe 03:47

Fistiklicikileta .!.:
23.bucukta evlendim 24 bucukta dogurdum. Bucuklar onemli
Neyse , hep genc anne olmak isterdim oldum ,bu acidan mutluyum. Ama kpss ye hazirlaniyordum, daha bir suru sey hayal ediyordum. Hicbirini yapamadim. Isteyenler yapiyor tabi ama ben kendimi de zorlamadim.
Hamileligim zor gecti, sonra 2 sene emzirmesi, aglamasi derken , hep calismak istedim ama calisamadim. Calissam, bakiciya vericem degmeyek diye dusunmustum ,o zamanlar.

Neyse simdi ki aklimla, gezer tozar, calisir 30larimda dusunurdum.
olmama ihtimali de var. Beni de bu ihtimal , erken dusunmeye sevketmisti.cunku abiminlerin sebepsiz yere cocugu olmuyordu. Neyse sonra oldu
Sonuc ,en azindan muayneni ol ve atan oyle dusun bence.
Hala calismayi cok istiyorum. Suan kendimce ugraslarim var. Cok sukur maddi ,olarak da ailemden gelirim var. Ama yine de ,sartlari guzel olan bir calisma ,iyidir

Teşekkür ederim anlatımlarınız için

Tavsiyenize uyacağım en kısa zamanda doktora gidip içini rahatlatayım

İş önemli gerçekten haklısınız belki de acele etmemek gerekiyor

CuteRabbit · Perşembe 03:48

gisla .!.:
Ben 22 yaşımda evlendim 28imde doğuruyorum sonra 29 oluyorum yine de erken miydi diyorum. Ömrünü bebekle mi çürüteceksin 22 yaşında biri bebek değil iş güç düşünmeli. Bebekler küçük sevimli canavarlar öyle iki seveyim bir öpeyim değil en basiti gece 2 saatte bir uyanıp emecek. Etrafında kaç kişi doğum sonrası hala fit? Niye böyle bi sorumluluk alasın ki

İç sesimi okudum sandım sjsjsjshd iç sesim? Sen misin???

benim zihnimden de bu düşünceler geçiyor ama bebek sevme hisleri de geçiyor burcum ikizler de değil düşüncelerimde ortayı bulamıyorum

bunalıma girmem inşallah

CuteRabbit · Perşembe 03:54

Umutvari .!.:
Tabiki insan bayatını planlamalı, programlamalı ona göre hareket etmeli ama bizim haricimizde kader o kadar farklı planlar yapıyor ki bazen hiç bilemiyoruz. Ben hep 27 den önce asla evlenmem, önce atanacağım işim olacak dedim yıllarca. Gerçekten de 23 de atandım. Yüksek lisans yapacağım dedim yaptım. Kariyer hedeflerim süper bi şekilde ilerledi. 27 yaşıma geldim çevremdeki çoğu arkadaşım evlenmişti belki bir tane de çocukları vardı. Artık yalnız olmak istemediğimi düşündüm ve evlenmek istedim ama hiç doğru kişiyi bulamadım. Bu sefer neden evlenemiyorum neden doğru kişiyi bulamıyorum, doğru ve iyi kişilerin hepsi çoktan kapılmış da bana kimse kalmamış gibi bi psikolojiye büründüm neyse 30 yaşımda evlendim. Çok şükür güzel bir evliliğim var. Bu sefer çocuk yap dediler yaşın geç dediler hayır önce eşimle gezeceğim dedim istemedim. Adetlerim hep düzenliydi hemen nasıl olsa hamile kalırım dedim. Bir yıl gezdik tozduk gerçekten. Sonra hadi bebek yapalım dedik. Yok olmuyor bu sefer de yaşım çok geçti şimdi hamile kalsam şu zaman doğursam bebek şu yaşına geldiğinde ben bu yaşıma geleceğim gibi hesaplar yapmaya başladım iyice bozuldu psikolojim. Bir yıl olmadı bebeğimiz. Aşılama yaptırdık o da tutmadı. Umudu kaybettiğimiz anda hamilelik haberini aldık çok şükür. 33 e gireceğim Eylül ayında. Vel hasıl şunu öğrendim. Her şeyini planlı yapmaya çalışan bana kader şoku biraz akışa güvenmek lazım. Çok plan yapma çünkü Allah’ın planı bambaşka. Ha tabi kendine güveniyorsan ben bi sene eve kapanırım ders çalışır atanırım diyorsan önce atan sonra bebek planını düşün

