Sizce babama nasıl davranmalıyım?

D

didem3856

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
12 Haziran 2021
164
381
18
Merhaba hanımlar. Biraz uzun olacağı için hemen yazıyorum. Biz beş kardeşiz. Babam beşimize de biz küçükken ya da gençken hep kötü davrandı, yılda sadece 3 ay çalışırdı. Hep ele muhtaç olduk. Okula hep aç gidip gelirdik, sürekli evde kavga olurdu, her şeye bağırır çağırırdı, bir yere gitme ya da arkadaşla gezme hakkımız yoktu, elin eskileriyle büyüdük. Babam bize çocuğu gibi bakmazdı. Afedersiniz ama şöyle derdi:” Bir kadınla birlikte olursun, olur sana çocuk.” Annemi hep döverdi. Hatta bir kere kafasına keserle vurdu. Annemin ya da bizim (ablamın ve benim) dışarı çıkma hakkımız yoktu. Abimler okul çıkışı simit satardı. Liseyi bitirip özelde işe girdiler. Küçük abim babamın eksik kalan sigortasını yatırdı. Emekli oldu babam. Yani zaman öyle böyle geçti. Şimdi babam bize karşı iyi ama içimde hep bize ve anneme yaşattığı travmalar var. Ona iyilik yapmak, konuşmak, hal hatır sormak içimden gelmiyor. Yaşlı olduğu için acaba günaha mı giriyorum diyorum. Sizin de fikirlerinizi almak istedim. ( Eskiler aklıma geldiği için kendimi tam ifade edememiş olabilirim. Kusura bakmayın.)
 
Insan yaşadıklarını zor unutur heleki sizin gibi zor çocukluk yasiyanlar maalesef büyükler gençken herşeyi yapar yaşlanmak akıllarına gelmez düşünmez şimdi yaşlandı size muhtac ve akli başına geldi siz yine kendiniz için iyilik yapın yarın ölüm olunca en azından içiniz rahat eder
 
Son düzenleme:
Çok var böyle babalardan. Ben de yıllarca bu öfke ile yaşadım. Şimdi affettim onu. Bir sürü kılıf buldum sözde kendi içimde onu temize çıkarmak için. Şimdi arada konuşuyoruz. Halini hatrını soruyorum. Çünkü bu öfkeyle yaşamaya devam edip, onun başına bir şey gelirse bu sefer kendimi affedememekten korkuyorum. Evet asla gerçek bir baba-kız olamayacağız. O kadarını yapamam ama babam sonuçta. Başı sıkışır yardım ederim, bir şeye ihtiyacı olur yardım ederim, arada arayıp sorarım. O kadar.
 
Sizin de yapınızla alakalı. Babannem kötü bir anneymiş. Halam asla konuşmadı sildi attı. Ölümünden sonra da pişman olmadı. Affedemezdi o. Babam görüşmeye devam etti o pişman olurdum küs ölseydi dedi. Kendi içinizi dinleyin, kendinizi tanırsınız. Ben biraz halama benziyorum, amcamla görüşmüyorum mesela ölse de üzülmem. Babam kötü bir baba olsaydı belki amcam kadar silemezdim ama samimiyet de kuramazdım. Pişman olacaksanız affetmeye çalışın. Ama aksine affederseniz kendinize dert olacaksa da zorlamayın kendinizi.
 
Ne mutlu size anlattiginiz bir cocukluk sonrasi ne kadar güzel bir vicdana sahipsiniz..

Yasattiklarindan dolayi tutumunuz istememeniz gayet normal..Ama evlat olarak ben üzerime düşeni yapar gecerdim.Kalbinizden geceni dinleyin dogru yol orasidir muhakkak
 
Teşekkür ederim.
 
Babaniz çok kotuluk yapmış. Ama artik duzelmis. Affedici olmakta fayda var diye düşündüm.
 
Hep öyle olur zaten.Bazi büyükler gençken kan kusturur.Hayattan bezdirir.Yaslanip elden ayaktan düşünce,hele bir de hastalıklar baş gösterince melek olurlar.Çünkü bu kez onlar evlatlarının eline düşmüştür.İyi gözüksün ki evlatları 1 bardak su versinler.Yine de babanız yaşı ilerledikçe hatasını anlayıp mülayim bir insan olmuş.Bunun bir de yaşlansa da burnundan kıl aldırmayan versiyonu var.Evet burası bir imtihan dünyası.Kul,kul ile sınanır derler.Ee sen de benimle sınanındın zamanında.Bana günahsa sana da günah.Bana öteki dünyada hesabı sorulacaksa sana da sorulacak.Sen sorgusuz sualsiz cennete gitmeyeceksin ya.Cocuklugunda,gençliğinde en çok anne babaya ihtiyac duyduğunda çocuğunun yanında olma.Sonra yıllar geçsin senin anne babaya ihtiyacın kalmadığında ebeveynlik yapmak istesin.Sizin yerinizde olsam babamı sırf kendim için affederdim.Sirf hayatınız boyunca bu öfkeyi sırtınızda yük olarak tasimamak adına.Biliyorum istesenizde bir baba-kiz ilişkisi içinde olamayacaksınız ama biyolojikte olsa o sizin babanız.Belli mesafe dahilinde görüşür,hal hatır sorar,ihtiyaçlarını giderirsiniz.Birakin o sizin bu güzel davranışlarınız karşısında ezilsin.Bu ceza da ona yeter.
 