Teşekkür ederim paylaştıklarınız için

ben her şeyin planını kurarım en ufak şeyin bile ama sanırım dediğiniz gibi bu işler pek de planlanan gibi gitmiyor bazen

gerçekten kader kısmet işleri olmalı bir sene eve kapanırım ders çalışırım diyorum ama hamile kalarak mı çalışsam diye de dğğnpyorum gerçekten kafam çok karışık kimseden de etkilenmedim ama bir söz duymuştum arkadaşımdan “ Allah, anne kendini yalnız hissettiğinde annenin yanına bir melek gönderirmiş yani evlat verirmiş.” Derdi acaba şuan böyle hisseymenin sebebi bu söz gibi bir şey olabilir mi? Bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey var o da çok kararsız bir insan olduğum

CuteRabbit · Perşembe 03:55

process .!.:
Gencecik yaşta anneliğin sorumluluğuna bürünmek istemezdim.

Haklısın

CuteRabbit · Perşembe 03:57

Lady Guinevere .!.:
ya bence herkes için doğru yaş baskadır. ben 28 yasında anne oldum. tam zamanıymış benim için diyorum. ne daha önce ne de daha sonra yapamazmışım. istediğim hayatı yasayıp gezip tozdum, tam enerjim bitmeden ve hala çıtırken bebek de yaptım ama bu herkes için farklı. siz 23 yasında istediğiniz hayatı yasamış olabilirsiniz.

ama evet bebek tam bağımlılık. o yüzden iyi düsünün yani bebemle gezerim de tozarım da benim hayatım aynı devam eder sanmayın. tuvalete zor gittim kaç ay

Hahaha

bebek gerçekten kuvvetli bir kördüğüm gibi bir bağ

gezerim tozarım ama çalışabilir miyim orası meçhul

dmlatc · Perşembe 07:28

CuteRabbit .!.:
Kızlar sizinle ufak dertleşmeye ihtiyacım var..

sanırım ben anne olmak istiyorum gerçekten bebek kıyafeti görünce bile içim gidiyor evleneli 2 sene olacak aslında hiç aklımda çocuk konusu yoktu ama şu sıralar farklı hissediyorum çocuklu aileler görünce özenmeye başladım ama bu hayatın da çok zor olduğunu hissediyorum ama bir yandan da diyorum ki hiç denemedik bi anda hamile kalınmaz sanırım diyorum kocam da gerçekten çok istiyor en basitinden yolda çocuk görsün gözlerine öyle hüzün ve merhametli bir bakış yerleşiyor ki özlemle bakıyor ama sorun şu ki benim yaşım daha 23 ve anne olmak için çok erken gibi hissediyorum mesleğimi de elime almadım atanmayı bekliyorum ne yapıcam bilmiyorum fazla kafaya takıyorum bu his nasıl gidecek geçici bir şey mi sizce?

27 yaşında anne oldum bence yaşın çocuk sahibi olmak için güzel ama şunu bil ki bu işin geri dönüşü yok

kucağımda ağlayan bi sıpa, herşeyi yapmama rağmen susmuyo. Sabrımın son saatlerindeyim gibi hissediyorum. İadesi yok bebemin

ama şu an kucağımda uyudu bu yorumu yazarken, yiyesim var onu

anne olmanın yarısı vicdansa yarısı deliliktir. Ben uyku sevmiyorum başımda ağlayan biri olsada sabrederim diyosan çocuk düşün

çoğu insan güzelinden bahseder ama işin bi de delirme kısmı var unutmayınn

sadolinda · Perşembe 08:24

Kişiden kişiye, imkandan imkana değişen bir şey bu. Ben de atanayım öyle evlenirim dedim olmadı evlendim, atanıp öyle çocuk doğurayım dedim yine olmadı. Kafamda hep 30 yaşına kadar iki çocuk doğurma fikri vardı. Çocuk fikri ağır bastı 31 yaşıma girmeden ikinciyi yeni doğurdum iki aylık şu an. Atanmak artık benim için imkansız çünkü banyo yapmaya vaktim yokken ders çalışmam mümkün değil. Öğretmenim ve bir ton sınavımız var, branşımın puanı her yıl yüksek kapanıyor. Özelde de çalışamam çocuklara bakacak kimse yok. e bakıcıya, kreşe kazandığım üç kuruşu da veremem özeller ne veriyor sanki. Eşime güveniyorum maddi zorluk yaşamıyoruz ve çocuk yapmak benim için daha mühimdi bu yüzden tercihlerim bu yönde oldu. Ha yok mu 35 yaşımdan önce evlenmem diyen, sonra doğururum diyen var. Dediğim gibi herkesin öncelik sırasındaki önemine bakar bu işler. Hayat şartlarının kişiye sunduğu şansa bakar. Atandıktan sonra tüm bunlar olsaydı benim için elbette daha iyi olacaktı iki kere iki dört ama olmadı. Pişman mıyım asla değilim iyi ki yapmışım. Önünüze tüm olasılıkları koyup artılarıyla eksileriyle öyle değerlendirip karar verin. Umarım sizin için en doğrı kararı verirsiniz.

Sari2143 · Perşembe 08:25

CuteRabbit .!.:
Sanırım bende sizin gibi çocuk sütten kesilene kadar çalışmak istemezdim ve bende genç yaşta enerjik bir anne olmak isterdim ama sonra keşke yapmasaydım rahatlık battı tarzı obsesif düşünceler aklıma gelir mi kendimi yalnız hisseder miyim diye de çok düşünüyorum ama bir yanım da istiyor Rabbim size de sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin inşallah

Bu arada ben evlendiğim ilk ay kendi isteğimle hamile kaldım. Öğrendikten sonra istememe rağmen benim de içim bir garip oldu

sizin gibi düşündüm rahatım battı diye. Fakat mantıklı düşününce çocuk ne zaman olursa olsun o sıkıntıyı bir süre çekeceğiz. Fakat tam hayatta her şeyi yaşayıp kendimize vakit ayırmamız gereken 30lu yaşlarda bebemiz büyümüş olacak

erken çocuk yapan herkes 30larınra çok rahat ettiğini söylüyor en azından şimdi enerjimiz var. Şimdiyse karnımda kıpır kıpır doğsun diye heyecanla bekliyorum

CuteRabbit · Perşembe 11:40

dmlatc .!.:
27 yaşında anne oldum bence yaşın çocuk sahibi olmak için güzel ama şunu bil ki bu işin geri dönüşü yok kucağımda ağlayan bi sıpa, herşeyi yapmama rağmen susmuyo. Sabrımın son saatlerindeyim gibi hissediyorum. İadesi yok bebemin ama şu an kucağımda uyudu bu yorumu yazarken, yiyesim var onu anne olmanın yarısı vicdansa yarısı deliliktir. Ben uyku sevmiyorum başımda ağlayan biri olsada sabrederim diyosan çocuk düşün çoğu insan güzelinden bahseder ama işin bi de delirme kısmı var unutmayınn

Aslında önceden çocuk bakmakla ilgili bir tecrübem var ikiz kardeşlerim daha 4 yaşındalar yeni doğdukları zaman annem lohusa depresyonu yaşamasın diye çok çaba sarfettim ablalıktan fazla anne gibi oldum geceleri uyandım anneme götürdüm sabah kalktım mamalarını yedirdim bezlerini değiştim annem işe başlamıştı çocuklara bakacak kimse yoktu yine iki bebeği tek başıma büyüttüm doğurmadığım çocukların annesi oldum gibi bir şeydi şuan tek çocuğum olursa kolaylıkla bakarım gibi geliyor bana

ama işte dediğin gibi geri iadesi yok aahhahahahshshs sabırlıyım ama deli miyim bilmiyorum