Her insan ölüyor. Yaptiklarini, yapacaklarini o ölümden önce düsünecekti. Sirf ölecek diye niye insan vicdan etsin? Ben olsam mesafemi korurdum ve yagmurlu günde bir bardak su bile vermezdim. Yok evlat görevi, yok anne baba, hepsi faso fiso. Insan biraz sperm verdi diye, yada bir rahimi var diye baba, anne olmuyor. Bu statüleri keske toplum olarak bu kadar yüceltmeseydik.

Sana ne mutluluk veriyorsa onu yap. Sadece kendini düsün, çünkü kimse seni düsünmedi bu yasina kadar. Sende onlari düsünme.
 
Duygunuzu anlıyorum.
Ben işin içinde sevgi olunca herkesin kendi payından sorumlu olduğunu düşünüyorum. Yani o baba olarak kendi payına düşüneni yapmamış ama benim evlat olarak davranışım onunki gibi olmamalı diyerek bakıyorum. Öyle davranıyorum. Bu toleransı herkese gösteremiyorum ama babam gösterdiklerimden biri. Öfke içinde yaşamak affetmekten daha zor inanın.
 
affetmek hafiflik ama
bazı şeyler ve bazı insanlar affedilmiyor
babam da benim çocukluğumun üzgünlüğü
bizimki dövüp sövmedi hiç zulüm etmedi her zaman sevdi ama
başka şeylerden çok hatalar yaptı

şimdi görünce seviyorum mesela ama az görüşüyorum
görmezsem çok az aklım geliyor

siz evli misiniz konu sahibi?
okudunuz mu?
anneniz ne alemde?
 
Biz ablamla okuduk. Annem olmasaydı okuyamazdık. Babam okutma taraftarı da değildi. Ben evliyim ablam değil. Annemde ise ne yazık ki psikolojik sorunlar kaldı. Dediğiniz gibi benim de asla babam aklıma gelmiyor.
 
hermionepotter .!.:
Aradaki eksiği kapatmak adına güzel vakit geçirmeye çalışın derim ben. Ölüm kapıyı çalınca yaptıkları kadar, yapmadıklarından da pişman oluyor insan
Genişletmek için tıkla...
Öyle olmuyor canım ne kadar istesende yapamıyorsun. Yaşadıkların aklına geliyor, unutamıyorsun. Hele çocuklarına iyi davranan onlarla ilgilenen başka babaları görünce öfken daha da artıyor. Yaşadıkların, gördüklerin hiçbir zaman unutulmuyor o eksik hiçbir zaman kapanmaz
 
Babanizi ve kendinizi siz en iyi tanıyorsunuz. Bizde şiddet olmadi hic ama babamin zamaninda hataları oldu, babami ciddi anlamda cok sevmeme ona cok düşkün olmama rağmen yeri geldiginde olanlari hazmedemeyip cok ters cevap verdiğim oldu. Babami kaybettiğimde vicdan azabi çekeceğimiz bile bile yaptım ve çekiyorum. Kalbinin sesini dinle. Pisman olmayacagin sekilde davran. Mezarının başında beni affet baba diye ağlıyorum simdi.
 
Yaşlanıp kızıma oğluma muhtaç hale gelince bende iyi olurum. Güç elindeyken nasılsın ona bakar karakter denen şey. Ne günahı Allah aşkına. Asla affetmezdim. 30 yaşındaki iyiliği lazımdı 60 Yaşındaki değil.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Akli dengesi bozuk anne baba
2 3 4
Yorumlar
69
Görüntüleme
2K
TeraziBurcuu
Bir Gencin Hayatı, İntihar düşüncesi Lütfen okuyun 🙏
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
2K
Zaren
Ölmek istiyorum artık dayanamıyorum
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
3K
Zerriniffet
G
Artık kaynanam ve görümcemden bıktım
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
3K
geceeeee
G
Babamın hayatına karışmak
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
gisla
G
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…