CuteRabbit · Perşembe 11:44

sadolinda .!.:
Kişiden kişiye, imkandan imkana değişen bir şey bu. Ben de atanayım öyle evlenirim dedim olmadı evlendim, atanıp öyle çocuk doğurayım dedim yine olmadı. Kafamda hep 30 yaşına kadar iki çocuk doğurma fikri vardı. Çocuk fikri ağır bastı 31 yaşıma girmeden ikinciyi yeni doğurdum iki aylık şu an. Atanmak artık benim için imkansız çünkü banyo yapmaya vaktim yokken ders çalışmam mümkün değil. Öğretmenim ve bir ton sınavımız var, branşımın puanı her yıl yüksek kapanıyor. Özelde de çalışamam çocuklara bakacak kimse yok. e bakıcıya, kreşe kazandığım üç kuruşu da veremem özeller ne veriyor sanki. Eşime güveniyorum maddi zorluk yaşamıyoruz ve çocuk yapmak benim için daha mühimdi bu yüzden tercihlerim bu yönde oldu. Ha yok mu 35 yaşımdan önce evlenmem diyen, sonra doğururum diyen var. Dediğim gibi herkesin öncelik sırasındaki önemine bakar bu işler. Hayat şartlarının kişiye sunduğu şansa bakar. Atandıktan sonra tüm bunlar olsaydı benim için elbette daha iyi olacaktı iki kere iki dört ama olmadı. Pişman mıyım asla değilim iyi ki yapmışım. Önünüze tüm olasılıkları koyup artılarıyla eksileriyle öyle değerlendirip karar verin. Umarım sizin için en doğrı kararı verirsiniz.

Teşekkür ederim çok sağolun

Ya ben çalışmak istemiyorum ev kuşuyum ama günümüz şartları eşim memur ikimize gerçekten yetiyor ama çocuk masrafı çok olur diye düşünüyorum mesleği elime almadan çocuk yapsam olur mı bilmiyorum ama kader ve nasip kavramları bizi tutuyor her şey olacağına varır bu arada ben 30 dan sonra da doğurmak istemezdim bu konuda hemfikiriz bende 30 a kadar iki çocuk isterdim sanırım annenin enerjisi akıl sağlığı daha iyi oluyordur

Hala düşünüyorum buraya bu kadar yorum yazılacağını tahmin etmemiştim baştan sona tekrar tekrar okuyorum düşünüyorum bakalım inşallah doğru bir karar veririm

CuteRabbit · Perşembe 11:47

Sari2143 .!.:
Bu arada ben evlendiğim ilk ay kendi isteğimle hamile kaldım. Öğrendikten sonra istememe rağmen benim de içim bir garip oldu sizin gibi düşündüm rahatım battı diye. Fakat mantıklı düşününce çocuk ne zaman olursa olsun o sıkıntıyı bir süre çekeceğiz. Fakat tam hayatta her şeyi yaşayıp kendimize vakit ayırmamız gereken 30lu yaşlarda bebemiz büyümüş olacak erken çocuk yapan herkes 30larınra çok rahat ettiğini söylüyor en azından şimdi enerjimiz var. Şimdiyse karnımda kıpır kıpır doğsun diye heyecanla bekliyorum

Aslında hiç böyle düşünmemiştim farklı bir bakış açısı kazandırdınız bana

şuan bu mesajla çocuk yapabilirim sjsjsjsjjs 30 lu yaşlarda doğurursam daha bu sıkıntıyı çekerim ve o zaman belki tahammül seviyem bile düşebilir ama deşiğiniz gibi 30 a kadar çocuk 5 yaşlarına gelirse her şey güzel olurdu

yenGEnC · Perşembe 11:50

bazen evli erken anne olan kadinlar sey diyor "iyi ki de erken anne olmusum, o zaman nasil sabirliydim enerjim vardi. simdi kafam kaldirmaz" ya da "ilk cocugumu yirmilerin basinda dogurdum, nasil kostum pesinden hic yorulmadim. ikincisi otuzlarin basindaydi beni inanilmaz yordu"
aslinda ben bunu baz almayi yanlis buluyorum. Onlar erken dogurduklari icin zaten o enerjileri gidiyor. kolay degil, neredeyse her doğum vucutta bir hasar birakiyor (tanidigim yakin cevremde cok kisi var bebekten sonra diş problemi ceken, idrar sizdirma problemi yasayan, sezaryenden sonra sogukla temas edince sanci saplanan vs) genc yasinda o sorunla yasamayi ogreniyorsun, tüm vitaminin mineralin doğurduğun ve emzirdigin bebege gidiyor degerlerin düşüyor, en az iki sene uykusuzluktan ölüyorsun, bir ömür bir saniye bile rahat degilsin, hep aklinda cocugun var. bir yere gideceksen önce ona bakacak kisi ariyorsun, tatile gitsen guneslenemiyorsun aklin cocukta boğuldu mu etti mi, cok güvendiğin annene emanet etsen bile icin buruluyor beni ozledi mi, agladi mi... tonla dusunce annenin beyninde ucusur durur. iki kisilik yasarlar. kendi karnini doyurmadan da onemli cocuk yedi mi etti mi...zaten yeni nesil ota tota hasta oluyor onlarin atesten titremeleri vs ayri birsey insanin omrunden ömür götüren... zaten gürültüsü, patirtisi, mizmizligi, okula baslasa harf ogretmesi, odev yapsin kavgasi aglamasi zirlamasi...
insanlar yipraniyorlar.
haliyle cocuklu bir annenin 30 yasiyla cocuksuz bir kadinin 30 yasi kesinlikle ayni olmaz.
haliyle cocuksuz insan ilk cocugunu 30larinda dogurdugunda zaten annelik maratonuna sifirdan başladığı için onda enerji de olur motivasyon da:)
beni de annem 30 yasinda dogurmus, ben de hep kendimi 30dan önce dogurmam diye sartlamistim.
bence ideal yas 30+
insan önce kendi icin yasayacak, varsa hedeflerini gerceklestirecek, kenara koseye para atacak, biraz rahat edecek de öyle cocuk yapacak - bence bu sistem daha guzel :)

Fistiklicikileta · Perşembe 11:53

CuteRabbit .!.:
Teşekkür ederim çok sağolun Ya ben çalışmak istemiyorum ev kuşuyum ama günümüz şartları eşim memur ikimize gerçekten yetiyor ama çocuk masrafı çok olur diye düşünüyorum mesleği elime almadan çocuk yapsam olur mı bilmiyorum ama kader ve nasip kavramları bizi tutuyor her şey olacağına varır bu arada ben 30 dan sonra da doğurmak istemezdim bu konuda hemfikiriz bende 30 a kadar iki çocuk isterdim sanırım annenin enerjisi akıl sağlığı daha iyi oluyordur Hala düşünüyorum buraya bu kadar yorum yazılacağını tahmin etmemiştim baştan sona tekrar tekrar okuyorum düşünüyorum bakalım inşallah doğru bir karar veririm

Benim esimde memur ,duz memurlardan biraz yuksek aliyor. Kendi evimiz var. Uzerine duz memur maasina yakin benim gelirim var.

Bu senin beklentilerine bagli. Ama tek memur maasi,kendi eviniz de olsa yetmez.
Cocuklar kucukken hadi neyse de ,okul zamani daha masrafli,hele de 2 cocuk Tatil zorunluluk degil ama ihtiyac.
Bence once meslegini eline almalisin. Benim rahat olmamim sebebi, babamin maddi durumu iyiyidi, oradan gelirim olacagi belliydi. Ona ragmen calismayi da isterdim. Hem maddi hem manevi olarak.
cocuklar buyuyunce boslukta oluyorsun, mesleginin olmasi guzel bir sey.
Ben simdi farkli seyler icin cabaliyorum

CuteRabbit .!.:
yaş ilerledikçe çocuk yetiştirmek sizce daha zor mu o yüzden mi keşke dediniz

33 lu yaslar gec degil bu arada gayet gencsin. Hatta 50 ye kadar gencsin

yeni nesil farkli.

Sizce anne olmanın bir yaşı var mı?

ne bilim ya…

Üye

Aktif Üye

Nirvana

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Aktif Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Nirvana

Guru

Benzer Konular